บทที่ 1027

หวังเสวียนตั้งใจทำเช่นนั้น

ไม่ว่าเธอจะเดินไปเดินมาอยู่ตรงหน้าฟู่อวิ๋นเซินอย่างไร ฟู่อวิ๋นเซินก็ทำเหมือนเธอเป็นอากาศ เธอจึงทำได้เพียงสร้างการสัมผัสทางร่างกายที่ใกล้ชิด

ด้วยใบหน้าที่อ่อนเยาว์และบริสุทธิ์ บวกกับรูปร่างที่เย้ายวน เธอไม่เชื่อว่าฟู่อวิ๋นเซินจะต้านเสน่ห์ของเธอได้

ต้องรู้ว่าเมื่อก่อนเธอเคยพิชิตจ้าวอี้ได้อย่างง่ายดาย

หวังเสวียนร้อง “อา” พลางล้มไปที่พื้น เธอรอคอยอ้อมแขนและอกที่แข็งแรงของฟู่อวิ๋นเซิน

แต่เมื่อความรู้สึกไร้น้ำหนักทวีคูณ เธอกลับพบว่ามันไม่ใช่อย่างที่คิด ฟู่อวิ๋นเซินเหมือนจะไม่ยื่นมือมาช่วยเธอเลย

“อา!”

หวังเสวียนกรีดร้องเสียงแหลม ไม่นานก็ได้สัมผัสกับพื้นอย่างใกล้ชิด

ปัง

เธอล้มกระแทกพื้นอย่างแรง แถมยังอยู่ในท่าทางที่น่าอับอายราวกับล้มหน้าทิ่ม

หวังเสวียน “……”

เธอรู้สึกเหมือนร่างกายจะแตกเป็นชิ้น เจ็บจนแทบทนไม่ไหว

เจ็บ เจ็บ เจ็บ!

ในตอนนั้นประตูห้องลองเสื้อเปิดออก เย่ฮวนเอ่อร์เดินออกมา “ฉันเปลี่ยนเสร็จแล้ว”

ฟู่อวิ๋นเซินเดินมาหาเย่ฮวนเอ่อร์ ยกมือโอบเอวเธออย่างอ่อนโยน “เหนื่อยไหม”

เย่ฮวนเอ่อร์ยิ้มบาง “ไม่เหนื่อย! อ๊ะ! หวังเสวียน เธอเป็นอะไรน่ะ”

เย่ฮวนเอ่อร์เ