LOGINShare
ตอนที่81 ไฉอ้าย
Last Updated:
2025-03-30 16:42:50
Related chapters
ยาจกยอดมารดา ตอนที่82 จำยอม
“พี่อี้หลาง เราไปเข้าเฝ้าเสด็จพ่อกันเถอะเจ้าค่ะ” แม้ว่านางจะขุ่นเคืองลู่เยี่ยถิง แต่เมื่อเห็นสภาพของเขาตอนนี้ ก็ทำใจมองนานมิได้เช่นกัน หญิงสาวคว้ามือคู่หมั้น เดินออกจากตรงนั้นเงียบๆ ต้วนอี้หลางก้าวตามอย่างว่าง่าย มือหยาบกร้านกระชับมือบางให้แน่นขึ้น เป็นองค์หญิงที่ดื้อเพียงใดกันนะ มือของนางจึงไม่นุ่มนิ่มอย่างที่ควรจะเป็น ชายหนุ่มยิ้มน้อยๆ อย่างน้อยยามไกลตา นางก็ปกป้องตนเองได้ “เจ้ารู้ไหมว่าตนเองเทียบกับหลานชายข้า แม้แต่คนเล็กสุดยังไม่ได้เลย แต่ทำเป็นผองขนใส่ผู้อื่น ไร้องค์หญิงไฉอ้ายหนุนหลัง เจ้าก็เป็นได้แค่สวะเท่านั้น” จางหลีเกอ เอ่ยจบก็ก้าวผ่านร่าง ที่ยังกองอยู่บนพื้นไปอย่างมิแยแส โดยมีจู้กงกงและม่อเหลียวตามไปมิห่าง “ท่านอ๋อง เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ เจ็บมากหรือไม่” คุณหนูหลงรีบเข้าประคองอ๋องหนุ่ม ก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ เมื่อเห็นใบหน้าของลู่อ๋อง ซึ่งมีฟันหน้าหายไปถึงสองซี่ทีเดียว “ไสหัวไป!” มู่เยี่ยถิง สะบัดแขนที่หญิงสาวเกาะกุม จนร่างบางเซล้มลง แค้นนี้เขาต้องชำระ ไอ้คนชั้นต่ำนั่นจะเป็นใครเขาไม่สน แผ่นดินนี้มี
Last Updated : 2025-03-31ยาจกยอดมารดา ตอนที่83 นายหญิงสกุลต้วน
“เจ้าจะออกเดินทางเมื่อไหร่”เมื่อโน้มน้าวชายหนุ่มไม่ได้ ฮ่องเต้ก็ทำเพียง ยอมรับต่อชะตาของคนเป็นลูก “กระหม่อมจะออกเดินทางในอีกสองวันพ่ะย่ะค่ะ เพราะกระหม่อมต้องเดินทางขึ้นเหนือ ไปหาน้องสามกับน้องเล็กก่อนพ่ะย่ะค่ะ ถือเป็นการพาองค์หญิงท่องเที่ยว เปิดหูเปิดตาไปด้วยในคราเดียวด้วยพ่ะย่ะค่ะ” “ทำไมรึ! น้องสาวกับน้องชายคนเล็กของเจ้า ไปทำอะไรที่แดนเหนือ” “นางกับน้องเล็กของกระหม่อม ติดตามท่านอาจารย์ ไปหาสมุนไพรล้ำค่า เมื่อสองเดือนก่อนพ่ะย่ะค่ะ” ชายหนุ่มมิได้ทูลฮ่องเต้ไปทั้งหมด ว่าแท้จริงแล้วน้องสาวฝาแฝด กับน้องชายคนเล็กเจียงอี้หยาง ซึ่งอายุเพียงสิบขวบ ได้พากันติดตามท่านปู่ฮั่วไปแดนเหนือ และขาดการติดต่อไปสักระยะแล้ว แต่ด้วยสัญญาที่ให้ไว้ ในเรื่องการแต่งงาน เขาจึงเลือกที่จะมารับเจ้าสาว ให้เดินทางไปพร้อมกัน ค่อยจัดงานแต่งใหญ่โตให้แก่นาง ที่ชายแดนตะวันออก ตามธรรมเนียมของบ้าน “ข้าจะทำสิ่งใดได้เล่า เอาเป็นว่าขาดเหลือสิ่งใด บอกข้าก็แล้วกัน จะได้จัดหาได้ทัน” “สิ่งของสินเดิมขององค์หญิง ให้คนจากสำนักคุ้มภัยนำกลับซานชี รอเราสองคนได้เลยพ่ะย่ะค่ะ เ
Last Updated : 2025-04-01ยาจกยอดมารดา ตอนที่84 ภวังค์
