การปรากฎตัวของผู้หวังดี

ดวงหน้างดงามมีเสน่ห์เย้ายวนที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างพอเหมาะ กำลังหลับตาพริ้ม ริมฝีปากอ้าออกเล็กน้อยเพื่อให้ลิ้นร้อนของผู้เป็นสามีเข้าไปทักทายกับเรียวลิ้นสีแดงสดข้างในโพรงปาก เสียงลามกจากการแลกน้ำลายดังทั่วห้องทำงานที่ถูกปิดลงกลอนเรียบร้อยแล้ว

มือบางกำเสื้อสูทตัวเก่งของสามีจนมันยับยู่ยี่ แต่ร่างสูงก็หาได้สนใจ เพราะตอนนี้สุริเยนทร์กำลังหลงใหลมัวเมากับจูบรสหวานของผู้เป็นภรรยาจนอะไรต่อมิอะไรที่มันเคยสงบอยู่ภายใต้กางเกงกลับตั้งโด่จนเจ้าของรู้สึกปวดหนึบ

“พอก่อนค่ะ เดี๋ยวจะเลยเถิด” จันทร์จ้าวถอนจูบออกก่อนจะเอ่ยเตือนสามี เมื่อสัมผัสได้ถึงของแข็งร้อนผ่าวที่กำลังถูไถกับสะโพกอวบของตัวเองอยู่ในตอนนี้

“ที่รัก ทำให้มันสงบทีครับ เฮียเงี่ยu ไม่ไหวแล้ว”

มือเรียวบางยกขึ้นลูบไล้ใบหน้าคมคาย ดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยสบนัยน์ตาสีดำสนิทที่ทอประกายร้อนแรงจนทำให้คนมองแทบจะละลายเสียให้ได้

จันทร์จ้าวลุกขึ้นจากตักแกร่งแล้ว ก่อนจะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของผู้เป็นสามี สองมือก็ปลดหัวเข็มขัดเงินวาววับออกจากกัน มือนุ่มที่เย็นเฉียบควักท่อนเนื้อร้อนลวกมือออกมากุมไว้เบา ๆ อย่างทะนุถนอม ลิ้นสีชมพูสดตวัดเลียส่วนปลายหัวเห็ดที่ปริ่มด้วยน้ำสีใส

สุริเยนทร์เม้มริมฝีปากครางกระหึ่มในลำคออย่างพึงพอใจ ท่อนเนื้อสีคล้ำกระตุกทักทายเรียวลิ้นร้อน ประธานหนุ่มเอนหลังพิงเก้าอี้มองดูใบหน้าสวยของผู้เป็นภรรยาก้มลงไปสัมผัสกับพวงไข่แฝดสองลูกที่ห้อยอยู่ด้านล่างลำเอ็น

“อ่าส์ ที่รัก อย่างนั้นแหละ ดีมาก”

ชายหนุ่มเอ่ยชม เมื่อริมฝีปากและลิ้นเปียกลื่นของภรรยาหยอกล้อเล่นกับพวงสวรรค์ ส่วนมืออ่อนนุ่มก็ชักรูดท่อนเนื้อขึ้นลงเป็นจังหวะ จันทร์จ้าวทั้งงับทั้งเลียจนสุริเยนทร์ตาลอยด้วยความเสียว พวงไข่หดเกร็งเป็นก้อนกลมน่ารักน่าเอ็นดูจนหญิงสาวอดไม่ได้ที่จะจูบลงไปเบา ๆ

ริมฝีปากบางสีสวยที่ฉ่ำวาวด้วยลิปกลอสทำหน้าที่ปลดปล่อยกำหนัดให้แก่สามีอย่างรู้งาน จันทร์จ้าวรู้ทุกจุดอ่อนไหวบนเรือนร่างของสุริเยนทร์ไม่ต่างจากอีกฝ่ายเลยสักนิดที่รู้ทุกจุดเสียวของร่างกายเธอ

หญิงสาวเธอรู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะทำให้สามีเสร็จสมภายในระยะเวลาที่มีจำกัด เสียงครางสุขสมของสุริเยนทร์ดังขึ้นพร้อมกับท่อนเนื้อที่กระตุกคาปากของจันทร์จ้าว ไม่เพียงเท่านั้นมือหนาของคนที่นั่งบนเก้าอี้ยังจับศีรษะได้รูปไว้แน่นพร้อมขยับสะโพกตอกอัดลำเอ็นเข้าไปจนสุดลำสองสามทีก่อนจะปล่อยให้ภรรยาเป็นอิสระ

