เรียนรู้งาน 70%

หวี้ว่อ หวี้ว่อ หวี้ว่อ หวี้ว่อ หวี้ว่อ

เมื่อทั้ง 4 คนได้ยินเสียงรถพยาบาลดังขึ้นหน้าร้านชาลีก็เดินออกไปยืนรอด้วยความกลัวว่าจะขับรถเลยตำแหน่งที่พุดแจ้งไป

"ทางนี้เลยครับพี่รีบเลยนะครับ" ชาลีตอบกลับและมองหญิงสาวที่กำลังนอนลมหายใจแผ่วปลาย อยู่บนพื้นพร้อมกับเลือดที่ไหล่ลงตรงหว่างขามากมายทั้งยังท้องโตเหมือนว่าเธอกำลังจะท้องได้สักประมาณ 7 เดือนกว่า

"โทรแจ้งอาจารย์หรือยัง" สกาวเมื่อได้สติรีบถาม เพื่อนชายเพื่อให้เตรียมห้องคลอดไว้

"แจ้งไปแล้วตอนนี้อาจารย์รับเรื่องแล้ว คงมีแพทย์ทำงานประจำอยู่ที่นั่น ส่วนพวกเราก็หมดเรื่องหมดราวแล้วไปกันเถอะไปหาร้านอื่นก็ได้" พุดตอบกลับเพื่อนโดยไม่มีความร้อนรนหรือตื่นตนกกับสิ่งที่เจอเลยสักนิด

"ทำไมนายดูชิวจังเลย" สกาวถามเพื่อนชายที่เขาดูไม่ออกอาการ ทั้งยังมีสติกว่าเพื่อนคนอื่น ๆ

"แล้วทำไมต้องตกใจ ในเมื่อมันเป็นเรื่องปกติที่แพทย์ควรจะรับมือกับสถานการณ์ต่าง ๆ ที่ต้องเจอให้ได้ไม่ใช่เหรอ" พุดตอบกลับตามสิ่งที่คิด เพราะเขามีสติและแก้สถานการณ์ทั้งยังปฐมพยาบาลเบื้องต้นให้กับ คนไข้สาวที่พึ่งตกเลือดไป

"เคสคนไข้คนนี้คงต้องคลอดก่อนกำหนด"