LOGINShare
EP 4/2 รักเราสอง (สาม) คน
Last Updated:
2025-05-26 01:00:20ศศินดึงเสื้อมาสวมอย่างไม่เต็มใจนัก เขาสวมกางเกงกับเสื้อกล้ามแล้ว แค่สวมเชิ้ตกับสูทเท่ๆ เข้าไปก็เป็นอันเรียบร้อย ทว่าพอมองดูแม่สาวขายาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ต้องแปลกใจ หล่อนไม่ได้แต่งชุดสวยเพื่ออยู่บ้านใช่ไหม ชุดกระโปรงสีชมพูยาวกรอมเท้า แขนเสื้อยาวถึงศอก ติดลูกไม้ที่รอบคอและที่ปลายสุดของแขนเสื้อ ดูน่ารักน่ามอง หล่อนแต่งหน้าอ่อนๆ ผมที่ยาวสลวยถูกถักเปียหลวมๆ เปิดวงหน้างามให้โดดเด่นสะดุดตา
“เธอจะไปไหน”
“ฉลองค่ะ”
“เรื่อง?”
“เรื่องที่รอบเดือนฉันหายสนิทแล้ว” ว่าแล้วยิ้มทะเล้น
ศศินส่ายหน้า “หาเรื่องเที่ยวละสิ”
“แน่นอนค่ะ ก็นี่มันวันหยุดนี่คะ พี่ยังหนีเที่ยวเลย”
“ฉันไปตามหน้าที่หรอกน่า”
“แหม...ไปตามหน้าที่ต้องลังเลในการเลือกชุดขนาดนี้เลยเหรอ ไม่เชื่อหรอก”
“นี่...จะมาจับผิดฉันทำไมเนี่ย หลีกเลย จะออก”
เวนิสาเบี่ยงกายหลบคนขี้โมโห เธอยิ้มไล่หลังเขา ก่อนจะหยิบเอาโทรศัพท์มือถือมาต่อสายหาเพื่อนรัก รอสายอยู่กว่าสามนาที เจ้าตัวถึงยอมรับ
“นี่! ทำอะไรอยู่ฮะ โทรทั้งนาน” แม่ดาวพระศุกร์บ่นให้ยัยดวงตะวัน
“หาเสื้ออยู่น่ะสิ ชุดสวยๆ ของฉันมันไม่เหมาะเลย โอ๊ย...ปวดหัว” คนปลายสายโอดโอย
เวนิสาเม้มปาก กลอกตาไปมา
“ของฉันในตู้ไง บางตัวซื้อมายังไม่ได้ใส่เลย แกเลือกๆ เอาเถอะ อย่าลืมแกะป้ายราคาออกด้วยล่ะ”
“จริงเหรอ งั้นฉันไม่เกรงใจแล้วนะ”
“เชิญเถอะย่ะ”
“อ๊าย...แกนี่น่ารักที่สุดเลย วีนัสของฉัน!”
เวนิสาส่ายหน้าแล้วยิ้ม มองตัวเองในกระจกแล้วถอนหายใจเบาๆ
“ว่าแต่...แกจะไปเดตที่ไหน”
“ยังไม่แน่ใจเลย ว่าจะไปสวนสนุกน่ะ รำลึกความหลังซะหน่อย”
เวนิสาเบะปากใส่กระจกเงา
“มันเวิร์คหรือแก ไหนแกเคยบอกว่าเขาเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด เขาจะชอบอะไรที่มันครึกครื้นเหรอ”
รวีกานต์ฉุกใจคิด “เออว่ะ ไปไหนดีวะ”
“โอ๊ย...ไม่บอกหรอก แกก็คิดเองสิ คู่เดตแกนะไม่ใช่คู่เดตฉัน แค่นี้นะ ฉันก็จะไปเดตเหมือนกัน”
“เฮ้ย...แกมีเดตแล้วไม่บอกเพื่อนเหรอ บอกมาเลยนะ ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ใช่ว่าที่พ่อของลูกแกหรือเปล่า”
“ไม่ใช่ย่ะ ฉันเป็นสตรีที่น่าเวทนามาก เพราะฉันจะไปเดตคนเดียว ได้ยินแล้วก็รีบวางสายแล้วไปหาชุดสวยมาใส่ซะ แค่นี้นะ!”