สามชั่วยามต่อมา ณ โรงเตี๊ยมจุดพักม้า ต้วนอี้หลางสั่งให้หยุดพัก ด้วยเกรงว่าภรรยาจะเหน็ดเหนื่อยจนเกินไป แม้นางจะนั่งในรถม้า มิได้ถูกแดดลม ทว่ามันก็มิใช่สิ่งสบายอันใดเลย แม้ว่าภายในใจนั้น จะห่วงใยน้องๆ รวมถึงท่านปู่ฮั่วและท่านลุงอู๋ ตลอดจนเหล่าผู้ติดตาม แต่เขาก็มิอาจทำให้ภรรยาเจ็บป่วยได้เช่นกัน… ซึ่งปกติแล้วท่านลุงอู๋ จะไม่เคยขาดการติดต่อเช่นนี้ แต่อยู่ๆ ทุกคนกลับพากันหายเงียบไป เรื่องนี้ทำให้ท่านพ่อกับท่านแม่ร้อนใจ จนคิดจะเดินทางขึ้นเหนือด้วยตนเอง แต่ด้วยระยะทางที่ห่างไกล และห่วงใยในสุขภาพของทั้งสอง เขาที่เดินทางเข้าเมืองหลวง มาได้เกินครึ่งทางแล้ว จึงส่งสาสน์ด่วนแจ้งแก่พ่อแม่ ว่าจะเป็นคนเดินทางขึ้นเหนือ ไปด้วยตนเอง หลังจากรับตัวเจ้าสาว “เจ้าจะไปหาน้องๆ ทำไมต้องพาข้าไปด้วย” เมื่ออยู่กันเพียงลำพังในห้องพัก หญิงสาวก็เริ่มแผลงฤทธิ์ในทันที และนั่นทำให้ชายหนุ่มหลุดออกจากภวังค์ ก่อนจะเหลียวมองภรรยา ที่ทำหน้าบูดบึ้งอย่างคนไม่สบอารมณ์ “ข้าจะมิต้องการห่วงหน้าพะวงหลัง มิว่าตัวเจ้าที่เป็นภรรยา หรือน้องชายหญิงที่หายตัวไป ข้าล้วนเป็นห่วงทั้งสิ้น แล
Last Updated : 2025-04-02ยาจกยอดมารดา ตอนที่85 แลก
แม่ทัพหนุ่มทอดสายตาเย็นเยียบ มองไปที่สาวใช้ ก่อนจะชำเลืองมองไปที่ประตู ซึ่งกำลังแง้มเปิดออกมา อย่างคนขลาดกลัว ชายหญิงคู่หนึ่ง ก้มหน้าออกมาอย่างคนรู้ผิด “เจ้าช่างเป็นน้องชายที่ดี พี่ชายเสี่ยงตายท่ามกลางคมหอกคมดาบ เจ้าก็ช่วยเหลือภรรยาพี่ชาย มิให้เปล่าเปลี่ยว น่านับถือยิ่งนักน้องพี่” แม่ทัพหนุ่มหันกลับไปเผชิญหน้า กับน้องชายและภรรยาของตนเอง ทว่าความสลดบนใบหน้าของทั้งคู่ ก็มีได้เพียงชั่วครู่เท่านั้น ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นหยิ่งผยอง อย่างคนที่ไม่ได้รู้สำนึกผิดเช่นในคราแรก นั่นเพราะมีกลุ่มคน เดินมาหยุดยังลานหน้าเรือน แม่ทัพหนุ่มยกยิ้มอย่างเย้ยหยัน เขามิใช่บุตรชายของผู้มาใหม่หรือ ไยนางยังคงรีบเร่งมาที่นี่ เพื่อออกหน้าให้แก่น้องชายเขา เช่นทุกครั้งที่ฉือจ้าวหนานทำผิด “เจ้ากลับมาแล้ว ไยไม่ไปพบแม่ก่อน หรือเห็นเมียสำคัญกว่าข้าที่เป็นมารดา” ฉือฮูหยิน รีบตำหนิบุตรชายคนโต ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้มีความรักใคร่แม้แต่น้อย “ข้าย่อมเห็นสายเลือด สำคัญกว่าคนนอกอยู่แล้วขอรับ” แม่ทัพหนุ่มหันกลับไปเผชิญหน้ากับมารดา สายตาชิงชังที่ได้รับจากคนเป็นแม่ ซึ่งเป็
Last Updated : 2025-04-03ยาจกยอดมารดา ตอนที่86 ของ...ของข้า
เพล้ง! เสียงสิ่งของตกกระทบพื้นแตก ทำให้ต้วนอี้หลางที่หลับลึกอยู่ในห้วงฝัน พลันสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างกะทันหัน ก่อนที่เขาจะดีดตัวลุกขึ้น พุ่งไปยังหลังฉากกั้น ซึ่งภรรยากำลังอาบน้ำอยู่“คนบ้า! หลับตาเดี๋ยวนี้นะ!”