ตอนที่65 เจ็บปวดจนพูดไม่ออก

แจ็คสันได้ยินเช่นนั้นก็เจ็บปวดจนพูดไม่ออก บรรดาเขยทั้งสามคนต่างก็มองมาที่เขาแล้วยิ้มเยาะเย้ยอย่างเปิดเผย

เฟยเฟยกลัวว่าสามีจะเสียใจจนไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตายอีก จึงคีบน่องไก่ของตนวางบนจานสามี แล้วเอ่ยอย่างปลอบประโลมว่า “ท่านพี่ ท่านเพิ่งจะฟื้นไข้ ทานเยอะ ๆ นะเจ้าค่ะ”

ความเอื้ออาทรของนางทำเอาแจ็คสันน้ำตาแทบไหล เขาเอ่ยกับภรรยาคนงามเสียงเบาว่า “แล้วเจ้าไม่หิวเหรอ”

เฟยเฟยยิ้มอ่อนหวานให้สามี “ข้ากินปลา กินผัดก็ได้ อาหารอย่างอื่นมีเยอะแยะ”

แจ็คสันพยักหน้ารับอย่างซาบซึ้ง ความจริงที่เขาโวยวายมิใช่เพราะอยากกินน่องไก่ แต่เขาต้องการทวงสิทธิ์อันเท่าเทียมก็เท่านั้น

ฮูหยินหวังเฉาเห็นลูกสาวคนเล็กรักใคร่สามีเช่นนั้น ก็รู้สึกขัดหูขัดตาเป็นอย่างยิ่ง นางจึงเอ่ยว่า “ที่นี่โต๊ะกินข้าว หากเจ้าสองคนผัวเมียอยากจะพูดคุยกันก็เชิญกลับเรือนของพวกเจ้าไป”

แจ็ดสันขยับหมายจะตอบโต้กลับ แต่กลับถูกภรรยาแอบส่งสายตาปรามเอาไว้ เขาจึงได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจว่า - ยัยป้าปากจัดจอมเหี้ยมนี่ คอยดูเถอะ สักวันไอ้เจ้าลูกเขยคนนี้จะสั่งสอนให้เข็ดหลาบ -

ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงนั่งรับประทานอาหารอย่างเงียบ ๆ จนกระทั่งทุกคนเริ่มอิ่มกันแ