5/B เมืองร้างต้องคำสาปที่หายสาปสูญ

5/B เมืองร้างต้องคำสาปที่หายสาปสูญ

last updateLast Updated : 2025-07-01
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
15Chapters
223views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เมื่อฮารุและอิจินักเรียนอีกคนของห้องม.5/B ถูกให้รับมอบหมายไปกำจัดเงาปีศาลที่เมืองร้างที่หายสาปสูญไปนับร้อยปี...พวกเขาจะเอาชีวิตรอดกลับมาได้หรือไม่

View More

Chapter 1

ก้าวสู่เมืองที่สาปสูญ

「手術には70%のリスクが伴いますし、たとえ成功しても記憶喪失などの後遺症が残る可能性があります......本当に、覚悟はできていますか?」

鈴木芙実(すずき ふみ)は力強くうなずいた。

「ええ、もう決めたの」

医者はふぅとため息をついた。「実は、海外の方が技術も設備もずっと進んでいます。あなたの恋人の御村さんは人脈も広く、素晴らしい方です。お願いすれば、きっと最先端の病院を手配してくれるはず。わざわざこんな大きなリスクを冒す必要はないと思いますよ」

芙実の口元に、皮肉な笑みが浮かんだ。

その医者が言う「素晴らしい恋人」――御村嘉之(みむら よしゆき)は、確かに自分にはとても優しかった。

自分を主役にするために、何十億というテレビドラマ投資を惜しまず注ぎ、何十時間ものフライトを経て海外のオークション会場に赴き、高額なダイヤモンドリングを競り落として喜ばせ、徹夜で帰国してプロポーズをする――まるで夢のような話だった。

自分は深く愛されている、そう信じて疑わなかった。もしあの時、酔っ払った嘉之の本音をドア越しに聞かなければ――

「芙実?あの子なんて、文乃の代用品だよ......文乃の妹だから助けてやっただけで、一度寝たからには責任取らなきゃな」

その瞬間、全身の血が凍ったようだった。まるで氷の底に沈んだような感覚。

でも、個室での会話はそれだけじゃ終わらなかった。

「もし文乃と結ばれない運命なら、芙実と結婚するのも悪くない。俺に一途だし、どれだけ突き放しても離れようとしないんだ」

一瞬の沈黙のあと、部屋の中から笑い声が上がった。嘉之の友人たちは彼を持ち上げた。

「まさに『純愛の塊』じゃん!御村家にはお前みたいな奴がいるんだな!」

そのとき初めて、芙実は気づいた。嘉之が何度も呼んでいた「ふみちゃん」という名前――それは、自分のことではなかったのだ。本当に呼ばれていたのは、姉・鈴木文乃(すずき ふみの)だった。

遠く海の向こうまで数十時間かけて飛んだあの日も、実は文乃に恋人ができたと聞き、最後にもう一度文乃の顔を見たい一心からだった。

そして、文乃が幸せそうに他の誰かの肩にもたれているのを見たその瞬間、嘉之は諦めた。そしてその直後、気晴らしのようにオークション会場でプロポーズ用の指輪を買ったのだ。

夜通し車を走らせて帰国し、芙実のマンションの下で夜明けまで待ち続けた。雪が髪に積もるほど。

あのプロポーズは、たちまちネットで話題になった。

高級車に大豪邸、美男美女のカップル。ロマンチックなその光景は多くの人の注目を集め、ショート動画アプリで爆発的に拡散され、数百万、いや、千万単位のいいねがついた。

「商界の新星」と呼ばれる嘉之は、整った顔立ちと冷徹な印象の持ち主。けれど、そのとき指輪を差し出した手は、かすかに震えていた。

「この指輪をつけたら、ふみちゃんを永遠に縛っておける。もう、どこにも行かせない」

いつもは高飛車な嘉之が、人前でここまで頭を下げたのは、ただ「ふみちゃん」に離れてほしくない一心からだった。

そのプロポーズ映像に、たくさんの人が心を打たれ、ニュースもこぞってこの名場面を報じた。

――でも、実際はどうだったのだろう。

嘉之にとって、あれはただ報われない恋への惜別、あるいは妥協にすぎなかったのかもしれない。

どこにも行かせない?

