เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่9 เรามาดูกัน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-08 22:30:28“พี่ชายเจ้า ไม่มีวันทนกับคำของผู้คนได้ ฮ่าๆ เขาไม่มีวันอยู่ต่อไปได้ ถ้าคนทั้งเมืองรู้เรื่องนี้ อ๊าก!!!”
“หึๆ ขนาดเจ้าแหกปากร้องเสียงดัง ข้ายังทำให้เขาหลับได้อย่างมีความสุข เรื่องแค่นี้...เจ้าคิดว่า ข้าจะทำให้เขา ลืมมันไม่ได้เลยหรือ…”
“สกุลจ้าง ไม่มีวันปล่อยเจ้าไปแน่”
“เช่นนั้นเรามาดูกัน ว่าเขาจะปล่อยข้า หรือคิดแข็งข้อต่อข้า พี่ใหญ่...รบกวนท่านแล้ว”
ประตูเปิดออกกว้าง ก่อนแสงสว่างจะเจิดจ้า ด้วยคบไฟหลายอันในมือของทหารติดตาม แม่ทัพหนุ่มก้าวเข้ามาภายในห้อง ใบหน้าของเขาเรียกได้ว่ามืดครึ้ม เสียจนคนมองหนาวสะท้าน
หมับ! ครื๊ด!! ร่างบอบช้ำของจ้างเสิ่น ถูกลากไปด้วยมือขุนพลข้างกาย แม่ทัพหนุ่มสบตาน้องสาว ไม่มีคำถามหรือคำพูดใด หลุดออกมาจากปากของเขา เพราะความเสียใจ มันจุกอยู่ที่ลำคอ
“คนผิดหาใช่ท่าน...พี่ใหญ่ แต่เป็นคนที่กระทำ ต่อครอบครัวของเราต่างหากที่ผิด และสมควรได้รับผลกรรมทั้งหมด”
หญิงสาวปลอบใจพี่ชาย สกุลชู ตกอยู่ภายใต้อำนาจของผู้อื่น เพราะทายาทอายุยังน้อย ทั้งยังแยกย้ายกันเติบโต หากจะว่าใครลำบากและทรมานกว่าใครเพื่อน คงหนีไม่พ้นชูจ้านกง
“เจ้าพักผ่อนเถอะ ที่เหลือพี่จัดการเอง”
มือหนาบีบที่ไหล่มนครั้งหนึ่ง ก่อนจะหมุนกายเดินออกจากห้องไป สกุลจ้างต้องชดใช้ ต่อสิ่งที่ทำกับน้องชายของเขา บาดแผลใดจะลึก เท่าบาดแผลทางใจเล่า
“หยุดก่อน...”
ชูจ้านเจ๋อ เรียกคนของตน ที่กำลังลากร่างของจ้างเสิ่น ให้หยุดรอเขาก่อน ร่างสูงก้าวไปหยุดเบื้องหน้าของจ้างเสิ่น
“พวกเจ้าต้องชดใช้!”
“ถูกแล้ว...และเจ้าก็ต้องชดใช้เช่นกัน”
“อ๊ากกก!!”
เท้าหนาเหยียบลงไป ยังส่วนล่างของจ้างเสิ่น แรงกดที่ค่อยๆ เพิ่มขึ้น ได้สร้างความเจ็บปวดอันแสนสาหัส ให้แก่จ้างเสิ่นยิ่งนัก ดวงตาดุกร้าว หาได้แสดงความเมตตา ต่อคนที่พยายามดิ้นรนหาทางรอด
“นับจากนี้เจ้าคงกลายเป็นคนพิการ สิ่งนี้ก็ย่อมไม่จำเป็นต้องใช้งาน ข้าจะช่วยสงเคราะห์ให้เจ้าเอง”
“มะ...ไม่นะ...พวกเจ้ามันวิปลาสไปทั้งบ้าน ต่ำช้า พวกสาระเลว ไม่!!!”
จ้างเสิ่น ทั้งด่าทอและร้องขอเมตตา ใบหน้าที่เคยหล่อเหลา บัดนี้มันเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ไร้สภาพของคุณชายสูงส่ง มีดสั้นในมือของรองแม่ทัพ ส่องประกายวาบวับ ก่อนที่ทหารคนอื่น จะช่วยกันจับร่างของจ้างเสิ่น ให้นอนราบกับพื้นหินเย็นเยียบ
ชายหนุ่มพยายามดิ้นรน ให้หลุดจากพันธนาการ ทว่ามันกลับไร้ผล ก่อนที่ความแตกตื่นจะเพิ่มขึ้น นับเท่าทวีคูณ เมื่อกางเกงของเขา ถูกดึงรั้งจนเผยความเป็นบุรุษ
“อ๊ากกก!!! ไม่!!!”
