เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่10 ส่งคืน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-05-08 22:32:07จวนสกุลจ้าง
เสียงร้องโหยหวน ราวสัตว์บาดเจ็บดังก้อง เรียกให้คนทั้งจวนตื่นจากการหลับใหล นายท่านจ้าง รีบวิ่งออกมายังหน้าเรือนใหญ่
“ท่านพ่อ...ท่านพ่อโปรดช่วยข้าด้วย”
นายท่านจ้าง พร้อมกับภรรยา และทุกคนในบ้าน ต่างมองไปยังต้นเสียง
“ลูกพ่อ!”
ชายชราถลาเข้าหาบุตรชาย สภาพที่เห็นในตอนนี้ ยากนักที่เขาจะทำใจยอมรับได้
“ใครทำเจ้า!”
แม้จะพอเดาได้ว่าใคร แต่ก็อยากได้ฟังจากปากบุตรชาย นิ้วสั่นระริก ค่อยๆ ชี้ไปยังร่างสูงในชุดสีดำทมิฬ ใบหน้าบุรุษร่างกำยำ ล้วนสวมหน้ากาก
“อำมหิตนัก! เขาเป็นทายาทเพียงคนเดียวของข้า แต่พวกเจ้าอาจหาญทำลายเขา”
“แล้วอย่างไร...ทายาทเพียงคนเดียว แล้วอย่างไร!”
คำถามในตอนท้าย ดุกร้าว จนคนฟังไหวสะท้านในอก บรรดาสตรีในจวน ต่างก้มหน้า หลบสายตาราวปีศาจ ในยามแสงจากคบไฟขยับไหวตกกระทบ
“เขาทำผิดอะไร พวกเจ้าถึงทำกับราวมิใช่คน”
“ไม่ถามเขาดูเล่า ถ้าฟังจากปากข้า มันจะน่าอับอายมากกว่ากระมัง”
“เป็นพวกเจ้าที่ต้องอับอาย น้องชายเจ้า!”
เมื่ออยู่ในอ้อนกอดของบิดา จ้างเสิ่นจึงปากกล้าขึ้นมาทันที ทว่า...
“หึๆ ข้ามีวิธีทำให้น้องข้า หายจากความอับอาย แต่เจ้าและสกุลจ้าง มั่นใจใช่ไหม ว่าจะแบกรับมันได้”
“เสิ่นเอ๋อร์...เจ้าทำสิ่งใดกัน”
นายท่านจ้างหันมาคาดคั้นบุตรชาย จ้างเสิ่น เสหลบสายตาบิดา ความเจ็บปวดบนกาย หาเท่าความอับอายที่อยู่เบื้องหน้า หากเขาบอกบิดาไป ผลที่ตามมา ไม่ใช่แค่เขาที่ต้องแบกรับ แต่รวมไปถึงมารดา ที่ไม่รู้เห็นสิ่งดับเขา จะต้องพลอยรับผลการกระทำนี้ไปด้วย
“ข้าแค่...แค่...”
“แค่อะไร!”
ชายชราถามบุตรชายเสียงกร้าว เขาที่เป็นบิดา มีหรือจะไม่รู้จักนิสัยของลูก อาการอ้ำอึ้ง ทั้งยังหลบสายตา ชัดเจนอยู่แล้วว่า เรื่องนี้ต้องร้ายแรง หาไม่แล้ว สภาพของบุตรชาย คงจะมิเป็นเยี่ยงนี้
“ท่านพ่อ ข้าเจ็บยิ่งนักขอรับ”
จ้างเสิ่นไม่อาจบอกบิดาได้ มิเช่นนั้นนับจากนี้ ทั้งชีวิตของเขา ต้องอยู่มิสู้ตาย หรืออาจต้องตายด้วยน้ำมือบิดา
“บุตรชายของท่าน กระทำการหมิ่นเกียรติ บุรุษด้วยกัน…”
สิ้นคำพูดของชายสวมหน้ากาก ราวสายฟ้าฟาด ลงกลางแสกหน้าของชายชรา แขนที่โอบประคองลูกในคราแรก พลันอ่อนแรงตกลงข้างกาย
เขามิใช่คนโง่ ที่จะตีความหมายในคำพูดไม่ออก ดวงตาหม่นแสงมองไปที่บุตรชาย ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา มันจุกในอก สำหรับคนเป็นพ่อ ที่วางทุกความหวัง ไว้ที่บุตรชายเพียงคนเดียว