芙実は唇を皮肉に歪めた。残念だけど、その願いにはもう応えられないかもしれない。

病院を出たあと、芙実は名刺を取り出し、そこに書かれた番号に電話をかけた。電話の向こうから聞こえてきた男性の声には、どこか狡猾な笑みがにじんでいた。

「どうです?もう決まりましたか?僕の腕は冗談抜きで一流ですから。偽装死亡の契約を結べば、世の中から鈴木芙実という人間は完全に消えることになりますけど」

芙実は目を閉じ、静かに答えた。

嘉之のライバル・中条凪時(なかじょう なぎと)との契約にサインし、一か月後に事故を装って「偽装死」を遂げると約束した。

その一か月は、この世から自分の痕跡をすべて消すための時間。そして、これまでの人生で最も重要な「物語」を演じ切るための時間になるはずだった。
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
15 Chapters
ก้าวสู่เมืองที่สาปสูญ
ประตูมิติที่เรืองแสงสีม่วงหม่นอยู่เบื้องหน้าบิดเบี้ยวคล้ายภาพสะท้อนในกระจกที่แตกละเอียด ฮารุในชุดนักเรียนที่ดูคล่องตัวไม่ต่างจากชุดผจญภัย จ้องมองช่องว่างแห่งมิติด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น มือข้างหนึ่งกระชับกล้องถ่ายรูปที่ห้อยอยู่ข้างตัว อีกข้างหนึ่งพร้อมที่จะหยิบขวดกักเก็บวิญญาณที่เหน็บไว้กับเข็มขัดข้างๆ กัน อิจิเองก็มีสีหน้าเคร่งขรึมไม่แพ้กัน ดวงตาสีเข้มของเขาจับจ้องไปยังความว่างเปล่าเบื้องหลังประตู พลางกำด้ามมีดอาคมที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้ออย่างมั่นคง แม้ความกลัวจะเกาะกุมอยู่ในใจ แต่ในฐานะเพื่อนและผู้ร่วมภารกิจ เขาจะไม่ยอมถอยเด็ดขาด"พร้อมนะฮารุ" อิจิเอ่ยเสียงเรียบ พยายามระงับความประหม่าฮารุพยักหน้าเล็กน้อย "กว่าจะมาถึงที่นี่ได้ ไม่พร้อมก็บ้าแล้วล่ะ" เธอกล่าวพร้อมกับฉีกยิ้มบางๆ ที่มุมปากเพื่อคลายความตึงเครียด "ไปกันเลย!"ไม่รอช้า ฮารุก็ออกก้าวแรก ทะลวงผ่านผืนอากาศที่บิดเบี้ยวของประตูมิติ ตามมาด้วยอิจิที่ก้าวตามหลังทันที ราวกับมีแรงดูดมหาศาลดึงพวกเขาเข้าไปทันทีที่ก้าวพ้นจากประตู มิติแห่งกาลเวลาก็ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง ทุกสิ่งรอบกายเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงพวกเขายืนอยู่ท่ามกลาง เมือง
last updateLast Updated : 2025-05-28
Read more
ผู้คนที่ยังหลงเหลือ
เสียงกรีดร้องแหบพร่าเมื่อครู่ยังคงก้องอยู่ในโสตประสาทของฮารุและอิจิ ทั้งคู่ยืนนิ่ง สายตาจับจ้องไปยังซอกตึกมืดมิดที่มาของเสียง ความเงียบที่กลับคืนมาดูเหมือนจะหนักอึ้งกว่าเดิม บรรยากาศกดดันจนสัมผัสได้ถึงหยาดเหงื่อเย็นๆ ที่ผุดขึ้นบนแผ่นหลังของอิจิ"เมื่อกี้...มันอะไรกัน" ฮารุถามเสียงกระซิบ มือยังคงกำขวดกักเก็บวิญญาณแน่นอิจิส่ายหน้าช้าๆ "ไม่รู้สิ...