LOGINShare
บทที่ 35 ภรรยาสะท้อนสามี
Last Updated:
2025-09-03 20:26:10
Latest chapter
ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย บทที่ 44 เพียงรอยจูบใจก็สั่น
ร่างสูงเดินนวดต้นคอคลายอาการเมื่อยขบ หลังนั่งประชุมนานกว่าสามชั่วโมง พอกลับมาถึงเพนท์เฮ้าส์ในช่วงสองทุ่มกว่า เขาก็ปรี่ตรงไปยังห้องนอนทันที แต่ดันสวนกับภารัชชาที่ออกมาจากห้องถ้วยฟูซะก่อนร่างบางชะงักตัวเล็กน้อย ก่อนจะส่งยิ้มให้เขาโดยไม่พูดอะไร“อาบน้ำแล้วใช่มั้ย” เขาเลิกคิ้วถาม ขณะที่สายตาไล่มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าภารัชชาสวมชุดนอนลายการ์ตูนขาสั้น ถึงจะอายุอานามไม่ใช่น้อยแต่ก็ชอบของน่ารักเป็นชีวิตจิตใจ เวลาได้เจอการ์ตูนในวัยเด็กหรือของเล่นที่ไม่เคยเล่น เธอจะซื้อมาเก็บสะสมไว้เป็นความภาคภูมิใจ“อาบแล้วค่ะ ห้องน้ำว่างแล้วคุณอาบได้เลย”“อาบแล้วไปเล่นกับแมวเนี่ยนะ”“ลูกสาวฉันสะอาดนะคะ แค่ไปจุ๊บก่อนนอนเอง”เธอเชิดหน้าอย่างเอาเรื่องเขา กล้ามาพูดถึงลูกรักแบบนี้ได้ไง ถ้วยฟูตัวหอมแล้วก็รักสะอาดจะตาย ถึงขั้นถ้าเธอไม่อาบน้ำจะไม่ให้จุ๊บด้วยซ้ำหมอไป๋กลั้นขำพลางกระตุกยิ้มมุมปาก แม่แมวร้อนตัวแทนลูกสาวขนาดนี้ สะอาดจริงอย่างที่พูดไหม หรือต้องให้เขาพิสูจน์ด้วยการจูบปากแม่แมวเป็นเครื่องยืนยันดี“เตรียมตัวด้วยล่ะ”“เตรียมตัวอะไรคะ”“คืนนี้เราจะทำลูกกัน”หมอไป๋แอบกระดากอายที่พูดไป แต่เก็บอาการไว้แทบไม่แสดง
ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย บทที่ 43 หรือจะรักคนใจร้าย
คำว่าภรรยาของผมกระแทกโสตประสาทเธออย่างจัง ขับสีผิวบนใบหน้าขาวแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ ราวกับลูกตำลึงสุกหมอไป๋แสดงออกชัดว่าไม่ชอบหน้าสิบทิศ ต่อให้ไม่ใช้คำพูดถากถางหรือเหน็บแนมเหมือนที่ใช้กับภรรยา แต่สายตาเขามันชัดจนสิบทิศที่รีบผละออกแล้วมองมายังรู้สึกได้“ขอโทษทีครับ... ผมลืมตัวไปหน่อย” สิบทิศก้มหน้าเช็ดน้ำตาที่รินไหล ภารัชชาที่เห็นก็พลอยเห็นใจจนเบะปากตามไปด้วย“ครับ คราวหน้าก็อย่าลืมตัวอีกล่ะ” หมอไป๋ยิ้มให้ แต่รอยยิ้มส่งไปไม่ถึงดวงตาที่แข็งกร้าว ก่อนเขาจะดึงแขนภรรยาให้มายืนข้างตนร่างบางแทบเซถลาไปชนอกอีกฝ่าย เธอมองสองหนุ่มที่จ้องหน้ากันราวกับจะหาเรื่องกัน โดยเฉพาะหมอไป๋ที่แววตาขุ่นมัวดูไม่สบอารมณ์จนเธอต้องรีบคลี่คลายสถานการณ์“คุณไป๋มาหาฉันมีอะไรหรือเปล่าคะ มาแต่เช้าเชียว...” ภารัชชายิ้มแหย พลางหลุบตามองของในมือที่เขายื่นมา“แค่ขับรถผ่านมา”“ขับรถผ่านมาเหรอ”“รับไปสิ”เขายื่นของในมือเชิงยัดเยียดให้เธอ ซึ่งเธอก็รับมาถือไว้ก่อนจะเปิดดูของข้างใน ทำเอาดวงตาคู่งามเป็นประกายรอยยิ้ม เมื่อเห็นของกินอย่างซาลาเปาหอมๆ กับขนมจีบลูกพอดีคำในกล่องโฟม“ขนมจีบกับซาลาเปาน่ากินมากเลยค่ะคุณไป๋” เธอเงย
ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย บทที่ 42 ระยะห่างหัวใจที่แคบลง
