รางวัล

"มึง!!"

เปาะ! สิ้นเสียงดีดนิ้วเพียงเเค่ครั้งเดียว ชายฉกรรจ์สี่ถึงห้าคนก็พุ่งเข้าล็อกตัวเป้าหมายไว้ทันที นั่นก็คือกันต์ ซึ่งตอนนี้ตะโกนโหวกเหวกด่าทอหนุ่มหน้าฝรั่งเจ้าของหมัดที่ทำเขาเลือดจมูกไหลทะลัก!

แต่อีกคนกลับไม่สนใจ เขาก้มลงประคองหญิงสาวที่นอนหมอบอยู่กับพื้น ท่าทางหวาดกลัวจนตัวสั่นของเธอนั้น ทำให้คิ้วหนาขยับเข้าหากันเล็กน้อย

"เจ็บมากไหม?"

"ฮึก! ฮือ~ๆ ๆ"

"......"

เมื่อสาวเจ้าเงยหน้าขึ้น มุมปากเล็กมีเลือดซึม ใบหน้าซีกหนึ่งที่โดนตบมีรอยแดงเด่นชัดและเริ่มบวมเป่งจนคนมองนิ่งอึ้งไป ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นเงียบขรึมจนน่ากลัว

"ฮึก!"

ยิ้มที่ส่ายหน้ารัว ๆ และพอเธอปรับสายตาพร่ามัวเพราะน้ำสีใสที่ทำให้มองเห็นลำบากได้แล้วนั้น เธอก็ต้องผงะถอยห่างทันที เพราะคนที่มาช่วยเธอทั้งตัวใหญ่และหน้ากลัวแบบสุด ๆ!

"กูชนะ" ไบร์ทเปลี่ยนเป็นหันไปพูดประโยคเดิมซ้ำ ๆ กับชายหนุ่มที่ถูกล็อกตัวไว้ เพราะตอนนี้เขาเจอรางวัลที่ตัวเองอยากได้แล้ว

"มึงจะกวนตีนกูไปถึงไหนวะ! แล้วก็บอกไอ้พวกนี้ปล่อยกูได้แล้ว ปล่อย!!"

"มึงใจเย็นเพื่อน เขาชนะมึงก็ต้องทำตามสัญญาสิวะ"

นิกรีบเข้ามาช่วยเกลี่ยกล่อมเพื่อนอีกแรงเพราะกลัวมันจะโดนลากไปยิงทิ้ง เพราะคนที่มันหาเรื่องอยู่ธรรมดาซะที่ไหน!

"มันจะเอาอะไรวะ!?"

"เอาคนนี้"

ใบหน้านิ่งบวกกับน้ำเสียงเย็นชาไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ เอ่ยขึ้นพร้อมกับชี้ไปทางหญิงสาวที่กำลังตะกายตัวลุกขึ้นอย่างยากลำบาก

"..."

"ไม่!"

นี่ไม่ใช่เสียงของชายหนุ่มผู้เป็นแฟน แต่คือเสียงของยิ้ม เธอปฏิเสธเสียงแข็ง ก่อนจะวิ่งไปทางแฟนหนุ่มที่ตบเธอหัวคะมำ แต่ทว่าตอนนี้เขากลับไม่น่ากลัวเท่าคนที่ชี้มือมาทางเธอ

เธอสัมผัสได้แบบนั้นจริง ๆ !

"มึงบ้าหรือไงฮะ!”

"กันต์ ฮือ ๆ ๆ"

เธอวิ่งมาช่วยดึงชายฉกรรจ์ที่ล็อกตัวและกดหัวแฟนเธอไว้ทันที ผู้หญิงเวลารักใครก็รักหัวปักหัวปำจริง ๆ ต่อให้เขาจะทำไม่ดีกับตนอย่างไรก็ยังเป็นห่วงเขามากกว่าตัวเองด้วยซ้ำ!

จะเรียกว่าโง่ซะยิ่งกว่าโง่ก็คงพูดไม่ผิด...

"ปล่อยกันต์เดี๋ยวนี้นะ!"

"บอกให้ปล่อยไง!"

ตุบ! ๆ ๆ ๆ เสียงทุบตามร่างกายของชายชุดดำร่างโตที่มองเธอตาปริบ ๆ เพราะแปลกใจในความกล้าหาญของหญิงสาวที่ตาข้างหนึ่งบวมจนปิด

"ให้ทำ" น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

"มึงจะเอายังไงกับกูหา!? ไอ้กุ๊ย!"

"กุ๊ยพ่อมึงสิ"

"ไอ้กันต์มึงอยากตายรึไงวะ มึงรู้ตัวรึเปล่าว่ามึงด่าใครอยู่"

"ด่าไอ้เหี้ยนี่ไง! มันบ้าเหรอถึงจะมาเอาแฟนกู"

ในที่สุดเขาก็พูดคำว่าแฟนออกมาครั้งแรกในรอบสี่ปีต่อหน้าคนมากมาย ยิ้มไม่รู้ว่าควรดีใจหรือเสียใจกับสถานการณ์ตรงหน้าดี เพราะเขามาพูดเอาตอนนี้ มันก็ไม่มีความหมายหรือประโยชน์อะไรเลย!

