MasukShare
7
Terakhir Diperbarui:
2025-09-05 04:12:00“ฉันเป็นแค่พนักงาน ไม่อาจตีตัวเสมอเจ้านายได้หรอกค่ะ” เธอไม่ทำตามคำสั่งของเขา ก้าวเข้าไปนั่งเคียงข้างกับคนขับรถ
“แต่นี่เป็นคำสั่ง” ทำไมเธอต้องทำให้เขาหัวเสียได้ทุกครั้งที่พบกันนะ
“คำสั่งที่ไม่มีเหตุผล ฉันมีสิทธิ์ไม่รับฟังค่ะ”
“แต่ผมมีเรื่องงานต้องคุยกับคุณ”
“ก็คุยมาสิคะ อยู่ตรงนี้ฉันก็ได้ยิน”
“คุณบอกว่าไม่ชอบคุยเรื่องเดียวกันซ้ำหลายรอบ แล้วทำไมคุณถึงคุยเรื่องที่ผมถามเมื่อเช้านี้กับคุณแม่ผมล่ะ”
เรียวปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อคลี่ยิ้มบางเบา เอียงหน้าไปมองทางด้านหลัง “ตอนเที่ยงไม่ใช่เวลาทำงานของฉัน ฉันสามารถจะคุยกับใครก็ได้ ในเรื่องที่ฉันพอใจ”
‘ให้มันได้อย่างนี้สิ ผู้หญิงบ้านี่’ ยัสซันขบกรามแน่นด้วยความขัดใจกับคำตอบยียวนกวนประสาทของเธอ
“แสดงว่าต่อไปนี้ ถ้าผมอยากรู้เรื่องอะไรก่อนการประชุม ผมก็สามารถถามคุณตอนเที่ยงได้ใช่ไหม”
“มันก็ขึ้นอยู่กับความพอใจส่วนตัวของฉันอีกนั่นแหละค่ะ ถ้าฉันอยากจะตอบฉันก็ตอบ แต่ถ้าไม่ก็คือไม่ ในกรณีของท่านประธานฉันนับถือท่านมาก ฉันจึงเต็มใจตอบทุกคำถามของท่าน ถึงแม้จะเป็นในเวลางานก็ตาม”
“คุณ.. คุณ.. คุณกำลังท้าทายผมใช่ไหม คิดว่าผมไม่มีฝีมือในการทำงานหรือไง คุณถึงทำท่าไม่ยอมรับผมแบบนี้” ยัสซันตะคอกถามอย่างเหลืออด อยากจะบีบคอสวยๆ นั้นให้ขาดอากาศหายใจตายคามือไปเลย
อินทิราเบ้ปากที่เจือไปด้วยรอยยิ้ม หันไปมองเขาตรงๆ อย่างตั้งใจมากขึ้น “คุณนี่ขี้โวยวาย นิสัยเอาแต่ใจเหมือนผู้หญิงเลยนะ พูดเองเออเองหมด ไร้สาระสิ้นดี”
“คุณอินทิรา!”
ประกอบสะดุ้งตกใจจนรถแฉลบไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงตะคอกเกรี้ยวกราดของผู้เป็นเจ้านาย “คุณป่านครับ พอเถอะครับ” ชายวัยกลางคนกล่าวเสียงเบาขอร้องหญิงสาวด้วยสีหน้าอ้อนวอน ถึงเขาจะฟังไม่ค่อยออกว่าทั้งสองพูดอะไรกัน เพราะใช้ภาษาอังกฤษคล่องลิ้นในการตอบโต้ แต่ก็พอรู้ว่าไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่
“ฉันไม่เคยคิดว่าคุณทำงานไม่เป็นนะคะ แต่อุดมการณ์ในการทำงานของเราอาจจะแตกต่างกันก็เท่านั้น ถ้าทำให้คุณโกรธฉันก็ขอโทษด้วยละกัน” เธอพูดกับเขาด้วยเสียงที่ปกติ ไม่ได้เกรงกลัวอารมณ์ร้ายของเขา เพียงแต่อยากตัดปัญหาให้มันจบลง เพราะเห็นแก่คนขับรถที่มักคุ้นกันดีคนนี้ต่างหาก
“ขอบคุณนะครับคุณป่าน” ประกอบกล่าวกับหญิงสาวด้วยเสียงที่เบาคล้ายกระซิบพร้อมรอยยิ้มแห้งๆ
ยัสซันได้แต่นั่งขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเพ่งมองด้านหลังของหญิงสาว เพราะไม่สามารถทำอะไรเธอได้ ถ้าโวยวายต่อไปก็คงกลายเป็นคนพาลในสายตาของเธอแน่ ๆ เพราะเธอกล่าวขอโทษมาแล้ว ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ เขาต้องเอาคืนแน่
‘ยังไงก็รักเธอคนเดียว คนเดียวที่รักทั้งหัวใจ วันเวลาผ่านไป ฤดูเปลี่ยน ฉันไม่เปลี่ยน รักเธออยู่อย่างนั้น เธอคือความรักทุกฤดู คือฤดูรักที่ยาวนาน เธอคือความผูกพันที่คอยผูกใจฉันอยู่ รักเธออยู่เหมือนเดิม..’