“หากเป็นต่อยตี เยี่ยงบุรุษ ข้า...ข้าจะออกหน้าให้เจ้า ไม่สนว่าเจ้าผิดหรือถูก...แต่เรื่องอัปยศเช่นนี้ เจ้าทำมันได้อย่างไรกัน! หากเจ้าวิปริตเพียงนั้น ไยไม่เลือกหา ที่มินำพาความเดือดร้อนมาสู่ตัวเอง”
ชายชราพูดด้วยเสียงสั่นเทา ก่อนจะยกมือขึ้นกุมหน้าอก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความผิดหวัง เริ่มซีดเผือด เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นเต็มใบหน้า
“ท่านพ่อ/ท่านพี่/นายท่าน”
ภรรยาและลูกๆ ของชายชรา ต่างถลาเข้าหาร่างท้วม ที่สิ้นสติไปต่อหน้า ทว่ามันกลับไม่ได้ ทำให้บุรุษสวมหน้ากากทั้งหลาย รู้สึกเห็นใจ หรือแม้แต่จะยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
“เจ้าจะรักชอบเพศใดนั้น ไม่ผิด...จ้างเสิ่น แต่ผิด...ที่เจ้าบังคับขืนใจผู้อื่น ที่มิได้มีใจเยี่ยงเจ้า น้ำใจที่ข้าและน้องสาว มอบให้เจ้าถือว่ามากแล้ว แต่ถ้าปากของเจ้ามิมีหูรูด เลือกเอา ระหว่างลิ้นและฟัน เจ้าจะให้สิ่งใดคงเหลืออยู่ หรือจะยอมให้มัน หายไปพร้อมๆกัน และเจ้ารู้ดี ว่าข้าไม่ชอบการข่มขู่ ที่เตือนก็ถือว่าเมตตาต่อสกุลจ้างมากพอแล้ว”
สิ้นคำพูดร่างสูง ได้หมุนกายเดินหายไปในความมืด พร้อมกับเหล่าผู้ติดตาม ปล่อยเบื้องหลัง ที่กำลังวิ่งวุ่น เพื่อปฐมพยาบาลสองพ่อลูกสกุลจ้าง
ยามเช้า ณ เรือนจ้านกง
ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวไปยังขอบเตียง คืนที่ผ่านมาเขาหลับลึกยิ่งนัก ซึ่งเป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ ที่เขานอนได้อย่างสุขใจ
“พี่รอง ตื่นแล้วรึเจ้าคะ”
เสียงหวานดังขึ้นจากด้านหน้าประตู หญิงสาวก้าวเข้ามาภายในห้อง โดยในมือถืออ่างน้ำมาด้วย ชูเหมยฮวา วางอ่างน้ำลงบนโต๊ะข้างเตียง
มือบาง ช่วยยกขาพี่ชายลงจากเตียง ก่อนจะรับอ่างอีกใบจากเสี่ยวเยี่ยน หญิงสาวบรรจงจับเท้าของพี่ชาย วางลงในอ่างน้ำที่แช่ด้วยสมุนไพร
เสี่ยวเยี่ยนจึงยกอ่าง ที่ผู้เป็นนายวางไว้ในคราแรก ไปให้คุณชายรองได้ล้างหน้า ชายหนุ่มเงยหน้ามองสาวใช้ของน้องสาว ก่อนจะหลบตาลงมองในอ่าง ที่มีดอกไม้ลอยอยู่
“เจ้ามิต้องนวดให้พี่ก็ได้ มันไม่รู้สึกอันใดมานานมากแล้ว”
ชายหนุ่มพูดกับน้องสาว ด้วยน้ำเสียงเบาหวิว ทว่ามือบางยังคง ทำหน้าที่ต่อไปอย่างใจเย็น
“สมุนไพรที่ข้าใช้ เขาว่าดีนัก คนเราหากไม่ลอง แล้วจะรู้หรือเจ้าคะ ว่าผลมันจะเป็นเยี่ยงคำล่ำลือไหม”
ชายหนุ่มค่อยๆ ใช้มือกอบน้ำขึ้นมาล้างหน้า ความเย็นและกลิ่นหอมของดอกไม้ ทำให้เขารู้สึกสดชื่น และผ่อนคลายยิ่งนัก นับตั้งแต่พี่น้องต้องจากไป เขาอยู่ที่นี่ เพื่อเฝ้ารออย่างมีความหวังมาตลอด แม้ว่าหลายต่อหลายครั้ง เขาอยากที่จะ จบสิ้นลมหายใจนี้เสียก็ตามที
บทล่าสุด
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่67 ฮุบสินเดิม