ช่วงเวลาสองทุ่มที่ไฟดวงใหญ่กลางห้องถูกปิดแล้ว เหลือแค่โคมไฟที่ติดกำแพงบนหัวเตียงยังส่องสว่างอยู่ ส่วนหมอไป๋วันนี้เขาอยู่เฝ้าเธอทั้งวันไม่มีบ่นเลยสักแอะเดียวปกติจะพูดหนึ่งประโยคก็เหน็บคำไปแล้ว แต่นี่นอกจากเขาจะไม่พูดอะไร ยังเอาชุดมาเปลี่ยนตอนอาบน้ำแล้วนอนเฝ้าเธอทั้งคืนอีกต่างหากร่างบางกระชับผ้าห่มเตรียมจะล้มตัวลงนอน แต่คอยลอบมองคนตัวสูงเป็นระยะว่าจะเดินมาปิดไฟไหม“คุณจะปิดไฟเลยมั้ยคะ”“ไม่ต้อง เปิดไว้นั่นแหละ”เธอมุ่นคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย หมอไป๋หยิบผ้าคาดตามาใส่ ก่อนจะทิ้งตัวนอนที่โซฟาหันหลังให้แสงจากดวงไฟหัวเตียงแทนอาจเป็นที่มาของคำว่า... จบที่เราเบาที่สุดลูกคนเดียวอย่างหมอไป๋ไม่เคยยอมใครมาก่อน แต่ครั้งนี้เห็นว่าเธอป่วยแล้วก็ต้องมาโดนหางเลขเพราะตัวเขาหรอกถึงได้ยอมให้ กลับไปถึงห้องเมื่อไหร่เขาก็ยังเลือกปิดไฟนอนตามเดิม“คุณไป๋...”“นอนซะ”เธอกำลังจะอ้าปากถามว่าปิดไฟไหมงับปากแทบไม่ทัน ก่อนจะแอบงุดหน้าอมยิ้มคนเดียวแล้วล้มตัวลงนอน มือก็กระชับผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างในท่าที่ตะแคงมองแผ่นหลังกว้างของหมอไป๋“ภารัชชา” เขาเรียกชื่อเธอ แต่ยังนอนหันหลังให้อยู่“คะ” เธอขานรับ ขณะสบมองไหล่กว้างของเข
ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย บทที่ 41 ช่วยใจดีขอให้เมตตา
ใครจะคิดว่าภาพนี้จะเกิดขึ้น...หลังคลื่นพายุความเสียใจสงบลง หมอไป๋ก็สละเวลาทั้งวันมาดูแลภารัชชาโดยเฉพาะ ไม่ปริปากบ่นหรือเหน็บแนมเธอแม้แต่คำเดียว แค่นั่งป้อนข้าวต้มปลาร้อนๆ ให้คนป่วยทานเงียบๆหมอไป๋บริการเป่าให้ก่อนป้อนถึงปากด้วย ทำเอาภารัชชานั่งงุดหน้าเม้มปากข่มอาการใจเต้นแรง ก่อนจะอ้าปากงับช้อนที่เขาป้อนให้ใบหน้าสวยสดเริ่มมีเลือดฝาดระเรื่อบนผิวแก้ม แต่ยังทิ้งร่องรอยของคราบน้ำตาให้เห็น ทั้งดวงตาที่บวมช้ำ ลามไปยันปลายจมูกที่ขึ้นสีแดงผลจากการร้องไห้หนัก“ทำไมเธอถึงกล้าไว้ใจคนที่ไม่รู้จัก” เขาเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายกำแพงความเงียบ สายตาสบมองใบหน้าเรียวเล็กไม่ละไปไหน“ก็เขาแนะนำตัวว่าเป็นเพื่อนคุณนี่คะ อีกอย่างฉันไม่อยากทำให้คุณต้องขายหน้า... เขาพูดเหมือนรู้จักคุณดีด้วยฉันก็เลยเชื่อใจ”“เฮ้อ เธอนี่มัน”“ฉันโง่เอง... ไม่ต้องย้ำหรอกค่ะ”หมอไป๋ส่ายหน้าพลางลอบถอนหายใจทิ้ง แต่ก็เข้าใจทำไมเธอถึงหลงกลลมปากกิตติธัช หมอนี่วาจาเป็นเลิศเรื่องโน้มน้าวใจคนอยู่แล้วอีกอย่างเขาก็เป็นเป้าหมายที่ควรถูกกำจัดแต่แรก กิตติธัชจะตามสืบเรื่องของเขาจนรู้ทุกซอกทุกมุมก็ไม่แปลก มันคงผิดที่เขาเองที่ไม่เคยเล่าหรือบอกอะไรให
ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย บทที่ 40 อ้อมกอดคุณอุ่นมาก