อินทิราเปิดกระเป๋าสะพายใบใหญ่ ควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงดังอย่างต่อเนื่อง
“สวัสดีค่ะ”
(พี่ป่านทานข้าวหรือยังครับ) เสียงใส ๆ ของชินวุฒิดังมาตามสาย
“เรียบร้อยแล้วจ้ะ”
(พี่ป่านครับ เย็นนี้พี่ป่านว่างไหม)
“ว่าง มีอะไรหรือเปล่า”
(ไปดูหนังกันนะครับ ปอจองตั๋วเอาไว้แล้ว)
“จองไว้แล้วค่อยมาถามเนี่ยนะ ถ้าพี่ไปไม่ได้เราจะทำยังไง”
(ปอก็ขายต่อให้เพื่อนสิครับ เพราะยังไงปอก็ไม่ยอมดูกับคนอื่นเด็ดขาด ปอจะดูกับพี่ป่านเท่านั้น)
“ไปกับสาวอื่นบ้างเถอะปอ มัวแต่ติดพี่แบบนี้เดี๋ยวก็ขายไม่ออกเหมือนพี่หรอก”
(ปอรักพี่ป่านไปแล้วนี่ครับ สองตาของปอก็เลยไม่อยากมองสาวอื่นอีก)
“พอเถอะพี่เลี่ยนกับคำว่ารักของนายแล้ว ตกลงเย็นนี้เจอกันที่เดิมใช่ไหม”
(ครับพี่ป่าน ปอไม่เอารถไปนะครับ หนังเลิกแล้วพี่ป่านไปส่งปอที่บ้านด้วยนะ)
“ลูกไม้ตื้นๆ อีกแล้วนะเรา” ต่อว่าพร้อมรอยยิ้ม เพราะแมนชั่นที่เธอเช่าอยู่ต้องผ่านบ้านของเด็กหนุ่มอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้เขาจึงใช้ไม้นี้กับเธอเป็นประจำ
(ขอบคุณครับพี่ป่าน ปอรักพี่ป่านนะครับ)
“เด็กหนอเด็ก พูดคำว่ารักได้บ่อยเหลือเกิน” อินทิรารำพันกับโทรศัพท์ที่ถูกตัดสัญญาณไปแล้วพร้อมรอยยิ้ม
ยัสซันรู้สึกหมั่นไส้หญิงสาวยิ่งนัก เมื่อเห็นรอยยิ้มสดใสของเธอ ภาพของชายหนุ่มในชุดนักศึกษาที่เจอเมื่อหลายวันก่อนแวบขึ้นมา
“ชอบกินเด็กเหรอคุณน่ะ” ไม่รู้เพราะอะไรจึงรู้สึกไม่พอใจ จึงถามเธอออกไปแบบนั้น “ระวังจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์นะคุณ”
อินทิราหันไปมองหน้าชายหนุ่ม จงใจคลี่ยิ้มหวานละมุนส่งให้เขา “ถึงฉันจะชอบกินเด็ก แต่ฉันไม่กินเด็กอย่างคุณแน่ ต่อให้นอนทอดสะพานเงินสะพานทองให้ฉันข้ามไปกิน ฉันก็ไม่ข้ามไปกินเด็ดขาด” ไอ้เด็กนรกส่งมาเกิดนี่ ปากปีจอจริงๆ หญิงสาวต่อว่าชายหนุ่มในใจ พยายามไม่เก็บคำพูดของเขามาเป็นอารมณ์
“แน่จริงก็ด่าออกมาเลยสิ อย่าเก็บไว้ในใจ” แค่มองตาเขาก็อ่านใจเธอออกว่ามันต้องมีคำพูดร้ายๆ ซ่อนอยู่
“ไม่จำเป็นต้องพูด เพราะรู้อยู่แล้วนี่ว่าด่า คิดเอาเองก็แล้วกันว่าด่าอะไร”
“คุณมันนางจิ้งจอกเก้าหาง กินเด็กผู้ชายเป็นอาหาร”
“ฉันยอมรับว่าเป็น แต่คุณจะเดือดร้อนทำไมล่ะ นี่มันตัวฉันไม่ใช่ตัวคุณซะหน่อย” เธอตอบรับคำกล่าวหาของเขาถึงแม้จะไม่เป็นความจริง แล้วย้อนถามอย่างใคร่รู้
‘นั่นสิ แล้วเขาจะเดือดร้อนทำไม’ ยัสซันถามตัวเองอยู่ในใจ “ผมก็แค่สงสารเด็กมันหรอก” ทำสีหน้าไม่พอใจใส่เธอแล้วหันไปมองทางอื่นแทนใบหน้าสวยคมของเธอ...