“ไม่แล้วอย่างไรหรอกเจ้าค่ะ ข้าแค่สงสัยว่าสิ่งใดกัน ทำให้ท่านพ่อ มาเยี่ยมเยียนข้า ทั้งที่ตลอดหลายปีมานี้ แม้แต่คำถามไถ่ยังไม่เคยมีมา” “เจ้ามีสิทธิ์อันใด ขับไล่คนของข้าออกจากร้าน และยึดทุกอย่างไป” “คนของท่าน ไยไม่อยู่ในที่ของท่านเล่าเจ้าคะ จะมาอยู่ในพื้นที่ของข้ากับท่านแม่ได้อย่างไร ไม่มีกฎหมายข้อใดในแผ่นดิน ที่บอกว่าสินเดิม ที่ต้องส่งต่อจากแม่สู่ลูก เป็นของสามี ท่านพ่อกินใช้สิ่งของเหล่านั้นมานานปี ข้าจะไม่ถือสา แต่เมื่อข้าต้องการของ...ของข้าคืน ท่านพ่อก็ไม่มีสิทธิ์ทัดทาน” “เผยอิงเถา! เจ้าก็รู้ว่าร้านค้าสองแห่ง คือรายได้หลักของสกุลเผย และมันต้องเป็นสินเดิมของข้าในภายหน้า” เผยอันหลิง เอ่ยแทรกขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ หญิงโง่คนนี้มิรู้ที่ตายจริงๆ อาจหาญมาต่อกรกับบิดาของนาง “รายได้หลัก มิใช่เบี้ยหวัดของท่านพ่อหรือ ส่วนเรื่องสินเดิม มันเกี่ยวอันใดกับทรัพย์สินของข้า มารดาเจ้าก็มี ก็ใช้สินเดิมของนางสิ! นี่ของแม่ข้า” “แต่เจ้าออกเรือนไปแล้วนะ!” เผยอันหลิง ยังคงตอบโต้ ด้วยน้ำเสียงของคนไม่ยอมแพ้ “นั่นยิ่งสมควรเป็นของข้า ตั้งแต่วันที่ข้า ก
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่66 กู้เจี๋ย
“พาส่งตำรวจเถอะ” คล้ายกับเขา รู้ถึงความต้องการของพี่สาว จึงเลือกที่จะส่งลู่ถิงให้กับตำรวจ เพราะยังไงเมื่อเข้าไปอยู่ในคุก ลู่ถิงก็ไม่รอดอยู่ดี แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น “ฉันไม่กลัวแกหรอก นังฉู่หร่าน! แกด้วยไอ้ปัญญาอ่อน ฉันจะส่งพวกแกไปตายอีกครั้ง” ลู่ถิงพุ่งไปที่ขอบระเบียงกว้าง ก่อนจะพุ่งลงไปเบื้องล่าง โดยไม่มีใครคิดห้ามปราม อาจด้วยยังตกตะลึง กับคำพูดของหญิงสาวอยู่ก็เป็นได้ ฉู่หร่านมองไปจุดที่ลู่ถิงหายไป ชายหนุ่มที่มีรอยยิ้มประดับ โบกมือให้กับเธอ กู้เจี๋ยน้อยของสกุลฉู่ น้องชายและลูกชายที่ทุกคนรัก กำลังโบกมือลา และเริ่มเลือนหายไปทีละน้อย “หรานหร่าน อย่าร้อง เจี๋ยจะเป็นเด็กดี จะไม่ดื้อด้วย เจี๋ยจะดูแลหรานหร่านเอง” หญิงสาวปล่อยโฮออกมา เหมือนเด็กในทันที เมื่อรอยยิ้มของกูเจี๋ย เลือนหายไป พร้อมกับร่างกาย ที่กลายเป็นเพียงแสงสีขาว จนเหลือเพียงความว่างเปล่า ในสายตาเธอ กู้เจี๋ย ลูกชายของเพื่อนพ่อ ที่ครอบครัวประสบอุบัติเหตุ เหลือรอดเพียงเด็กชายกู้เจี๋ย ที่สมองได้รับความกระทบกระเทือน จนทำให้สมองไม่สามารถ ที่จะพัฒนาได้ทันร่างกาย
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่65 การมาเยือนของบิดา