“บอกกี่ทีไม่เคยจะจำนะเฮีย ว่าอย่ากดหัว” จันทร์จ้าวทำหน้ามุ่ย เพราะรู้สึกขัดเคืองผู้เป็นสามีที่ทำเธอสำลักน้ำหูน้ำตาไหล

“ขอโทษครับ ก็ตอนนั้นมันเสียวนี่นา เดี๋ยวคืนนี้เฮียให้จันทร์กดเฮียคืนเลยดีไหมครับ” สุริเยนทร์ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ขณะจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ คนเป็นภรรยาอดไม่ได้ที่จะส่งค้อนให้

“จันทร์ยังไม่ได้บอกเฮียเลย ไปตรวจครั้งนี้คุณหมอว่ายังไงบ้างครับ”

“คุณหมอบอกว่าร่างกายของจันทร์เข้ากันได้ดีกับยาที่ทานไปค่ะ มดลูกแข็งแรงขึ้นมาก ไข่คุณภาพดีขึ้น และตอนนี้คุณหมอก็ปรับโดสของยาเพิ่มขึ้นอีกระดับหนึ่งด้วยค่ะ นัดอีกทีสามเดือนข้างหน้า ครั้งต่อไปเฮียต้องไปกับจันทร์ด้วยนะ”

“ได้ครับ งั้นคืนนี้ก็ทำการบ้านได้ปกติใช่ไหมครับ”

“ไม่รู้สิคะ คุณหมอไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้เลย” ขณะพูดใบหน้าสวยหวานก็ซุกไซ้ตรงซอกคอของผู้เป็นสามี สูดดมกลิ่นน้ำหอมอ่อน ๆ ที่ชื่นชอบไปด้วย

“ไม่ได้แล้ว เห็นทีเฮียต้องโทรไปถามคุณหมอด้วยตัวเอง” สุริเยนทร์ทำทีเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ จนจันทร์จ้าวต้องยอมผละหน้าออกจากซอกคอหนา

“บ้าแล้วเฮีย ก็ทำได้ปกตินั่นแหละ หมอไม่ได้ห้ามมันไม่ได้เกี่ยวกันสักหน่อย” หลังโดนผู้เป็นภรรยาส่งค้อนให้อีกรอบ ประธานหนุ่มก็หัวเราะขบขันราวกับถูกใจนักหนา

“ฮ่า ๆ รู้แล้วครับ เฮียแค่อยากแกล้งเมียเท่านั้นเอง เวลาเห็นเมียเขินแล้วน่ารักดี เฮียชอบ” สุริเยนทร์พูดพร้อมกับดึงมือเรียวยาวมาจุมพิตหลังมืออย่างแสนรัก

“อย่าให้เห็นว่าไปแกล้งคนอื่นนะคะ จันทร์เอาตายนะ บอกไว้ก่อน” จันทร์จ้าวขู่ เธอรู้นิสัยของสามีดี สุริเยนทร์เป็นคนอารมณ์ดี ขี้เล่น ไม่ถือตัว จนบางครั้งอาจจะพูดหรือสื่อความหมายให้คนอื่นเข้าใจผิด ๆ ไปก็มี

“ใครจะกล้าครับ เฮียจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีกเด็ดขาด เฮียจะระวังตัว” ท่านประธานหนุ่มหล่อยังจำได้ดีถึงเรื่องราวเมื่อหลายปีก่อนที่ภรรยาหึงโหดจนเกือบมีเรื่องมีราว ตอนนั้นเขาไม่โทษว่าเป็นความผิดของจันทร์จ้าวเองทั้งหมด เขาก็มีส่วนผิดเต็ม ๆ ที่มองเจตนารมณ์ของอีกฝ่ายไม่ออก และยังนิ่งเฉยกับพฤติกรรมของผู้หญิงคนดังกล่าว หลังจากเกิดเหตุการณ์นั้น ชายหนุ่มก็ระมัดระวังตัวเองมาโดยตลอดเวลาอยู่กับลูกค้าที่เป็นผู้หญิง ยิ่งตอนนี้จันทร์จ้าวทานยาปรับฮอร์โมนอารมณ์แปรปรวนกว่าแต่ก่อนมาก สุริเยนทร์ไม่อยากที่จะเสี่ยงหรอก