เวนิสาวางสายเพื่อนรัก หันมาจัดการเสื้อผ้าหน้าผมของตัวเอง เป็นผู้หญิงยุคใหม่ต้องสตรอง ไปเที่ยวคนเดียวก็ได้ ไม่ง้อผู้ชายหรอก เชอะ!
___________
เวลา 9:45 นาฬิกา ณ หอศิลป์ฯ
รวีกานต์ลงจากรถพร้อมรอยยิ้มสดใส ชุดสวยของเวนิสาช่วยให้เธอมีความมั่นใจ ราคาของมันไม่ต้องพูดถึง มือเธอแทบสั่นระริกตอนแกะป้ายราคาออกเมื่อเช้า ชุดบ้าอะไรราคาตั้งสี่หมื่น เท่าเงินเดือนทั้งเดือนของเธอเลย
“แปลกใจนะครับที่รู้ว่าคุณอยากมาที่นี่” ศศินประหลาดใจ หรือว่าเขาไม่ค่อยได้ออกเดตเลยไม่รู้ว่าพวกผู้หญิงชอบมาที่นี่ด้วย
“เปล่าหรอกค่ะ ฉันอยากไปสวนสนุก แต่กลัวว่าบอสจะไม่สนุกน่ะ”
“อ่า...ไปก็ได้นะครับ ผมแล้วแต่คุณเลย”
รวีกานต์ยิ้มขัน “ช่างเถอะค่า ที่ไหนก็ได้ แค่ได้ควงบอสออกเดตฉันก็มีความสุขแล้วล่ะ”
ความจริงใจของหญิงสาวแทรกซึมสู่หัวใจของชายหนุ่ม เกือบคลี่ยิ้มออกมาแต่ฝืนตัวเองเอาไว้
“ไปเถอะครับ น่าจะใกล้เวลาเปิดแล้ว”
บิ๊กบอสแห่งศิวเศขรผายมือเชื้อเชิญ แดดเริ่มแรงขึ้นหลังจากเมืองกรุงฯ ตกอยู่ใต้หยาดพิรุณมาหลายวัน รถยนต์วนเวียนเข้ามาจอดภายในลานจอด ศศินต้องคอยมองก่อนข้ามถนน ทว่ามองอย่างไรก็ยังหลุดรอดจากสายตา
ปรื๊น!
“เฮ้ย!”
“บอส!”
หวืด! ปึก!
ร่างสูงของบุรุษถูกฉุดด้วยมือน้อย รวีกานต์ดึงแขนของศศินได้ทันก่อนที่เขาจะโดนรถคันหนึ่งเฉี่ยวเอา เธอดึงเขาสุดแรงจนร่างเขาชนกับท้ายรถอีกคันที่อยู่ข้างหลัง
“นี่! ขับรถประสาอะไรฮะ!” รวีกานต์ร้องไหล่หลังรถเก๋งคันหนึ่งที่คงจะเฉี่ยวร่างศศินหากเธอไม่ดึงเขาไว้เสียก่อน “เป็นยังไงบ้างคะ ขอโทษนะคะ ฉันดึงบอสแรงไปหน่อย”
ศศินนิ่วหน้า เจ็บหลังนิดๆ แต่พอทนได้
“ผมไม่เป็นไร คุณตะวันเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” ถามแล้วพิจารณาร่างบอบบางของรวีกานต์ นอกจากใบหน้าตื่นตระหนกก็ไม่เห็นว่าจะมีสิ่งใดผิดปกติ
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ แค่ตกใจน่ะ มันน่าตามไปเอาเรื่องจริงๆ ลานจอดรถแท้ๆ จะขับเร็วอะไรนักหนา”
“ช่างเถอะครับ ไปเถอะ แดดเริ่มร้อนแล้ว” ไม่ใช่แค่เอ่ยชวน แต่กำข้อมือของรวีกานต์แล้วดึงให้เดินตามมา ด้วยไม่มั่นใจว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นอีกเมื่อไหร่ เขาเป็นผู้ชาย จะอย่างไรก็ควรปกป้องผู้หญิงไม่ใช่หรือ โดยเฉพาะผู้หญิงที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจอย่างรวีกานต์นี่อย่างไร