ภายในห้องนอนเล็กๆ สามแม่ลูกหลับใหลไปด้วยความเหนื่อยล้า เพราะตลอดสองวัน ทั้งร่างกายและจิตใจ ล้วนต้องใช้พลังงานเหลือล้นเผยอิงเถา นอนตรงกลาง ขนาบสองข้าง ด้วยลูกชายหญิง ทว่าเวลานี้ ใบหน้างามกลับมีเหงื่อผุดขึ้นเต็มใบหน้า ราวกับในความฝันของนาง มันคือสิ่งที่นางมิอยากพานพบ....‘หรานหร่าน...หรานหร่าน!’ เสียงร่ำร้องดังอยู่แสนไกล ทำให้หญิงสาวที่เวลานี้ ยืนอยู่ท่ามกลางความมืด พยายามวิ่งตามเสียงเรียกนั้นไป จนสุดฝีเท้า ทว่ายิ่งไล่ล่า ยิ่งดูเหมือนจะห่างไกลออกไป จนอยากจะตามทัน‘พ่อคะ แม่คะ หนูอยู่นี่...’มิติคู่ขนาด ปัจจุบัน ฉู่หร่านวิ่งตามเสียงจนสุดฝีเท้า ก่อนจะหยุดลง เมื่อภาพเบื้องหน้า ทำให้เธอรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัว ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ สวมชุดสีดำแบรนด์ดัง เป็นที่คุ้นตาของเธอเหลือเกิน หญิงสาวเดินเข้าใกล้ชายหนุ่มให้มากขึ้น เสียงที่ได้ยิน เธอมั่นใจว่านั่นคือคิงส์ น้องชายแท้ๆ ของเธอ ที่ถูกเก็บเป็นความลับ เพราะคิงส์อยู่ในท้องแม่ ได้เพียงสองเดือน พ่อกับแม่ของเธอก็ตกลงแยกทางกันอย่างถาวร แม่จึงเลือกที่จะให้น้องชาย มีชีวิตที่ไม่ต้องวุ่นวาย กับธุรกิจหรือตระกูลของพ่ออีก แต่ก
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่64 เด็กดี
“ไม่ขอรับ น้ำค้างเริ่มลงแล้ว เชิญฮูหยินน้อยด้านในเถิดขอรับ” พ่อบ้านจวงรีบปฏิเสธ เมื่อน้ำเสียงของฮูหยินน้อย แสดงชัดว่าไม่ยินยอม ต่อคำทัดทานใดๆ ทั้งสิ้น “อืม” เผยอิงเถา อุ้มบุตรสาว มืออีกข้างจับมือบุตรชาย ก้าวผ่านเข้าไปภายในจวน แน่นอนว่าบ่าวชายหญิง ที่ติดตามเข้าไปนับสิบ ล้วนมีใบหน้าที่เย็นยา เยี่ยงนายสาวทั้งสิ้น สายตาที่มองคนในจวน เฉยชาเหมือนคนเหล่านั้น เป็นเพียงฝุ่นผงในสายตา “ท่านแม่” เจาเยียน กระทืบเท้าราวเด็กถูกขัดใจ เหล่ยฮูหยินที่เคยเอ็นดูลูกสะใภ้คนรอง บัดนี้นางทำได้เพียงเมินหน้าหนี เพราะความต่างของสะใภ้ใหญ่กับสะใภ้รอง ในตอนนี้มันราวฟ้ากับเหวลึก ยิ่งเห็นเผยอิงเถา พาบ่าวชายหญิง ที่ล้วนมีลักษณะดี ก้าวผ่านนางไป มันตอกย้ำว่านับจากนี้ อำนาจในมือจะถูกลิบคืน เห็นทีนางคงต้องนิ่งมองสถานการณ์ไปก่อน หากผลีผลามลงมือ อาจไม่ส่งผลดีเท่าใดนัก “ท่านแม่...” “เจ้ารู้ตัวไหม ว่าทำอะไรลงไป มิเพียงเจ้าที่ต้องอับอาย มันรวมถึงข้า และสกุลเจาของบิดาเจ้าด้วย ที่อบรมลูกหลานได้ไม่ดี” “นางกำลังเสแสร้งอยู่นะเจ้าคะ” “แล้วอย่าง
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่63 ฮูหยินน้อย