Bab terbaru
กุหลาบร้ายพ่ายรัก 55
“ลูกจะน่าจะพูดกับพ่อให้ดีกว่านี้นะ” เขาตำหนิลูกชายที่ทำตัวห่างเหินจนเหมือนไม่ใช่พ่อกับลูกคุยกัน “แม้แต่คำทักทายลูกก็ไม่คิดจะพูดกับพ่อเลยเหรอ”“ผมก็พูดกับท่านแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่ครับ”“ลูกไม่ดีใจที่ได้เจอพ่อบ้างเหรอ”“ถ้าท่านไม่มองผมด้วยสายตาแบบนั้นผมอาจจะดีใจก็ได้” ทำไมเขาต้องดีใจ ในเมื่อเจอกันทุกครั้งเขาก็มักจะพูดถึงแต่เรื่องให้กลับไปอยู่ตะวันออกกลางด้วยกัน ไปรู้จักกับครอบครัวของชีคคนนั้น ชีคคนนี้ เพื่อประโยชน์ของธุรกิจในอนาคต“พ่อไม่รู้ว่าพ่อมองลูกยังไง พ่อรู้แต่ว่าพ่อปรารถนาดีต่อลูกเสมอ”“ท่านก็น่าจะรู้ว่าผมไม่เคยต้องการ เพราะสิ่งที่ผมได้รับจากคุณแม่และคุณพ่อในทุกวันนี้มันดีที่สุดในโลกแล้ว” เขาพูดถึงพ่อบุญธรรมด้วยความเคารพจากหัวใจปัง!ชีคอัมรานตบโต๊ะดังลั่นด้วยความโกรธสุดขีด เมื่อได้ยินลูกชายในไส้ยกย่องพ่อบุญธรรมด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้งต่อหน้าต่อตา คิดไว้ไม่ผิดว่ามันต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น เขาจึงสั่งให้ผู้ติดตามจองห้องอาหารแห่งนี้ไว้ทั
กุหลาบร้ายพ่ายรัก 54
“พ่อว่าเขาก็ดูดีนะ หน้าที่การงานก็มั่นคง” อินทรีย์ไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป เพราะไหน ๆ เธอก็รู้แล้ว“เขาอาจจะดูดีในสายตาของพ่อ แต่เขาไม่ได้ดูดีในสายตาของหนูนี่” เพื่อนของเอกอรุณดูดีแค่ไหนก็ไม่สามารถมาลบภาพคนที่อยู่ในใจเธอตอนนี้ได้หรอก คนที่อยู่ในใจแต่ไม่สามารถจับจองเป็นเจ้าของได้คนนั้น“ลูกจะเลือกไปจนถึงอายุเท่าไหร่ ไม่ได้ยินที่ป้าบุหงาเขาพูดเหรอ” อินทรีย์เตือนสติลูกสาวช่างเลือก“จำได้สิจ๊ะ” อินทิราตอบกลับแล้วนึกถึงคำพูดของผู้เป็นป้าเมื่อเย็นนี้ ‘เมื่อไหร่หลานของป้าจะได้แต่งงานกับเขาสักทีนะ ป้าจะได้อยู่เห็นหลานแต่งงานหรือเปล่า’“พ่อก็คิดไม่ต่างกับป้าเขาหรอก พ่อก็อายุมากแล้วนะป่าน อยากเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวเป็นฝั่งเป็นฝา อยากมีหลานตาเอาไว้อุ้มบ้าง ถ้าได้อย่างที่หวังพ่อจะได้ตายตาหลับ”“ไร้สาระอีกแล้วนะพ่อ ทำไมต้องเอาเรื่องความเป็นความตายมาขู่หนูด้วย” เธอหน้างอใส่บิดา สตาร์ทรถแล้วขับออกไป “พ่อยังไม่ตายง่าย ๆ หรอก รอให้บวชลูกชายหนูก่อนแล้วค่อยคิดเรื่องนี้&rdquo
กุหลาบร้ายพ่ายรัก 53
