LOGINShare
บทที่ 772
Latest chapter
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 800
สิ่งที่องค์หญิงซูหยวนได้ยิน ทำให้รู้สึกว่าขณะนี้เฉียวเนี่ยนนับว่าอ่อนน้อมมากแล้วดังนั้นนางจึงเชิดคิ้วขึ้นอย่างพึงพอใจ ไม่กล่าวสิ่งใดอีกได้ยินเพียงฮองเฮาตรัสว่า “วันนี้เราเพิ่งให้พาอิ้งจือมาอยู่ดูแล แต่แล้วเจ้าก็จะสั่ังตัดมือของนาง หากเสด็จพ่อของเจ้ารู้เข้า ไม่รู้ว่าจะลงโทษเรายังไง! เจ้าบอกมาสิ ว่าเจ้ากำลังคิดก่อเรื่องใช่หรือไม่?!”น้ำเสียงของฮองเฮาค่อนข้างจะเข้มงวดองค์หญิงซูหยวนดูเหมือนจะเข้าใจขึ้นมาทันที แล้วก็จ้องฮองเฮาด้วยแววตาน้อยใจ “เสด็จแม่ ลูกเพียงแค่โมโหชั่วขณะ! ตั้งแต่เล็กจนโต แม้แต่เสด็จพ่อกับเสด็จแม่ก็ยังไม่เคยตีลูกเลย!”ระหว่างที่พูด น้ำตาขององค์หญิงซูหยวนก็ไหลลงมาในฐานะเสด็จแม่ของนาง ฮองเฮาก็รู้สึกสงสาร รีบยื่นมือออกไป “เร็ว มานี่มา ให้แม่ดูหน่อย!”องค์หญิงซูหยวนรีบโน้มตัวเข้าไป พลางร้องออดอ้อนว่า “เสด็จแม่ดูสิเพคะ ใบหน้าของลูก...”แล้วก็เห็นว่าใบหน้าขาวผ่องขององค์หญิงซูหยวนมีรอยเลือดเส้นหนึ่งที่ดูเด่นชัดเป็นพิเศษทำให้ฮองเฮาขมวดคิ้วขึ้นทันที “ทำไมถึงได้รุนแรงอย่างนี้? ใครก็ได้! รีบไปเรียกหมอหลวงมา!”มีเลือดออกแล้ว หากเกิดเป็นแผลเป็นขึ้นมา ไม่เท่ากับว่าเสียโฉ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 799
นางไม่คาดคิดเลยว่าเมิ่งอิ้งจือจะมีปฏิกิริยาไวต่อชื่อของท่านพี่เซียวถึงเพียงนี้ เมื่อครู่ก็แค่ได้ยินสองคำนี้จากปากขององค์หญิงซูหยวน นางกลับเริ่มร้องเรียกขึ้นมาอีกแล้วหากฮองเฮากับองค์หญิงซูหยวนพาลโกรธท่านพี่เซียวขึ้นมาจะทำอย่างไรดี?องค์หญิงซูหยวนก้าวเข้ามา ตะโกนด้วยความโกรธ “เจ้าช่างไร้ยางอายเสียจริง ดูท่าทีเอ๋อๆ เซ่อๆ แต่กลับมีปฏิกิริยาแค่กับเซียวเหอเพียงคนเดียว หรือว่าทั้งหัวใจเจ้าตอนนี้มีแต่เซียวเหอ?!”เมิ่งอิ้งจือไม่เข้าใจแม้แต่น้อยว่าสิ่งที่องค์หญิงซูหยวนพูดหมายถึงอะไร สำหรับนางแล้ว ตรงหน้านี้ก็มีแต่ความขาวพร่าไปหมด มีเพียงชื่อเดียวที่ชัดเจนเป็นพิเศษ“เซียวเหอ… เซียวเหอ…”นางอดไม่ได้ที่จะพึมพำเบาๆ ขึ้นมาเห็นดังนั้น องค์หญิงซูหยวนก็ยิ่งโกรธจัด ก้าวเร็วๆ เข้าหาเมิ่งอิ้งจือ ยกมือขึ้นโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น แล้วก็ฟาดฝ่ามือลงไปอย่างแรง “ข้าบอกให้เจ้าหยุดเรียก!”เฉียวเนี่ยนถึงกับร้องออกมาอย่างตกใจ “องค์หญิงเพคะ!”เพียงแต่ไม่ว่าจะร้องว่าอะไรก็สายไปเสียแล้วเสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังกังวาน ราวกับฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ ผ่าเข้าไปในเส้นประสาทเส้นหนึ่งในสมองของเมิ่งอิ้งจืออย่างแม่นยำนางกรี
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 798