แต่นาฬิกาของเธอก็ยังไม่เตือนเลยนะฮารุ"ทันใดนั้นเอง...ฟิ้ว!เสียงบางอย่างเคลื่อนผ่านด้านหลังพวกเขาไปอย่างรวดเร็วราวกับสายลม กระแสลมเย็นวาบที่ปะทะกับแผ่นหลังของทั้งคู่ทำให้พวกเขาถึงกับสะดุ้งเฮือก มันไม่ใช่เสียงลมพัด แต่เป็นเสียงของการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วว่องไวเกินมนุษย์"อะไรน่ะ?!" ฮารุอุทานด้วยความตกใจ หันขวับไปมองด้านหลังทันทีแต่ก่อนที่ฮารุจะทันได้เห็นสิ่งใด อิจิก็ตอบสนองเร็วกว่าสัญชาตญาณ เขาไม่ได้หันไปมองด้านหลัง แต่ใช้เท้าทั้งสองข้างถีบพื้นออกตัวพุ่งทะยานไปข้างหน้าทันทีราวกับจรวด ด้วยความเร็วของนักกีฬาที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนัก ร่างของเขาพุ่งเข้าไปในซอกตึกที่มืดมิดซึ่งเป็นทิศทางที่เสียงนั้นเคลื่อนผ่านไป"อิจิ! เดี๋ยว!" ฮารุร้องเรียกด้ว
last updateLast Updated : 2025-05-28
Read more
เราจะผ่านมันไปด้วยกัน
ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ประดับประดาด้วยดวงดาวนับล้านกลับถูกฉีกกระชากด้วยเงาที่ดำมืดกว่ารัตติกาล เงาร่างนั้นพุ่งทะยานลงมาจากเบื้องบนด้วยความเร็วที่เหนือการมองเห็นของมนุษย์ปกติ เป้าหมายชัดเจน… ฮารุฮารุกำลังเดินเคียงข้างอิจิ สายตาเหม่อมองดวงจันทร์สีนวลอย่างเพลินเพลิน ทันใดนั้น ความรู้สึกผิดปกติก็แผ่ซ่านเข้ามาในประสาทสัมผัสของเธอ อากาศรอบกายเย็นเยียบลงอย่างกะทันหัน ราวกับมีบางสิ่งดึงเอาความร้อนทั้งหมดออกไปจากชั้นบรรยากาศ“อิจิ…” ฮารุพึมพำ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่ชอบมาพากลยังไม่ทันที่เธอจะพูดจบ เสียงคำรามต่ำลึกก็ฉีกผ่านความเงียบสงัด คลื่นเสียงนั้นไม่ใช่เสียงจากสัตว์ป่าบนโลก แต่เป็นเสียงที่มาจากห้วงลึกของความมืดมิด… เสียงของบางสิ่งที่ไม่ควรมีอยู่จริงอิจิไม่รอช้า สัญชาตญาณนักรบของเขาพลุ่งพล่าน เขาเห็นเงาขนาดมหึมาที่กำลังทิ้งตัวลงมา รูปร่างคล้ายสัตว์ร้าย แต่บิดเบี้ยวและเต็มไปด้วยหนามแหลมคม มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่เขารู้จัก ไม่ใช่ภูตผีธรรมดาที่เคยเผชิญหน้า“หลบ!” อิจิตะโกนลั่น พร้อมกับตวัดแขนออกไปคว้าเอวของฮารุ กระชากร่างบอบบางให้พุ่งหลบออกไปจากจุดที่เงาปีศาจกำลังจะพุ่งลงมาอย่างเฉียดฉิว พื
last updateLast Updated : 2025-05-28
Read more
เงามรณะ
