Share

บทที่ 862

Author: โม่เสียวชี่
นี่แหละคือจุดที่น่าประหลาดใจที่สุดของเรื่องนี้

แม้แต่ฮ่องเต้เองก็ยังไม่อาจเข้าใจได้

ในเมื่อองค์หญิงซูหยวนเพียงแค่นำขนมอบมาถวาย ก็สามารถทำให้พระองค์คลายโทสะลงได้มากครึ่งหนึ่ง แล้วเหตุใดต้องทำเกินเลยถึงกับวางยาด้วย?

การวางยาฮ่องเต้นั้น สำหรับองค์หญิงซูหยวนแล้ว จะมีประโยชน์อะไร?

ใบหน้าฮ่องเต้บึ้งตึงเงียบงัน

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยวาจา บรรยากาศพลันตึงเครียดขึ้นมาอย่างฉับพลัน

ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าใด หมอหลวงเซวียก็อดไม่ไหว ก้าวออกมาหนึ่งก้าว “ฝ่าบาท กระหม่อมมีเรื่องอยากกล่าว ไม่รู้ควรกล่าวหรือไม่”

ในเวลานี้ หากเอ่ยขึ้นมา ย่อมต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องวางยาขององค์หญิงซูหยวนอย่างแน่นอน

ฮ่องเต้จึงตรัสทันทีว่า “ว่ามา”

หมอหลวงเซวียกล่าวว่า “พิษที่อยู่บนขนมอบ ไม่ใช่พิษร้ายแรงถึงขั้นกระอักเลือดตายทันที และมิได้คร่าชีวิตผู้คน เพียงแต่จะทำให้ปวดศีรษะและอ่อนเพลียเท่านั้น”

ปวดศีรษะ อ่อนเพลีย?

ฮ่องเต้นึกถึงอาการปวดศีรษะของตนเองในช่วงเช้า ใจก็รู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย

หรือว่า มิใช่เพราะอดนอนทั้งคืน แต่เป็นเพราะถูกวางยากันแน่?

อัครมหาเสนาบดีวั่นก็กล่าวเสริมขึ้นว่า “เช่นนี้นี่เอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 896

    สถานการณ์ในค่ายทหาร หนักหนากว่าที่เฉียวเนี่ยนคาดไว้มากเมื่อเห็นเหล่าทหารจำนวนมากนอนซมบนเตียงเพราะอาการท้องเสียจนลุกไม่ขึ้น เฉียวเนี่ยนจึงรีบเขียนตำรับยา สั่งให้คนไปจัดยาต้มยาเพื่อถอนพิษให้ทหาร แล้วก็รีบลากแพทย์ทหารไปยังเตียงของพี่สามทันทีเวลานี้ พี่สามอ่อนแรงจนแทบหมดสติอาการท้องเสียติดต่อกันหลายวันทำให้ทั้งร่างไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงแม้เห็นเฉียวเนี่ยน เขาก็ไม่สามารถเอ่ยคำใดได้ แม้แต่ความประหลาดใจก็ไม่อาจแสดงออกทางสีหน้าได้เฉียวเนี่ยนพูดกับแพทย์ทหารว่า “ทหารในค่ายไม่ได้เป็นโรคติดต่อ แต่ถูกวางยาพิษ สิ่งสำคัญตอนนี้คือบรรเทาอาการท้องเสียของทหาร เจ้าดูให้ดีว่าข้าฝังเข็มตำแหน่งไหนและใช้แรงเท่าไร”พูดจบก็เริ่มลงเข็มบนร่างของพี่สามการฝังเข็มแต่ละครั้งใช้เวลาครึ่งชั่วยามแพทย์ทหารเฝ้าดูพลางจดบันทึกลงสมุดข้างๆ รอจนเฉียวเนี่ยนฝังเข็มเสร็จ และได้เห็นใบหน้าของพี่สามดีขึ้นกว่าครึ่งชั่วยามก่อนหน้า ก็อดร้องออกมาไม่ได้“ไม่คิดว่าจะได้ผลดีขนาดนี้ ข้าจะรีบไปฝังเข็มให้ทหารเดี๋ยวนี้เลย!” แพทย์ทหารกล่าวพลางจะรีบออกไปแต่กลับถูกเฉียวเนี่ยนขวางไว้ “คนถูกพิษมีมาก คนที่เพิ่งเกิดอาการเบื้องต้น ดื่มย

