เดินหน้า

ไอยาเงยหน้าขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก เวกัสในสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าผมเปียกลู่มีน้ำหยดลงมาประปรายตามแผงอกกว้างเดินอออกมา ไอยารับลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กส่งให้เขา

“ขอบคุณครับ” เขารับผ้าขนหนูมาเช็ดผมแล้วส่งยิ้มให้เธอ

“เมื่อกี้เอมิโทรมา นัดเราออกไปกินข้าวที่ห้างตอนเที่ยง เวกัสว่างไปด้วยกันมั้ย” ไอยาหันไปคุยกับเขา และพยายามไม่หันไปมองอกกว้างกับหน้าท้องที่เต็มไปด้วยซิกแพกนั่น เวกัสในสายตาเธอตอนนี้ดูเซ็กซี่และมีเสน่ห์มาก เธอไปอยู่เมืองนอกหลายปีเห็นฝรั่งหล่อๆ เดินถอดเสื้อโชว์กล้ามหน้าท้องตามชายหาดมาก็มาก แต่กลับไม่มีใครที่ดึงดูดสายตาเธอได้เท่าเขาเลย

“ได้ครับ งั้นไอยาอาบน้ำแต่งตัวเถอะ เดี๋ยวเราลงไปรอข้างล่างนะ”

ไอยายิ้มให้เขาแทนคำตตอบแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเอง

ณ. . .ห้างสรรพสินค้าแฟชั่นไอส์แลนด์

“เวกัสหิวรึยัง เอมิส่งข้อความมาบอกว่ากำลังออกมาแล้วให้เราหาอะไรกินรอก่อนเลย”

“ไอยาอยากกินอะไรเลือกเลย”

“งั้น ร้านนั้นล่ะกัน” นิ้วเรียวชี้ไปยังป้ายร้านอาหารญี่ปุ่นที่อยู่ไม่ไกลจากจุดที่พวกเขายืนอยู่

“ได้ครับ”

“เวกัสอยากกินอะไร”เธอถามเขาหลังจากที่พวกเขาเข้ามานั่งในร้านอาหารแล้ว

“แล้วแต่ไอยาเลย เราได้หมด“

“งั้นสั่งเผื่อเอมิด้วยล่ะกันเนาะ น่าจะใกล้ถึงแล้ว. . . เอาเซ็ตนี้ เซ็ตนี้ แล้วก็อันนี้ค่ะ“ ไอยาหันไปสั่งพนักงานเสิร์ฟที่ยืนอยู่ข้างๆ

ไม่นานนักอาหารก็เริ่มทะยอยมาเสิร์ฟ ไอยาหันไปมองทางหน้าร้านเห็นเพื่อนสาวที่เธอนัดไว้กำลังเดินเข้ามาพร้อมทั้งลากกระเป๋าเดินทางของเธอมาด้วยจึงโบกมือให้

”เอมิ ทางนี้“

”รอนานมั้ยไอยา เวกัส รถติดมากเลย อีกอย่างกว่าจะปลีกตัวออกมาได้ก็แทบแย่“ เมื่อมาถึงโต๊ะอาหารเอมิก็เริ่มบ่นให้เพื่อนฟัง พร้อมทั้งหยิบตะเกียบมาคีบแซลมอนเข้าปากด้วยความหิว

”ทำไมหรอเอมิ“ ไอยาถามเพื่อนสาวด้วยความอยากรู้

”ก็ไอ้พี่พีทนะสิ ได้ยินว่าเราจะมาหาไอยาก็ตามมาด้วย เอาน้องแพรมาอ้างว่าจะมาเล่นสวนสนุกที่นี่ จะปฏิเสธหลานก็ไม่ได้เลยต้องยอมให้มาด้วย นี่เราก็แอบหนีออกมา“ พูดจบเอมิก็กลอกตาขึ้นข้างบน

”ช่างเค้าเถอะ ไม่เห็นเป็นไรเลย“ ไอยาบอกเพื่อนสาวพร้อมทั้งส่ายหัวยิ้มๆ กับการแสดงสีหน้าของเพื่อนสาวที่บ่งบอกว่าเซ็งมาก

”เหอะ เอาลูกมาอ้างล่ะสิไม่ว่า“ พูดพร้อมกับคีบซูชิเข้าปากชิ้นใหญ่แล้วเรียกพนักงานมาสั่งอาหารเพิ่ม ท่าทางที่แสดงออกมาช่างขัดกับหน้าสวยๆของเธอซะจริงๆ

