Share

21 ความเหงาที่หายไป

Penulis: sammi'P
last update Terakhir Diperbarui: 2025-07-03 17:36:18

นับตั้งแต่ถูกส่งตัวมาอยู่อังกฤษ เขาก็ใช้ชีวิตอยู่ภายใต้อาณาจักรสิทธรากรุ๊ปที่แผ่ขยายสาขาในหลายประเทศโดยเฉพาะเกาหลีและยุโรป แต่เขาอยู่สาขาในเกาหลีไม่ได้เพราะไม่ถูกชะตากับพ่อเลี้ยง

ดีที่พ่อของสิมิลันให้ชีวิตใหม่ที่ลอนดอนทำให้เรียนจบจากสถาบันการศึกษาที่ดีที่สุด และเริ่มทำงานจากตำแหน่งเล็ก ๆ จนเข้มแข็งสามารถดูแลโรงแรมจนทุกวันนี้

แต่หลังจากมีเรื่องสิมิลันเข้ามาทำให้เขาคิดได้ว่าต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเองโดยการใช้เงินเก็บที่มีไม่มากไม่น้อยมาบุกเบิกโรงแรมที่นี่

เอรินกินตราเมซซินี่แซนด์วิชขนาดกลางหมดตามด้วยเจลาโต้ไอศกรีมยี่ห้อดังที่สุดของอิตาลีขนาดกลางอีกหนึ่งถ้วยหมดไปก็พรูลมหายใจอึดอัด ชานนท์ได้แต่ส่ายหน้า

“กินซะพุงกางแสดงว่าอร่อยจริง” ชายหนุ่มอมยิ้มขำแล้วยื่นแก้วให้ “ลองดูไหมที่นี่ต้องจิบกรัปปาหลังมื้ออาหารเป็นธรรมเนียม”

“ฉันไม่กินเหล้าค่ะ มันผิดคอนเซ็ปต์ อย่างฉันขอน้ำนางเอกก็แล้วกัน”

“อะไรคือน้ำนางเอก” คิ้วเข้มขมวดมุ่นมองดวงหน้านวลอมลมเต็มแก้มด้วยความขัดใจ “พวกผู้หญิงนี่แปลก ๆ”

“เอ้า... แปลกที่ไหนกันคะ น้ำนางเอกก็น้ำส้มไง คุณลุงนี่ไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ วันทั้งวันทำ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   38 สมคบคิด

    ชานนท์นั่งคิดทบทวนเงียบๆ คนเดียวบนเก้าอี้เอนริมระเบียง บนโต๊ะมีเกรนวิสกี้ที่พร่องไปกว่าครึ่ง สีหน้าแดงก่ำครุ่นคิดไปถึงเรื่องที่เแอบได้ยินภิรณีย์และสิทธิ์คุยกันเมื่อบ่ายเสียงร้อนรนที่วันนี้เกรี้ยวกราดกับพี่ชายอย่างน่าประหลาด ทำให้ชานนท์ที่กลับจากลงไปส่งสามพ่อแม่ลูกหน้าบ้าน ถึงกับชะงักฝีเท้าแอบฟังด้วยความอยากรู้ “คุณพี่จะให้ที่บนเนินเขานั้นกับอเล็กซ์ทำไมไม่บอกภิสักคำคะ” “ก็กำลังบอกแกอยู่นี่ไง... ยายภิ” สิทธิ์ตอบกลับเสียงเรียบ “กะ... ก็บ้านหลังนั้นมัน มัน... คุณพี่แน่ใจหรือคะ ว่าจะให้อเล็กซ์ทำโรงแรมที่นั่น เกิดเขาจำได้ขึ้นมาจะทำยังไง ทำไมไม่ให้ที่ผืนอื่น คุณพี่ก็มีออกจะเยอะแยะ” “ทำไมละ จำได้ก็ก็ดีสิ ยังไงความจริงก็คือความจริง แกก็รู้ว่าพี่ซื้อที่ผืนนั้นไว้ทำไม พี่ยกให้หลาน ทำไมจะต้องขัดด้วย” “คุณพี่ตั้งใจจะแกล้งน้อง” ภิรณีย์เอ่ยเสียงอ่อนปนสะอื้น “ทิ้งไว้ก็เปล่าประโยชน์ รังแต่ผู้คนจะนินทา ว่าบ้านผีสิงบ้างอะไรบ้าง เจ้าอเล็กซ์เสนอโครงการทำโรงแรมที่ไทยมาให้ เผอิญพี่อยากได้โรงแรมริมทะเลก็เลยใช้ที่ตรงนี้

