Novels by Miss Maan

“The Foster Family.”Umigti ang panga ni Wesley nang marinig ang sagot nito. Talagang hindi titigil ang mga ito hanggang hindi nila nakukuha ang gusto. At ngayon na mukhang may ideya na talaga ang mga ito kung sino talaga si Great Gaia ay hindi na ligtas si Cassandra na manatili pa sa bansa ito. Subalit alam niya na hindi rin ganoon kadali na pilitin ito na umalis. Marami pa itong gusto gawin at hindi niya naman iyon gusto pigilan. Ang tanging magagawa niya na lamang ay ang maglagay ng magbabantay rito. “It’s okay. I will handle those mobs. I will ask someone to take over the investigation for your safety. Now, let’s go to Dra.Salazar.” Inilahad ni Wesley ang kanang kamay kay Cassandra.Napatitig si Cassandra sa kamay na nakalahad sa kanyang harapan. Gusto niyang hawakan ‘yon dahil pakiramdam niya ay ligtas siya ngunit sa dami ng mga reporter sa ibaba ay siguradong uulanin na naman sila ng panibagong isyu. At ayaw niyang mangyari iyon. Ayaw niya na madamay pa si Wesley sa personal na

WALANG reaksyon na makikita sa mukha ni Cassandra matapos masaksihan ang nangyari. She expected it. Hindi niya napigilan mabasa ang mga komento na sunod-sunod na nagpaulan sa comment section. “Oh My Gee! I think Miss Stewart is the one President loves.” “Saving Miss Stewart… What is the meaning?” “Ang swerte naman ni Miss Stewart.”“Palagay ko siya talaga ang tunay na mahal.”Naagaw ang atensiyon ni Cassandra nang marinig ang nag-iingay niyang cellphone. Doon lang siya bumalik sa sarili. Hindi dapat siya maapektuhan sa mga komento ngunit siguro dahil matagal niya rin minahal si Renzell ay kahit paano ay nakaramdam pa rin siya ng sakit.“Get your phone and leave!” mariin niyang utos sa General Manager matapos nito kunin ang cellphone. “Close the door,” habol pa niya. Nang tuluyan makalabas ito saka maisara ang pinto ay tinungo na niya ang kanyang silid para hanapin ang kanyang cellphone. Iniwan niya kanina ‘yon nang dumating si Renzell. Sa totoo lang ay hindi niya malaman kung baki

“I warn you, if my wife gets hurt I swear that I will end your life. Understood.” Napalunok ang General Manager at butil na butil na pawis ay namuo sa kanyang noo ngunit pinilit niyang sumagot dahil alam niya na ito ang nararapat. “Noted, Mr.President.” Iyon lang ang kailangan na sagot ni Renzell saka tumuloy sa labas na hindi man lang sinulyapan si Cassandra. Mabilis naman sumunod si Kirby ngunit isang sulyap na humihingi ng pasensiya ang ibinigay niya kay Mrs.Lee. Mapait na natawa si Cassandra. So, it was her again. Hindi na ba siya nasanay. She will always be a second choice. Muntik na sila mamatay pareho kani-kanina lang tapos may mga reporters pa sa ibaba na hindi niya alam kung ano ba ang gusto sa kanya. Napadako ang tingin niya sa General Manager. “Leave,” madiin niyang utos dito. Tumango naman agad ito saka tumalikod, kinuha ang kanyang cellphone dahil kanina niya pa nararamdaman ang sunod-sunod na pag-vibrate nito. Kumunot ang noo niya nang makita na parang pare-pareho

“I’ll do it.” Mabilis na inilabas ni Renzell ang cellphone saka pinicturan ang remote control. Napakunot na lang ang noo ni Cassandra habang pinagmamasdan ang mabilis na paggalaw ng mga daliri nito sa hawak na cellphone. Palipat-lipat ang tingin niya sa remote at sa lalaki na seryoso ang mukha at hindi man lang mababakasan ng kahit na ano’ng panganib.And it’s freaking a remote control only. How can he disable it? It’s impossible.“30 seconds,” mahinang sambit ni Cassandra at nanatili na lang ang kanyang mga mata sa numero na unti-unti bumababa. Handa na naman siya kung sakali kunin na siya ni Lord. Wala na siya magagawa pa sa kanyang kapalaran.“15, 14, 13…” Patuloy ang paggalaw ng oras. At nawawalan na talaga ng pag-asa si Cassandra. Hindi na masama dahil hanggang kay kamatayan ay ito ang kasama niya. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at handa nang tanggapin ang kanyang kapalaran. Sa huling pindot ni Renzell sa kanyang cellphone ay ang paghinto ng oras. A sigh of relief is palpabl

