Kabanata 6

“I'm… I'm… pregnant?! N-No way!” usal ni Eli, pagdakay bumagsak dahil sa balitang nagpagulantang sa kaniya.

Mabilis naman nasalo ni Leon si Eli at maingat na muling inihiga sa kama. 

“Ninang, is she okay?” May bakas na pag-aalala sa boses ni Leon. 

Hindi napigilan mapangiti ni Dra. Farah sa nakitang pag-aalala sa mukha ng inaanak. Masaya siyang malaman na magkakaroon na ito ng anak. It’s time for him to build his own family. 

“She will be fine. Mukhang nagulat lang talaga siya sa balita.” Naglakad si Dra. Farah patungo sa tabi ni Leon saka ito tinapik sa balikat. “Congratulations. Kaya mo ‘yan, medyo matigas ang ulo niya pero alam ko na magkakasundo kayo especially for the baby. O, siya, I will leave you for a while.”

“Thank you, Ninang.”

Nang makalabas si Dr. Farah ay mabilis na kinuha ni Leon ang cellphone at tinawagan ang assistant. Agad naman sinagot ‘yon ni Victor.

“Yes, Master Leon?” sagot nito sa kabilang linya.

“Where are you?”

“Nasa baba po ako, Master. May ipag-uutos po ba kayo?” 

“Order food from Firehouse Haven. Make sure to deliver it hot. Don’t forget to order soup.” 

“Noted, Master.”

Matapos ang tawag ay hindi napigilan ni Leon na pagmasdan ang nakahigang dalaga. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit ganoon na lang ang concern niya rito. Kanina nang makita niyang namumutla na ito ay halos murahin niya ang bagal ng elevator. 

Napadako ang tingin niya sa tiyan nito. A small smile formed into his lips. He’s going to be a dad soon. It was unexpected but he was happy. Kaya naman sisiguraduhin niya na hindi siya nito matatakasan. Hindi rin siya makakapayag na may gawin ito masama sa pinagbubuntis. Bigla niyang inalis sa isip ang bagay na ‘yon. Alam niya na hindi magagawa ni Eli ang ipa-abort ang anak nila.

Tatalikod na sana si Leon nang dumaing si Eli kaya naman mabilis siyang bumalik sa tabi nito. 

Nang muling magmulat ng mga mata si Eli ay aware na siya kung nasaan siya at kung bakit siya naroon. Pinilit niyang umupo nang maayos. 

Kaagad naman inalalayan ni Leon si Eli na maupo. Nang masigurado na maayos na ang pagkakaupo nito ay umupo na rin siya sa bakanteng upuan na nasa gilid ng kama. 

“How are you feeling?” mahinang tanong ni Leon. Kinakarkula ang mood ng bagong gising. 

Walang sagot si Eli sa tanong ni Leon. At hindi na muli nagsalita pa ito, binibigyan ng oras ang babae na makapag-isip. 

Makalipas ang ilang sandali ay nagsalita si Eli. “I want to go home.” 

Nagulat man si Leon sa sinabi ni Eli ay hindi niya ito kinontra.

“Let me ask the doctor if you can be discharged now,” sagot ni Leon saka tumayo upang lumabas. 

Nasundan ni Eli ng tingin ang kanilang CEO. Magulong-magulo ang isip niya. Ngayon buntis siya ay hindi niya alam kung ano ang mangyayari. Natatakot siya maging katulad ng ina. 

Mula pagkabata niya ay lagi siyang nabubully dahil sa kawalan niya ng ama. Ngunit, sa kabila ng lahat ay ginawa ng kanyang Ina ang lahat upang protektahan siya. 

Napatingin siya sa kanyang tiyan. Hindi pa halata ‘yon pero ramdam na niya na may buhay sa loob no'n. Dinala niya ang dalawang kamay sa kanyang tiyan. Nais damhin, nais niya mabigyan siya nito ng senyales na magiging maayos din ang lahat. 

Hindi napigilan ni Eli na tumulo ang kanyang mga luha. Masaya siya magkakaanak na siya ngunit kasabay no’n ay ang takot sa kung ano ang pwedeng mangyari.

Saksi siya kung ilang beses silang pinagtabuyan. Inapi. At higit sa lahat halos alisan ng karapatan dahil lamang sa wala siyang Ama na kinalakihan. Masyadong mabangis ang mundo. Humigpit ang pagkakayakap niya sa kanyang tiyan na para bang sa mga oras na ‘yon ay pinoprotektahan niya na ito.