ฮองเฮาจัดให้เฉียวเนี่ยนกับเมิ่งอิ้งจืออยู่ในเรือนเดียวกัน และอยู่ติดกับห้องบรรทมของฮองเฮา ซึ่งมีเพียงผนังกั้นหนึ่งชั้นหากพูดเสียงดังสักหน่อย ก็เกรงว่าถ้าฮองเฮายืนอยู่หน้าห้องตนเอง ก็อาจได้ยินเสียงพูดคุยจากฝั่งเฉียวเนี่ยนตามหลักแล้ว ฮองเฮามีฐานะสูงส่ง แม้จะเพื่อแสดงความอ่อนโยนเมตตา รับหลานสาวแท้ๆ เข้าวังเพื่อพักฟื้น ก็ควรเลือกเรือนที่สงบเงียบหน่อยแต่เฉียวเนี่ยนก็ไม่คิดจะคาดเดาจุดประสงค์ของฮองเฮาอีกแล้ว บัดนี้อยู่ในสายตาฮองเฮา ทุกอย่างล้วนต้องระมัดระวัง เกรงว่าแม้แต่เวลานอนยังต้องระวัง จะพูดละเมอออกไปแล้วทำให้ตนเองถึงตายได้ขณะคิดอยู่ ฮองเฮาก็พาองค์หญิงซูหยวนมาเฉียวเนี่ยนก้าวไปข้างหน้าแล้วคำนับ ส่วนเมิ่งอิ้งจือที่อยู่ข้างๆ กลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เลยฮองเฮามองเมิ่งอิ้งจือแวบหนึ่ง จึงบอกเฉียวเนี่ยนว่าไม่ต้องพิธีรีตอง จากนั้นก็ถามว่า “ทุกวันนี้ นางเป็นเช่นนี้ตลอดหรือ?”เฉียวเนี่ยนพยักหน้าเล็กน้อย “เมื่อครู่ระหว่างทาง พวกเราเจอผู้บัญชาการเซียว แต่คุณหนูเมิ่งก็ยังจำไม่ได้เพคะ”ในวังแห่งนี้มีสายตามากมาย เฉียวเนี่ยนคิดว่า แทนที่จะปล่อยให้ผู้อื่นรู้ว่านางกับเมิ่งอิ้งจือได้พบกับเซียวเห
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 797
นางนำทางเมิ่งอิ้งจือให้มองไปทางเซียวเหอ ทว่าน่าเสียดายที่เมิ่งอิ้งจือมีปฏิกิริยาที่เชื่องช้ามาก ขณะนี้นางยังหวาดกลัวเพราะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย จึงไม่อาจเชื่อฟังแล้วมองไปยังเซียวเหออย่างว่าง่ายได้“เขาคือเซียวเหอ จำได้หรือไม่?”เฉียวเนี่ยนยังคงถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ทว่าแม้จะได้ยินชื่อเซียวเหอแล้ว เมิ่งอิ้งจือก็ยังคงไร้ซึ่งปฏิกิริยาใดๆภาพนี้ทำให้ดวงตาของเซียวเหอพลันหม่นลง “ข้าไม่คิดเลยว่าสภาพของนางจะหนักถึงเพียงนี้”เฉียวเนี่ยนถอนหายใจเบาๆ ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเอ่ยว่า “ท่านพี่เซียววางใจเถิด ข้าจะพยายามรักษาคุณหนูเมิ่งให้ถึงที่สุด”เมื่อได้ยินดังนั้น สายตาของเซียวเหอจึงละจากเมิ่งอิ้งจือ แล้วหันไปมองเฉียวเนี่ยนคิ้วที่ขมวดแน่นยังคงไม่คลายออกแม้กระทั่งริมฝีปากก็มิรู้ว่าจะเริ่มต้นเอ่ยสิ่งใดดีจะพูดอย่างไร? จะพูดว่าอะไร?จะพูดว่าอันที่จริงบัดนี้เขามิได้มีใจให้เมิ่งอิ้งจืออีกแล้ว ความรู้สึกในตอนนี้ก็แค่เกิดจากการเปรียบเทียบภาพนางระหว่างอดีตกับปัจจุบันงั้นหรือ?จะพูดตอนนี้ในใจของเขามีแต่เฉียวเนี่ยนผู้เดียว คิดถึงเพียงความปลอดภัยของนาง ขอให้นางอย่าคิดมากอย่างนั้นหรือ?แต่ถ้
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 796