“ดาวบอกจันทร์ว่าเมื่อวานเฮียปวดท้อง จันทร์ไม่เห็นรู้เรื่องเลย” จันทร์จ้าวที่เดินออกมาจากห้องน้ำภายในห้องทำงานของสุริเยนทร์ เอ่ยถามถึงเรื่องที่ไม่รู้เกี่ยวกับอาการเจ็บป่วยของสามีตัวเอง ถ้าผู้ช่วยเลขาอย่างม่านดาวไม่บอกเธอก็คงไม่รู้

“เฮียปวดนิดเดียวเองแค่ทานยาก็หายแล้ว ดาวก็ทำเป็นเรื่องใหญ่โต ถึงกับต้องไปฟ้องจันทร์เลยเหรอ” ประธานหนุ่มเงยหน้าจากแฟ้มเอกสารบนโต๊ะมามองหน้าผู้เป็นภรรยา

“ไม่ได้ฟ้องหรอกค่ะ เฮียอย่าไปดุดาวนะ ต่อไปนี้จันทร์จะมาทานข้าวเที่ยงกับเฮียบ่อย ๆ ดีไหม เฮียจะได้ไม่ดื้อ”

“เฮียไม่ได้ดื้อสักหน่อย”

“น้อยไปสิคะ เอาเป็นว่าตกลงตามนี้นะคะ จันทร์ว่าจะลงไปนั่งเล่นที่ร้านกาแฟใต้ตึก เฮียจะเอากาแฟไหม จันทร์จะซื้อมาให้” จันทร์จ้าวยิ้มหวานเอาใจผู้เป็นสามี

“ไม่เอาดีกว่าครับ ช่วงนี้ดาวบอกให้เฮียทานนมไปก่อน เพราะท้องยังไม่ค่อยดีน่ะ” จันทร์จ้าวหัวคิ้วกระตุก ก่อนจะเหลือบไปเห็นแก้วรูปร่างหน้าตาน่ารักที่วางอยู่บนโต๊ะ ด้วยความใคร่รู้จันทร์จ้าวจึงเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ

“เหรอคะ ม่านดาวนี่ดูแลเฮียดีจังเลยนะ จันทร์ลืมถามไปเลยว่าเธอทำงานเป็นยังไงบ้าง” จันทร์จ้าวพูดกับสามีแต่สายตากลับมองไปที่แก้วใบเล็กไม่วางตา

สุริเยนทร์ไม่ชอบดื่มนม มีครั้งหนึ่งเธอเคยเอานมอุ่นมาให้ผู้เป็นสามีทานก่อนนอน ร่างสูงยังจิบไปแค่อึกสองอึก เพื่อไม่ให้เสียน้ำใจ แต่นมในแก้วนี้มันกลับพร่องไปจนเกือบหมด

“เด็กคนนี้ทำงานดีมากเลย ไม่ต้องคอยพูดคอยบอกซ้ำหลายรอบ รู้ใจเฮียไปหมดทุกอย่าง แบ่งเบางานเฮียไปได้เยอะเลยครับ งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้คนสอนอย่างเมียเฮียนะเนี่ย” สุริเยนทร์พูดไปยิ้มไป โดยที่ไม่รู้สักนิดเลยว่าสัญชาตญาณของคำว่า ‘เมีย’ ในตัวของจันทร์จ้าวกำลังจะทำงานอีกครั้ง

ยอมรับว่าบาดแผลเมื่อหลายปีก่อนยังคงตามหลอกหลอนเธออยู่ ไม่ใช่ว่าจันทร์จ้าวไม่ไว้ใจสุริเยนทร์ แต่สามีของเธอค่อนข้างที่จะไม่ค่อยทันคนในเรื่องแบบนี้สักเท่าไหร่

ของแบบนี้มันกันไว้ดีกว่าต้องมาแก้ทีหลัง เห็นทีว่าต้องหาเวลาไปให้ป้าน้อยสอนทำอาหารไทยไว้บ้างแล้ว ทานอาหารเลี่ยน ๆ มาหลายปี บางทีสามีของเธออาจจะรู้สึกเบื่อแล้วก็ได้

เย็นวันหนึ่งขณะที่จันทร์จ้าวกำลังนั่งคุยแชทกับเพื่อนสนิทอย่างยี่หวาอยู่นั้น ข้อความแจ้งเตือนจากแอปพลิเคชันสีเขียวก็เด้งขึ้นมาตรงแถบด้านบนของหน้าจอโทรศัพท์