"กูจะเอา" ไบร์ทเองก็ยังคงพูดด้วยท่าทีนิ่งเฉยเช่นเดิม ไม่มีใครคาดเดาได้เลยว่าตอนนี้เขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

"มึง!!!!"

"มึงฟังกู ๆ ถ้ามึงไม่อยากตายวันนี้ไอ้เหี้ยกันต์!"

นิกที่ทนไม่ไหวรีบเข้าไปดึงเพื่อนอีกคนให้ฟังสิ่งที่เขาอธิบายก่อนที่มันจะโดนเป่าหัวทิ้ง พร้อมทั้งเขาและยิ้ม

"มึงมีเรื่องกับใครก็ได้ แต่มึงจะมีเรื่องกับคนนี้ไม่ได้ มึงอยากโดนระเบิดสมองหรือไง มันเป็นเจ้าของที่นี่ เป็นเจ้าของบ่อนและพ่อมันเป็นผู้มีอิทธิพลขาใหญ่ พวกมันเป็นเเก๊งมาเฟีย มึงจะไม่ได้ตายคนเดียวแต่มึงจะลากกูกับยิ้มไปด้วย "

นิกกัดฟันพูดกับคนตรงหน้า เขาพยายามพูดให้เบาที่สุดแต่ให้เพื่อนได้ยินชัด เพราะถ้าขืนมันยังดื้อด้านมีหวังได้ตายห่ากันหมด ไม่ใช่ไม่สงสารยิ้ม แต่ดูท่าเพื่อนเขาทำร้ายเธอ แต่กลับเป็นผู้ชายคนนั้นเข้าช่วย อย่างน้อยก็เป็นสุภาพบุรุษมากกว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนเธอก็เเล้วกัน

"..."

"กันต์ เจ็บไหม ฮึก ฮือ ๆ"

สาวเจ้าที่หน้าบวมเป่ง ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง แต่เธอกลับไม่สนใจตัวเองสักนิด เมื่อชายน่ากลัวผู้นั้นส่งสัญญาณให้ลูกน้องเขาปล่อยแฟนเธอ ยิ้มก็รีบวิ่งเข้าหาเขาทันที กลัวก็กลัวห่วงก็ห่วง

"หลบไป"

"มึงจะเอาไปนานแค่ไหน?"

"กันต์!!!"

เมื่อได้ยินประโยคสิ้นคิดจากปากแฟนหนุ่ม เธอแทบจะเป็นลมล้มลงตรงนั้นให้ได้ หัวใจที่เเตกสลายยิ่งแหลกเป็นผุยผง เธอไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนจะยกเธอให้เป็นของรางวัลกับการพนันบ้าบอของเขา มันเกินไปแล้วจริง ๆ !

"สามเดือน"

"ได้ สามเดือน มึงจะเอาก็เอาไป" กันต์เอ่ยเสียงแข็งแต่ถ้าฟังดี ๆ จะรับรู้ได้ว่าหางเสียงสุดท้ายของเขามีอาการสั่นเล็กน้อย เเต่เจ้าตัวพยายามปรับมันให้ปกติที่สุด

"ไม่เอายิ้มไม่ไป กันต์ช่วยยิ้มที!"

เสียงร้องตะโกนของหญิงสาว เธอกรีดร้องเมื่อโดนลูกน้องของชายผู้นั้นเพ่งเป้ามาที่ตน เธอกลัวจนตัวสั่น พยายามขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นแฟนแต่ก็ไร้ผล

"ฮือ ๆ ๆ กันต์! ปล่อยนะ! อย่ามาจับ"

เธอรีบวิ่งมุดออกมาจากการโดนห้อมล้อม และวิ่งมากอดผู้เป็นแฟนไว้แน่นอย่างคนหวาดกลัว เพราะเธอยังมีความหวังว่าเขาคือที่พึ่งหนึ่งเดียวของเธอ

"อย่าเอายิ้มไปให้เขาเลยนะ ฮือ ๆ ๆ"

"ฮึก~ กันต์ไม่รักยิ้มแล้วเหรอ? จะทำยังไงก็ได้แต่อย่าให้ยิ้มไปกับคนอื่นเลยนะ ขอร้องละ ฮือ ๆ ๆ"

"ปล่อยกู แล้วก็ไปกับมันซะ!"

นี่เขายังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม! หรือหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างหรือเปล่า? คิดจะยกเธอที่เป็นแฟนให้คนที่ชนะพนันง่าย ๆ แบบนี้เนี่ยนะ?

"แต่เราเป็นแฟนกันนะ"

"ผู้หญิงจืดชืดแบบมึงกูไม่เอาอยู่แล้ว ถ้ามีคนอยากได้ก็เอาไปสิวะ"

"มึงมันน่าเบื่อฉิบหาย จะไปตายที่ไหนก็ไป!"