แม่ดวงตะวันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ยามถูกมือแกร่งจับจูง เหมาเอาว่าเขาคงมีความรู้สึกดีๆ ให้เธอบ้าง เธอนี่แมนไหมล่ะ แทนที่เขาจะช่วยให้หลุดพ้นจากอุบัติเหตุ กลับเป็นเธอที่ช่วยเขา คงได้ใจเขาสินะ อา...อยากโทรไปรายงานเพื่อนรักจังเลย ไม่รู้ตอนนี้เวนิสาจะทำอะไรอยู่นะ
Latest chapter
พระจันทร์สองใจ EP 4/4 รักเราสอง (สาม) คน
“เฮ้อ...เหงื่อออกขนาดนี้ยังจะดื้ออีก”“อย่าทำเสียงแบบนั้นสิคะ อย่ามอง...อย่าทำตัวแบบนี้ด้วย ฉันไม่ชินเลย เดี๋ยวก็หลงรักซะหรอก”ศศินดึงมือคืนมาอย่างไว เสยผมแรงๆ เพราะไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ตรงไหน คำพูดตรงๆ ของเวนิสากำลังทำให้เขาประหม่าเขิน“พูดอะไรบ้าๆ ไปๆ ลุกเถอะ มานั่งอะไรตรงนี้ ไม่อายเหรอ”คนสวยส่ายหน้าดิก ดึงหมวกจากมือเขามาสวม รวมถึงแว่นตากับหน้ากากอนามัย“อายอะไรเล่า ฉันจะตายไม่เหลือความอายอะไรหรอก พี่น่ะ กลับไปหาตะวันดีกว่า เดี๋ยวจะสงสัยเอาว่าพี่หายไปไหนตั้งนานสองนาน”นิ้วชี้ของศศินชี้มาที่ร่างของเวนิสา“อะไรคะ”“ตามฉันมาห่างๆ ถ้าฉันมองไปข้างหลัง ต้องเห็นเธอ”“ทำไมเป็นงั้นล่ะ”“จะได้มั่นใจว่าเธอยังหายใจไง ถ้าไปเดินคนเดียวเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมาใครจะดูฮะ”“ชู่ว์...เบาๆ สิคะคุณพี่ พูดเบาๆ น้องก็ได้ยิน แค่บอกสั้นๆ ว่าห่วงใยน้องก็เข้าใจแล้วค่ะ ทำเป็นอ้อมค้อม ไปสิคะ ไปๆ รับรองว่าจะตามไปให้อยู่ในระยะสายตาคุณพี่เ
พระจันทร์สองใจ EP 4/3 รักเราสอง (สาม) คน
หอศิลป์กรุงเทพฯ ตั้งอยู่แถวแยกปทุมวัน มีทั้งหมดสิบชั้นนับจากชั้นใต้ดิน ศศินปล่อยมือสาวเจ้าเมื่อเข้ามาในตัวอาคาร ที่นี่มีงานศิลป์รอให้เขาเสพมากมายหลายสิ่ง“ตอนเรียนฉันเคยมาบ่อยๆ เพื่อนชอบน่ะ” รวีกานต์บอก พาศศินเดินไปขึ้นบันไดเลื่อนเพราะด้านล่างนี้ไม่ค่อยมีงานศิลป์ให้เสพ ไฮไลท์จะอยู่ที่ชั้นเจ็ดถึงเก้า ที่นั่นมีนิทรรศการงานศิลป์แวะเวียนมาจัดแสดงไม่ว่างเว้น“เราไม่เดินข้างล่างก่อนหรือครับ”“เดี๋ยวค่อยลงมาค่ะ ไปชั้นเจ็ดก่อน ชั้นนี้ถึงชั้นสี่ส่วนมากเป็นร้านค้า ชั้นห้ามีห้องประชุม ส่วนชั้นหกเป็นที่ตั้งสำนักงานค่ะ” อธิบายแล้วมองวงหน้าหล่อเหลาขณะที่สืบเท้าเข้าไปหาบันไดเลื่อนศศินรู้ตัวว่าถูกมองอย่างชื่นชม รู้สึกเขินต่อดวงตากลมโตคู่นั้น แต่ไม่อาจร้องขอให้หล่อนเลิกมอง เขาเลยเสสายตาไปทางอื่นเสีย และเมื่อเดินมาถึงบันไดเลื่อน สตรีร่างบางในชุดสีชมพูยาวกรอมเท้าก็ทำให้เขาประหลาดใจ หล่อนเห็นเขาเช่นกัน หมวกไหมพรมใบเล็กบางจึงถูกดึงปิดหน้าอีกนิด แว่นกันแดดสีชาเข้มกับหน้ากากอนามัยก็เช่นกัน ดูเผินๆ คงไม่มีใครจำเวนิสาได้เขาขึ้นบันไดเลื
พระจันทร์สองใจ EP 4/2 รักเราสอง (สาม) คน