“ฉันต้องได้เห็นว่าลูกสาวฉันปลอดภัย...”เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นหน้าห้องผู้ป่วย ฉุดดึงความสนใจภารัชชาที่เพิ่งฟื้นตัวมุ่นคิ้วหันไปมองตื่นมาเธอก็มีอาการคอแห้งอย่างหนักเลย โชคดีที่มีกรคอยส่งน้ำให้ดื่มแล้วก็ช่วยปรับเตียงให้ แต่ใบหน้างามล้ำก็ยังซีดเซียวไม่สดใสอยู่ดี แต่แล้วน้ำเสียงตวาดแหวที่ดังขึ้นก็กระทบโสตประสาทเธอเข้า“ถ้าลูกฉันตายขึ้นมาทำยังไงหะ ใครจะรับผิดชอบยะ!” เสียงปรางสิตาอาละวาด จนกรที่เป็นชายฉกรรจ์ก็ต้านแรงไว้ไม่อยู่“คุณปรางสิตาใจเย็นก่อนนะครับ คุณภารัชชาเพิ่งจะฟื้นตัวได้ไม่นานเกรงว่าจะ...”“หลบไป”“คุณปรางสิตาครับ”ร่างของมารดาผู้ให้กำเนิดปรากฏตรงหน้า ภารัชชาที่เพิ่งผ่านความเป็นความตายมากำลังจะยิ้ม และโหยหาอ้อมกอดใครสักคนที่ทำให้รู้สึกปลอดภัยทว่ารอยยิ้มและความโหยหานั้นก็พลันเลือนหายไป เมื่อปรางสิตาไม่ได้ถามไถ่ถึงอาการป่วยเธอ แต่ต่อว่าเรื่องที่เธอไม่ได้อยากฟังสักนิด“แกนี่โง่จนเกือบจะพาตัวเองไปตายแล้วนะรู้มั้ย” ปรางสิตาขึ้นเสียงใส่เหมือนทุกครั้งที่โมโหร้ายไม่มีผิดก่อนหน้านี้เธอโทรเข้าหามือถือลูกสาว แต่ดันไม่มีสายตอบกลับมาก็เลยโทรหาหมอไป๋ถึงได้ทราบข่าว ว่าภารัชชาเข้าโรงพยาบาลใน
ภรรยาของคุณหมอมาเฟีย บทที่ 39 คุณสามีโหมดอบอุ่น
ภารัชชาถูกหามเข้าห้องฉุกเฉินในทันทีที่มาถึงโรงพยาบาล ทุกอย่างชุลมุนเพียงชั่วพริบตาที่ทำให้หมอไป๋ว้าวุ่นใจ ไม่นานอาการของเธอก็เข้าสู่โหมดปลอดภัยแต่แค่ยังไม่รู้สึกตัวเธอถูกย้ายไปยังห้องผู้ป่วยพิเศษ โดยมีร่างสูงของสามีนั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงไม่ห่าง ซึ่งก่อนหน้านี้ก็ประสานงานให้เจ้าหน้าที่แล้วเรียบร้อยแผ่นหลังกว้างของหมอไป๋ลู่ลง นั่งคอตกจับมือเย็นเฉียบของภารัชชาไว้ หวังว่าความอุ่นร้อนจากร่างกายเขาจะถ่ายโอนไปหาเธอปึกศีรษะเขาสัปหงกจนทิ้งลงบนเตียงผู้ป่วย พอรู้ตัวว่าหลับก็ผวาตื่นรีบผงะออกเพื่อมองว่าเธอฟื้นหรือยัง แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าภารัชชาจะรู้สึกตัว นี่ก็ผ่านไปเกือบสามชั่วโมงแล้วที่เขายังอยู่ตรงนี้“ตื่นได้แล้ว...” เขาพูดเสียงแผ่วเบาในห้องเงียบที่สงัด ขณะมองใบหน้าสวยสดอันซีดเซียวไร้สีซับเลือดริมฝีปากที่เคยอมชมพูดูสุขภาพดีเจือจางไปเยอะ เปลือกตาสีมุกที่หลับสนิทไม่กระดิกตัวตั้งแต่สามชั่วโมงก่อนแล้ว มีแค่หน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงจังหวะหายใจ“จะเอาไหม 300 ล้าน...” เขาพูดเชิงขู่แต่ยิ้มไม่ออกเลยสักนิดหมอไป๋มุ่นคิ้วเข้าหากันเชิงเว้าวอน ส่งมือไปสัมผัสที่ข้างแก้มของหญิงสาวที่นอนหลับใหล ราวกับ
You may also like
ขย้ำรักเลขา NC-20
C227.9K viewsเจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด123.1K viewsครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree22.7K viewsDEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_23.6K viewsBad Bodyguard พ่ายรักบอดี้การ์ดไร้ใจ (อิงกริด x มาหยา)
SakuraKero66 viewsกับดักรักวิศวะตัวร้าย
นานิซัง795 viewsเดิมพันรักร้าย
JAOTUNTEE341 viewsหนียังไงก็ไม่พ้น เจ้าหนี้ตัวร้าย(ที่รัก)
เจ้าหมีอ้วน96 views