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   37 สัญญาของเรา

    ชานนท์มองคนใต้ร่างตาหวานฉ่ำ ปัดปอยผมที่ปรกบังใบหน้านวล“บะ... บอกอะไรหรืคะ” เอรินประหม่าด้วยฤทธิ์ไวน์พาไปเช่นกัน“ก็ที่เธอบอกว่าชอบฉัน ตกลงจริงหรือไม่จริง เธอบอกว่าจะบอกเมื่อถึงฟลอเรนซ์ไง”“จริงหรือไม่จริง คุณดูไม่ออกหรือคะ” เอรินหลบสายตาคมกล้าที่มองจ้อง “ฉันอยากได้ยินจากปากเธอ” ชานนท์กระซิบข้างหู “บอกให้ฉันฟังใหม่สิเอริน” “ไม่เอาแล้วไม่บอกหรอก คุณเมาแล้วทำรุ่มร่ามเอาเปรียบฉัน ลุกไปเลย ฉันจะนอนแล้ว” หญิงสาวผลักคนด้านบนออกห่าง ก่อนจะคว้าผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงจนแทบมิดคอ ชานนท์ถอนหายใจ ทิ้งตัวลงนอนอีกฝั่งของเตียง “ไหนเธอบอกชอบฉัน แล้วทำไมถึง... โกหกกันนี่นา” “ฉันไม่คล้อยตามคุณ ก็เลยกลายเป็นผู้หญิงโกหกหรือคะ” หล่อนถามเสียงแผ่ว ดวงตากลมมองจ้อง “เพราะฉันชอบคุณ ก็เลยดูเป็นผู้หญิงใจง่าย คุณอยากรังแกฉันยังไงก็ได้ตามใจรึคะ ถ้าคิดแบบนี้แสดงว่าคุณไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉัน คุณแค่เมา” “ฉันเมาแล้วจริงๆ ฉันเมา เมาเธอ เธอต้องรับผิดชอบ” ชานนท์ผุดขึ้นนั่งบน

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   36 ลุ่มหลง

    อินทิรายกช้อนที่มีกล้วยบวชชีครึ่งซีกเป่าเบาๆ เด็กน้อย ยังดิ้นรนไม่หยุด ไม่ไกลกันนักภิรณีย์หัวเราะชอบใจกับหลานตัวน้อยของพี่ชาย“ท่าทางจะตะกละนะคะ” ภิรณีย์โพล่งออกมา สิทธิ์ถึงกับกระแอมเบาๆ ปรามน้องสาวด้วยสายตา “แหม... คุณพี่ รู้แล้วค่ะ น้องก็แค่เอ็นดู” ภิรณีย์เป็นน้องสาวแท้ๆ ของสิทธิ์แต่งงานไปกับสามีชาวเกาหลีแต่ไม่มีลูกด้วยกัน ทั้งสองรับชานนท์เป็นลูกบุญธรรมหลังจากหายป่วยจากอุบัติเหตุภายหลังจึงส่งไปเรียนต่อที่อังกฤษ ส่วนหล่อนใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านเกิดของสามี นานทีปีหนจึงจะได้กลับมาเยี่ยมเมืองไทยสักครั้งชานนท์มองภิรณีย์นิ่งนาน จนสิมิลันสะกิด“อาภิก็มา เหมือนรู้ว่าพี่นนท์จะมา เราเข้าไปหากันเถอะค่ะ”ชานนท์พยักหน้า กำลังจะก้าวเท้าเข้าไป ต้องหยุดชะงัก เมื่อได้ยินเสียงดังแว่วมา“มาหายายคนนี้ดีกว่าลูก อยากหอมสักฟอด เมื่อไหร่อเล็กซ์ของเราจะมีสักคนก็ไม่รู้นะคะคุณพี่” ภิรณีย์เปรยกับสิทธิ์อย่างอารมณ์ดีอเล็กซ์ของเรา...ชานนท์ทวนคำพูดเสียงเบาในลำคอ ตลอดมาเขารู้สึกเสมอว่าตัวเองคือส่วนเกินของแม่และพ่อ ภายใต้ท่าทางที่ดูใจดีและหน้าตาที่สวยงามของแม่ มีบางสิ่งที่ไม่อาจทำให้ชายหนุ่มเข้าห