ท้องฟ้ายามรุ่งสางที่ควรจะนำพาความหวังมาให้ กลับถูกบดบังด้วยเมฆดำทะมึนที่ก่อตัวอย่างรวดเร็วเหนือยอดเขา ความเงียบสงัดที่เคยปกคลุมผืนป่าถูกแทนที่ด้วยเสียงลมกระโชกแรง และกลิ่นอายเย็นเยียบที่แฝงไปด้วยพลังงานมืดมิดอิจิและฮารุกำลังเดินทางผ่านเส้นทางป่าที่คดเคี้ยว มุ่งหน้าสู่หมู่บ้านเล็กๆ ที่ตั้งอยู่เชิงเขา เพื่อค้นหาเบาะแสเกี่ยวกับนิมิตของฮารุและเงาปีศาจที่จู่โจมพวกเขาเมื่อคืน ฮารุสวมเสื้อคลุมกันหนาวตัวหนา แม้จะออกเดินทางมาได้ไม่นาน เธอก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติของบรรยากาศรอบตัว“อิจิ… นายรู้สึกเหมือนกันไหม?” ฮารุพึมพำ น้ำเสียงของเธอเจือความกังวล “เหมือนมีบางอย่างกำลังจับจ้องเราอยู่”อิจิชะงักฝีเท้า เขาพยักหน้าช้าๆ ดวงตาคมกริบสแกนไปทั่วบริเวณป่าทึบเบื้องหน้า “รู้สึก… แรงกดดันมันชัดเจนกว่าเมื่อคืนนี้ด้วยซ้ำ” เขากระชับดาบที่เหน็บอยู่ข้างเอวแน่นขึ้น “มันไม่ได้อยากให้เราไปถึงหมู่บ้านนั่น”ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังขึ้นจากความมืดมิดเบื้องหน้า ไม่ใช่เสียงคำรามแบบสัตว์ร้าย แต่เป็นเสียงที่บาดลึกเข้าไปในโสตประสาท ราวกับวิญญาณที่ถูกทรมาน มันเป็นสัญญาณของการมาเยือนของบางสิ่งที่เหนือธรรมชาติ… แล
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
การตามล่า
แสงจันทร์สีนวลสาดส่องลงมาต้องพื้นป่าที่มืดมิด ต้นไม้ใหญ่แผ่กิ่งก้านสาขาบดบังท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ทว่าแสงสว่างริบหรี่นั้นก็เพียงพอที่จะเผยให้เห็นเงาร่างสองร่างที่กำลังก้าวเดินอย่างเชื่องช้า อิจิพยุงร่างที่อ่อนล้าของเขาไปตามทาง ส่วน ฮารุ เดินเคียงข้างด้วยสีหน้าเคร่งเครียด การต่อสู้ครั้งก่อนทิ้งร่องรอยบาดแผลไว้บนแขนของอิจิ แม้ฮารุจะทำแผลให้เขาแล้ว แต่บาดแผลลึกนั้นก็ยังคงส่งผลให้การเคลื่อนไหวของเขาไม่คล่องตัวนักหลังจากที่ได้เห็นภาพนิมิตอันน่าสะพรึงกลัวในศาลเจ้า และได้พบผ้ายันต์โบราณผืนแรก พวกเขาก็ตัดสินใจเดินทางต่อไปยังอีกหมู่บ้านหนึ่งที่อิจิจำได้ว่าเคยมีบันทึกเก่าแก่กล่าวถึงตำนานของผ้ายันต์คล้ายคลึงกัน ผ้ายันต์ที่อาจเป็นกุญแจสำคัญในการหยุดยั้งหายนะที่จะเกิดขึ้น“นายยังไหวแน่นะอิจิ?” ฮารุถามด้วยน้ำเสียงกังวล เมื่อสังเกตเห็นอิจิสะดุดก้อนหินเล็กๆ“ไหวสิ… แค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอก” อิจิฝืนยิ้ม พยายามแสดงความแข็งแกร่งออกมา “ที่สำคัญคือเราต้องไปให้ถึงหมู่บ้านนั้นให้เร็วที่สุด ก่อนที่มันจะสายเกินไป”ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง มีเพียงเสียงฝีเท้าที่ย่ำไปบนใบไม้แห้ง และเสียงลมพัดกระทบยอดไม้เท่
