LOGINShare
บทที่ 88 วงจรอุบาทว์อันน่าเศร้า
Last Updated:
2025-07-15 06:00:23"ถูกตี? ใครตีเขา? คนที่ตีเขาไม่ใช่คนรับผิดชอบต่อการรักษาหรือ?" แม่โจวขมวดคิ้ว
สถานการณ์ที่บ้านของแม่หม้ายอู๋เลวร้ายมาก ฤดูหนาวที่แล้ว แม่และลูกเกือบจะอดอาหาร ตายในฤดูหนาว ถ้าที่บ้านมีอาหารน้อย พวกเขาจะกินเพียงมื้อเดียวต่อวันเพื่ออิ่มท้อง ตราบใดที่พวกเขาไม่อดอาหารตาย แม่หม้ายอู๋ไม่มีสามี มีเพียงเธอและเป่าจื่อในครอบครัวทั้งหมด แม้ว่าแม่หม้ายอู๋จะทำงานอย่างหนักมากเพื่อรับคะแนนการทำงานในวันธรรมดา แต่เธอก็แทบจะหาเลี้ยงชีพไม่ได้ ในฤดูหนาว อาหารเพียงเล็กน้อยที่พวกเขาได้รับจะพออยู่ได้หลายเดือน ชีวิตนั้นคับแคบและยากลำบากมาก ฤดูหนาวที่แล้วหนาวมาก แม่หม้ายอู๋แยกเสื้อนวมฝ้ายของสามีผู้ล่วงลับของเธอออก แล้วใส่ผ้าฝ้ายลงในเสื้อนวมฝ้ายของลูกๆ ของเธอ นอกจากนี้ แม่หม้ายอู๋ยังเก็บอาหารไว้สำหรับเป่าจื่อและกินเกี๊ยวผักป่าสำหรับตัวเอง ซึ่งแทบจะผ่านพ้นฤดูหนาวที่แล้วไปได้ ครอบครัวนี้ยากจนมาก เมื่อหนูมา พวกมันต้องทิ้งเมล็ดข้าวโพดไว้สองเมล็ด ในครอบครัวเช่นนี้ เป่าจื่อถูกตีและไม่มีเงินสำหรับการรักษาอย่างแน่นอน แล้วคนที่ตีคนคนนั้นควรเป็นผู้รับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลใช่หรือไม่
Latest chapter
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 91 สองคนนี้เหมาะสมกันจริงๆ
ในเวลานี้เจียงอ้ายกั๋วที่ยืนอยู่หน้าประตูก็พูดขึ้นมาว่า “เนื่องจากหลินจื้อชิงบอกว่าเป่าจื่อสบายดี ตอนนี้เธอทำอะไรไม่ได้แล้ว ควรจะรอจนกว่าเธอจะดีขึ้นก่อนถึงจะสามารถดูแลเป่าจื่อได้ อย่างน้อยเธอก็ต้องรอจนกว่าน้ำเกลือขวดหมดก่อนใช่ไหม”เจียงอ้ายกั๋วพูดด้วยเสียงทุ้มที่ประตูห้อง แม่หม้ายอู๋เห็นว่าเป็นเลขาธิการหมู่บ้านที่กำลังพูดอยู่ และเธอก็เชื่อฟังมากขึ้นโดยสัญชาตญาณ ในยุคนี้ ชาวนาธรรมดาๆ ในชนบทยังคงฟังผู้นำ หลินมู่อิงช่วยแม่หม้ายอู๋ให้นอนลงบนเตียง จากนั้นก็ให้ยากับแม่หม้ายอู๋อีกครั้ง“ขอบคุณ... ขอบคุณ...” แม่หม้ายอู๋ขอบคุณหลินมู่อิง ก่อนที่แม่หม้ายอู่จะหมดสติ เธอเห็นหลินมู่อิงอยู่ข้างๆ เป่าจื่อถ้าตอนนี้เป่าจื่อสบายดีจริงๆ ก็คงเป็นหญิงสาวที่มีการศึกษาคนนี้ที่ช่วยเขาไว้“ก่อนอื่นให้น้ำเกลือให้เสร็จก่อน แล้วค่อยกลับไปพบเป่าจื่อ เมื่อไข้ของเป่าจื่อลดลง เขาก็ตื่นขึ้นและจิตใจแจ่มใสขึ้น จากนั้นเราจะรู้ว่าใครทำร้ายเป่าจื่อแบบนี้ เลขาธิการเจียงจะตัดสินใจแทนคุณแน่นอน”หลินมู่อิงตบไหล่ของหม้า