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 895

    พอคิดได้ว่า ตอนที่นางจัดเตรียมรถม้าคันนี้ งูตัวนั้นก็อาจจะแอบอยู่ในมุมใดมุมหนึ่ง เฉียวเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะขนลุกซู่ทว่าพูดไปแล้ว ฉู่จืออี้กลับไม่ตอบอะไรอีกทั้งจู่ๆ ฉู่จืออี้ยังพุ่งตัวออกจากรถม้าไปเสียด้วยซ้ำเฉียวเนี่ยนตกใจ กำลังจะเอ่ยถามว่าข้างนอกฝนยังไม่หยุด ฉู่จืออี้ออกไปทำไม ทว่าในวินาทีนั้นนางก็นึกขึ้นได้ทันทีเมื่อมองไปยังเสื้อชั้นในสีแดงตรงหน้าอก แก้มของนางก็ร้อนผ่าวขึ้นมาในพริบตานางรีบสวมเสื้อผ้าอย่างลวกๆ แต่หัวใจก็ยังเต้นแรงไม่หยุด ยากจะสงบลงแต่ฝนข้างนอกก็ยังไม่หยุดตก จะให้ฉู่จืออี้ตากฝนอยู่เช่นนี้ไม่ได้!นางสูดลมหายใจลึกๆ สองสามครั้ง กดความรู้สึกตื่นตระหนกและความเขินอายไว้ในอก จากนั้นจึงเปิดม่านรถม้า หวังจะเรียกฉู่จืออี้เข้ามาทว่า นอกรถม้า ไหนเลยจะมีเงาของฉู่จืออี้ให้เห็น...จนกระทั่งฝนหยุดตก ฉู่จืออี้ก็ยังไม่กลับมาเฉียวเนี่ยนไม่รู้ว่าฉู่จืออี้ไปที่ไหนเพียงแต่คิดว่า เขาคงรู้สึกอึดอัดใจมากแน่ๆแม้ทั้งสองจะรู้กันดีว่าการเดินทางนอกบ้าน บางเรื่องเป็นอุบัติเหตุ บางเรื่องก็หลีกเลี่ยงได้ยาก แต่ถ้ายังต้องเดินทางด้วยกันต่อไป ย่อมต้องมีความกระอักกระอ่วนใจแน่นอนหรือ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 894

    เฉียวเนี่ยนพยุงฉู่จืออี้ขึ้นรถม้าในรถม้า ยังเตรียมยาสำหรับใช้ต่ออีกสองสามวัน รวมทั้งเสบียงเล็กน้อยไว้ด้วยเพื่อให้ฉู่จืออี้พักผ่อนได้ดีขึ้น ในรถม้ายังวางหมอนนุ่มๆ ไว้อีกหลายใบแม้ฉู่จืออี้จะมองไม่เห็น แต่เขาก็พอได้กลิ่นว่ารถม้าคันนี้ตกแต่งแบบสตรีชัดๆกลิ่นหอมๆ ก็ถือว่าน่าอยู่ดีสองวันที่เหลือ เฉียวเนี่ยนก็ขับรถม้า พาฉู่จืออี้มุ่งหน้าไปยังชายแดนรถม้าเดินทางช้ากว่าขี่ม้า แต่ก็ดีตรงที่พอหยุดพักได้เป็นช่วงๆ เดินทางทั้งวันทั้งคืน แบบไปๆ หยุดๆ ทั้งคนทั้งม้าจึงไม่เหนื่อยนักพอเข้าสู่วันที่สาม ท้องฟ้าก็พลันเทฝนลงมาอย่างหนักเมื่อได้ยินเสียงฝนโปรยปรายด้านนอก ฉู่จืออี้รีบเปิดม่านขึ้น “เข้ามาหลบฝนก่อน”เฉียวเนี่ยนพยักหน้ารัว “พี่ใหญ่เข้าไปก่อน ข้าจะจอดรถไว้ข้างทาง!”พูดจบ นางก็ขับรถม้าไปจอดริมทางจนกระทั่งผูกเชือกม้าไว้กับต้นไม้เสร็จ นางจึงรีบวิ่งกลับเข้ามาในรถม้าเพียงแค่นั้น เสื้อผ้าทั้งตัวย่อมเปียกโชกไปหมดแล้วฉู่จืออี้ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ข้าออกไปเอง เจ้าค่อยเปลี่ยนเสื้อ ไม่เช่นนั้นเดี๋ยวจะเป็นหวัด”ได้ยินเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนรีบคว้ามือฉู่จืออี้ไว้ “ข้างนอกฝนตกหนัก พี่ใหญ่ออกไปก็เ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 893

