ตอนที่18.2 หอสังคีต

หลังจากที่เข้ามาภายในห้องแล้ว คุณหนูเจ้าของบ้านก็หยิบเสื้อผ้าออกมาให้องค์หญิงเหยาลี่เซียน ลี่จิน ลี่อินได้ผลัดเปลี่ยน พร้อมเลือกเครื่องประดับให้เหมาะกับชุดเหล่านั้น ก่อนที่นางจะเดินไปหยิบหีบใบไม่ใหญ่ไม่เล็กนักมาหนึ่งใบ ยื่นให้ฟางหนิงหลินได้เปิดดู ข้างในหีบนั้นมีหน้ากากเหล็กแผ่นบางหลายรูปแบบทั้งเต็มหน้า ครึ่งหน้า แม้กระทั่งปิดเพียงส่วนตาก็ยังมี และแต่ละอันก็มีลวดลายที่ต่างกันออกไป แต่ทุกอันนั้นทำได้ประณีตสวยงามยิ่งนัก

“ไยเจ้าถึงมีหน้ากากมากมายถึงเพียงนี้ มิใช่ว่าเจ้าไปบ่อยเลยต้องซื้อไว้หลายอัน เพราะกลัวพวกเขาจะจำได้ใช่หรือไม่” ฟางหนิงหลินเอ่ยถามปนเย้าแหย่จางซวงซวงเล่น แต่สตรีอีกสามคนกลับคิดจริงจัง จึงหันมามองสตรีเจ้าของหน้ากากเป็นสายตาเดียวกันเพื่อรอฟังคำตอบ

“ไม่ใช่เช่นนั้น เจ้าคิดว่าข้าเป็นคนเยี่ยงไรกัน” นางตอบอย่างอาย ๆ

“ข้ายังไม่ทันว่าอันใดเจ้าเลย ไม่ใช่ก็ไม่ใช่สิ ไยจะต้องหน้าแดงเช่นนี้” ฟางหนิงหลินเอ่ยไปยิ้มไป ทำให้คู่สนทนายิ่งอายมากขึ้น

“ก่อนหน้านี้ท่านพ่อของข้าเคยรับหน้ากากเหล่านี้มาขายให้กับพวกตลาดมืด และหอส