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   35 พาตัวมาพัวพัน

    เอรินกระตือรือร้นประจบ “ไม่ได้การละหนูไปดูก่อนนะคะ” “ดูดู๊ ดูสิลูกเรานี่เร็วใช่เล่นเลยนะ เผลอเดี๋ยวเดียว วิ่งปรู๊ดปร๊าดไปโน่นแล้ว” อติมาหันมายิ้มขำ “แม่ก็อยากรู้เหมือนกันนะว่าแขกคนแรกของบ้านต้นไม้จะเป็นใคร”“พ่อยังไม่ได้บอกแม่เลย เรามีแขกคนแรกของวิลล่าต้นไม้แล้วนะ ขอพ่อดูก่อน ”“ทำไมเร็วจัง ยังไม่เสร็จเรียบร้อยเลย พ่อเอาลงเว็บแล้วหรือ”“ยัง” พัชระขมวดคิ้วครุ่นคิด “นี่แหละที่พ่ออยากรู้ แขกรู้ได้ยังไงว่าห้องใหม่ของเรากำลังจะเปิดจองแล้ว” พัชระก้มหน้าก้มตาเปิดดูใบจองของแขกที่โทรเข้ามาเช็คอิน แล้วก็ชี้นิ้วไปยังรายชื่อล่าสุดที่เพิ่งโทรมาจองเมื่อคืนโดยไม่ผ่านออนไลน์ “แปลกมาก” อติมาครุ่นคิด จากโฮมสเตย์เล็กๆ ไม่มีชื่อริมหาด ก็เริ่มขยับขยายโดยใช้ชื่อบ้านสวนโฮมสเตย์เพื่อรองรับนักท่องเที่ยว พัชระต่อเติมมาจากบ้านหลังเก่าที่เป็นมรดกตกทอดของรุ่นพ่อโฮมสเตย์เล็กๆ แห่งนี้จึงมีลักษณะแปลกแยกจากรีสอร์ตทั่วไป เพราะเป็นบ้านยกโบราณอยุธยาตามพื้นดั้งเดิมของปู่ที่เป็นคนภาคกลาง และมาเสริมต่อเติมชั้นล่างเป็นครึ่งตึกครึ่งปูน เอาไว้รองรับนักท่องเที่ยวแบบลองสเตย์