    เอาเถอะ แกล้งหลับต่อก็แล้วกัน!ขอแค่เฉียวเนี่ยนไม่รู้ นางจะได้ไม่ต้องอับอายและชั่วยามถัดมานี้ คือชั่วยามที่ยากจะอดทนที่สุดในชีวิตของฉู่จืออี้ส่วนเฉียวเนี่ยนกลับอาบน้ำจนรู้สึกสดชื่นกระปรี้กระเปร่าเมื่อเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าสะอาดและเช็ดผมแห้งเรียบร้อยแล้ว นางจึงหันไปมองฉู่จืออี้ที่ยังนอนตัวตรงอยู่บนเตียง “พี่ใหญ่ตื่นหรือยัง?”ระหว่างพูด นางก็เดินเข้าไปหา แล้วยื่นมือแตะหน้าผากของฉู่จืออี้มือนางมีทั้งความหอมและความนุ่มนวล เพียงแค่ปลายนิ้วแตะที่หน้าผากของฉู่จืออี้ ก็ทำเอาฉู่จืออี้ขนลุกซู่ไปทั้งตัวเขาแทบจะเด้งตัวลุกขึ้นนั่งทันที “อืม ตื่นแล้ว”แม้เขาจะพยายามเก็บอาการ แต่ก็ยังเผยความตระหนกออกมาชัดเจนเฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วเป็นปม “พี่ใหญ่เป็นอะไรไปหรือ? ทำไมถึงหน้าแดงขนาดนี้? ไม่ได้เป็นไข้นี่นา!”“อาจเพราะรู้สึกร้อนนิดหน่อย”ฉู่จืออี้แอบโล่งใจ ที่ตอนนี้ดวงตาของเขาถูกผ้าปิดไว้ จึงไม่มีใครเห็นแววตาตื่นตระหนกในดวงตาเขาเฉียวเนี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะนางเพิ่งอาบน้ำเมื่อครู่ ไอน้ำอุ่นในห้องก็ยังไม่จางดีนางยิ้ม “เมื่อครู่ข้าเพิ่งอาบน้ำ ยังมีน้ำสะอาดเหลืออยู่ พี่ใ