”ค่อยๆกิน เดี๋ยวก็ติดคอหรอก“ ไอยาหัวเราะกับท่าทางของเพื่อน ส่วนเวกัสได้แต่นั่งกินอาหารยิ้มๆแต่ไม่ได้พูดอะไร

”น้าเอมิคะ“ ไอยาหันไปมองเด็กสาวตัวน้อยที่วิ่งเข้ามาหาเอมิ โดยมีร่างสูงของผู้เป็นพ่อเดินตามหลังมา ผู้ชายร่างสูง ผิวขาว หน้าตาดีใส่แว่นที่เดินตามเด็กน้อยเข้ามาคือ ‘พชรมา

”พี่พีทตามมาทำไมคะ ไหนว่าจะพาน้องแพรไปเล่นสวนสนุก“เอมิถามพี่ชายด้วยสีหน้าไม่ค่อยพอใจ เพราะรู้ดีว่าเขามีจุดประสงค์อะไรถึงตามเธอมา

”น้องแพรหิวข้าว บอกอยากกินซูชิพี่เลยพามา พี่ขอนั่งด้วยได้มั้ย นั่งกินข้าวสองคนน้องแพรมันเหงาหน่ะ“ พชรถามน้องสาวแต่สายตากลับมองเลยไปยังไอยาที่นั่งด้านในติดกับน้องสาวตน

”น้าเอมิขา น้องแพรอยากกินซูชิ“ เด็กน้อยทำเสียงอ้อนน่ารัก และทำตาแป๋วใส่

เอมิหันมามองหน้าเพื่อนสาวด้วยความลำบากใจ แต่ไอยาก็พยักหน้าเบาๆและยิ้มมุมปากบางๆให้เพื่อนสาวมีนัยว่าไม่เป็นไร

”งั้นไอ้เวมานั่งนี่ เดี๋ยวกูจะนั่งกับหลาน“เอมิหันไปยักคิ้วให้เวกัส เธอกับพวกผู้ชายสนิทกันเลยพูดกูมึงกันอย่างสนิทปากและพวกมันก็รู้ว่าเธอชอบผู้หญิง มีเพียงไอยาคนเดียวเท่านั้นที่เปรียบดังสมบัติของกลุ่มเลยไม่มีใครพูดจาหยาบคายกับเธอ

พอเวกัสลุกขึ้นพชรก็รีบเข้าไปนั่งแทนที่ตามด้วยลูกสาวเขาและเอมิ ซึ่งที่นั่งของเขาจะตรงข้ามกับไอยาพอดี

“น้องแพร สวัสดีคุณน้าไอยากับน้าเวกัสสิครับ”พชรบอกลูกสาวให้กล่าวทักทายไอยา

“ซาหวัดดีค่ะคุณน้าคนสวย คุณน้าสุดหล่อด้วยค่ะ”เด็กน้อยยกมือไหว้ทั้งสองและยิ้มอย่างน่ารัก

“สวัสดีค่ะ น้องลูกแพร” ไอยายิ้มให้เด็กหญิงตัวน้อยด้วยความเอ็นดู และเอื้อมมือไปจับแก้มนุ่มๆของน้องลูกแพรเบาๆ ซึ่งเด็กหญิงตัวน้อยก็ยิ้มให้เธอจนตาหยี ไอยาไม่นึกเคืองโกรธเด็กหญิงตรงหน้าเพราะอย่างไรเสียน้องลูกแพรก็เป็นหลานสาวของเพื่อนสนิท และเรื่องระหว่างเธอกับพชรและน้ำค้างก็ไม่เกี่ยวกับน้องลูกแพรเลย

พชรมองภาพตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม ท่าทีของอดีตคนรักที่ไม่ได้รังเกียจลูกสาวของเขาทำไห้ใจชื้นขึ้นมาก แม้เขาจะรู้ว่าไอยาเป็นคนจิตใจดีและรักเด็กแต่เขาก็กังวลว่าเรื่องระหว่างเขากับน้ำค้างที่ทำผิดต่อหญิงสาวในอดีตจะทำให้เธอพลอยโกรธเกลียดลูกสาวของเขาไปด้วย เดิมทีคนที่เขาหมายปองจะให้เป็นแม่ของลูกก็คือหญิงสาวแต่ดันเกิดเรื่องซะก่อน หรือบางทีเขาอาจจะพอมีโอกาสอีกครั้งก็เป็นได้