จ้างเสิ่นร้องเสียงหลง เมื่อคมมีดเย็นเยียบ สัมผัสกับผิวอ่อนบาง แคว่ก!! เสียงที่แทรกเข้ามาในโสต พร้อมความเจ็บปวดที่ค่อยๆ ทวีขึ้นตามลำดับ ทำให้ชายหนุ่มแทบขาดใจ และหาได้คราเดียวจบสิ้น แต่ทหารหนุ่ม กลับค่อยๆ กรีดเฉือนผิวเนื้ออย่างใจเย็น โดยไม่สนใจ เลือดที่ไหลทะลักราวทำนบแตก
แววตาของบุรุษกล้าจากสนามรบ มองดูจ้างเสิ่นด้วยความเย็นชา ใบหน้าของชายหนุ่ม ซีดเผือดจนไร้สีเลือด แต่นั้นก็ไม่อาจทำให้ คนที่กำลังเชือดเฉือน ความเป็นบุรุษของเขา หาได้เมตตาต่อเข้าแม้สักนิด
“อย่าลืมล้างแผล ให้คุณชายจ้างด้วย”
จ้างเสิ่นผู้ที่กำลังหายใจรวยริน ถึงกับดวงตาเบิกกว้าง เมื่อได้ยินคำสั่งจากแม่ทัพชู
“อ๊ากก! ชูจ้านเจ๋อ เจ้าคนสารเลว ท่านพ่อ!! ช่วยข้าด้วย!!”
จ้างเสวิ่นแทบสิ้นสติ เมื่อความปวดแสบแผ่ซ่านไปทั้งกาย น้ำเกลือที่ราดลงบนบาดแผล ไม่ต่างอะไรกับมีดนับพันเล่ม เสือกแทงเข้าทั่วร่าง
แม่ทัพหนุ่ม มุมปากหนานกระตุกเล็กน้อย เมื่อได้ยินคนที่อวดอ้างความแข็งแกร่ง เรียกหาพ่อ ราวเด็กห้าขวบ ที่ผ่านมาน้องชายของเขา ต้องทุกข์ทรมานมากแค่ไหน นี่ยังน้อยไปสำหรับจ้างเสิ่น
เสียงร้องราวสัตว์บาดเจ็บ ดังก้องไปทั้งจวนอันกว้างใหญ่ และนั่นไม่ได้ทำให้คุณหนูชูเหมยฮวา ตื่นกลัวแม้แต่น้อย หญิงสาวกลับเลือกนั่งดื่มชาร้อน ชมจันทร์ อยู่หน้าเรือนของพี่ชายคนรอง
ใบหน้าเรียบเฉย ช่างแตกต่างจากเมื่อก่อน แต่นี่กลับทำให้เสี่ยวเยี่ยนยินดียิ่งนัก คุณหนูของนางแข็งแกร่งขึ้น ย่อมเป็นผลดีทั้งสิ้น
“นั่งลงดื่มชากับข้าเสี่ยวเยี่ยน วันดีเช่นนี้ อย่าได้ปล่อยผ่านไปง่ายๆ ที่นี่คือบ้านที่ข้าและเจ้าเติบโต สิบห้าปีที่ห่างไกล เมื่อได้ย้อนคืน ก็ต้องดื่มด่ำกับมัน ให้สำราญใจ”
“เจ้าค่ะ”
เสี่ยวเยี่ยนนั่งลงเก้าอี้เคียงนาย ทั้งคู่ดื่มชาท่ามกลางอากาศอันหนาวเย็น ส่วนเจ้าของเรือน และบ่าวไพร่ทั้งหมด ล้วนหลับใหล จากสมุนไพรสูตรพิเศษของนาง
เช้าพรุ่งนี้ ทุกคนจะตื่นมาพร้อมความสดใส ส่วนใครจะทุกข์ทรมาน นั่นก็คือผลที่กระทำ นางแค่ปกป้องครอบครัว และทำความสะอาดบ้าน หลังจากไปเสียนาน
บทล่าสุด
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่67 ฮุบสินเดิม
“ไม่แล้วอย่างไรหรอกเจ้าค่ะ ข้าแค่สงสัยว่าสิ่งใดกัน ทำให้ท่านพ่อ มาเยี่ยมเยียนข้า ทั้งที่ตลอดหลายปีมานี้ แม้แต่คำถามไถ่ยังไม่เคยมีมา” “เจ้ามีสิทธิ์อันใด ขับไล่คนของข้าออกจากร้าน และยึดทุกอย่างไป” “คนของท่าน ไยไม่อยู่ในที่ของท่านเล่าเจ้าคะ จะมาอยู่ในพื้นที่ของข้ากับท่านแม่ได้อย่างไร ไม่มีกฎหมายข้อใดในแผ่นดิน ที่บอกว่าสินเดิม ที่ต้องส่งต่อจากแม่สู่ลูก เป็นของสามี ท่านพ่อกินใช้สิ่งของเหล่านั้นมานานปี ข้าจะไม่ถือสา แต่เมื่อข้าต้องการของ...