ตอนที่ 11 เกี้ยวพาให้คนเดิมของใจหวนมา 2

กู้ซือหมิงยิ้มแต่ไม่ตอบ เขาพาสตรีทั้งสองเดินมาจนถึงสวนดอกไม้ที่ว่า และเมื่อมาถึงโม่เหลียนพลันเบิกตา เพราะในสวนแห่งนี้นอกจากจะเต็มไปด้วยดอกเบจมาศแล้ว ทุกดอกยังมีสีชมพูตรงกลางล้อมรอบด้วยสีขาวละลานตา ซึ่งล้วนแต่เป็นแบบที่นางชอบทั้งสิ้น

หญิงสาวตกตะลึงนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะค่อยๆ เหลือบตามองญาติผู้พี่ของกู้ซิน

นางเห็นใบหน้าหล่อเหลาและอ่อนโยนของเขา คล้ายมีภาพบุรุษอีกคนลอยทับเข้ามา...

แต่จะเป็นไปได้อย่างไร?

สายตากลมที่ซ่อนความเคลือบแคลงเอาไว้ไม่มิดหลุบลงทันทีเมื่ออีกฝ่ายหันหน้ามาทางกู้ซินที่ยืนอยู่ตรงด้านหน้าของโม่เหลียนแล้วถามว่า

“ชอบหรือไม่?”

แวบหนึ่งที่สายตาคมมองมาโม่เหลียนรู้สึกได้ว่าเขามองนาง และคำถามนั้นเหมือนถามนาง ทั้งหมดทั้งมวลเสมือนจงใจให้รู้ว่าดอกเบญจมาศทั้งสวนแห่งนี้ เขาปลูกไว้เพื่อใคร

คงไม่หรอกกระมัง...

นี่นางเป็นคนหลงตัวเองตั้งแต่เมื่อใด

โม่เหลียนยอมรับว่าตัวเองรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ หากแต่ก็ยังปฏิเสธว่าไม่น่าใช่

หญิงสาวส่ายหน้า ปรับสีหน้าและแววตาให้เป็นปกติก่อนเหลือบมองกู้ซือหมิงกับกู้ซินคุยกันตามประสาพี่น้อง

“ชอบมาก ข้าชอบมากเลย” กู้ซินยิ้มกว้างไร้เดียงสา “พี่ซือหมิง ข้ามาเ