Novels by Victoria Secret

“Esme!” ang boses ni Jared mula sa di kalayuan.Saglit na kumunot ang noo ni Iñigo bago niya binitawan ang pulso ko. “You can go,” sabi niya.Hindi ako nag-atubili. Agad akong tumalikod at naglakad paalis doon. Pero binagalan ko lang ang paglalakad ko para marinig ang pag-uusap.Lumapit naman ang isang guard at inabot kay Iñigo ang panyo. “Sir, may problema ba?"Kinuha ni Iñigo ang panyo at dahan-dahang pinunasan ang mga kamay niya. Walang mababasa sa mukha niya. “Wala. Akala ko, pamilyar siya... yung babae nung gabing iyon. Pero nagkamali lang siguro ako.”“Huwag kayong mag-alala, sir. Aalamin ko kung sino ang pumasok sa kwarto niyo nung gabing iyon. Bigyan niyo lang ako ng oras.”“Alright.” Iñigo's gaze drifted away, a strange look crossing his face. He couldn’t shake the memory of that woman. She had seemed so untouched, trembling under his fingertips, tears silently streaming down her cheeks. Her eyes were clear and bright, pulling him in without resistance.Nakita ko si Jared na

"I-Im... okay. Medyo mainit lang ang panahon ngayon. Hindi ako... komportable," tugon ko kay Jared.Napalunok ako.Imposibleng hindi mapansin si Iñigo ng mga narito. He was tall and intense, at may aura siya na nagpapalingon sa kanya ang lahat kahit hindi siya nagpupursigi. He wore a sleek black suit na nagpapahiwatig ng quiet luxury. Bawat detalye ay perpekto. Flawless ang mukha niya, strikingly handsome but distant.Nang masilayan ko ang kabuohan ng mukha niya ay natulala ako. He was too much. Too composed and too striking.Nagkatinginan kami sandali, and my heart skipped a beat. Dali-dali kong binaba ang tingin ko at nagtago sa upuan ng sasakyan. Hindi rin naman nagtagal ang tingin na iyon dahil naglakad na siya papasok sa loob at iniwan ang sasakyan sa labas, itinapon ang susi sa guard.Si Iñigo ba talaga ang lalaking nakasiping ko nang gabing iyon? Pero paano kung nagkamali lang ako? Paano kung hindi lang siya ang may serpent tattoo sa braso?Pakiramdam ko ay mababaliw na ako sa

Tandang-tanda ko pa ang mga pangarap naming dalawa ni Jared noong bago pa kami ikasal. Nakaplano na ang lahat. Dalawang anak, araw ng linggo ang family day, at dalawang beses sa isang taon magbabakasyon sa abroad.Pero ngayon lahat iyon ay nawala at naglaho na lang. Pangako na nakapako.“Get out of my room!” malakas kong sigaw sa kanya. Tumayo ako sa kama at itinuro ko ang pintuan. "Lumabas ka, Jared!"Biglang nagbago ang ekspresyon niya. Ang kaninang parang tupa na sinusuyo ako ay napalitan ng pagkainis. “Pwede ba tigilan mo na ‘yang pagiging overreacting mo, Esme? Alam kong galit ka, pero hindi parati ay iintindihin ko yang pagta-tantrums mo sa akin. May hangganan din ang pasensya ko.”“Wala akong pakialam kung ubos na ang pasensya mo! Bingi ka ba? Get out!” Hindi bumaba yung init ng boses ko, mas lalo pang lumakas ang boses ko. "Ano, hindi ka ba lalabas?"Nagbuntong hininga siya at napahilamos sa mukha. "Esme, kasal na tayo. Kung ano man ang nakita mo o nalaman, wala na yun. Hindi

Buntis ako.Iyon ang paulit-ulit na sumisigaw sa isipan ko. Buntis ako, pero hindi asawa ko ang ama ng bata.Paglabas ko mula sa consultation room ay nanginginig ang mga kamay ko habang hawak ang pregnancy test results. Parang nanlalambot ang tuhod ko, at hindi pa rin makasabay ang utak ko sa biglang pagkagulat na tinanggap ko.Isang buwan pa lang mula nang ikasal ako sa boyfriend ko ng limang taon. Pero sa mismong wedding night namin, nalaman kong niloloko pala niya ako. Nakita ko na punong-puno ng intimate pictures ang phone niya kasama ang ibang babae.Hindi ko iyon matanggap. Napakasakit sobra dahil ipinangako niyang mamahalin niya ako at ako lang ang magiging babae sa buhay niya. Pero hindi niya iyon tinupad.Hindi ko namalayan na dinala na ako ng mga paa ko sa isang exclusive bar. Doon ako nagpakalunod ako sa alak. Sa sobrang kalasingan ay mali ang napasukan kong hotel room, at paggising kinabukasan, nasa tabi ko na ang isang lalaking hindi ko kilala.That night, hindi ko masyad