“แต่ป่านไม่เอาค่าเช่าเลยนะพี่นวล ป่านยกให้ทำฟรี ๆ แต่ถ้าป่านแก่ตัวทำงานไม่ไหว ก็ให้ไอ้เจี๊ยบมันรับเลี้ยงป่านด้วยละกัน” เธอพูดถึงหลานชายซึ่งเป็นลูกชายคนโตของทั้งคู่ ที่ดูแววว่าจะเอาดีในด้านนี้ต่อจากบุพการี“ไม่ได้หรอกป่าน ถ้าให้ก็ต้องให้เหมือนกันทุกคน ถึงพี่จะงกแต่พี่ก็มีคุณธรรมนะ” ดารากล่าวติดตลกตามสไตล์ของเธอ“แม่ว่าเรากลับมาที่เรื่องของน้องก่อนดีกว่านะ เรื่องนี้เสือกับเมียก็รับไปแล้วกัน” อุไรกล่าวด้วยสีหน้าวิตก เพราะไม่อยากให้ลูกสาวต้องเดินทางไปทำงานไกลหูไกลตาเกินไป“มาทำงานที่โรงเรียนพี่ไหมล่ะ แต่เงินเดือนคงน้อยกว่าที่เก่าประมาณสิบเท่า” สิงหเสนอสิ่งที่เป็นไปไม่ได้แก่น้องสาวคนสวย“ป่านก็อยากกลับมาทำนะคะพี่สิงห์ แต่ป่านชอบงานที่ป่านทำอยู่มากกว่า”“มาหาทำเลเปิดร้านขายส่งแบบพี่ไหมล่ะ กำไรดีนะแต่เหนื่อยหน่อย” วิหคเสนอบ้าง“ไม่เอาหรอกค่ะ ป่านไม่อยากแย่งลูกค้าพี่นก ถ้าป่านทำจริง ๆ ลูกค้าคงแห่มาที่ร้านป่านกันหมด โดยเฉพาะลูกค้าหนุ่ม ๆ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง ไม่ได
กุหลาบร้ายพ่ายรัก 52
ก๊อก ๆ ๆ ปัทมาเคาะให้สัญญาณก่อนเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของคนรัก แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อคนที่อยู่ในห้องนั้นไม่ใช่เขา “สวัสดีค่ะบอส” เธอกล่าวทักทายชายหนุ่มที่นั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานของคนรัก “คือแก้วไม่เห็นเลขาของคุณชาลีที่หน้าห้อง ก็เลยถือวิสาสะเข้ามาเอง” อธิบายต่อเพราะกลัวเขาจะตำหนิ “ไม่เป็นไรคุณแก้ว มาหาคุณชาลีเหรอครับ” ยัสซันรู้ว่าเธอคือเพื่อนสนิทของอินทิรา และเป็นคนรักของผู้จัดการใหญ่ที่เป็นญาติสนิทของเขาด้วย “ค่ะ แล้วเขาไม่อยู่เหรอคะ” “เลขาหน้าห้องบอกว่าเขาไปพบคุณแม่ผม แต่เดี๋ยวก็คงจะมาเพราะนัดกับผมไว้แล้ว เชิญคุณแก้วนั่งรอก่อนสิ” “ค่ะ” ปัทมารับค
กุหลาบร้ายพ่ายรัก 51
‘แล้วท่านจะมั่นใจได้อย่างไรคะว่าแบบนี้เป็นทางออกที่ดีที่สุด ถ้าเผื่อ.. สมมุติว่าเขาตามป่านไปล่ะคะ’ เธอไม่อยากคิดลำพองใจไปเอง แต่ถามเผื่อเอาไว้ก็ไม่เสียหายตรงไหน‘ฉันจะพยายามปิดให้สนิทที่สุดจนกว่าเขาจะแต่งงานแล้ว ถ้าถึงเวลานั้นจริง ๆ ก็คงไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป ฉันจะย้ายหนูกลับมา’ทำไมท่านประธานถึงมั่นใจนักว่าจะไม่มีปัญหา ทำไมท่านถึงไม่ถามเธอก่อน เพราะคนที่มีความรู้สึกคือเธอไม่ใช่ท่านซะหน่อย