บทที่ 1028

เย่ฮวนเอ่อร์มองฟู่อวิ๋นเซิน “เราไปกันเถอะ”

ทั้งสองคนเดินจากไป

หวังเสวียนยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ “……”

เธอไม่อยากเชื่อเลยว่าเย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินจะปล่อยเธอไว้ลำพัง ทำไมกัน?

หวังเสวียนกระทืบเท้าด้วยความโกรธ เธอโกรธมากจริงๆ

ดูท่าคงต้องใช้ไม้ตายแล้ว

หวังเสวียนหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทร “ฮัลโหล ช่วยหาคนให้ฉันสองคน…ฉันจะจ่ายเงินให้!”

หวังเสวียนมองไปทางที่เย่ฮวนเอ่อร์หายลับตาไปด้วยแววตาชั่วร้าย เธอจะไม่ปล่อยให้เย่ฮวนเอ่อร์มีความสุขแบบนี้ได้ ถ้าเธอไม่มีความสุขแล้ว ใครๆ ก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลย

ใบหน้าหล่อเหลาของฟู่อวิ๋นเซินปรากฏขึ้นมาในหัวของหวังเสวียน ยิ่งสิ่งใดได้มายากก็ยิ่งอยากได้

ฟู่อวิ๋นเซินยิ่งกระตุ้นความท้าทายของเธอ เธอสาบานว่าจะต้องได้ผู้ชายคนนี้มาให้ได้

…………

เย่ฮวนเอ่อร์กับฟู่อวิ๋นเซินขึ้นรถหรู ฟู่อวิ๋นเซินเป็นคนขับ เย่ฮวนเอ่อร์นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ

เย่ฮวนเอ่อร์มองฟู่อวิ๋นเซิน “ท่านประธานฟู่ ดูเหมือนคุณไม่ชอบหวังเสวียนเลยนะ”

ฟู่อวิ๋นเซิน “เหรอ”

เย่ฮวนเอ่อร์ “ที่บริษัทคุณไม่มีงานอะไรเลย แต่คุณก็ไม่ยอมไปส่งหวังเสวียนที่บ้าน ท่านประธานฟู่เป็นคนสุภาพกับผู้หญิงมากนะ แต่กับหว