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
บททดสอบ
ท้องฟ้าเหนือป่าทึบยังคงมืดมิดด้วยเงามืดของเมฆฝนที่รวมตัวกันหนาแน่น แต่ไม่มีฝนตกปรอยลงมา มีเพียงกระแสลมหนาวที่พัดเอาความเงียบงันและความกดดันอันหนักอึ้งมาปกคลุมผืนป่า อิจิและฮารุก้าวเดินอย่างเชื่องช้า ร่างกายของอิจิยังคงเจ็บปวดจากบาดแผลฉกรรจ์ที่สีข้าง แม้ฮารุจะใช้มนตราแห่งชีวิตเยียวยาไปแล้ว แต่พลังงานที่ร่อยหรอของเธอก็ไม่อาจฟื้นฟูเขาได้เต็มที่ ฮารุเองก็ดูซีดเซียวจากการใช้พลังที่เพิ่งตื่นขึ้นมานั้นอย่างหนักหน่วง“นายไหวแน่นะอิจิ?” ฮารุเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง น้ำเสียงของเธอแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน“ไหวสิ… แค่นี้ไม่เป็นอะไรหรอก” อิจิฝืนยิ้ม เขากระชับดาบในมือแน่นขึ้น แม้จะรู้สึกชาไปทั้งแขน “ที่สำคัญคือเราต้องไปให้ถึงที่นั่น… ที่ที่ตำนานกล่าวขานว่าผ้ายันต์ผืนที่สองถูกเก็บซ่อนไว้”บรรยากาศรอบตัวยิ่งทวีความตึงเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับมีบางสิ่งที่มองไม่เห็นกำลังจับจ้องพวกเขาจากทุกทิศทุกทาง มีเพียงเสียงฝีเท้าของทั้งคู่ที่ย่ำไปบนใบไม้แห้งเท่านั้นที่ดังขึ้นเป็นระยะๆ ความเงียบงันนั้นน่าขนลุกยิ่งกว่าเสียงคำรามของปีศาจ“ฉันรู้สึกถึงพลังงานที่แข็งแกร่ง… อิจิ” ฮารุพึมพำ “มันไม่ใช่พลังงานมืดแบบปีศาจ… แต่
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
แสงแรก
แสงแรกของอรุณรุ่งสาดส่องลอดผ่านม่านเมฆหนาทึบ ย้อมผืนป่าให้เป็นสีเทาหม่น อิจิพยุงร่างที่อ่อนล้าของเขาเดินเคียงข้างฮารุที่ยังคงดูซีดเซียวจากการใช้พลังอย่างหนักหน่วง บาดแผลที่สีข้างของอิจิยังคงสร้างความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่อง แต่ความมุ่งมั่นที่จะค้นหาคำตอบและปกป้องฮารุทำให้เขาไม่ยอมหยุดพัก พวกเขากำลังเดินทางย้อนกลับไปยังศาลเจ้าโบราณที่ซ่อนอยู่ในหมู่บ้านร้าง ซึ่งเป็นที่ที่ฮารุได้เห็นนิมิตครั้งแรกและพวกเขาได้พบผ้ายันต์ผืนแรก“นายแน่ใจนะอิจิว่าการกลับไปที่ศาลเจ้าเป็นความคิดที่ดี?” ฮารุเอ่ยถาม น้ำเสียงของเธอเจือความกังวล “ที่นั่นมีพลังงานประหลาด… และฉันก็รู้สึกไม่ค่อยดีเลย”“ฉันมั่นใจฮารุ” อิจิตอบ ดวงตาคมกริบของเขาสอดส่องไปรอบตัว “บางที… ผนังศาลเจ้านั้นอาจจะบอกอะไรเราได้อีก หรืออย่างน้อยเราก็จะได้พักฟื้นร่างกายและวางแผนได้”ขณะที่พวกเขาเดินลึกเข้าไปในป่า บรรยากาศรอบตัวก็เริ่มเปลี่ยนไป ความเย็นเยียบที่แฝงด้วยพลังงานมืดมิดเริ่มปกคลุมหนาแน่นขึ้น กลิ่นอายของซากปรักหักพังและอดีตอันเลือนรางลอยมาตามลม อิจิรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็น มันไม่ใช่พลังที่เกรี้ยวกราดแบบปีศาจที่พวกเขาเคยเผชิญหน้า แต่เป
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
ผ้ายันต์
แสงอาทิตย์ยามบ่ายแผดเผาทะเลทรายอันกว้างใหญ่ให้ระอุเป็นเพลิง พื้นทรายสีทองทอดยาวสุดลูกหูลูกตา บิดเบือนภาพลวงตาจากความร้อนจนผืนฟ้าและพื้นทรายดูเหมือนจะบรรจบกัน อิจิและฮารุเดินฝ่าพายุทรายที่เริ่มก่อตัวอย่างเชื่องช้า ร่างกายของอิจิยังคงไม่สมบูรณ์ บาดแผลที่สีข้างส่งสัญญาณเจ็บแปลบทุกครั้งที่เขาขยับตัว ส่วนฮารุก็ดูอ่อนแรงจากการใช้พลังแห่งชีวิตเมื่อครั้งก่อน แต่ดวงตาของพวกเขายังคงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น“นี่มัน… กว้างใหญ่กว่าที่คิดเยอะเลยนะอิจิ” ฮารุเอ่ย น้ำเสียงของเธอแหบแห้งจากการเดินทาง “นายแน่ใจนะว่าเรามาถูกทาง?”“สัญลักษณ์บนผ้ายันต์บอกใบ้ถึงภูเขาที่มีลำธารไหลผ่าน… หรือถ้ำที่มีน้ำตก” อิจิตอบ พยายามกลั้นเสียงหอบหายใจ “และจากแผนที่ที่ศาลเจ้าเผยให้เห็น… สถานที่นั้นอยู่กลางทะเลทรายแห่งนี้”ลมพายุทรายเริ่มโหมกระหน่ำรุนแรงขึ้น เม็ดทรายเล็กๆ ปลิวว่อนกระทบใบหน้าจนรู้สึกเจ็บแสบ ทัศนวิสัยเริ่มเลือนรางลงเรื่อยๆ จนแทบมองไม่เห็นอะไรที่อยู่ตรงหน้า อิจิยกแขนขึ้นบังใบหน้าของฮารุไว้“พายุทรายกำลังมาแล้ว! เราต้องหาที่กำบัง!” อิจิตะโกนบอก เสียงของเขาแทบจะถูกกลืนหายไปในเสียงลมในชั่วพริบตาเดียว พายุทรายก็โหมกร
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
ปกป้อง
คืนเดือนมืดปกคลุมผืนป่าดิบชื้นทางตอนเหนือของสยามประเทศ แสงจันทร์แทบไม่สามารถส่องผ่านม่านไม้หนาทึบลงมาได้ มีเพียงเสียงจิ้งหรีดเรไรร้องระงม และเสียงลมกระโชกแรงที่พัดกิ่งไม้ใบหญ้าให้เสียดสีกันเป็นระยะ ราวกับเสียงกระซิบกระซาบจากวิญญาณแห่งป่า อิจิและฮารุยังคงก้าวเดินอย่างเชื่องช้า