แยกห้อง

พอส...

"พี่ ผมกลับละนะ ดูแลตัวเองให้ดีๆล่ะอย่าไปยอมไอ้เหี้ยพอสมันมากเข้าใจไหม สู้ได้สู้อย่าไปยอม เป็นเมียต้องข่มผัวเอาผัวให้อยู่ เหมือนตะวันตอนนี้ที่เอาผมอยู่จนผมไปไหนไม่รอด^^ " ไอ้เหี้ยซันมันเดินไปกอดพี่มันพร้อมกับสั่งเสียแถมยังมีหน้ามาอวดเมียอีก

"พี่เข้าใจที่ผมพูดไหม"

"เอ่อ...อื้มมมม" ซายน์ทำได้เพียงพยักหน้าเธอไม่กล้าหันมาสบตาผม

"ส่วนมึงไอ้พอส มึงอย่าทำให้พี่กูเสียใจเพราะไม่งั้นกูจะมาเอาเรื่องมึง เข้าใจที่กูพูดนะไอ้พี่เขยเพื่อนรัก^^"

" อ่อมีอีกเรื่อง มึงอย่าจับกดพี่กูบ่อยเข้าใจไหมสงสารพี่กูบ้าง" มันเดินมากระซิบพร้อมกับตบไหล่ผมแรงๆหลายทีเหมือนเก็บกด แถมยังมายักคิ้วทำหน้าทำตากวนตีนใส่ผมอีกถ้าไม่มีผู้ใหญ่อยู่แถวนี้ผมคงโดดถีบหน้ามันแล้วแม่งมันพูดเหมือนกับว่าผมไปบังคับขืนใจพี่มันอย่างงั้นแล่ะ

"ตอนนี้ผมกับซายน์เรามานั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารที่ทางรีสอร์ตได้จัดเตรียมไว้ให้เป็นกรณีพิเศษคือทั้งรีสอร์ตมีแค่เราสองคนที่เป็นแขกเพราะเราเพิ่งจัดงานแต่งงานกันที่นี่ไปเมื่อวานนี้ คือเอาง่ายเลยป๊าม๊าของผมจองทั้งรีสอร์ตเพื่อจัดงานแต่งงานให้ผมกับซายน์ ทำให้วันนี้ยังไม่มีแขกอื่นมาเข้าพัก

"อาหารมาแล้วค่ะ" ผู้