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 90 ความรู้สึกของการเป็นแม่
หลังจากกินซาลาเปาแล้ว หลินมู่อิงก็หยิบขวดน้ำออกมาแล้วส่งให้โจวอี้หมิง เพราะกลัวว่าเขาจะกระหายน้ำ“อย่ากังวล นี่ไม่ใช่ขวดน้ำที่แม่ของเป่าจื่อและเป่าจื่อดื่ม” หลินมู่อิงกะพริบตาปริบๆและมองไปที่โจวอี้หมิง โจวอี้หมิงรับเอาขวดน้ำไปจากมือของหลินมู่อิงแล้วดื่มไปสองอึกจากนั้น หลินมู่อิงก็หยิบถุงกระดาษเคลือบน้ำมันสองถุงออกมาจากกระเป๋าของเธอแล้วพาโจวอี้หมิงไปหาเจียง อ้ายกั๋วและโจวต้าหนิว“เลขาเจียง พี่โจวต้าหนิว และฉันเพิ่งซื้อซาลาเปาเนื้อจากข้างนอก คุณคงยังไม่ได้กินอะไรเป็นมื้อเที่ยง งั้นไปกินให้อิ่มก่อนเถอะ”หลินมู่อิงยิ้มแล้วส่งถุงกระดาษเคลือบน้ำมันในมือของเธอส่งให้เจียงอ้ายกั๋วและโจวต้าหนิว ทั้งสองคนมองหน้ากัน และไม่มีใครเอื้อมมือไปหยิบถุงกระดาษเคลือบน้ำมันแบบนี้เป็นของร้านอาหารของรัฐในร้านอาหารของรัฐ ซาลาเปาเนื้อราคา 1.8 เหมา และคุณต้องมีตั๋วคนทั่วไปไม่เต็มใจที่จะจ่ายเงินเพื่อซื้อสิ่งนี้มากิน แล้วพวกเขาจะยังอยากกินซาลาเปาเนื้อที่ซื้อโดยหลินมู่อิงได้อย่างไร“โจวอี้หมิงและฉันกินไปแล้ว เราซื้อซ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 89 ผู้หญิงคนหนึ่งถูกบีบจนมุม
เมื่อหลินมู่อิงเห็นว่าเป่าจื่ออยู่ที่นี่ เธอจึงรีบไปดูอาการของเป่าจื่อ เป่าจื่อได้รับบาดเจ็บและมีอาการอักเสบ ที่ยังไม่ได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที หากเป็นเรื่องในอนาคต ขอเพียงเขาได้รับการฉีดยาลดการอักเสบ กินยาลดการอักเสบ หรือฝังเข็มเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บ และดื่มยาจีน ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องใหญ่ตอนนี้ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะค่อนข้างร้ายแรง แต่หลินมู่อิงสามารถรักษาได้ อย่างไรก็ตาม สถานการณ์เร่งด่วนในตอนนี้ และเธอไม่มีเข็มเงินอยู่ในมือ ดังนั้นเธอจึงสามารถป้อนน้ำพุจิตวิญญาณให้ได้เท่านั้นหลินมู่อิงหยิบขวดน้ำออกมาจากกระเป๋าเป้และป้อนน้ำพุจิตวิญญาณให้เป่าจื่ออีกด้านหนึ่ง เมื่อแม่ม่ายอู๋ได้ยินคำพูดของซู่เฉิงกง เธอก็ดูเหมือนจะคลุ้มคลั่งขึ้นมาในทันทีเธอใช้ชีวิตมาอย่างยากลำบาก คนคนนี้จะยังใช้คำพูดที่โหดร้ายเช่นนี้เพื่อพูดถึงตัวเองได้อย่างไรเห็นได้ชัดว่าลูกชายของเขาเป็นคนทำร้ายลูกของเธอจนแบบนี้ เขาจะพูดแบบนั้นได้อย่างไร เขามีสิทธิ์อะไรที่จะพูดแบบนั้นแม่ม่ายอู๋เริ่มตัวสั่นไปทั้งตัว ถือขวานไว้ในมือ และรีบวิ่งเข้าไปหาซู่เฉิงกงโดยตรง ขวานถูกยกขึ้
