MasukShare
ตอนที่11 คุณชายรองชู
Terakhir Diperbarui:
2025-05-09 22:12:52
Bab terbaru
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่16 อดีตสามี
“ข้าเคยเก็บตำราอาหารได้เล่มหนึ่ง เมื่อหลายปีก่อนตอนไปท่องเที่ยวต้าเหลียง” หญิงสาวปดคำโต แน่นอนว่านางไม่เคยเขียนตำราอาหาร เพราะมันเสียเวลา แต่เมื่อหลายคนสงสัยตัวตน นางจำต้องปดไปเสีย แต่หากพวกเขาคิดจะสืบหาความจริง อันนั้นค่อยว่ากันอีกที “ข้าไม่เคยรู้มาก่อน ว่ามีตำรา” แม่ทัพหนุ่มเอ่ยแยงอย่างลืมตัว “คนเราต่อให้สนิทกันแค่ไหน ย่อมมีบางมุม ที่ไม่อาจบอก หรือเปิดเผยให้ผู้อื่นได้รู้ รึว่าท่านแม่ทัพไม่เคยมี” “เอาเป็นว่าข้า และทุกคนชื่นชอบอาหารมื้อนี้มาก เราอย่าได้ทำลายบรรยากาศดี ด้วยความขุ่นมัวเลย กินกันต่อเถอะนะ” เป็นอีกครั้งที่ท่านอ๋องน้อย เลือกที่จะยื่นมือ เขายุติความร้อนระอุ ที่พร้อมประทุเป็นกองเพลิง ของแม่ทัพคู่บัลลังก์ กับเจ้าของเหลาสุรา อาหารมื้อบ่าย ค่อยๆ ครื้นเครงขึ้น เมื่อฤทธิ์ของสุราผลไม้สำแดงผล แน่นอนว่าคนแรกที่พ่ายแพ้แก่มัน คือท่านอ๋องน้อย ผู้ไม่เคยลิ้มรสมันมาก่อน จนตะวันลับขอบฟ้า คณะทูตก็ยังคงไม่มีทีท่าจะกลับ หญิงสาวเองก็ไม่ลุกไปที่ใด ด้วยห่วงความปลอดภัยของท่านอ๋องน้อย หากวันนี้เกิดสิ่งใดขึ้น ต่อคนในคณะทูต สกุลชูคงถึงจุ
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่15 ช่างเป็นเกียรตินัก
“เถ้าแก่เนี้ย ยินดียิ่งนักที่ได้พบหน้า เชิญนั่งร่วมโต๊ะกับข้าสักมื้อ” ท่านอ๋องน้อยเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงติดจะตื่นเต้นเล็กน้อย แน่นอนว่าเขาได้ชิมเนื้อตุ๋นนั้นไป แม้จะเพียงคำเดียว ทว่า...มันคือรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ เฉพาะขององค์หญิงเยี่ยเจา สตรีที่เก่งกาจทั้งการรบและงานครัว ไม่แปลก ที่เขาต้องการพบหน้า เจ้าของเหลาสุราแห่งนี้ เพียงสบตานั้น ช่างคุ้นเคยยิ่งนัก แต่หากเปรียบพี่สาวของเขา กับสตรีตรงหน้า ความต่างกันนั้น ชัดเจนยิ่งนัก องค์หญิงใหญ่แห่งต้าเหลียง ห้าวหาญเยี่ยงบุรุษ ผิวพรรณย่อมไม่ขาวผ่อง ใบหน้าเย็นชาราวน้ำแข็งหมื่นปี ดวงตาดุจเยี่ยวนักล่า ทว่าเถ้าแก่เนี้ย แห่งเหลาสุราหวงชิง งดงามอ่อนหวานละมุน ผิวพรรณผุดผ่องราวกลีบบัว เส้นผมที่ขยับเคลื่อน คงนุ่มปานเส้นไหม ดวงตาหยาดเยิ้มนั้น ไม่อาจอ่านความเป็นตัวนางได้เลย “ช่างเป็นเกียรตินักเจ้าค่ะ” หญิงสาวกำลังจะหันไปสั่งการ ให้คนนำเก้าอี้มาเพิ่ม รองแม่ทัพซ้ายพลันรีบลุกขึ้น ก่อนจะผายมือเชื้อเชิญ ให้นางนั่งเก้าอี้ของเขาแทน “ขอบคุณเจ้าค่ะ” หญิงสาวค้อมหัวขอบคุณชายหนุ่ม ก่อนจะนั่งลง เพี