หญิงสาวกอดตัวเองเอาไว้แน่น แม้ว่าบนกายจะสวมเสื้อคลุมเอาไว้แล้วก็ตาม“เมื่อครู่ข้าเผลอหลับไป เจ้าเป็นอะไรหรือไม่”ต้วนอี้หลางหลับตาลงตามที่ภรรยาบอก ทว่าเขาก็ยังเปิดประสาทสัมผัสทั้งหมด เพื่อตรวจจับสิ่งแปลกปลอม ที่อาจเข้ามาในช่วงเวลาที่เขาหลับลึกไป“มือข้าลื่น เลยทำแจกันตกแตกเท่านั้น เจ้าออกไปก่อน ข้าจะแต่งตัว”หญิงสาวพยักพเยิดไปยังแจกัน ที่แตกกระจายอยู่บนพื้น ไม่ห่างจากนางเท่าใดนัก“เช่นนั้น ข้าจะไปบอกให้คนยกอาหารมาให้”เมื่อเห็นแล้วว่าภรรยา ไม่ได้รับบาดเจ็บ ต้วนอี้หลางจึงรีบหาข้ออ้าง สำหรับออกไปจากตรงนี้ เพื่อให้ความเป็นส่วนตัวต่อนาง“ไม่ต้องหรอก เรากินกับทุกคนนั่นล่ะ เจ้าออกไปรอข้าข้างนอกเลยนะ”“ได้”หลังเสียงประตูปิดลง หญิงสาวก็ชะเง้อไปมองจากหลังฉากกั้น เพื่อให้แน่ใจว่าเขามิได้ใช้เล่ห์กลต่อนาง และเมื่อนางมั่นใจแล้ว ว่าสามีมิได้อยู่ภายในห้อง ใบหน้างามพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชาหญิงสาวห
Last Updated : 2025-04-04ยาจกยอดมารดา ตอนที่87 แผนร้าย
“ภรรยา...เจ้าใจเย็นก่อน”ต้วนอี้หลางรวบกอดร่างงาม ที่กำลังดิ้นรนให้พ้นอ้อมแขนของเขา ด้วยท่าทางราวนางเสือ“ใจเย็น! เจ้าจะให้ข้าใช้สามีร่วมกับผู้อื่นหรือ ข้าไม่ต้องการแบ่งเจ้ากับผู้ใด! ได้ยินไหม!”ทุกคำพูดของภรรยา ทำให้ต้วนอี้หลางอดยิ้มวกว้างไม่ได้ ชีวิตเดิมของเขา ไม่เคยมีสตรีใดหวงแหนเขาเช่นนี้มาก่อน นี่ขนาดนางประกาศว่าไม่มีใจ ยังหวงเขาขนาดนี้ ถ้ามีใจให้แก่เขา นางคงสิงร่างเขาเลยกระมัง“พี่สะใภ้โปรดใจเย็นขอรับ”น้ำเสียงปนขำขัน ทำให้สองสามีภรรยา หันไปมองยังหน้าประตู ด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกันยิ่งนัก ไฉอ้ายดวงตาเบิกกว้าง เมื่อเห็นใบหน้าที่เหมือนกับสามีของนาง เรียกว่าแทบจะทุกจุด เพียงแค่คร้ามแดดกว่าเล็กน้อยส่วนต้วนอี้หลาง กลับมีความวิตกกังวล เข้ามาแทนที่เสียอย่างนั้น น้องชายของเขาเป็นแม่ทัพ การทิ้งกองทัพมาเช่นนี้ ย่อมหมายถึงโทษมหันต์“หยางอี้หลง! เจ้ากำลังทำสิ่งใดอยู่”น้ำเสียงกดลึกของพี่ชาย ทำให้แม่ทัพหนุ่มได้แต่ยิ้มๆ เขารู้ถึงความกังวลของคนเป็นพี่ดี แต่เขาก็รู้อีกนั่นล่ะ ว่าเหตุผลของเขาที่มายืนตรงนี้ ก็มีน้ำหนักมากพอ ที่จะทำให้พี่ชายคลายกังวลลงได้แน่นอน แต่ตอนนี้ขอเย้าแหย่ คู่ข้าวใหม่ปลามัน
Last Updated : 2025-04-04ยาจกยอดมารดา ตอนที่88 สายสัมพันธ์
ชายแดนเหนือ หุบเขาพิษ เจียงอี้หยาง ข่มกลั้นความหวาดกลัว เพื่อที่จะนำผลไม้ที่หามาได้ กลับไปให้พี่สาวกับท่านปู่ฮั่ว และท่านลุงอู๋ เพราะเขาคนเดียวที่ทำให้ทุกคน ต้องตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ เด็กชายรู้สึกได้ ถึงสายตาที่กำลังจับจ้องเขาอยู่ แม้ว่าเขาจะผ่านการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี แต่ถ้าเทียบกับพี่ๆ ทั้งสามแล้ว เขายังห่างชั้นอยู่มากนัก หากพี่สาวไม่เอาร่างกายปกป้องเขา นางคงไม่บาดเจ็บ เมื่อนึกถึงตรงนี้ น้ำตาก็พลันไหลพราก ด้วยความเสียใจ ที่ตัวเขาคือต้นเหตุทั้งหมด กรร!!! เสียงขู่จากรอบทิศ ทำให้เจียงอี้หยาง ถึงกับสั่นเทาไปทั้งกาย สุดท้ายแล้ว...เขาก็ยังเป็นตัวถ่วงของทุกคนอยู่ดี แต่ถ้าเขาต้องรอให้คนเจ็บทั้งสาม ตื่นมาหาของกินก็คงมืดค่ำเสียก่อน เจียงอี้หยาง พยายามมองตรงไปเบื้องหน้า เพื่อมิให้สิ่งที่กำลังข่มขวัญเขาอยู่ จู่โจมเข้ามาในตอนนี้ เขาคือน้องชายของสามแฝด ผู้เก่งกาจแห่งแดนตะวันออก แค่นี้จะผ่านไปไม่ได้เชียวหรือ! แก๊ก! เสียงกิ่งไม้หัก ทำให้เด็กชายยืนตัวแข็งทื่อ ราวกับขาของเขากลายเป็นหินไปเสียอย่างนั้น ดวงตาที่พร่ามัวจากม่านน้ำตา มิอาจปกปิดแววหวาดหวั่นใ