Iyon ang naabutan ni Leon na eksena kaya naman mabilis niyang nilapitan si Eli. 

“What happened? Are you okay? Are you in pain?” sunod-sunod na tanong ni Leon at nang hindi ito sumagot ay binalingan niya ang kanyang ninang. “Ninang, help, please.”

Bago pa makalapit si Dr.Farah ay mabilis na pinunasan ni Eli ang mga luha saka inayos ang sarili. Hinarap niya ang doktora saka tipid na ngumiti. 

“I’m okay. Pwede na po ba ako lumabas?” tanong niya.

Napanatag naman sina Leon at Dr. Farah.

“Okay. You will be discharged now but I will give you vitamins. You need to take it for the baby and for your health.” Hinarap ni Dr. Farah si Leon. “Come with me.” Pagkasabi no'n ay tumalikod na siya at naglakad palabas. 

Bago sumunod si Leon ay tiningnan niya muna si Eli. Hindi niya napigilan itaas ang kanang kamay saka ginamit ang hinlalaki para punasan ang pisngi nito may bahid pa ng luha. 

Napapitlag naman si Eli, hindi napaghandaan ang ginawa ng kanyang boss kaya bahagya rin siya napaatras. 

“Don’t cry again. Makakasama sa inyo ni baby. Babalik ako kaagad,” pagkasabi no’n ay sumunod na rin  siya sa doktora. 

Nasundan na lamang ni Eli ng tingin si Leon hanngang sa tuluyan ito makalabas. Wala sa sarili na napahawak siya sa kanyang pisngi na hinawakan nito. 

‘No. Eli, wake up. Mabait lang siya dahil dinadala mo ang kanyang anak.’ Pagkausap ni Eli sa sarili. Walang ibig sabihin ang mga pinapakita nito mula nang mangyari ang gabi na ‘yon. Kailangan niya talaga iwasan ang kanyang boss bago pa madagdagan ang kanyang problema.

Hindi man nagtagal ay bumalik na si Leon kasama si Victor na may mga hawak na ilang plastic bag. Hindi niya pinansin ‘yon at hinintay na makalapit ang kanyang boss sa kanya. 

“You eat first then I will send you home,” Leon said given no room for argument. 

Kilala ni Eli kahit paano ang boss kaya naman nang marinig niya ang sinabi nito ay hindi na siya umangal dahil sigurado na hahaba lang ang kanilang diskusyon. Wala siyang lakas para makipagtalo pa rito. Bahagya siyang tumango saka pinagmasdan si Victor na ayusin ang mga pagkain. 

Pinigilan ni Leon na hindi mapangiti. Mabuti na lamang at hindi na ito nakipagtalo pa dahil baka sa bahay niya ito iuwi. 

Nang mailabas na ni Victor ang mga pagkain ay kaagad niya kinuha ang folding table at handa na ilagay sa harap ni Eli nang agawin ito mula sa kanya ni Leon. 

Napailing na lang si Victor saka kinuha ang tray kung saan nakalagay ang mga pagkain. Oo, iaabot niya sa master at baka mawalan pa siya ng trabaho. 

Mabilis na kinuha ni Leon ang tray saka ipinatong sa table.

“Get out.” 

Kumaripas naman agad ng takbo palabas si Victor nang marinig ang utos ng master niya. Halos pangapusan pa siya ng hininga na sumandal sa nakasarang pinto. 

Sa loob ng kwarto ay mabilis na kinuha ni Leon ang kutsara saka nagsandok ng soup. Inilapit niya iyo sa kanyang bibig saka hinipan. 

Hindi naman naiwasan ni Eli na hindi sundan ang bawat galaw ni Leon. Napalunok siya habang pinagmamasdan kung paano ito hipan ang sabaw.

Nang magtama ang kanilang mga mata ay mabilis na binawi ni Eli ang tingin saka natataranta na pinulot ang isang pirasong tempura at isinubo. 

Nailuwa niya 'yon at pinaypayan ang bibig gamit ang kanang kamay. Mabilis naman kumilos si Leon na hinawakan ang baba ni Eli saka pinaharap sa kanya. 

"Show me your tongue."