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 892

    เร่งเดินทางมาตลอดทาง จนใกล้ยามเที่ยง ในที่สุดทั้งสองก็เดินทางมาถึงตัวเมืองเล็กๆเฉียวเนี่ยนจัดการให้ฉู่จืออี้พักอยู่ในโรงเตี๊ยมก่อน จากนั้นก็ออกไปจัดหาโอสถโชคดีที่แม้เมืองนี้จะเล็ก แต่กลับมีสมุนไพรครบถ้วนเมื่อบดสมุนไพรแล้วจึงทาลงบนเปลือกตา แล้วใช้ผ้าสีดำผืนหนึ่งปิดตาของฉู่จืออี้ไว้“สองวันนี้พี่ใหญ่อย่าเพิ่งลืมตานะเจ้าคะ รอปิดแผลไว้สองวันแล้วค่อยดูอีกที ตอนนี้ยังเช้าอยู่ พี่ใหญ่พักที่นี่สักหน่อยก่อน ข้าจะออกไปดูว่าที่เมืองนี้มีรถม้าหรือไม่ จะได้ไปเช่ามาสักคัน จากนั้นพวกเราค่อยออกเดินทางกัน”เฉียวเนี่ยนเอ่ยสั่งอย่างอ่อนโยน ฉู่จืออี้เงียบฟังจนจบ ค่อยพยักหน้าเบาๆ “อืม ระวังตัวด้วย”นักลอบสังหารเมื่อคืนถูกจัดการจนหมด หากยังจะมีนักลอบสังหารกลุ่มใหม่ตามมา ก็คงยังไม่เร็วถึงเพียงนี้ดังนั้นตอนนี้ที่เฉียวเนี่ยนออกไปคนเดียว จึงยังปลอดภัยอยู่เมื่อจัดฉู่จืออี้ให้นอนบนเตียงเรียบร้อยแล้ว เฉียวเนี่ยนก็ออกจากห้องไปพอสอบถามจากเด็กในโรงเตี๊ยม ก็สามารถหาสถานที่เช่ารถม้าได้อย่างรวดเร็วนางคิดถึงสภาพของฉู่จืออี้ตอนนี้ คาดว่าอีกหลายวันต่อจากนี้คงต้องเป็นนางที่ขับรถม้าเอง จึงเลือกเช่าคันที่ใหญ่

  • พลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี   บทที่ 891

    เขาที่เป็นเช่นทุกวันนี้ ก็เพราะผ่านความสูญเสียอย่างแสนสาหัสนับครั้งไม่ถ้วนหล่อหลอมขึ้นมาคนอย่างเขา จะมีอะไรที่ดีได้เล่า?เมื่อได้ยินคำพูดของฉู่จืออี้ มือของเฉียวเนี่ยนก็ชะงักไปเล็กน้อยเพียงคำพูดไม่กี่พยางค์ นางก็สัมผัสได้ถึงรสขมขื่นอันเข้มข้นไม่อาจไม่หวนคิดถึงถ้อยคำที่ฉู่จืออี้เคยพูดไว้ข้างเตียงนางในตอนนั้นลงมือฆ่าพี่ใหญ่ทั้งห้าของตนเองกับมือ ตลอดหลายปีมานี้ ในใจของฉู่จืออี้คงขมขื่นยิ่งนัก...ผ่านไปครึ่งชั่วยาม การฝังเข็มจึงค่อยๆ เสร็จสิ้นโลหิตสีดำจากพิษไหลออกจากบาดแผลของฉู่จืออี้ จนกระทั่งโลหิตกลับมาเป็นสีแดงดังเดิม เฉียวเนี่ยนจึงเริ่มทายาและพันแผลให้ฉู่จืออี้ขณะนี้ ท้องฟ้าเริ่มสว่างเรื่อๆ แล้วในป่าก็เริ่มมีเสียงนกขับขานเมื่อได้ยินเสียงนี้ ฉู่จืออี้ก็เหมือนจะรู้ว่าฟ้าสางแล้ว จึงลุกขึ้นยืน พูดกับเฉียวเนี่ยนว่า “ไปกันเถอะ”พูดจบ เขาก็หมุนตัวจากไปโดยไม่รอเห็นดังนั้น เฉียวเนี่ยนก็รีบวิ่งเข้าไปคว้าแขนของฉู่จืออี้ แล้วแบกขึ้นพาดไว้บนไหล่ของตนประคองฉู่จืออี้เดินไปข้างหน้าเงียบๆร่างกายของฉู่จืออี้ชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เอ่ยคำใด เพียงปล่อยให้นางที่ร่างบางกว่าเขามาก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status