“ผมอยากจะรู้นักเมื่อคุณมาอยู่ตรงนี้แล้ว คุณจะลดบทบาทการเป็นนางร้ายลงได้ไหม” ธีภพที่เหมือนจะหมดความอดทนกับอรรัมภาแล้ว เอกภพถอนหายใจที่ทั้งสองคนไม่มีท่าทีว่าจะยอมหยุดทะเลาะกันสักที
“แล้วคุณวริษาล่ะครับอยากได้ห้องไหนหรือเปล่า” เอกภพถามขึ้นเมื่อวริษานั่งนิ่งไม่พูดอะไร
“ฉันได้หมดค่ะ ให้คุณอรกับน้องดาเลือกก่อนเลย” วริษาที่หันหน้าไปมองสิรินดาเป็นระยะ เธอรู้สึกสงสารสิรินดาที่โดนเอกภพคอยจับจ้องอยู่ตลอดเวลา
“ว่ายังไงดาอยากได้ห้องไหน” สิรินดาเงยหน้ามามองวริษา
“ได้หมดค่ะ ดายังไงก็ได้ให้คุณอรเลือกเลยค่ะ”
“ฉันก็บอกแล้วไงว่าฉันจะเอาห้องปีกซ้าย” อรรัมภาพูดขึ้นอย่างคนรำคาญใจที่เห็นสิรินดาคอยทำท่าทางน่าสงสารนั่งบีบน้ำตาจนเธอดูเป็นนางร้าย
“แต่ผมว่าห้องปิดซ้ายควรจะให้ดานะครับ” ไตรภพพูดขึ้น
“เพราะคุณดาอยากได้ก่อนแล้วก็ให้เธอไปสิครับ” ธีภพพูดขึ้นเพื่อขัดอรรัมภา ไตรภพที่หันหน้ามองพี่ช
ตอนที่ 64 ผมจะแต่งงานกับอร“ไม่ครับ ผมไม่ต้องคิดอะไรแล้วเพราะตอนนี้ผมต้องการจะแต่งงานก็อรรัมภาจริงๆ”“หลานแน่ใจนะ ว่าหลานจะแต่งงานกับเธอจริงๆ”“แน่ใจครับ”“แล้วถ้ายายไม่อนุญาตล่ะ” สิ้นคำถามของผู้เป็นยายทำให้ธีภพกำมือของอรรัมภาแน่นกว่าเดิมจนเจ้าตัวรู้สึกเจ็บขึ้นมา“มีอะไรเหรอคะ” เธอถามออกมาด้วยท่าทางกังวลที่เห็นท่าทางของชายหนุ่มบีบมือเธอจนแน่น ธีภพส่ายหน้าไปมาแต่ก็ยังนิ่งฟังผู้เป็นยาย“ถึงยายไม่อนุญาตผมก็จะแต่ง” คุณหญิงอรอนงค์รู้ว่ายังไงก็ห้ามหลานชายหัวดื้อคนนี้ไม่ได้และเธอก็ไม่ได้คิดว่าจะห้ามเขาด้วยซ้ำ เธอยินดีซะยิ่งกว่าอะไรอีกที่ธีภพนั้นจะแต่งงานกับอรรัมภา นั่นก็หมายความว่าความหวังของเธอกำลังจะเริ่มเป็นจริงแล้วว่าเธอนั้นจะได้อุ้มเหลนก่อนที่จะลาโลกนี้ไป“ถ้าอยากแต่งนักก็แต่งสิยายจะห้ามอะไรได้” เมื่อได้ยินผู้เป็นยายพูดแบบนั้นธีภพก็ดึงอรรัมภาเข้ามากอดไว้ด้วยความดีใจ“คุณยายอนุญาตให้เราแต่งงานกันแล้วนะ”“จริงเหรอคะ” เสียงของอรรัมภาดังขึ้นจากต้นสายจนคุณห
ตอนที่ 63 ข่าวดีกับข่าวร้ายคำถามของผู้เป็นพ่อที่อยากรู้ว่าทำไมธีภพถึงต้องวิ่งไปหาอรรัมภาถึงห้อง“ผมรักอรครับ”“แล้วถ้าแกรักอรทำไมแกถึงปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นฮะเจ้าสอง” ธีภพที่เห็นผู้เป็นพ่อโกรธจัดจนหน้าดำหน้าแดง เขาจึงเดินไปหาผู้เป็นพ่อและคุกเข่าลงทันที ทุกคนเห็นดังนั้นก็ตกใจไม่มีใครพูดอะไร วิฑูรย์ที่เห็นลูกชายนั่งคุกเข่าอยู่ต่อหน้าตัวเองก็เงียบเสียงลงทันที“ผมผิดไปแล้วครับพ่อ ผมจะรับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับคุณอร”ธีภพหมุนตัวคุกเข่าต่อหน้าอรรัมภาและเงยหน้ามองหญิงสาวด้วยท่าทางรู้สึกผิด“ผมขอโทษคุณจริงๆนะอรผมไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นทั้งหมดมันเป็นความผิดของผมเองให้โอกาสผมนะ” คำพูดที่ทุกคนต่างตะลึงงันไม่คิดว่าวันนี้จะมาถึงจริงๆ วันที่ธีภพคุกเข่าให้ผู้หญิงที่เขาไม่ชอบหน้ามาตั้งแต่วันแรกจนวิฑูรย์หัวเราะหึๆออกมา เขาไม่นึกเลยว่าลูกชายจะมีสภาพเหมือนหมาตัวนึงในวันนี้“เอาล่ะไหนๆเรื่องมันก็เกิดขึ้นมาแล้วหนูอรจะว่ายังไง ลุงจะได้โทรหาคุณยาย”“คุณลุงอย่าเพิ่งโทรหาคุณยายเลย
ตอนที่ 62 เอื้อยรักคุณสองเอื้อยอยากอยู่กับคุณสอง“เจ้าสามไปปลุกแจ๋วมาดูว่าหลานของแจ๋วร้ายกาจขนาดไหน” ไตรภพรีบวิ่งไปยังตึกแถวตั้งอยู่ไม่ไกลจากเรือนใหญ่นักเมื่อเขาวิ่งไปก็เจอเข้ากับแจ๋วที่กำลังเดินมายังเรือนหลังใหญ่เพราะจะมาทำอาหารเช้าให้คุณๆทาน“จะไปไหนเหรอคะคุณสาม” แจ๋วที่เห็นไตรภพวิ่งหน้าตาตื่นมาก็ถามขึ้นทันที“ผมกำลังมาตามป้าแจ๋วนั่นแหละครับ”“ตามป้าเหรอคะมีอะไรหรือเปล่าคะ” เมื่อเห็นท่าทางร้อนรนของไตรภพแจ๋วก็รู้สึกใจไม่ดีเพราะเมื่อคืนเอื้อยไม่ได้กลับบ้านพอโทรตามเอื้อยก็บอกว่าต้องช่วยคุณคุณเก็บของก่อน แจ๋วรออยู่ไม่นานก็หลับไป“ค่ะ คุณสาม”“รีบไปที่เรือนหลังใหญ่เถอะครับ ถ้าไปแล้วป้าแจ๋วก็จะรู้เอง” แจ๋วที่รีบเร่งฝีเท้าก้าวตามที่ไตรภพที่เดินแกมวิ่งนำหน้าไปก่อนเมื่อเข้าไปถึงห้องรับแขกแจ๋วก็เห็นเอื้อยที่นั่งร้องไห้จนตัวสั่นก็รู้สึกตกใจที่เห็นทุกคนยืนมองหน้าเอื้อยด้วยท่าทางไม่พอใจและคนที่น่าจะโกรธจัดมากที่สุดก็คือวิฑูรย์”“มีอะไรกันเหรอคะ คุ
ตอนที่ 61 ผมจะรับผิดชอบทุกการกระทำที่ผมทำกับคุณ“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะฉันยังไม่เข้าใจเลย” วริษาถามไตรภพขึ้นด้วยท่าทางจริงจังที่เห็นไตรภพเดินไปเดินมาอยู่อย่างนั้นหลายนาที“ก็เกิดเรื่องน่ะสิ”“เรื่องอะไรคะ” สองสาวที่กำลังรอฟังอยู่ด้วยความอยากรู้ก็ถามขึ้นมาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย“เมื่อเช้าผมเห็นเอื้อยอยู่ในห้องของพี่สอง”“เอื้อยเหรอคะ” สองสาวก็ดันพูดพร้อมกันขึ้นมาอีกครั้งด้วยความตกใจว่าเอื้อยนั้นอยู่ในห้องนอนของธีภพธีภพที่กำลังเปิดประตูห้องของออรรัมภาก็ได้ยินชื่อที่คนทั้งสามคุยกันพอดี เขาจึงจับมือของอรรัมภาและจูบเข้าที่หน้าผากของเธออีกครั้ง“ไม่ต้องเป็นกังวลผมจะรับผิดชอบทุกการกระทำที่ผมทำกับคุณผมสัญญา” ธีภพดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดอันอบอุ่นของเขาและจับมือของอรรัมภาไว้แน่น“ผมจะต้องไปแก้ปัญหาของเอื้อยก่อน” อรรัมภาพยักหน้าและจับมือของเขาไว้แน่นเช่นกัน“ฉันไปด้วยนะคะ” ธีภพพยักหน้าให้หญิงสาวและส่งยิ้มให้เธอเมื่อประตูห้องของอรรัมภ