Last Updated : 2025-04-05ยาจกยอดมารดา ตอนที่89 พบอีกครั้ง
“คุณชายใหญ่ คุณชายรอง” ฉู่เมี่ยวเองก็รู้เรื่องนี้ดี อาการเจ็บปวดของนายทั้งสอง นับว่ารุนแรงกว่าทุกครั้ง ดูได้จากใบหน้าที่เริ่มขาวซีด คุณหนูสามกำลังตกอยู่ในอันตราย... “พวกเจ้าเป็นอะไรไป หมอล่ะ! หมออยู่ในคณะของเรามีมิใช่หรือ!” ไฉอ้ายเอ่ยถามสามี และน้องชายของเขา ด้วยความแตกตื่น ยิ่งเห็นใบหน้าของทั้งสอง เริ่มไร้สีเลือด ความดื้อรั้นที่มีมาตลอด พลันเลือนหายไป กลายเป็นความห่วงใยเข้ามาแทนที่ “ไม่เป็นไร...เจ้าอย่าได้กังวล” มือที่ยังสั่นระริก ด้วยความเจ็บปวด ยกขึ้นวางทาบข้างแก้มของภรรยา เพื่อปลอบโยน ชายหนุ่มพยายามสูดลมหายใจ ให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทว่าทุกการหายใจเข้า มันเสียดแทงไปทั้งอก ราวมีดนับหมื่นเล่มแทงทะลุงไปในจุดเดียว น้องน้อยของเขากำลังตกอยู่ในอันตราย ครานี้นางต้องพบชะตากรรมที่ร้ายแรงเป็นแน่ มันมิเคยเจ็บเจียนตายเช่นนี้มาก่อนเลย อี้หลิงเจ้าอย่าทำให้พี่กลัว... “ดื่มชาสักหน่อยไหม เผื่อมันจะดีขึ้น” อาการแตกตื่น จนเหมือนควบคุมตนเองไม่ได้ ของหญิงสาวทำให้ต้วนอี้หลาง ปีติในใจยิ่งนัก ทว่าเวลานี้ เขาคงไม่อาจเอื้อนเอ่ยสิ่งใด
Last Updated : 2025-04-06
Latest chapter
ยาจกยอดมารดา ตอนที่119 เก็บปากของเจ้าเสีย
บ่ายคล้อย ณ ป่าท้อ “ปล่อยน้องสาวข้าไป แล้วข้าจะยอมทำตามเจ้าทุกอย่าง” สวี่หวาง เริ่มการต่อรองกับหญิงสาวแปลกหน้าอีกครั้ง ขอแค่น้องสาวของเขากลับถึงบ้าน สตรีต่างถิ่นตรงหน้านี้ ก็จะกลายเป็นแค่เศษสวะ ในสายตาเขาทันที “สวี่หวาง ข้ายอมรับว่าเคยโง่มาก่อนนะ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่า ข้าต้องโง่ตลอดชีวิตจริงไหม อีกอย่างคนสับปลับเยี่ยงสกุลสวี่ มีตรงไหนบ้างที่ข้าจะเชื่อถือได้ แล้วเจ้าคิดหรือว่า ถ้าน้องสาวเจ้ากลับไปได้ สวี่เทียนจะระดมคนมาช่วยเจ้า หึๆ เจ้าอย่าได้ฝันทั้งที่ตาตื่นอยู่เลย สวี่หวาง” น้ำเสียงเนิบช้า ชวนให้คลั่งแค้นใจของหญิงสาว ทำให้สองพี่น้องสวี่ ตวัดสายตากร้าว มองไปยังคนพูดที่กำลังนั่งจิบชา บนเก้าอี้ไม้ไผ่อย่างสำราญ นางเตรียมทุกอย่างเอาไว้พร้อมสรรพ เท่ากับการมาของเขากับน้องสาว คือสิ่งที่นางรู้ล่วงหน้าอยู่แล้ว คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ คงหนีไม่พ้นเจ้าสวะเป็นแน่ อวี๋มู่หลง!! ไยมีข้าแล้วยังมีเจ้าตามติดมาเป็นขวางหนามของข้าอีก เมื่อนึกถึงน้องชายต่างมารดา ใจของสวี่หวางก็คลั่งแค้นยิ่งนัก ทำไมคนที่เกิดมาเป็นบุตรชายของอดีตประมุข มิใช่เขา...