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่14 รสชาติที่คุ้นเคย
ห้องรับรองพิเศษ ชั้นสาม ร่างงาม ก้าวเข้าไปภายในห้องที่อยู่ติดกัน ซึ่งถูกออกแบบเอาไว้ ให้มองเห็นห้องรับรองได้ถนัดตา ทว่าอีกฝ่ายจะไม่เห็น ถึงการถูกจับตามองนี้ เพียงเห็นใบหน้าหล่อเหลา ของชายหนุ่มที่วัยราวสิบแปด ชูเหมยฮวา ถึงกับน้ำตารื่น ขึ้นมาในทันที เป็นเขาอย่างแน่นอน ในตอนที่นางสิ้นใจ และตื่นมาในร่างของชูเหมยฮวา นางคิดว่า มันคือช่วงเวลา ที่คาบเกี่ยวกันเพียงเสี้ยว ทว่าไม่เลย...นางอยู่ในอนาคต ถัดมาถึงห้าปี นั่นเท่ากับน้องชายของนางตอนนี้ อายุเท่ากับชายหนุ่ม ที่นางจดจำได้เป็นอย่างดี ว่าเขาคือฮ่องเต้น้อยเยี่ยจง หญิงสาวหันไปหาผู้ดูแลร้าน ก่อนจะสั่งการให้จัดเตรียมวัตถุดิบ สำหรับปรุงอาหาร ตลอดหนึ่งปีมานี้ นางคอยติดตามข่าวของต้าเหลียง ทั้งยังเพียรสร้างการค้าให้มั่นคง เพื่อขยับขยายกิจการไปยังต้าเหลียง อย่างน้อยๆ ก็ได้เยือนแผ่นดินเดิมบ้าง ร่างระหงลุกขึ้น เดินหายออกไปจากห้อง เพื่อปรุงอาหารให้แก่แขกคนสำคัญ เด็กน้อยของนาง เติบโตมากแล้ว ถึงนางจะแปลกใจอยู่ไม่น้อย ว่าเหตุใดเขาจึงไม่อยู่ในวังต้าเหลียง ทว่ากลับเดินทางมากับคณะทูตได้ แต่จะอย่างไรก็ตาม ข
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่13 พบกันอีกครั้ง
“ท่านแม่ทัพ เห็นแก่บ่าวเป็นญาติของพ่อบ้านจู อย่างไรเสียก็ควรไต่ถามเขาสักหน่อย” “ทำเหมือนเจ้า ไม่รู้จักคนเยี่ยงเขา” “ท่าน...อื้อ...” ปากที่กำลังคิดจะพูดต่อ ถูกแทนที่ด้วยผ้าสีเข้ม ที่ม้วนเป็นก้อนกลม แม่ทัพหนุ่มหันไปมองน้องสาว แววตาเย็นชาของนาง ทำให้แม่ทัพหนุ่มอดห่วงน้องสาวไม่ได้ คนเราหากต้องเผชิญ ต่อความเลวร้ายอยู่บ่อยครั้ง แน่นอนว่าย่อมเกิดความเปลี่ยนแปลง เมื่อสามปีก่อน ที่เขาไปเยี่ยมนาง แววตาที่เห็น ล้วนหม่นแสง ทว่าเวลานี้ มันกลับนางเกรงขาม เยี่ยงแววตานักรบ “พี่ใหญ่ มีสิ่งใดหรือเจ้าคะ” หญิงสาวเอ่ยถามพี่ชาย เมื่อรับรู้ถึงสายตา ที่จับจ้องนางอยู่ แม้จะคาดเดาได้ ว่าเขาคิดสิ่งใดอยู่ “พี่แค่รู้สึก ว่าเจ้าเปลี่ยนไปมาก” “เวลาเจ้าค่ะ สิ่งที่เราพี่น้องต้องเผชิญ มันทำให้ข้าต้องเปลี่ยนแปลงตนเอง และเติบโต เพื่อก้าวไปข้างหน้า หาไม่แล้ว เราพี่น้อง คงมีจุดจบ ไม่ต่างจากทุกคนในสกุลชู” “น้องรัก ที่พี่สงสัยในความเปลี่ยนไปของเจ้า ใช่ว่าหวาดระแวงใดๆ พี่แค่รู้สึกว่า เพราะพี่ไร้สามารถ จึงต้องทำให้น้องสาว เยี่ยงเจ้าต้องละทิ้งความ