ตอนที่ 60 ธีภพหายไปไหนเมื่อเสียงไก่ขันรับกันเป็นสายในละแวกของหมู่บ้านที่อยู่ในชนบทก็ทำให้ไตรภพนั้นตื่นขึ้นมาแต่เช้าเมื่อคืนเขาดื่มเบียร์ไปซะเยอะเลย เขาคิดว่าวันนี้อยากจะตามพี่ชายคนรองไปออกกำลังกายสักหน่อยเพราะปกติแล้วเขาไม่ค่อยชอบออกกำลังกายตอนเช้าๆสักเท่าไร แต่วันนี้อากาศน่าจะดีไตรภพรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินผิวปากออกไปหาพี่ชายไม่รู้พี่ชายของเขานั้นจะแฮงค์หรือเปล่า ไตรภพจึงยกมือขึ้นเคาะประตู“ก๊อกๆๆ พี่สองตื่นหรือยังไปออกกำลังกายกัน” เอื้อยที่นอนรอธีภพจนเผลอหลับไปรีบดีดตัวขึ้นมาจากเตียงนอนของธีภพทันทีไตรภพที่เคาะห้องอยู่สองครั้งแต่ไม่ได้ยินเสียงผู้เป็นพี่ตอบรับจึงถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไปเพราะว่าประตูนั้นปิดไม่สนิทก็พบกับเอื้อยที่นั่งอยู่บนที่นอน หญิงสาวดูท่าทางตกใจเมื่อเห็นไตรภพนั้นเปิดประตูเข้ามา“เอื้อย เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง” ไตรภพถามเอื้อยขึ้นมาเสียงดังด้วยท่าทางตกใจ ภายในหัวก็คิดได้เพียงอย่างเดียวที่เอื้อยอยู่ในห้องของพี่ชายนั่นก็คือเธอนั้นนอนอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืนด้วยควา
ตอนที่ 59 ผมไม่ไหวแล้ว(NC)ธีภพที่เริ่มจะทนไม่ไหวกับท่าทางยั่วยวนของเอื้อยที่เริ่มปลูกเร้าอารมณ์ความเป็นชายของเขาขึ้นมาเขาจึงถอยหลังและเปิดประตูวิ่งออกมาจากในห้องทันที“คุณสองจะไปไหนคะ” หญิงสาวตะโกนถามออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ เมื่อเห็นว่าธีภพนั้นวิ่งลงไปยังข้างล่างแล้ว เอื้อยก็เดินไปนั่งบนที่นอนของธีภพพลางคิดว่าจะรอชายหนุ่มอยู่ที่นี่ยังไงธีภพก็ต้องกลับมานอนที่ห้องแน่นอนธีภพที่วิ่งลงบันไดตรงไปยังเรือนรับแขกทันที เขาตรงไปยังห้องของอรรัมภาและเดินวนไปวนมา ไม่นานเขาก็ตัดสินใจเคาะห้องของอรรัมภา“ก๊อกๆๆ” อรรัมภาพึ่งอาบน้ำเสร็จกำลังจะล้มตัวนอนแต่แล้วก็ได้ยินเสียงเคาะประตูและเสียงเรียกจากชายหนุ่มเธอรู้ว่าเป็นเสียงของธีภพเธอจึงเปิดประตูออกไปเห็นธีภพที่ท่าทางเหงื่อโซกและดูเหมือนจะงุ่นง่าน“คุณมาทำอะไรเหรอคะ นี่มันก็ดึกแล้วนะคะ” หญิงสาวถามออกไปด้วยท่าทางสงสัย“ผะ ผมมีปัญหาน่ะ” เขาพูดออกมาตะกุก ตะกักแล้วยืนเอามือกุมเป้า“ปัญหาเหรอคะ” หญ