24

หลังจากที่หมอคินได้ยินคำบอกเล่าจากเพื่อนร่วมงานเกี่ยวกับพฤติกรรมที่น่าสงสัยของพิม เขาก็รู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก ความสงสัยเริ่มกัดกินหัวใจ เขาไม่อยากเชื่อว่าพิมจะทำเรื่องแบบนี้ แต่ข้อมูลที่ได้มาก็ทำให้เขาไม่อาจมองข้ามได้

หมอคินตัดสินใจที่จะเผชิญหน้ากับพิมโดยตรง เขาโทรศัพท์นัดเธอมาคุยกันที่ร้านกาแฟใกล้โรงพยาบาล

เมื่อพิมมาถึงและเห็นสีหน้าที่เคร่งเครียดของหมอคิน เธอก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจ

“คุณคิน มีอะไรหรือเปล่าคะ?” พิมถามด้วยน้ำเสียงที่แฝงความกังวล

หมอคินจ้องมองหน้าเธอด้วยแววตาที่จริงจัง “พิม ผมอยากจะถามคุณเรื่องรูปถ่ายที่ตลาด”

พิมทำท่าทางงุนงงเล็กน้อย “รูปถ่ายอะไรเหรอคะ?”

“รูปถ่ายของน้ำตาลกับผู้ชายคนหนึ่ง” หมอคินกล่าวตรง ๆ

สีหน้าของพิมเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เธอก็พยายามรักษาท่าทีให้เป็นปกติ “อ๋อ... รูปนั้นเองค่ะ หนูแค่เป็นห่วงคุณคิน กลัวว่าน้องเขาจะไม่จริงใจ”

“คุณเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดหรือเปล่าพิม?” หมอคินถามด้วยน้ำเสียงที่กดต่ำ

พิมหลบสายตาของหมอคิน “ก็... เห็นบ้างค่ะ”

“แล้วคุณเห็นไหมว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?” หมอคินถามต่อ

พิมเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะตอบเสียงแผ่ว “หนูไม่แน่ใจค่ะ”

“เขาเป็นเพื่อน