ยาจกยอดมารดา ตอนที่118 รอยร้าว
สองชั่วยามต่อมา ณ เรือนฉินชวง หลังจากบทรักรันเร่าร้อนสิ้นสุดลง สวี่เทียนได้ผล็อยหลับไป ด้วยความอ่อนเพลีย ต่างจากเจ้าของเรือน ที่ตอนนี้ดวงตาคู่งาม นิ่งค้างและดุกร้าว เสมือนรสรักเมื่อครู่ ไม่ได้ทำให้นางสุขสมกับมันแม้แต่น้อยร่างระหงลุกขึ้นนั่งริมขอบเตียง ก่อนจะชำเลืองมองสามี ด้วยแววตาเย็นชา นับตั้งแต่เขาเมินเฉยต่อลูกๆ ของนาง เขาก็ไม่ได้มีค่าใดในหัวใจของนางอีกต่อไปเมื่อใดที่บุตรชายของนาง ก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุดของอำนาจ สะพานผุพังนี้ นางก็พร้อมทำลายทิ้ง โดยไม่คิดลังเลให้เสียเวลาแม้แต่น้อย “เป็นท่านที่เลือกปล่อยมือข้ากับลูกเอง นับจากนี้เกิดสิ่งใดขึ้น ก็อย่าได้โทษข้าสามแม่ลูกก็แล้วกัน” ฉินชวงเอ่ยกับร่างที่หลับสนิท ด้วยน้ำเสียงไม่แยแสต่อคำว่าคนรัก ร่างงามลุกขึ้นก้าวตรงไปยังกองเสื้อผ้าของสามี ก่อนจะลงมือค้นหาสิ่งที่นางต้องการอย่างเร่งร้อนด้วยเกรงว่าหากชักช้าไป บุตรชายหญิงของนาง อาจตกอยู่ในอันตรายจนอยากจะช่วยได้ทันการณ์ ใช้เวลาเพียงครู่เดียวเท่านั้น สิ่งที่นางค้นหาก็ได้มาอยู่ในมือแล้วมือบางรีบคลี่กระดาษเนื้อหยาบ ออกอ่านในทันที ทว่าเมื่อเห็นตัวอักษรในจดหมาย คิ้ว
ยาจกยอดมารดา ตอนที่117 ลายมืออันคุ้นเคย
“กรี๊ด!! สวี่เทียน! เจ้าคนเลือดเย็น เจ้ากล้าที่จะทอดทิ้งลูกของข้าได้อย่างไรกัน” ร่างงามทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ พร้อมทั้งประคองหยกในมือ ซึ่งเป็นตัวแทนของบุตรชายเอาไว้แนบอก นางผิดตรงไหนหรือสวรรค์ ไยจึงต้องทำร้ายลูกๆ ของนางเช่นนี้ด้วย ฉินชวงทำได้เพียงตัดต่อสวรรค์ ที่ไม่เมตตานางกับลูกเลย ไม่ว่าจะเรื่องฐานะหรือความรุ่งโรจน์ ล้วนแต่เป็นนางที่อยู่ใต้เงาผู้อื่นมาตลอด พอวันนี้นางได้มีโอกาส เชิดหน้าสู้ฟ้าได้อย่างภาคภูมิ ไยสวรรค์จึงได้กลั่นแกล้ง ช่วงชิงหัวใจของนางไปเช่นนี้เล่า นางไม่ได้โง่ขนาดจะดูไม่ออก ว่าตอนนี้ลูกๆ ของนางกำลังตกอยู่ในอันตราย หรืออาจสังเวยชีวิตไปแล้วก็เป็นได้ คงไม่มีใครที่ไหนตัดลิ้นของคนอื่น แล้วช่วงชิงเสื้อผ้า และสิ่งของติดตัวใครสักคน แล้วส่งมาข่มขู่ครอบครัวเขาเยี่ยงนี้เป็นแน่ ดูได้จากสายตาของสามี มันก็ชัดเจนว่าเขารู้แล้ว ว่าลิ้นในกล่องนั่น เป็นของบุตรชายนาง ใช่สิ! จดหมายนั่นต้องไขความกระจ่างให้ข้าได้ เมื่อนึกถึงจดหมาย ที่สามีเก็บเอาไว้ในอกเสื้อ ร่างระหงจึงลุกพรวดขึ้นในทันที นางต้องรู้ให้ได้ ว่าข้างในเขียนว่าอย่างไร เพราะนั่นอาจเป็นเบาะ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่116 หวนนึกถึง