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   34 ผูกพันจนใจเจ็บ

    “ไม่ต้องกลัวไม่มีอะไรแล้ว กลับเถอะคนดี” กรณ์ลูบหลังปลอบโยนกระซิบแผ่ว “ไม่มีอะไรแล้ว”กรณ์พยุงร่างบอบบางกว่าจะพาตัวกลับมาถึงบ้านสวนก็เล่นเอาแตกตื่นกันไปหมด“ลูกคนนี้นี่ไม่ค่อยแข็งแรงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ขอบใจนะจ๊ะ ถ้ากรณ์ไม่ไปเจอมีหวังแย่ แล้วไปเจอกันที่ไหน”“หาดฝั่งโน้นครับ หน้าบ้านร้าง”อติมาเงียบไป สีหน้าซีดเผือดครุ่นคิด“ไปทำอะไรที่นั่นคนเดียวไม่บอกกล่าวนะ”“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน นึกสังหรณ์ใจเลยตามไปดู ผมยังแปลกใจอยู่ ดูเอรินจะรักบ้านหลังนั้นมากเป็นพิเศษ ทั้งที่ก็ไม่ได้รู้จักมักจี่กับเจ้าของบ้านสักหน่อย พอได้ข่าวว่ามีนายทุนซื้อจะเอาไปทุบทำโรงแรมใหม่คงใจหายน่ะครับ”กรณ์ตั้งข้อสังเกต อติมาได้แต่รับฟังโดยไม่ออกความเห็นใดๆ สีหน้าหนักใจขึ้นมาทันที พัชระออกมาจากห้องหลังจากพาคนป่วยไปนอนพัก ถึงกับบ่นอุบ“ทุบๆ ไปซะได้ก็ดี อยู่รกหูรกตามานานแล้ว”“พ่อ! พูดอะไรแบบนั้น”อติมาปรามเพราะมีบุคคลที่สามอยู่ด้วย พัชระชะงักไปก่อนจะเดินหนีไปหน้าเคาน์เตอร์รับแขก กรณ์ได้แต่ยืนงงจับต้นชนปลายไม่ถูก...เที่ยวบิน TG 947 จากกรุงเอเธนส์ แล่นลงแตะรันเวย์สนามบินสุวรรณภูมิตั้งแต่เช้าตรู่ ชานนท์นั่งมองผู้โดยสารทยอยลงจาก

  • กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า   33 บ้านสีขาวหลังนั้น

    เอรินเดินบ่นกระปอดกระแปดออกมาจากบ้านครึ่งปูนครึ่งตึกสีขาวพร้อมกรณ์ หลังจากมื้อกลางวันเสร็จสิ้น คนที่เอาตัวพ่วงมาร่วมโต๊ะด้วยถึงกับเซ็งหนักเมื่อมีสายโทรเข้ามาที่เบอร์กรณ์ เป็นเรื่องเกี่ยวกับตึกที่เช่าไว้สำหรับเปิดออฟฟิศทัวร์ร่วมกันที่กรุงเทพอาจมีการเลื่อนระยะเวลาออกไปอีก เพราะปัญหาตกแต่งภายในท่าทีห่อเหี่ยวของคนเดินนำหน้าไปลิ่ว ๆ ทำให้กรณ์ที่เดินตามหลังมาออกจะเหนี่อยหน่ายไม่น้อย เมื่อนึกรู้ว่าเด็กดื้อของเขาออกอาการงอนอีกแล้ว“เฮ๊! จะไปไล่วัวไล่ควายที่ไหน เดินลิ่วขนาดนั้นเดี๋ยวก็ได้สะดุดหรอก”เสียงตะโกนได้ผล เอรินชะงักหันกลับมาขว้างค้อนวงใหญ่ใส่ก่อนจะโพล่งออกมา“ที่ไหนมีวัวมีควาย เห็นมีแต่ผีทะเลใส่กางเกงเลตัวเดียวออกมาเดินท่อม ๆ แถวนี้”“อยู่ชายทะเลจะอะไรมากมาย ไม่บิกินี่ตัวเดียวก็บุญแล้ว”กรณ์ก้าวยาวมาทันเลยหยิกแก้มใสหมับเข้าให้เป็นผลให้คนโดนหยิกบ่นกระปอดกระแปดอีกคราว“เจ็บนะ หยิกอยู่ได้ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เบื่อรึไง ”“ไม่เบื่อ หยิกแล้วแก้มยุ้ยดีน่ารัก” กรณ์แสร้งทำตาหลิ่วล้อเลียน“เราก็ขายไม่ออกกันพอดี” เอรินบ่นกระปอดกระแปด แต่กรณ์ดึงไว้“งั้นเราซื้อเอง”“บ้าน่ะสิ ชอบพูดเล่นอยู่ได้”ถึงป

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status