ร่างกายของอิจิอ่อนล้าจากบาดแผลที่ไม่ได้รับการรักษาอย่างเต็มที่ ส่วนฮารุก็ดูซีดเซียวจากการใช้พลังแห่งชีวิตครั้งล่าสุด แต่ดวงตาของทั้งคู่ยังคงฉายแววความมุ่งมั่นที่จะค้นหาผ้ายันต์ผืนสุดท้ายที่ปรากฏในนิมิตของฮารุ“อากาศที่นี่มันแปลกๆ นะอิจิ” ฮารุพึมพำ น้ำเสียงของเธอแผ่วเบา “มันเย็นยะเยือกกว่าที่ควรจะเป็น… เหมือนมีบางอย่างกำลังจับจ้องเราอยู่”“ใช่… ฉันก็รู้สึกได้” อิจิตอบ เขากระชับดาบในมือแน่นขึ้น “พลังงานที่นี่ไม่ใช่พลังงานของปีศาจ แต่เป็นพลังที่เก่าแก่กว่านั้น… ลึกซึ้งกว่านั้น”ตามนิมิตของฮารุ ผ้ายันต์ผืนสุดท้ายถูกซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้โบราณที่สูงเสียดฟ้าในป่าลึกแห่งนี้ ต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านสาขาปกคลุมไปทั่วบริเวณ และมีแสงสีม่วงเข้มเปล่งออกมาจากรากของมัน“เรามาถูกทางแล้วใช่ไหมอิจิ?” ฮารุถาม“ฉันหวังว่าอย่างนั้นฮารุ” อิจิตอ
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
การบาดเจ็บ
คืนเดือนมืดปกคลุมผืนป่าดิบชื้นทางตอนเหนือของสยามประเทศ แสงจันทร์แทบไม่สามารถส่องผ่านม่านไม้หนาทึบลงมาได้ มีเพียงเสียงจิ้งหรีดเรไรร้องระงม และเสียงลมกระโชกแรงที่พัดกิ่งไม้ใบหญ้าให้เสียดสีกันเป็นระยะ ราวกับเสียงกระซิบกระซาบจากวิญญาณแห่งป่า อิจิและฮารุยังคงก้าวเดินอย่างเชื่องช้า ร่างกายของอิจิอ่อนล้าจากบาดแผลที่ไม่ได้รับการรักษาอย่างเต็มที่ ส่วนฮารุก็ดูซีดเซียวจากการใช้พลังแห่งชีวิตครั้งล่าสุด แต่ดวงตาของทั้งคู่ยังคงฉายแววความมุ่งมั่นที่จะค้นหาผ้ายันต์ผืนสุดท้ายที่ปรากฏในนิมิตของฮารุ“อากาศที่นี่มันแปลกๆ นะอิจิ” ฮารุพึมพำ น้ำเสียงของเธอแผ่วเบา “มันเย็นยะเยือกกว่าที่ควรจะเป็น… เหมือนมีบางอย่างกำลังจับจ้องเราอยู่”“ใช่… ฉันก็รู้สึกได้” อิจิตอบ เขากระชับดาบในมือแน่นขึ้น “พลังงานที่นี่ไม่ใช่พลังงานของปีศาจ แต่มันเป็นพลังที่เก่าแก่กว่านั้น… ลึกซึ้งกว่านั้น”ตามนิมิตของฮารุ ผ้ายันต์ผืนสุดท้ายถูกซ่อนอยู่ใต้ต้นไม้โบราณที่สูงเสียดฟ้าในป่าลึกแห่งนี้ ต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านสาขาปกคลุมไปทั่วบริเวณ และมีแสงสีม่วงเข้มเปล่งออกมาจากรากของมัน“เรามาถูกทางแล้วใช่ไหมอิจิ?” ฮารุถาม“ฉันหวังว่าอย่างนั้นฮารุ” อิจ
last updateLast Updated : 2025-06-30
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status