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่12 เก็บหนอน
“ตาเฒ่า มานี่...”คำเรียกขานที่สนิทสนม ดังมาจากศาลา ทำให้ชายชรา รีบเดินไปหาผู้เป็นนาย ทว่าความเร็วของชายชรา ทำให้สามพี่น้องอดขำขันไม่ได้ สามก้าวของชายชรา เทียบกับหนึ่งก้าวของพวกเขากระมัง“นั่งสิเจ้าค่ะ ท่านลุง” ชูเหมยฮวา รีบผายมือเชื้อเชิญชายชรา“คุณหนู” จูชิน เรียกคุณหนูของตน ด้วยน้ำเสียงอันเบาหวิว ดวงตารื่นด้วยน้ำใสๆ“นั่งเถอะ บ้านเรามีท่านที่อาวุโสสุดแล้ว” เป็นชูจ้านเจ๋อ ที่กล่าวย้ำคำของน้องสาว ชายชรานั่งลงช้าๆ“ข้าน้อย บกพร่องต่อหน้าที่ ไยยังเมตตาข้าน้อย ถึงเพียงนี้ขอรับ”“ข้ามิได้หูหนวกตาบอด และมื้อเช้าของข้า ก็ไม่ชื่นชอบน้ำตา แต่ชอบรอยยิ้ม ข้าสั่งให้ท่านมีความสุข อย่าแม้แต่จะคิดทัดทานคำสั่งข้า”แม่ทัพหนุ่มออกคำสั่ง จูชินสูญเสียวิชายุทธ์ ก็เพราะใช้ตนเองปกป้องน้องชายเขา ส่วนเรื่องที่เกิดกับชูจ้านกง นั่นเพราะมีคนร่วมมือกับจ้างเสิ่นส่วนตาเฒ่า ก็ถูกทำให้สิ้นสติทุกครั้ง ที่จ้างเสิ่นลงมือต่อน้องชายของเขา เรื่องความเจ็บป่วยของจูชินนั้น หมอจากกองทัพ ที่ติดตามเขากลับเมืองหลวง เป็นผู้ยืนยัน หลังจากทุกคนได้หลับใหลไปเมื่อคืน“หากวันหนึ่ง คนใกล้ตัวของท่านลุง กระทำการหักหลังท่านลุง และสกุลชู
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่11 คุณชายรองชู
“วันนี้พี่ใหญ่เข้าครัวเองเลยนะเจ้าคะ อาหารฝีมือทหารมิรู้จะกินได้ไหม” “หึๆ เจ้านี่นะ...ไม่กลัวพี่ใหญ่ จะดุเอาหรืออย่างไร” “ครัวไม่ไหม้เป็นจุล นับว่าดีแค่ไหนแล้วเจ้าค่ะ เขาไม่มีเวลามารรู้ว่าข้าว่าให้หรอก อิอิ...” “เผอิญว่าพี่ใหญ่ของเจ้า ได้ยินมันชัดเจนทีเดียว” น้ำเสียงเริงร่าดังมาจากหน้าประตู ร่างสูงใหญ่ยืนกอดอกพิงขอบประตู มองดูน้องๆ ด้วยความรักใคร่ “พี่ใหญ่เดินทางมาไกล ยังต้องลำบาก ข้า...” “อะไรเรียกว่าลำบาก หืม...