บทที่ 472

หลังจากที่คุยเรื่องงานเรียบร้อยแล้ว เห็นว่ากู้เหยียนยังยืนอยู่ไม่ไปไหน มองไปที่เฮ่อฉางปั่วอย่างครุ่นคิด หรงฉือไม่รู้ว่าระหว่างเขาทั้งสองมีการติดต่อการส่วนตัวหรือไม่ จึงกล่าวถาม “มีอะไรหรือเปล่าคะ?”

ก่อนหน้านี้กู้เหยียนเห็นว่าเฮ่อฉางปั่วชอบหรงฉือแต่ไม่ได้ตามจีบเธอ เขายังหลงคิดไปว่าเขาไม่ได้ชอบเธอแล้วเสียอีก

แต่ดูจากที่เจอกันวันนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าเฮ่อฉางปั่วชอบหรงฉืออย่างมาก และไม่มีท่าทีที่จะตัดใจแม้แต่น้อย

ดังนั้น เขาเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว เฮ่อฉางปั่วอาจจะรู้อยู่ก่อนแล้วว่าหรงฉือยังไม่ได้หย่า และอาจจะรู้ด้วยว่าสามีตัวจริงของ หรงฉือคือใคร

เมื่อคิดดังนั้น ที่จริงเขาก็อยากจะหาโอกาสสืบข้อมูลเกี่ยวกับสามีหรงฉือ แต่เมื่อหวนคิดถึงสายตาที่เฮ่อฉางปั่วมองเขาเมื่อครู่ เขาจึงคิดว่าต่อให้เฮ่อฉางปั่วจะรู้ว่าสามีหรงฉือคือใครจริง ๆ ก็คงไม่ใจดียอมบอกเขาหรอก

อีกอย่าง หากเขาปริปากพูดออกไปจริง ก็เท่ากับเผยให้ฝ่ายตรงข้ามรู้ว่าเขายังรู้จักหรงฉือไม่มากพอ...

เรื่องที่ได้ไม่คุ้มเสีย เขาย่อมไม่ทำอยู่แล้ว

เมื่อคิดดังนั้น กู้เหยียนละสายตามองกลับมา เผยรอยยิ้มจาง ๆ พลางกล่าวกับหรงฉือ “ไม่มีอะไรครับ ผมยังม