ยามโพล้เพล้ เฉียวเนี่ยนพาเมิ่งอิ้งจือเข้าไปในวังหลวงรถม้าจอดลงหน้าประตูวังหลวง เฉียวเนี่ยนพยุงเมิ่งอิ้งจือลงจากรถม้าลุงเกิ่งยืนอยู่ข้างๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล แต่ก็จนใจฮ่องเต้มีรับสั่งให้นางพาเมิ่งอิ้งจือเข้าไปในวังหลวงหากอ๋องยังอยู่ในเมืองหลวง ก็คงจะห้ามไว้ได้ แต่ตอนนี้เขาเป็นแค่สารถีต่ำต้อย จะทำอะไรได้หรือ?วังหลวงช่างกว้างใหญ่ ภายในยังมีกองทหารรักษาพระองค์ที่ไม่ขาดผู้มีวรยุทธสูงส่ง แม้แต่กรมวังยังมียอดฝีมือที่คอยอารักขาฮ่องเต้ หากเขาแอบเข้าไปในวังหลวงเพื่อปกป้องคุณหนูเฉียว เกรงว่ายังไม่ทันสว่างก็จะถูกหาว่าเป็นนักลอบสังหาร และถูกสั่งประหารด้วยการใช้ม้าห้าตัวฉีกกระชากร่างเป็นชิ้นๆ!เฉียวเนี่ยนเห็นสีหน้าของลุงเกิ่งอยู่แล้ว จึงยิ้มบางๆ ทันที “ลุงเกิ่งวางใจเถอะเจ้าค่ะ ข้าจะดูแลตัวเองให้ดี ยิ่งไปกว่านั้น ท่านพี่เซียวก็เป็นผู้บัญชาการกองทหารรักษาพระองค์ หากมีเรื่องอะไร ข้าจะไปขอความช่วยเหลือจากเขา”ลุงเกิ่งถึงได้พยักหน้าเล็กน้อย “คุณหนูระวังตัวด้วย”สิ้นเสียงลุงเกิ่ง หนิงซวงที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็พูดขึ้นด้วยขอบตาแดงเรื่อ “คุณหนู บ่าวตามคุณหนูเข้าไปในวังหลวงด้วยไม่ได้จริงๆ หรือเจ
พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี บทที่ 795
“ขอบพระทัยฮองเฮาเพคะ”เวลาผ่านไปราวธูปหนึ่งดอกหมดลง เฉียวเนี่ยนจึงออกจากเรือนนอนของฮองเฮา แล้วไปยังตำหนักฝูเหอเพื่อเยี่ยมสวีเหม่ยเหรินเมื่อเทียบกับตอนพบกันครั้งแรก สวีเหม่ยเหรินผอมลงไม่น้อย สีหน้าก็ดูสดใสกว่าก่อนมาก แต่เมื่ออยู่ต่อหน้านางกำนัลของตน สวีเหม่ยเหรินยังคงเผยท่าทีเหนื่อยล้าออกมาเป็นบางครั้ง เพื่อให้นางกำนัลน้อยผู้นั้นคิดว่านางคือคนอ่อนแอที่ใกล้จะสิ้นชีวิตจริงๆโชคดีที่นางกำนัลผู้นั้นเป็นคนที่แยกแยะอะไรไม่ออก วันๆ เอาแต่เล่นสนุก ไม่รู้จักดูแลสวีเหม่ยเหริน ทำให้สวีเหม่ยเหรินรู้สึกผ่อนคลายขึ้นไม่น้อยเมื่อเห็นเฉียวเนี่ยน สวีเหม่ยเหรินก็ดีใจมาก รีบออกมาต้อนรับทันที “ท่านหญิงเฉียวมาแล้วหรือ! เชิญข้างในเจ้าค่ะ เชิญนั่งก่อน!”เฉียวเนี่ยนถูกลากเข้าไปในห้อง สวีเหม่ยเหรินรินน้ำให้หนึ่งถ้วยแล้วจึงกล่าว “ขอบคุณท่านหญิงเฉียว ช่วงนี้ข้ารู้สึกว่าตัวเบาขึ้นมากนัก!”คนเรา กว่าจะรู้ว่าร่างกายแข็งแรงเป็นอย่างไร ก็ต่อเมื่อต้องล้มป่วยก่อนตอนนี้นางรู้สึกสดชื่นในตอนกลางวัน กลางคืนก็หลับสนิท แทบจะดีไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว!ทว่าใบหน้าของเฉียวเนี่ยนกลับเคร่งเครียดขึ้นเล็กน้อย “วันนี้ฮ่องเต้ตรัส
You may also like
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง74.0K viewsลิขิตแห่งรัก
ป่าดอกท้อ18.1K viewsสวรรค์ส่งข้ากลับมาทวงแค้น
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ22.3K viewsบุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง17.7K viewsข้านี่แหละ คือนางร้ายที่ระบบต้องจดจำ
หลิวซินอี้2.1K viewsสตรีหม้ายนางนี้ข้าจะเกี้ยวเอง
องค์หญิงโนเนม3.2K viewsเงารักอสุรา
มี่เยี่ยน399 viewsสนมคนงามเรามาเล่นกันเถอะ
องค์หญิงโนเนม1.9K views