ศศินดึงเสื้อมาสวมอย่างไม่เต็มใจนัก เขาสวมกางเกงกับเสื้อกล้ามแล้ว แค่สวมเชิ้ตกับสูทเท่ๆ เข้าไปก็เป็นอันเรียบร้อย ทว่าพอมองดูแม่สาวขายาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ต้องแปลกใจ หล่อนไม่ได้แต่งชุดสวยเพื่ออยู่บ้านใช่ไหม ชุดกระโปรงสีชมพูยาวกรอมเท้า แขนเสื้อยาวถึงศอก ติดลูกไม้ที่รอบคอและที่ปลายสุดของแขนเสื้อ ดูน่ารักน่ามอง หล่อนแต่งหน้าอ่อนๆ ผมที่ยาวสลวยถูกถักเปียหลวมๆ เปิดวงหน้างามให้โดดเด่นสะดุดตา“เธอจะไปไหน”“ฉลองค่ะ”“เรื่อง?”“เรื่องที่รอบเดือนฉันหายสนิทแล้ว” ว่าแล้วยิ้มทะเล้นศศินส่ายหน้า “หาเรื่องเที่ยวละสิ”“แน่นอนค่ะ ก็นี่มันวันหยุดนี่คะ พี่ยังหนีเที่ยวเลย”“ฉันไปตามหน้าที่หรอกน่า”“แหม...ไปตามหน้าที่ต้องลังเลในการเลือกชุดขนาดนี้เลยเหรอ ไม่เชื่อหรอก”“นี่...จะมาจับผิดฉันทำไมเนี่ย หลีกเลย จะออก”เวนิสาเบี่ยงกายหลบคนขี้โมโห เธอยิ้มไล่หลังเขา ก่อนจะหยิบเอาโทรศัพท์มือถือมาต่อสายหาเพื่อนรัก รอสายอยู่กว่าสามนาที เจ้าตัวถึ
พระจันทร์สองใจ EP 4/1 รักเราสอง (สาม) คน
[4]รักเราสอง (สาม) คน___________เวลา 10:35 นาฬิกา ณ บ้านแสนรักเด็กหญิงเด็กชายวัยไม่เกินสิบเอ็ดขวบ มากกว่ายี่สิบชีวิต กำลังช่วยกันขนกล่องขนมลงจากรถพี่วีนัสคนสวย ทุกครั้งที่มาที่นี่ เวนิสามักนำเค้กอร่อยๆ มาให้เด็กๆ เสมอ วันนี้พิเศษหน่อย เพราะคนที่ขับรถมาให้คือคุณลุงผู้ใจดี“ไม่นึกว่าสาวๆ อย่างหนูวีจะชอบทำอะไรแบบนี้ด้วย”วศินเอ่ยอย่างทึ่งๆ จัดการแกะกล่องเค้กแล้วตักแบ่งใส่จานให้เด็กๆ ที่ยืนต่อคิวรออยู่ วันนี้ท่านว่าง เลยอาสาขับรถมาให้เวนิสา“วีมาบ่อยค่ะท่าน มาทีก็เอาขนมมาแจก เอาเงินมาให้ จนเด็กๆ จะเรียกว่าแม่อีกคนแล้ว” แม่ครูแสนรัก ผู้ดูแลและผู้ก่อตั้งสถานที่นี้ เอ่ยกับผู้มาเยือนอย่างเป็นกันเอง นางเป็นสตรีวัยห้าสิบปลายๆ ที่ทุ่มเทเพื่อเด็กที่ไร้ที่พึ่งวศินพยักหน้าน้อยๆ รับคำ ท่านกวาดตามองไปรอบบริเวณ บ้านแสนรักตั้งอยู่หลังโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งแถวสามแยกไฟฟ้า สมุทรปราการ สถานที่กว้างขวางพอสมควร กำลังสร้างตึกอะไรสักอย่างทางด้านตะวันออกด้วย&ldquo
พระจันทร์สองใจ EP 3/7 ซ่อนรัก