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 88 วงจรอุบาทว์อันน่าเศร้า
"ถูกตี? ใครตีเขา? คนที่ตีเขาไม่ใช่คนรับผิดชอบต่อการรักษาหรือ?" แม่โจวขมวดคิ้ว สถานการณ์ที่บ้านของแม่หม้ายอู๋เลวร้ายมาก ฤดูหนาวที่แล้ว แม่และลูกเกือบจะอดอาหาร ตายในฤดูหนาว ถ้าที่บ้านมีอาหารน้อย พวกเขาจะกินเพียงมื้อเดียวต่อวันเพื่ออิ่มท้อง ตราบใดที่พวกเขาไม่อดอาหารตาย แม่หม้ายอู๋ไม่มีสามี มีเพียงเธอและเป่าจื่อในครอบครัวทั้งหมด แม้ว่าแม่หม้ายอู๋จะทำงานอย่างหนักมากเพื่อรับคะแนนการทำงานในวันธรรมดา แต่เธอก็แทบจะหาเลี้ยงชีพไม่ได้ ในฤดูหนาว อาหารเพียงเล็กน้อยที่พวกเขาได้รับจะพออยู่ได้หลายเดือน ชีวิตนั้นคับแคบและยากลำบากมาก ฤดูหนาวที่แล้วหนาวมาก แม่หม้ายอู๋แยกเสื้อนวมฝ้ายของสามีผู้ล่วงลับของเธอออก แล้วใส่ผ้าฝ้ายลงในเสื้อนวมฝ้ายของลูกๆ ของเธอ นอกจากนี้ แม่หม้ายอู๋ยังเก็บอาหารไว้สำหรับเป่าจื่อและกินเกี๊ยวผักป่าสำหรับตัวเอง ซึ่งแทบจะผ่านพ้นฤดูหนาวที่แล้วไปได้ ครอบครัวนี้ยากจนมาก เมื่อหนูมา พวกมันต้องทิ้งเมล็ดข้าวโพดไว้สองเมล็ด ในครอบครัวเช่นนี้ เป่าจื่อถูกตีและไม่มีเงินสำหรับการรักษาอย่างแน่นอน แล้วคนที่ตีคนคนนั้นควรเป็นผู้รับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลใช่หรือไม่
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 87 หญิงสาวควรเคารพตัวเอง
หลิวอิ๋งดูโง่กว่าที่หลินมู่อิงคิดเอาไว้เสียอีก จากท่าทีร้อนรนของหลิวอิ๋ง หลินมู่อิงก็รู้ได้ทันทีว่าตอนนี้หลิวอิ๋งกลัวมากแค่ไหน หลิวอิ๋งกลัวว่าหานเฟยเซียนจะทำผิดพลาดและสิ่งที่เกิดขึ้นจะเชื่อมโยงมาที่เธอ“หลิวจื้อชิง หานจื้อชิงพูดไม่ได้หลังจากตื่นนอน คุณรู้ได้ยังไงว่ากินเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ? เป็นไปได้ไหมว่าคุณให้ยาปลุกอารมณ์ทางเพศกับหานจื้อชิง มันเป็นยาสำหรับหมูนะ ยาสำหรับสัตว์ ถ้าเธอให้ยานี้กับคน คนที่กินเข้าไปก็จะป่วย”หลินมู่อิงยืนกอดอกเธอยืนไม่ไกลจากเจี้ยงอ้ายกั๋วเพื่อรอดูการแสดงดีๆ“คุณ... อย่าพูดไร้สาระ คุณมีหลักฐานอะไรที่จะพูดอย่างนั้น? คุณเชื่อฉันไหม... ฉันจะฟ้องคุณในข้อหาหมิ่นประมาท!”