เจ้าเด็กคนนี้ อย่าได้คิดเล็กคิดน้อย พี่ชายเจ้าเก่งกาจทั้งในสนามรบ และงานเรือน ฮ่าๆ” สามพี่น้องหัวเราะประสานกัน นี่คือครั้งแรก ในรอบสิบห้าปี ที่พวกเขาหัวเราะร่วมกันอย่างแท้จริง เพราะทุกครั้งที่เขากลับเมืองหลวง ก็แค่ชั่วครั้งคราว แทบจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับน้องๆ แต่ครั้งนี้ เขาจะใช้เวลากับครอบครัว ที่เหลือเพียงหนึ่งเดียวให้คุ้มค่าชูเหมยฮวาสะท้อนในอกอยู่ลึกๆ ด้วยน้องชายในอีกชีวิตของนาง จะมีชีวิตอยู่อย่างไร สิ้นนางผู้เป็นดั่งเกราะไปแล้ว เขาคนนั้นจะปกป้องน้องชายของนาง อย่างที่พูดหรือไม่“ผ้าเจ้าค่ะ คุณชายรอง”เสี่ยวเยี่
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่10 ส่งคืน
จวนสกุลจ้าง เสียงร้องโหยหวน ราวสัตว์บาดเจ็บดังก้อง เรียกให้คนทั้งจวนตื่นจากการหลับใหล นายท่านจ้าง รีบวิ่งออกมายังหน้าเรือนใหญ่ “ท่านพ่อ...ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วย” นายท่านจ้าง พร้อมกับภรรยา และทุกคนในบ้าน ต่างมองไปยังต้นเสียง “ลูกพ่อ!” ชายชราถลาเข้าหาบุตรชาย สภาพที่เห็นในตอนนี้ ยากนักที่เขาจะทำใจยอมรับได้ “ใครทำเจ้า!” แม้จะพอเดาได้ว่าใคร แต่ก็อยากได้ฟังจากปากบุตรชาย นิ้วสั่นระริก ค่อยๆ ชี้ไปยังร่างสูงในชุดสีดำทมิฬ ใบหน้าบุรุษร่างกำยำ ล้วนสวมหน้ากาก “อำมหิตนัก! เขาเป็นทายาทเพียงคนเดียวของข้า แต่พวกเจ้าอาจหาญทำลายเขา” “แล้วอย่างไร...ทายาทเพียงคนเดียว แล้วอย่างไร!” คำถามในตอนท้าย ดุกร้าว จนคนฟังไหวสะท้านในอก บรรดาสตรีในจวน ต่างก้มหน้า หลบสายตาราวปีศาจ ในยามแสงจากคบไฟขยับไหวตกกระทบ “เขาทำผิดอะไร พวกเจ้าถึงทำกับราวมิใช่คน” “ไม่ถามเขาดูเล่า ถ้าฟังจากปากข้า มันจะน่าอับอายมากกว่ากระมัง” “เป็นพวกเจ้าที่ต้องอับอาย น้องชายเจ้า!”เมื่ออยู่ในอ้อนกอดของบิดา จ้างเสิ่นจึงปากกล้าขึ้นมาทัน
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่9 เรามาดูกัน
“พี่ชายเจ้า ไม่มีวันทนกับคำของผู้คนได้ ฮ่าๆ เขาไม่มีวันอยู่ต่อไปได้ ถ้าคนทั้งเมืองรู้เรื่องนี้ อ๊าก!!!”“หึๆ ขนาดเจ้าแหกปากร้องเสียงดัง ข้ายังทำให้เขาหลับได้อย่างมีความสุข เรื่องแค่นี้...เจ้าคิดว่า ข้าจะทำให้เขา ลืมมันไม่ได้เลยหรือ…”“สกุลจ้าง ไม่มีวันปล่อยเจ้าไปแน่”“เช่นนั้นเรามาดูกัน ว่าเขาจะปล่อยข้า หรือคิดแข็งข้อต่อข้า พี่ใหญ่...รบกวนท่านแล้ว”ประตูเปิดออกกว้าง ก่อนแสงสว่างจะเจิดจ้า ด้วยคบไฟหลายอันในมือของทหารติดตาม แม่ทัพหนุ่มก้าวเข้ามาภายในห้อง ใบหน้าของเขาเรียกได้ว่ามืดครึ้ม เสียจนคนมองหนาวสะท้านหมับ! ครื๊ด!! ร่างบอบช้ำของจ้างเสิ่น ถูกลากไปด้วยมือขุนพลข้างกาย แม่ทัพหนุ่มสบตาน้องสาว ไม่มีคำถามหรือคำพูดใด หลุดออกมาจากปากของเขา เพราะความเสียใจ มันจุกอยู่ที่ลำคอ“คนผิดหาใช่ท่าน...