คิ้วคู่สวยขมวดมุ่นแปลกใจเล็กน้อยเพราะรู้สึกไม่คุ้นตากับชื่อของผู้ส่งเลยสักนิด ตามวิสัยเมื่อได้รับข้อความก็ต้องเปิดอ่าน จันทร์จ้าวเองก็เช่นกัน

นิ้วมือเรียวงามดั่งลำเทียนเย็นเฉียบสั่นเทาเล็กน้อย รอยยิ้มสะคราญหายไปจากใบหน้าเรียวเล็กหลงเหลือไว้แค่เพียงใบหน้าซีดเผือดหลังได้เห็นภาพจากบุคคลปริศนาที่แทนตัวเองว่า ‘ผู้หวังดี’

รูปภาพสามีของเธอกำลังโอบเอวผู้หญิงผมยาวสีดำสนิทที่สวมชุดกระโปรงสีแดงคนหนึ่งอยู่ พร้อมแนบข้อความต่อท้ายว่า “เตือนด้วยความหวังดี ก่อนจะถูกสวมเขา”

มันช่างประจวบเหมาะเมื่อผู้เป็นสามีบอกว่าจะพาลูกค้าที่เดินทางมาจากประเทศจีนไปทานอาหารเหลาที่ร้านชื่อดังแห่งหนึ่ง เย็นนี้อาจจะกลับบ้านดึกสักหน่อย

ถ้าให้เดารูปที่ส่งมาน่าจะเป็นโซนบริเวณหน้าห้องน้ำในร้านอาหารร้านนั้นอย่างแน่นอน ซึ่งจันทร์จ้าวรู้สึกคุ้นตามาก เพราะว่าเป็นร้านที่เธอ และสามีไปทานบ่อย ๆ

เจ้าของร่างบางสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อควบคุมอารมณ์ ก่อนจะกดเข้าไปดูข้อมูลของบุคคลที่ส่งมาแต่ก็ไม่พบหลักฐานอะไร รูปโปรไฟล์ที่เจ้าตัวใช้เป็นเพียงรูปท้องฟ้าในคืนเดือนดับมีหมู่ดาวพร่างพราวที่หาได้ทั่วไปในอินเทอร์เน็ต ครั้นจันทร์จ้าวพิมพ์ข้อความตอบกลับไป ฝั่งนั้นก็ไม่ขึ้นการอ่านอีกเลย

หลายนาทีผ่านไปจนแน่ใจแล้วว่า ‘ผู้หวังดี’ คงไม่ตอบกลับมาแล้ว จันทร์จ้าวเลยเลือกที่จะติดต่อไปหาผู้ช่วยเลขาอย่างม่านดาวแทนสามีอย่างสุริเยนทร์

“ค่ะ คุณจันทร์” เสียงหวานกรอกมาตามสายหลังกดรับโทรศัพท์

“ดาว ทานข้าวกับลูกค้าเสร็จหรือยัง” จันทร์จ้าวยิงคำถามออกไปทันทีเมื่อปลายสายกดรับ ตอนนี้จิตใจของเธอร้อนรุ่มราวกับถูกไฟเผา น้ำเสียงที่ส่งออกไปเลยฟังดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก

“คะ ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ” ปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่ดูแปลกใจ ม่านดาวคงจะงงไม่น้อยที่อยู่ดี ๆ ภรรยาท่านประธานโทรถามเรื่องนี้ด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูร้อนรนผิดปกติ

“แล้วท่านประธานล่ะ” จันทร์จ้าวเอ่ยถามถึงผู้เป็นสามีทันที

“บอสแยกออกไปส่งคุณเฉิงกับคุณไฉ่หงที่โรงแรมค่ะ” ม่านดาวตอบตามความจริงที่ได้รับสารมาจากผู้เป็นเจ้านาย

“ม่านดาว ฉันขอถามอะไรหน่อยสิ”

“ค่ะ คุณจันทร์”

“คุณไฉ่หงนี่เป็นผู้หญิงใช่ไหม แล้ววันนี้เธอใส่ชุดสีแดงใช่หรือเปล่า” จันทร์จ้าวถามด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ ดวงตาสีน้ำตาลไหม้คล้ายสีของใบเมเปิ้ลแห้งนิ่งสงบระหว่างรอฟังคำตอบจากผู้ช่วยเลขาของสามี

“ใช่ค่ะ คุณไฉ่หงใส่ชุดกระโปรงยาวสีแดงเลือดนกค่ะ”