ในความเป็นจริงหลิวอิ๋งต้องการที่จะพูดหมิ่นประมาท แต่คำนี้ดูเหมือนจะไม่ค่อยเป็นที่รู้จักในหมู่สาธารณชนในยุคนี้เจียงอ้ายกั๋วเห็นปฏิกิริยาของหลิวอิ๋งตอนนี้ และรู้สึกว่าสมองของหลินมู่อิงฉลาดใช้ได้และเธอก็คิดเหมือนกับเขา“ฉันแค่เดา อย่าตื่นเต้นไป” หลินมู่อิงพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมย“ความสงสัยที่สมเหตุสมผล ถ้าคุณบอกว่าไม่ใช่ ก็แสดงว่าไม่ใช่”หลิวอิ๋งกัดฟันกรามเมื่อเห็นท่าทางของหลินหมู่อิง สำหรับหลิวอิ๋
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 86 เจ็บจนพูดไม่ออก
หานเฟยเซียนที่เพิ่งตื่น เธอรู้สึกเจ็บตรงคอ ศีรษะ หลอดลม และท้อง เธอมีอาการมึนงงไปชั่วขณะแต่หานเฟยเซียนก็จำเหตุการณ์เมื่อคืนได้ทีละเล็กทีละน้อยเธอถูกถอดเสื้อผ้าออกจนหมด ทั้งสิ่งที่หลู่เหวินชิงทำกับเธอ แม้กระทั่งสิ่งที่เธอพูดด้วยใบหน้าแดงก่ำหรือแม้แต่สิ่งที่หลู่เหวินชิงทำกับเธออย่างแรงหานเฟยเซียนเอามือปิดหน้าเธอไว้ด้วยความเขินอาย เมื่อเธอปล่อยมือออก เธอยังคงมีความเขินอายหลงเหลืออยู่ถ้าเธอรู้ว่าเมื่อคืนนี้เธอทำอะไรต่อหน้าผู้ชายมากมาย เธอคงตายเพื่อหนีความอับอายเป็นแน่แน่นอนว่าด้วยบุคลิกของหานเฟยเซียน เธอคงไม่ตายจริงๆ แต่ก็ยากที่จะบอกได้ว่าเธอเกลียดหลู่เหวินชิงกับหลิวอิ๋งหานเฟยเซียนวิเคราะห์สถานการณ์ปัจจุบันอย่างรอบคอบ เดิมทีเธอต้องการแต่งงานกับหลู่เหวินชิงเพราะเธอรู้สึกว่าหลู่เหวินชิงเป็นคนที่เธอชอบ ไม่ว่าเขาจะมาจากครอบครัวไหน รูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรหานเฟยเซียนคิดมานับครั้งไม่ถ้วนว่าถ้าหลู่เหวินชิงดีกับเธอและคบกับเธอได้ เธอคงโชคดีมาก อย่างไรก็ตามเขาใช้กลวิธีดังกล่าวเพื่อเอาตัวเธอมา และเขายังโยนเธอทิ้งแบบนี้อีกด้วย มีอะไรผิดปกติกับ หลู่เหวินชิง หรือไม่?หลิวอิ๋งได้สังเกตการแสดงออกข
You may also like
DEVIL'S CURSE ต้องคำสาป
-Something575 viewsเหมันต์เหน็บหนาว จันทราเดียวดาย
rasita_suin533 viewsรักร้ายสาปอสูร
ไฉ่เฉิน / หลานจิง / ราตรีฝนพรำ / เกนไลซี / ไนยาดา401 viewsเมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา
Airflyline419 viewsสงครามรักในเงามืด
มูมูมิ479 views80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)
primพริมโรส2.4K views5/B เมืองร้างต้องคำสาปที่หายสาปสูญ
ยัยแม่มดแสนน่ารัก218 viewsพระจันทร์หวามรักข้ามมิติ
บุปผารัญจวน488 views