“เธอคิดว่าเล่นอะไรอยู่ เพื่อนของเธอไม่ใช่คนขี้เหร่นะ ความสัมพันธ์หลังการเดตมันอาจพัฒนาก็ได้ แล้วเธอล่ะ เธอ...”เวนิสายิ้มเศร้าๆ“ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันคงทำได้แค่อวยพรให้คนที่ฉันรักที่สุดยังไงละคะ”“เฮอะ! เธอนี่เหลือเชื่อจริงๆ คิดได้ยังไงเนี่ย” เขาอยากจะบ้าตาย“เพื่อนฉันเป็นคนดีนะคะ พี่อาจชอบเธอจริงๆ ก็ได้”ศศินเสยผมแรงๆ เหมือนมีหินก้อนใหญ่ถ่วงหัวใจเอาไว้จนหนักอึ้ง“ไม่มีทาง ฉันชอบชีวิตอันสงบราบเรียบเหมือนเดิมของฉัน ฉันจะไม่เปิดใจให้ผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด คอยดูต่อไปก็แล้วกัน”รอยยิ้มบางๆ แต่งแต้มที่มุมปากของเวนิสา ถ้าเป็นอย่างนั้นค่อยเบาใจหน่อย มันคงกระอักกระอ่วนใจพิลึกหากวันหนึ่งศศินคบกับรวีกานต์จนถึงขั้นแต่งงาน ในขณะที่เธออาจตั้งท้องลูกของเขา ลูกที่ไม่ได้เกิดจากความรัก มันคงเป็นอะไรที่ยิ่งกว่าคำว่าลำบากใจ“พี่คะ ความรักน่ะ ไม่มีวันรู้หรอกว่ามันจะมาเมื่อไหร่ พอได้รักแล้ว พี่จะเลิกรักง่ายๆ ไม่ได้หรอกนะคะ ความรักเป็นสิ่งที่ชั่งตวงวัดไม่ได้ก็จริง แต่ไม่ใช่ว่ามันไม่มีอยู่
พระจันทร์สองใจ EP 3/6 ซ่อนรัก
ริมฝีปากสีแดงระเรื่อเบะแล้วเบะอีก สองมือง่วนอยู่กับการเกาๆๆ และเกาในทุกส่วนที่ถูกยุงกัด เสียงรถเพิ่งแล่นออกไปจากรั้วบ้าน เวนิสาเดาว่าปานรพีเพิ่งจะกลับกระมัง คงจะกินอิ่มจนพุงกาง ในขณะที่เธอต้องซ่อนตัวอยู่บนนี้ทั้งที่หิวแสนหิวแอ๊ด...ประตูห้องถูกเปิดเข้ามาช้าๆ ศศินเข้ามาพร้อมถาดบางอย่างในมือ“พี่คะ...ฉันหิว...” บอกเขาเสียงออดอ้อน เอามือตบพุงน้อยๆศศินมองแล้วระอาเหลือ และพอเห็นเนื้อตัวสาวเจ้าก็ยิ่งสงสัย“นั่นรอยอะไร”“ยุงค่ะ ยุงตัวผู้มันกัดน้อง พี่ขา...ทายาให้น้องหน่อย” ว่าแล้วยื่นตลับยาสีเขียวให้เขา ยาที่มีไว้เพื่อทาตุ่มแมลงสัตว์กัดต่อยศศินทำหน้าขยาด ส่ายหน้ารัวๆ“ทำไมฉันต้องทาด้วยล่ะ นี่...มื้อค่ำของเธอ พ่อให้เอามาให้”เขาวางถาดอาหารลง บนนั้นมีสลัดผลไม้จานโตกับน้ำเปล่าเวนิสามองแล้วอยากจะร้องไห้“แล้วแกงมัสมั่นละคะ”“หมดแล้ว ปานรพีชอบ บอกว่าอร่อย คุณพ่อเลยให้เด็กห่อที่เหลือให้กลับเอาไปกินที่บ้าน”“ได้ไง! โอ๊ย...อยาก
You may also like
บทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋76.8K viewsสุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ
กิตติรวิชญ์61.2K viewsครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree17.0K viewsปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz19.8K viewsอิหนูของป๋า
สาวน้อย.ช่างฝัน288 viewsยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง
นรินทร์ลดา160 viewsรักของเราคือรสช็อกโกแลต (วัยรุ่นวัยฝันยุค 90)
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค160 viewsGRAY ZS🌪/ HEARTLESS GUY รักที่ใจร้าย (20+)
อะพอลโล่_237 views