ถึงแม้เธอจะไม่เคยคิดไกลถึงขั้นแต่งงานกับเขา แต่การที่เขาไปมาหาสู่เธอบ่อย ๆ แบบนี้ มันทำให้เธอลืมคิดถึงตอนที่ไม่มีเขาไปซะสนิท แล้วอยู่ ๆ ก็มีคำสั่งสายฟ้าฟาดลงมาแบบนี้ เธอไร้เรี่ยวแรงจะตัดสินใจใด ๆ สมองของเธอกำลังสับสนจนจับต้นชนปลายไม่ถูก“นอนพักสักหน่อยนะ ถ้าไม่ดีขึ้นค่อยไปหาหมอ” ยัสซันเปิดประตูห้องแล้วประคองเธอไปที่เตียงนอน“คุณกลับไปเถอะ ฉันอยากพักผ่อน” เธอไล่ส่งเมื่อเขาเปิดแอร์และห่มผ้าให้เรียบร้อยแล้ว ถ้าเขายังอยู่เธอคงต้องเสียน้ำตาต่อหน้าเขาแน่“ผมไม่กลับ ผมจะทิ้งให้คุณอยู่คนเดียวได้ยังไง&r
กุหลาบร้ายพ่ายรัก 50
“แก้วแอบฟังพี่คุยโทรศัพท์เหรอ” แต่เขาก็ยังแกล้งทำเป็นตีหน้าขรึมใส่หญิงสาว “ไม่น่ารักเลยนะเรา”“อย่ามาว่าแก้วแบบนี้นะคะ” เธอต่อว่าคนรักแล้วเมินหน้าหนีไปทางอื่นอย่างน้อยใจ แต่เมื่อนึกได้ว่ายังไม่ได้คำตอบก็รีบหันมาทำหน้าบึ้งตึงขู่เขา “แก้วไม่ได้แอบฟัง แต่บังเอิญเดินเข้ามาพอดีต่างหากค่ะ บอกแก้วมาตรง ๆ เลยนะว่าเกิดอะไรขึ้นกับป่าน ถ้าพี่ชาลีไม่บอกแก้ว แก้วจะไปถามป่านเขาเอง” เธอขู่เพราะรู้ว่าเรื่องนี้เป็นความลับชาลีประกบมือเข้าหากัน วางคางลงบนปลายนิ้วขณะมองคนรัก สงสัยว่าเธอได้ยินตั้งแต่ตอนไหนเพราะรู้สึกจะรู้เยอะเหลือเกิน“ถ้าพี่เล่าให้ฟัง แก้วห้ามพูดต่อไปนะแม้กระทั่งกับป่าน เพราะถ้าเรื่องนี้กระจายออกไป นั่นหมายถึงออกจากปากพี่คนเดียว เพราะคุณน้าท่านไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใครแม้กระทั่งกับคุณเรย์มองด์และบอส” เมื่อเห็นคนรักพยักหน้ารับคำแข็งขันจึงยอมเล่าให้เธอฟัง“ท่านทำแบบนี้ทำไมคะพี่ชาลี” ปัทมาตั้งคำถามเมื่อฟังจบ“เพราะป่านเขาทำงานดี ท่านจึงอยากให้ไปดูแลสาขาที่นั่น” เรื่องเดีย
Anda juga akan menyukai
ร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย23.9K Dibacaภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์257.8K Dibacaเด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก350.9K Dibacaนางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก54.9K Dibacaท่านประธานร้อนเร่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น19.9K Dibacaโซ่เสน่หาชีคทมิฬ
อัญญาณี14 Dibacaเผลอใจรักนางบำเรอ
จินต์พิชา1.1K Dibacaเพื่อนนอนสถานะแฟนเก่า (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น4.1K Dibaca