พี่ใหญ่ แต่เป็นคนที่กระทำ ต่อครอบครัวของเราต่างหากที่ผิด และสมควรได้รับผลกรรมทั้งหมด”หญิงสาวปลอบใจพี่ชาย สกุลชู ตกอยู่ภายใต้อำนาจของผู้อื่น เพราะทายาทอายุยังน้อย ทั้งยังแยกย้ายกันเติบโต หากจะว่าใครลำบากและทรมานกว่าใครเพื่อน คงหนีไม่พ้นชูจ้านกง“เจ้าพักผ่อนเถอะ ที่เหลือพี่จัดการเอง”มือหนาบีบที่ไหล่มนครั
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่8 นางปีศาจ
“เจ้ากำลังกลั่นแกล้งข้าใช่ไหม เจ้าคือของข้า จ้านกง...” มือหยาบ เลื่อนไปวางที่แผ่นอกของชูจ้านกง ก่อนจะค่อยๆ ขยับเปิดสาบเสื้อ มือหยาบลูบไล้ผิวเนื้ออันคุ้นเคย หือ! “ชู่ว์! เจ้าคงไม่อยากให้มันดื่มเลือด ก่อนที่จะได้ร้องขอชีวิตหรอกนะ” น้ำเสียงเย็นเยียบดังขึ้นชิดใบหู ลมหายใจที่ถูกควบคุมให้คงที่ ทั้งที่คนพูดกำลังเต็มไปด้วยโทสะ บอกได้ถึงประสบการณ์เชิงการรบได้เป็นอย่างดี “ไม่คิดว่าคุณหนูชู จะชื่นชอบการอยู่ร่วมห้องกับบุรุษ จนต้องบุกเข้าห้อง พี่ชายตัวเองกลางดึกเยี่ยงนี้” คมมีดเย็นเฉียบ กดลงไปในผิวเนื้อบริเวณลำคอ ทำให้ชายหนุ่มเผลอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ด้วยความตระหนกไปชั่วขณะ “อย่าเอานิสัยของตัวเอง มาปรักปรำผู้อื่น มันควรเป็นข้า ที่ต้องถามเจ้ามากกว่า ว่าเข้ามาในห้องพี่ชายข้าทำไม” “มันคือเรื่องปกติ สำหรับข้าและเขา” “เช่นนั้นรึ! แต่จากที่ข้าเห็น เจ้ากำลังทำในสิ่งที่มิควร” หมับ! อ๊าก! จ้างเสิ่นคำรามลั่น เมื่อคมมีดกรีดผ่านผิวเนื้อของเขา ในจังหวะที่รวบจับข้อมือของชูเหมยฮวา ชายหนุ่มเคลื่อนกายมาอยู่กลางห้องนอน ชูเหมยฮวา
Anda juga akan menyukai
ยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน86.7K Dibacaท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ20.5K Dibacaชายาแพทย์พลิกชะตา
ฮวาฮวาตีลังกาแปล492.7K Dibacaย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา
กระต่ายน้อยใต้ดวงจันทร์55.3K Dibaca1960s เปลี่ยนชะตานางเอก
จินเหมยเทียน714 Dibacaหลี่หลินเฟย
ฉู่เฉียว776 Dibacaเฉินอันหนิง องค์หญิงผู้หวนคืน
พิมพ์ธนภัส / เวณิตา244.2K Dibacaเพียงแค่ก้าว
ฉู่เฉียว981 Dibaca