สวี่หวิ๋นไม่เอ่ยสิ่งใดอีก หญิงสาวตวัดกระบี่ในมือ พุ่งเข้าหาหญิงสาวแปลกหน้าในทันที เจียงอี้หลิง ทำเพียงขยับเท้าแค่เล็กน้อยเท่านั้น นางก็สามารถหลบหลีกการโจมตี ของสวี่หวิ๋นได้อย่างง่ายได้ แต่มีหรือสตรีเลือดร้อนเยี่ยงสวี่หวิ๋น จะยอมล่าถอยไปโดยง่าย หญิงสาวพลิกข้อมือเล็กน้อย ก่อนจะพุ่งปลายกระบี่ เข้าหาคู่ต่อสู้อีกครั้ง เจียงอี้หลิง ทำเพียงหลบหลีก การโจมตีของอีกฝ่ายไปเรื่อยๆ นางยังอยากดูฝีมือ ของบุตรสาวสวะตนนั้นอีกสักหน่อย และนั่นยิ่งเพิ่มโทสะให้แก่สวี่หวิ๋น นางไม่เคยถูกผู้ใด หหรือยามหน้าเท่านี้มาก่อนเลยในชีวิต ในเมื่อตอนนี้สตรีแปลกหน้า ทำเพียงขยับเท้า เคลื่อนไหวหลบหลีกนางเท่านั้น แต่ไม่ยอมจับอาวุธมาต่อสู้กับนาง ให้รู้ผลแพ้ชนะกันไปเลย การทำเช่นนี้มันเหมือนจงใจตบหน้านางชัดๆ “เจ้ากำลังดูถูกข้าอย่างนั้นรึ! น่าตายนัก!” สวี่หวิ๋น คำรามก้องด้วยโทสะที่ระเบิดออกมา นางไม่อยากเชื่อว่าวันนี้นางจะพ่ายให้แก่คนนอกได้ “หึๆ เจ้ายังไม่คู่ควรให้กระบี่ข้าออกจากฝัก” เจียงอี้หลิง เอ่ยด้วยน้ำเสียงเนิบช้า นางไม่ได้พูดไปส่งๆ แต่มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ หากก
ยาจกยอดมารดา ตอนที่115 ก้าวสู่กลลวง
“ข้าน้อย...” “หุบปากของเจ้าซะ! เรื่องเมื่อครู่ หากหลุดออกไป ข้าจะตัดลิ้นพวกเจ้าทั้งหมด” ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเอ่ยสิ่งใด หญิงสาวกลับชี้หน้าข่มขู่เขา และวาดปลายนิ้วไปที่อีกหนึ่งผู้คุ้มกัน กับสาวใช้ของนางให้เงียบปากเสีย เพราะหากใครคนใดเอ่ยถึงเรื่องที่เห็น ว่านางกอดกับบ่าวต่ำชั้น นางจะไม่มีวันปล่อยให้รอดไปได้แม้แต่คนเดียว นางคือคุณหนูสูงศักดิ์ แต่ผู้คุ้มกันที่บิดาหา มาล้วนเป็นพวกไร้หัวนอนปลายเท้าทั้งสิ้น จะเอาสิ่งใดมาคู่ควรแตะต้องตัวนาง แปะ! แปะ! เสียงตบมือเป็นจังหวะเนิบช้า ราวกับกำลังเย้ยหยันต่อคำพูดของนาง ดังขึ้นจากเบื้องหลัง หญิงสาวตวัดสายตามองไปยังที่มาของเสียง ก่อนจะดวงตาเหลือกค้าง เมื่อเห็นว่าพี่ชายของนาง ถูกมัดห้อยตัวอยู่บนกิ่งท้อ เมื่อครู่ที่นางเห็นเขามันคือเรื่องจริง มิใชเพียงภาพลวงตา ที่ทำให้นางหยุดม้าอย่างกะทันหัน จนเกิดเรื่องเมื่อครู่ขึ้น “พี่ใหญ่!” หญิงสาววิ่งตรงไปหาพี่ชาย นางดึงกระบี่ในมืออกจากฝัก ก่อนจะตวัดปลายกระบี่ ไปยังเชือกที่ผู้ข้อมือทั้งสองข้างของพี่ชาย จนขาดสะบั้น ทำให้ร่างโชกเลือด ล่วงลงสู่พื้นดินอย่างรวดเร็ว ท