“Who really are you? Why do you want to marry me in the first place?” A lopsided grin formed into Cassandra’s lips. “You don’t need to know, Mr.Lee. We are over so… just forget it too. You have three years to unfold it but you choose to keep it that way. Kung wala ka nang ibang sasabihin ay pwede ka na umalis.” Nilabanan niya ang talim ng tingin nito. Siguro kung katulad pa siya ng dati ay ni salubungin ang tingin nito ay hindi niya magagawa. Mas lalong umigti ang panga ni Renzell. Hindi niya akalain na ang dating mahinhin na asawa ay bigla na lang naging matalas ang dila at marunong na sumagot. Is this her true colors? Bakit ba hindi niya ‘yon nakita noon? He composed himself. “Cassandra, I know you are aware of what's going on now in all social platforms,” pag-iiba niya ng usapan. Muntik na rin niya makalimutan ang tungkol doon. Gusto niya makita ang magiging reaksyon nito. Ngunit habang tumatagal siyang nakatitig sa mukha nito ay walang pagbabago na nangyari. Does she care?

“We can extend a year and try it again.” Napanhinto si Cassandra sa paglalakad. Napakurap pa siya ng ilang beses dahil hindi siya sigurado sa kanyang narinig. Naghahalusinasyon lang ba siya? Yeah, it was really her own imagination playing. “I mean it. Another year is not bad at all. Maybe this time you will able to get pregnant,” pag-uulit ni Renzell ngunit maging siya ay parang nabigla sa mga lumabas sa kanyang bibig. Another year to try again? Cassandra scoffed after she clearly heard it. To get pregnant? Is he insane? Her fist clenched, trying to control the pain and anger that started to envelop her whole being. Remembering the little one she had lost. It was so painful that until now she's still grieving. At hanggang ngayon ay hindi pa rin niya malaman kung sino ba ang dapat sisihin. Dahan-dahan siya humarap at naabutan niyang sumisimsim ng kape si Renzell. Na para bang ang sinabi nito ay wala lang. Siguro nga wala lang dito afterall he didn't know it at all. Or maybe, h

“Show me your tongue.”Nanlaki ang mga mata ni Eli sa narinig. Ano raw? Ilabas niya raw ang kanyang dila? No way!“I said show me your tongue,” pag-uulit ni Leon nang hindi kumilos si Eli. Nag-aalinlangan man ay walang nagawa si Eli kung hindi ilabas ang dila lalo na at masakit ang pagkakapaso niya. Saka, nakakatakot ang boses nito.Mabilis naman sinuri ‘yon ni Leon at nang makita na medyo namumula ‘yon ay kaagad niya kinuha ang cellphone saka tinawagan si Victor.“Yes, Master,” kaagad na sagot ni Victor. Hindi pa man siya nakakalayo ay may tawag na agad. Hindi yata mabubuhay ang kanyang master nang wala siya. Pero siyempre sa kanya lamang ‘yon. Baka bigla na lang siya nito sisantehin.“Buy yogurt and bring it here quickly,” maawtoridad na utos ni Leon saka pinatay ang tawag.Hindi pa man tapos ang sinasabi ng kanyang master ay mabilis na naglalakad si Victor. Ang kanyang destinasyon ay ang pinakamalapit na tindahan. Masyado mainipin ang master niya.“Next time be careful. Bakit mo n

“I'm… I'm… pregnant?! N-No way!” usal ni Eli, pagdakay bumagsak dahil sa balitang nagpagulantang sa kaniya.Mabilis naman nasalo ni Leon si Eli at maingat na muling inihiga sa kama. “Ninang, is she okay?” May bakas na pag-aalala sa boses ni Leon. Hindi napigilan mapangiti ni Dra. Farah sa nakitang pag-aalala sa mukha ng inaanak. Masaya siyang malaman na magkakaroon na ito ng anak. It’s time for him to build his own family. “She will be fine. Mukhang nagulat lang talaga siya sa balita.” Naglakad si Dra. Farah patungo sa tabi ni Leon saka ito tinapik sa balikat. “Congratulations. Kaya mo ‘yan, medyo matigas ang ulo niya pero alam ko na magkakasundo kayo especially for the baby. O, siya, I will leave you for a while.”“Thank you, Ninang.”Nang makalabas si Dr. Farah ay mabilis na kinuha ni Leon ang cellphone at tinawagan ang assistant. Agad naman sinagot ‘yon ni Victor.“Yes, Master Leon?” sagot nito sa kabilang linya.“Where are you?”“Nasa baba po ako, Master. May ipag-uutos po ba k