ของข้าคืน ท่านพ่อก็ไม่มีสิทธิ์ทัดทาน” “เผยอิงเถา! เจ้าก็รู้ว่าร้านค้าสองแห่ง คือรายได้หลักของสกุลเผย และมันต้องเป็นสินเดิมของข้าในภายหน้า” เผยอันหลิง เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ หญิงโง่คนนี้มิรู้ที่ตายจริงๆ อาจหาญมาต่อกรกับบิดาของนาง “รายได้หลัก มิใช่เบี้ยหวัดของท่านพ่อหรือ ส่วนเรื่องสินเดิม มันเกี่ยวอันใดกับทรัพย์สินของข้า มารดาเจ้าก็มี ก็ใช้สินเดิมของนางสิ! นี่ของแม่ข้า” “แต่เจ้าออกเรือนไปแล้วนะ!” เผยอันหลิง ยังคงตอบโต้ ด้วยน้ำเสียงของคนไม่ยอมแพ้ “นั่นยิ่งสมควรเป็นของข้า ตั้งแต่วันที่ข้า ก
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่66 กู้เจี๋ย
“พาส่งตำรวจเถอะ” คล้ายกับเขา รู้ถึงความต้องการของพี่สาว จึงเลือกที่จะส่งลู่ถิงให้กับตำรวจ เพราะยังไงเมื่อเข้าไปอยู่ในคุก ลู่ถิงก็ไม่รอดอยู่ดี แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น “ฉันไม่กลัวแกหรอก นังฉู่หร่าน! แกด้วยไอ้ปัญญาอ่อน ฉันจะส่งพวกแกไปตายอีกครั้ง” ลู่ถิงพุ่งไปที่ขอบระเบียงกว้าง ก่อนจะพุ่งลงไปเบื้องล่าง โดยไม่มีใครคิดห้ามปราม อาจด้วยยังตกตะลึง กับคำพูดของหญิงสาวอยู่ก็เป็นได้ ฉู่หร่านมองไปจุดที่ลู่ถิงหายไป ชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มประดับ โบกมือให้กับเธอ กู้เจี๋ยน้อยของสกุลฉู่ น้องชายและลูกชายที่ทุกคนรัก กำลังโบกมือลา และเริ่มเลือนหายไปทีละน้อย “หรานหร่าน อย่าร้อง เจี๋ยจะเป็นเด็กดี จะไม่ดื้อด้วย เจี๋ยจะดูแลหรานหร่านเอง” หญิงสาวปล่อยโฮออกมา เหมือนเด็กในทันที เมื่อรอยยิ้มของกูเจี๋ย เลือนหายไป พร้อมกับร่างกาย ที่กลายเป็นเพียงแสงสีขาว จนเหลือเพียงความว่างเปล่า ในสายตาเธอ กู้เจี๋ย ลูกชายของเพื่อนพ่อ ที่ครอบครัวประสบอุบัติเหตุ เหลือรอดเพียงเด็กชายกู้เจี๋ย ที่สมองได้รับความกระทบกระเทือน จนทำให้สมองไม่สามารถ ที่จะพัฒนาได้ทันร่างกาย
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่65 การมาเยือนของบิดา
ภายในห้องนอนเล็กๆ สามแม่ลูกหลับใหลไปด้วยความเหนื่อยล้า เพราะตลอดสองวัน ทั้งร่างกายและจิตใจ ล้วนต้องใช้พลังงานเหลือล้นเผยอิงเถา นอนตรงกลาง ขนาบสองข้าง ด้วยลูกชายหญิง ทว่าเวลานี้ ใบหน้างามกลับมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า ราวกับในความฝันของนาง มันคือสิ่งที่นางมิอยากพานพบ....‘หรานหร่าน...หรานหร่าน!’ เสียงร่ำร้องดังอยู่แสนไกล ทำให้หญิงสาวที่เวลานี้ ยืนอยู่ท่ามกลางความมืด พยายามวิ่งตามเสียงเรียกนั้นไป จนสุดฝีเท้า ทว่ายิ่งไล่ล่า ยิ่งดูเหมือนจะห่างไกลออกไป จนอยากจะตามทัน‘พ่อคะ แม่คะ หนูอยู่นี่...’มิติคู่ขนาด ปัจจุบัน ฉู่หร่านวิ่งตามเสียงจนสุดฝีเท้า ก่อนจะหยุดลง เมื่อภาพเบื้องหน้า ทำให้เธอรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ สวมชุดสีดำแบรนด์ดัง เป็นที่คุ้นตาของเธอเหลือเกิน หญิงสาวเดินเข้าใกล้ชายหนุ่มให้มากขึ้น เสียงที่ได้ยิน เธอมั่นใจว่านั่นคือคิงส์ น้องชายแท้ๆ ของเธอ ที่ถูกเก็บเป็นความลับ เพราะคิงส์อยู่ในท้องแม่ ได้เพียงสองเดือน พ่อกับแม่ของเธอก็ตกลงแยกทางกันอย่างถาวร แม่จึงเลือกที่จะให้น้องชาย มีชีวิตที่ไม่ต้องวุ่นวาย กับธุรกิจหรือตระกูลของพ่ออีก แต่ก
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่64 เด็กดี
“ไม่ขอรับ น้ำค้างเริ่มลงแล้ว เชิญฮูหยินน้อยด้านในเถิดขอรับ” พ่อบ้านจวงรีบปฏิเสธ เมื่อน้ำเสียงของฮูหยินน้อย แสดงชัดว่าไม่ยินยอม ต่อคำทัดทานใดๆ ทั้งสิ้น “อืม” เผยอิงเถา อุ้มบุตรสาว มืออีกข้างจับมือบุตรชาย ก้าวผ่านเข้าไปภายในจวน แน่นอนว่าบ่าวชายหญิง ที่ติดตามเข้าไปนับสิบ ล้วนมีใบหน้าที่เย็นยา เยี่ยงนายสาวทั้งสิ้น สายตาที่มองคนในจวน เฉยชาเหมือนคนเหล่านั้น เป็นเพียงฝุ่นผงในสายตา “ท่านแม่” เจาเยียน กระทืบเท้าราวเด็กถูกขัดใจ เหล่ยฮูหยินที่เคยเอ็นดูลูกสะใภ้คนรอง บัดนี้นางทำได้เพียงเมินหน้าหนี เพราะความต่างของสะใภ้ใหญ่กับสะใภ้รอง ในตอนนี้มันราวฟ้ากับเหวลึก ยิ่งเห็นเผยอิงเถา พาบ่าวชายหญิง ที่ล้วนมีลักษณะดี ก้าวผ่านนางไป มันตอกย้ำว่านับจากนี้ อำนาจในมือจะถูกลิบคืน เห็นทีนางคงต้องนิ่งมองสถานการณ์ไปก่อน หากผลีผลามลงมือ อาจไม่ส่งผลดีเท่าใดนัก “ท่านแม่...” “เจ้ารู้ตัวไหม ว่าทำอะไรลงไป มิเพียงเจ้าที่ต้องอับอาย มันรวมถึงข้า และสกุลเจาของบิดาเจ้าด้วย ที่อบรมลูกหลานได้ไม่ดี” “นางกำลังเสแสร้งอยู่นะเจ้าคะ” “แล้วอย่าง
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่63 ฮูหยินน้อย
จวนสกุลเหล่ย ในช่วงเวลาเดียวกัน รถม้าหยุดหน้าจวนแม่ทัพ ก่อนที่ร่างสูงของถงเจี้ยน จะเดินมายื่นแขน ให้แก่นายหญิงได้วางมือ หญิงสาวคลี่ยิ้มน้อยๆ หากใบหน้าอัปลักษณ์นี้ สวมหน้ากากปิดทับ มันจะดูดียิ่งนัก แต่ก็แล้วแต่เจ้าตัวเขา นางไม่คิดก้าวก่าย “เริงร่าเสียจริงนะ มิรู้สำรวม” คำพูดที่ดังขึ้นจากหน้าประตู เรียกสายตาเย็นเยียบ ให้หันมองอย่างมิใคร่ใส่ใจ น้องสะใภ้คนงามนั่นเอง หึๆ คิดจะมายั่วยุ ให้นางอับอายต่อหน้าชาวบ้าน ที่ยังคงมีสัญจรผ่านไปมาสินะ! คิดดีแล้วกระมัง จึงได้อาจหาญเยี่ยงนี้ “การที่ข้าพาลูกๆ ออกไปเที่ยวเล่น มีสิ่งใดเสียหายกัน ในเมื่อข้าอยู่ท่ามกลางผู้คนในเมือง หาได้ลักลอบอยู่ลำพังกับผู้ใด” “แล้วที่เจ้าพาบุรุษหน้าผีกลับมาด้วย จะให้ข้าและสกุลเหล่ยเข้าใจว่าอย่างไร” น้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม เรียกสายตาผู้คน อย่างที่น้องสะใภ้ตั้งใจ คงมีคนกลับมา รายงานล่วงหน้าแล้วกระมัง จึงได้ตั้งใจมาดักรอหาเรื่องเช่นนี้ “คนของมารดาข้า ไยเขาจะติดตามมารับใช้นายมิได้” “ที่นี่จวนสกุลเหล่ย” “ใช่! ที่นี่สกุลเหล่ย และเป็นสกุลที่ใหญ่โต ทว่า
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่62 หางโผล่แล้วสินะ!
โรงเตี้ยมนอกเมืองหลวง คณะเดินทางของแม่ทัพหนุ่ม ได้หยุดพักค้างแรมในโรงเตี้ยมเล็กๆ ที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงไม่มากนัก หากเดินทางแบบมิหยุดพัก ไม่เกินสามวันก็ถึงเมืองหลวง การที่เขาเดินทางล่วงหน้ามาก่อน นั้นเพราะเขาอยากพบหน้าใครบางคน ก่อนที่จะกลับจวน เพื่อไปสะสางเรื่องที่ค้างคา ในเมื่อสตรีต่ำช้า อยากใช้เล่ห์กล เพื่อให้ได้เขามาครอง เขาก็จะทำให้นางซมซานออกไป เยี่ยงสุนัขเช่นกัน “ท่านแม่ทัพ จะให้ข้าน้อยส่งคนไปแจ้งแก่สกุลเหล่ย ก่อนไหมขอรับ” รองแม่ทัพคนสนิท เอ่ยถามผู้เป็นนาย ด้วยการกลับเมืองหลวง ในรอบหลายปีนี้ นับเป็นเรื่องใหญ่ไม่น้อยเลย สำหรับสกุลเหล่ย “ไม่ต้อง! ข้าอยากรู้ ว่าสิ่งที่ท่านแม่ ส่งข่าวให้จะจริงเท็จแค่ไหน หากเป็นอย่างที่ท่านแม่บอกมา ข้าจะได้หลุดพ้นเสียที” เจ็ดปีก่อน ณ จวนลั่วอ๋อง แม่ทัพหนุ่ม ผู้กำลังเป็นที่หมายปอง ของหญิงสาวทั่วทั้งเมืองหลวง ได้ร่วมดื่มกับเหล่าขุนนางใหญ่ ที่ต่างพากันเชิญชวนให้เขาดื่มด้วย แม่ทัพหนุ่มไม่อาจปฏิเสธได้ เนื่องจากนี่คือมารยาท ที่เขาต้องพึงรักษา แม้ว่าสายตาของเขา จะไม่ค่อยอยู่ในวงสนทนาเท่
บางทีคุณอาจจะชอบ
พระชายาสุดหวงของท่านอ๋องคลั่งรัก
ชาไทยเย็น36.6K viewsพระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC
กระดิ่งจันทร์11.8K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่178.8K viewsสตรีขี่ม้าออกศึก
ปาเย่วเซิ่งเซี่ย1.3M viewsทะลุมิติมาเลี้ยงเด็กแฝดในยุค 80 ให้เติบโต
วริษา1.9K viewsข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า
ป่าดอกท้อ1.3K viewsเมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์9.8K viewsข้าคืออนุท้ายครัวของท่านอ๋องจอมโหด
องค์หญิงโนเนม2.8K views