ยาจกยอดมารดา ตอนที่114 สวี่หวิ๋น
“มันไม่ใช่สิ่งที่น่ามอง เจ้าอย่าได้คิดสิ่งใดไปไกลนัก นี่อาจเป็นเพียงกลลวง ยิ่งเจ้าคิดว่าใช่ นั่นเท่ากับเจ้าเดินตามเส้นทางที่พวกมันขีดไว้ ที่ผ่านมาเจ้ามิใช่หรือ คือผู้ขีดเส้นกำหนดมาตลอด ไยวันนี้...เจ้าจึงคิดคล้อยตามกลลวงศัตรูไปได้เล่า” สวี่เทียน หยิบยกตัวตนของภรรยาขึ้นมาเอ่ยอ้าง ต่อให้นั่นคือลิ้นบุตรชาย แล้วอย่างไรล่ะ จะให้เขาดิ้นพล่านราวสุนัขถูกน้ำร้อนราดอย่างนั้นรึ! เหอะ! เขาก็จะไม่มีวันให้ความอ่อนแอของใครก็ตาม มาทำลายสิ่งที่เขา เฝ้ารอมาทั้งชีวิต ลูก...ฮึ! ก็แค่นั้น เขาไม่ได้คิดที่จะสนใจว่าอยู่หรือตาย เพราะสิ่งเดียวที่เขาสนใจ คืออำนาจที่พึงเป็นของเขาเท่านั้น ยี่สิบปีเชียวนะ! ที่เขาสละเวลามาอยู่ในหุบเขาแห่งนี้ หากเขามีหนทาง ที่สามารถปีนป่ายให้สูงกว่านี้ได้จากที่อื่น มีหรือเขาจะยอมทำตามขอเสนอของภรรยา มาอยู่ให้สกุลอวี๋เหยียบย่ำเป็นเวลายาวนานขนาดนี้ เขยแต่งเข้าที่ไม่อาจใช้สกุลภรรยา คิดหรือว่าจะถูกมองอย่างให้เกียรติ แม้คนจะก้มหัวให้ยามพบเจอ แต่นั่นเพราะข้างกายเขา มีอวี๋เมี่ยวหรือไม่ก็บุตรชายของนาง หากเป็นเขาเดินเพียงลำพัง แทบจะไม่เคยได้รับรอยยิ้มที่ออกจ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่113 ของขวัญถึงมือ
สองชั่วยามต่อมา ณ เรือนผู้รักษาการ สองสามีภรรยากำลังนั่งกินขนมจิบชา ด้วยความสำราญ หลังจากบทรักเล่าร้อน ได้จบลงไปได้ครู่ใหญ่แล้ว การหยอกเย้ากันของทั้งคู่ ยังคงมีเป็นปกติ ราวกับพวกเขายังคงเป็นหนุ่มสาว เช่นในวันวานก็มิปาน “เรียนนายท่าน มีของขวัญมาส่งขอรับ” เสียงรายงานจากด้านหน้าประตู ทำให้สองสามีภรรยา ขยับนั่งตัวตรงอย่างมีสง่า “เข้ามา” สวี่เทียนเอ่ยปากอนุญาต ให้คนด้านนอกเข้ามาข้างในได้ เพียงบ่าวชายก้าวพ้นประตูเข้ามา สายตาของเขาก็จับจ้องไปที่กล่องไม้ในมือของบ่างผู้นั้นทันทีใครกันที่ส่งของขวัญมาให้เขากัน ด้วยในช่วงเวลานี้ หาได้มีวันสำคัญ หรือเทศกาลใด ที่ต้องมอบของขวัญของกำนัลต่อกัน หากจะเป็นคนจากภายนอกหุบเขา ก็ไม่น่าจะมีใครส่งมา โดยไม่แจ้งล่วงหน้าถึงการมาเยือน “เป็นของขวัญที่ไม่ทราบที่มาขอรับ ข้าน้อยคิดจะเปิดดู แต่...มิกล้าทำโดยพลการขอรับ” บ่าวชายรีบชี้แจง ต่อการที่เขาไม่อาจบอกถึงสิ่งของข้างในได้ เพราะเคยมีคนเปิดดูของขวัญ เพื่อตรวจสอบก่อนจะนำมาส่งมอบให้แก่ผู้เป็นนาย ผลก็คือบ่าวคนนั้น ได้สิ้นใจภายใต้คมดาบของท่านผู้รักษาการ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่112 ส่งของขวัญ