“Kalokohan? Really? Is that what you think?” nakangising sambit ni Leon kay Marvin bago mas humigpit ang pagkakahawak nito sa kamay niya. “At sino ka? Why are you holding my girlfriend’s hand? Hindi mo ba ako kilala? I am Marvin, Eli's boyfriend. Ikaw, si—”“I’m Leon, the owner of this fashion house—and of course, Eli’s boyfriend. And where the hell did you get the guts to barge in here, huh?” igiting pangang lintaya ni Leon kay Marvin.“What the hell, Eli? Ipinagpalit mo na agad ako sa hînayupak na ‘to? Eh, walang-wala pa nga siya sa kalingkingan ko. You, Leon, I'm still Eli's boyfriend, so you have no right to claim her from me.” At lumapit si Marvin sa kanila, at nang akmang hihilahin na siya nito, mabilis na umaksyon si Leon, itinulak nito palayo si Marvin bago siya bahagyang itinago sa likod, sapat na upang makita niya ang matinding gulat sa mukha ng kaniyang ex-boyfriend.“Fück it, Eli. What are you do—”“Kung ano man ang sinabi ni Leon, totoo ‘yon. I'm his girlfriend, Marvin.

Marriage first, then séx.Matagal nang pinanghahawakan ni Eli ang paniniwalang iyan. She wanted to get married first, before she gave herself. Doon, makakasiguro siyang maibibigay niya ang sarili sa tama, matino, at higit sa lahat, mahal niyang lalaki. But her belief completely vanished into thin air when her boss, Leon, took her precious vîrginity.“I don't know what to say, Dra. Farah,” tanging naiusal ni Eli bago hinilamos sa kaniyang mukha ang mga palad, mas lalo lang siyang natakot dahil sa sinabi nito sa kaniya.“Alam kong gulong-gulo ka pa, Eli. But later on, you'll realize how wonderful it is to have a child,” nakangiti nitong saad bago tumayo. “I have to go.” At kinuha nito ang bag sa kama.“Take care, Dra. Farah,” saad ni Eli habang malayo ang tingin.Walang imik na lumisan ang doktora kaya mag-isa na lang siyang naiwan sa kuwarto. Sunod-sunod siyang nagpakawala ng hangin sa bibig saka lumabas upang silipin si Victor, at gusto niya sanang panatilihing walang emosyon ang mukh

Ramdam ni Eli ang panginginig ng kaniyang kalamnan nang magtama ang mga mata nila ng boss niya nang sandaling iyon. Sa hiya, dali-dali siyang bumangon, at pumosisyon sa likod nito, saka nagpatay-malisya. “Kung hindi kita hinila, baka durog ka na,” malamig na sambit ni Leon na ikinalunok ni Eli nang mariin.Nakayuko lang siya, walang imik dahil sa matinding kahihiyaan. Hindi siya handa na magtatagpo silang dalawa ngayon sa loob pa mismo ng elevator, kung saan hindi siya maaaring tumakas. “Hindi ka ba iimik, ha, Miss Eli?” sambit ni Leon na hindi tumitingin sa kaniya. May bahid pa rin ng lamig ang tinig nito, gayunpaman, kinalma niya ang sarili bago nag-angat ng mukha, saka bumaling kay Victor na nasa likod lang din ng amo nito. Ngising-ngisi ang loko sa kaniya, kaya isang irap ang natamo nito mula sa kaniya.“S-Salamat po, Sir. Leo—”“How's your vágina? Does it hurt?” seryosong tanong ni Leon, hindi pa rin ito tumitingin sa kaniya.“Sureble ‘yan, Master Leon. Nasagasaan ba naman ng

“Let me guess, mahaba bûrat ni Sir. Leon, ‘no?” nakangising tanong ni Patricia, ang best friend ni Eli, nang ipaalam niya rito ang nangyari sa kanila ni Leon.At kung kailan nakauwi na siya sa apartment nila, saka lamang niya naramdaman ang hapdi ng kàselan niya. “Ang baboy mo naman, Patricia!” ungot ni Eli sa kaibigan bago isinalang ang kaniyang mga labahan sa washing machine.She should be in bed resting, but she chose to wash her clothes because she's the type of person who can't stand seeing a pile of dirty laundry. Kahit isang pares pa iyan, naiirita na agad siya. “Baboy agad? Hindi ba… curious lang? Ano nga, Eli. Oo at hin—”“Hindi… hindi ko alam,” tugon ni Eli sa kaibigan bago pinihit ang button ng washing machine para umikot na iyon. “I had no idea, okay?” At lumabas siya sa banyo.“Paanong walang ideya? Imposible naman yata ‘yan, bakla. Ganoon ka ba talaga kamanhid para hindi mo malaman kung daks or juts ba ‘yong amo natin?” habol ng kaibigan sa kaniya habang naglalakad siy