จวนสกุลเหล่ย ในช่วงเวลาเดียวกัน รถม้าหยุดหน้าจวนแม่ทัพ ก่อนที่ร่างสูงของถงเจี้ยน จะเดินมายื่นแขน ให้แก่นายหญิงได้วางมือ หญิงสาวคลี่ยิ้มน้อยๆ หากใบหน้าอัปลักษณ์นี้ สวมหน้ากากปิดทับ มันจะดูดียิ่งนัก แต่ก็แล้วแต่เจ้าตัวเขา นางไม่คิดก้าวก่าย “เริงร่าเสียจริงนะ มิรู้สำรวม” คำพูดที่ดังขึ้นจากหน้าประตู เรียกสายตาเย็นเยียบ ให้หันมองอย่างมิใคร่ใส่ใจ น้องสะใภ้คนงามนั่นเอง หึๆ คิดจะมายั่วยุ ให้นางอับอายต่อหน้าชาวบ้าน ที่ยังคงมีสัญจรผ่านไปมาสินะ! คิดดีแล้วกระมัง จึงได้อาจหาญเยี่ยงนี้ “การที่ข้าพาลูกๆ ออกไปเที่ยวเล่น มีสิ่งใดเสียหายกัน ในเมื่อข้าอยู่ท่ามกลางผู้คนในเมือง หาได้ลักลอบอยู่ลำพังกับผู้ใด” “แล้วที่เจ้าพาบุรุษหน้าผีกลับมาด้วย จะให้ข้าและสกุลเหล่ยเข้าใจว่าอย่างไร” น้ำเสียงที่ดังกว่าเดิม เรียกสายตาผู้คน อย่างที่น้องสะใภ้ตั้งใจ คงมีคนกลับมา รายงานล่วงหน้าแล้วกระมัง จึงได้ตั้งใจมาดักรอหาเรื่องเช่นนี้ “คนของมารดาข้า ไยเขาจะติดตามมารับใช้นายมิได้” “ที่นี่จวนสกุลเหล่ย” “ใช่! ที่นี่สกุลเหล่ย และเป็นสกุลที่ใหญ่โต ทว่า
ภรรยามิหวนคืน ตอนที่62 หางโผล่แล้วสินะ!
โรงเตี้ยมนอกเมืองหลวง คณะเดินทางของแม่ทัพหนุ่ม ได้หยุดพักค้างแรมในโรงเตี้ยมเล็กๆ ที่อยู่ห่างจากเมืองหลวงไม่มากนัก หากเดินทางแบบมิหยุดพัก ไม่เกินสามวันก็ถึงเมืองหลวง การที่เขาเดินทางล่วงหน้ามาก่อน นั้นเพราะเขาอยากพบหน้าใครบางคน ก่อนที่จะกลับจวน เพื่อไปสะสางเรื่องที่ค้างคา ในเมื่อสตรีต่ำช้า อยากใช้เล่ห์กล เพื่อให้ได้เขามาครอง เขาก็จะทำให้นางซมซานออกไป เยี่ยงสุนัขเช่นกัน “ท่านแม่ทัพ จะให้ข้าน้อยส่งคนไปแจ้งแก่สกุลเหล่ย ก่อนไหมขอรับ” รองแม่ทัพคนสนิท เอ่ยถามผู้เป็นนาย ด้วยการกลับเมืองหลวง ในรอบหลายปีนี้ นับเป็นเรื่องใหญ่ไม่น้อยเลย สำหรับสกุลเหล่ย “ไม่ต้อง! ข้าอยากรู้ ว่าสิ่งที่ท่านแม่ ส่งข่าวให้จะจริงเท็จแค่ไหน หากเป็นอย่างที่ท่านแม่บอกมา ข้าจะได้หลุดพ้นเสียที” เจ็ดปีก่อน ณ จวนลั่วอ๋อง แม่ทัพหนุ่ม ผู้กำลังเป็นที่หมายปอง ของหญิงสาวทั่วทั้งเมืองหลวง ได้ร่วมดื่มกับเหล่าขุนนางใหญ่ ที่ต่างพากันเชิญชวนให้เขาดื่มด้วย แม่ทัพหนุ่มไม่อาจปฏิเสธได้ เนื่องจากนี่คือมารยาท ที่เขาต้องพึงรักษา แม้ว่าสายตาของเขา จะไม่ค่อยอยู่ในวงสนทนาเท่
บางทีคุณอาจจะชอบ
ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น400.7K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู705.5K viewsลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ24.5K viewsบุตรสาวขาโหดกลับมาหลังตายอนาถ
เหยียนซี135.2K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวร้ายในยุค 80
ชงเมิ่ง4.5K viewsภพใหม่นี้ข้าอยากมีครอบครัวที่อบอุ่น
Tuk Kung1.5K viewsทะลุมิติมาเป็นแม่เลี้ยงเด็กแสบในยุค 80
ต้ายวี่209 viewsวิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท
กุหลาบดิน3.8K views