“แต่ข้ามีข้อเสนอที่ดีกว่านั้น หากเจ้าตอบรับมัน ข้าจะมิถือสาเรื่องเมื่อครู่นี้” เมื่อมีสิ่งอื่นที่ดึงดูดใจ มากกว่าการที่นางสามหาวต่อบิดา สวี่หวางจึงยื่นข้อเสนอในทันที หญิงสาวตรงหน้าอาจเพียงแค่ อยากเรียกร้องความสนใจจากเขา หาไม่แล้วมีหรือหัวหน้าผู้คุ้มกัน จะพาเขามาที่นี่ “ข้อเสนอ...คนเยี่ยงเจ้า มีข้อเสนอใดกับข้าเช่นนั้นรึ!” น้ำเสียงปนเย้ยหยันของหญิงสาว ทำให้สวี่หวางจำต้องข่มกลั้นเอาไว้ก่อน ในเมื่อหมากกระดานนี้ นางอยากควบคุม เขาก็จะยินยอมเล่นไปกับนางสักหน่อย ค่อยจบมันในหมากตัวสุดท้าย “เป็นอนุของข้า แล้วเรื่องเมื่อครู่ข้าจะปล่อยผ่านไป” “อยากฟังข้อเสนอของข้าบ้างไหม” หญิงสาวย่อนถามกลับ ด้วยน้ำเสียงที่ดูไม่จริงจังเท่าใดนัก “ว่ามาสิ! ข้าคือบุตรชายของประมุขแห่งหุบเขานี้ ไม่มีสิ่งใดที่จะหามิได้” สวี่หวางตบตนเอง พร้อมประกาศให้รู้ถึงอำนาจในมือ เขาคือบุตรชายคนโต ภายหน้าเขาก็คือประมุขผู้มั่งคั่ง เจ้าของหุบเขาแห่งนี้ แค่สตรีต่างถิ่นคนหนึ่ง มีหรือเขาจะเลี้ยงดูนางไม่ได้ “จริงหรือ...บิดาเจ้าแซ่สวี่ ไหนเลยจะเป็นประมุขได้” เมื่อได้ยินพูดของหญิงสาวตรงหน้า สวี่หวางถึงกับหน้าถอดสี หรือนี่จะ
ยาจกยอดมารดา ตอนที่111 แค่ขยะ
“ข้าน้อยเพียงจะมาแจ้ง ให้ท่านผู้รักษาการทราบ ว่าตอนนี้...มีคนพบเห็น ท่านประมุขน้อยแล้วขอรับ” “ที่ไหน!” สวี่หวางรีบถามด้วยความตื่นเต้น หากวันนี้เขาสามารถทำให้อวี๋มู่หลง หายไปจากโลกนี้เสีย อนาคตของเขา ก็จะได้ไม่ต้องอยู่ภายใต้เงาผู้ใดอีก มารดาที่เป็นภรรยาแรก กลับกลายเป็นได้เพียงอนุ ที่รับเข้าสู่บ้านเท่านั้น ไม่อาจก้าวขึ้นทัดเทียมอดีตประมุข และเขาก็เป็นได้เพียงแค่ลูกที่บิดา ไม่อาจเชิดชูออกหน้าได้แม้คนเหล่านี้ จะให้ความนอบน้อมต่อเขา แต่ความเป็นจริงแล้วพวกมัน ก็ไม่เคยเห็นเขาในสายตาจริงๆ สักครั้ง หากเทียบกับอวี๋มู่หลง เจ้าสวะไร้ค่านั่น! “ในป่าท้อทิศตะวันออกของหุบเขาขอรับ” หัวหนาผู้ดูแล ตอบไปตามหน้าที่ แม้ว่าใจเขามิได้ชื่นชอบอนุและลูกๆ ของนาง ที่อาจหาญทำตัวทัดเทียมท่านประมุขน้อย แต่เขาก็ยังไม่มีอำนาจมากพอ ที่จะต่อกรกับผู้รักษาการได้ จนกว่าท่านประมุขน้อย จะก้าวขึ้นสู่อำนาจอย่างแท้จริง “พาข้าไป!” “แต่...” หัวหน้าผู้คุ้มกัน คิดที่จะปฏิเสธ ทว่า... “ฮึ! หรือเจ้าคิดจะปกป้องคนไร้ค่านั่น” สวี่หวาง พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเ
