Home / แฟนตาซี / วันสิ้นโลกของผม / 71 พุดดิ้งใบบัวบก [2/5]

Share

71 พุดดิ้งใบบัวบก [2/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-14 11:04:28

“มีแต่ผมคนเดียวแหละที่คิดไม่ซื่อ" ส่วนหมอนี่คิดกับเขาแค่เพื่อน

แต่กลับกลายเป็นตึงเครียดหนักกว่าเดิมอีก…

“อ่า… พี่ขอโทษ ทำให้นายรู้สึกแย่หรือเปล่า” หงส์ยกมือตบปากตัวเอง

“ผมทำใจมานานแล้วล่ะ” ว่าเรื่องของพวกเขาสองคนมันยากมาตั้งแต่แรก ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากการเป็นเพื่อน มันพัฒนาไปยากมาก จะเดินหน้าก็กลัวว่าหากวันใดวันหนึ่งบอกความในใจไปแล้วไม่ตรงกัน นอกจากจะไม่ได้แฟนแล้ว ยังเสียเพื่อนดี ๆ คนหนึ่งไปด้วย

เวลามีคนเข้ามาจีบเลวี่เขาต้องกัดฟันอดทนไม่ให้แสดงอาการหึงหวงออกไปเพราะกลัวว่าจะถูกรู้ความในใจแล้วตีตัวออกห่าง

“แต่แค่เห็นว่าหมอนี่ยังมีชีวิตอยู่…” ทีโอเดินไปนั่งข้างเตียงอีกฝั่ง มองใบหน้ายามหลับของอีกฝ่าย กระบอกตาร้อนผะผ่าว “ก็พอแล้วล่ะ” ต่อให้ไม่ได้มีสถานะเป็นคนรัก… ให้เป็นแค่เพื่อนตลอดไปเขาก็ยินดี ขอแค่ยังมีอีกคนอยู่ในสายตาเท่านี้ก็ดีมากแล้วจริง ๆ

“เลิกพูดเรื่องหม่น ๆ เถอะ” ทีโอกะพริบตาถี่ไล่อาการอุ่นร้อนที่เบ้าตาออกไป “เพราะถูกใช้พลังควบคุมจิตใจนานเกินไปเลยทำให้ตกอยู่ในสภาพนี้เหรอพี่นิค” หันไปขอคำปรึกษาจากคนเป็นหมอแทน

“ก็มีส่วน ที่ผ่านมาจิตใจของเด็กคนนี้คงพยายามต่อต้านการควบคุมมาตลอด พอรู
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   73 ยินดีต้อนรับ [5/5]

    “ใช่ ที่นี่ก็เหมือนจุดพักผ่อนเวลาที่พวกเราลงมาทำธุระเท่านั้น” เฉินเฟิงพยักหน้ายืนยัน ถึงจะเป็นบ้านพ่อกับแม่ของเจ้ากระต่าย แต่ถ้าพูดเรื่องที่อยู่เป็นหลักแหล่งก็คงต้องยกให้บ้านบนภูเขาที่นั่นมีแต่พวกเขาอย่างแท้จริง ทำทุกอย่างได้ตามใจต้องการไม่ต้องคอยพะวักพะวนว่าจะมีคนรู้ความลับเรื่องพลังพิเศษ หรือหูกระต่ายกลายพันธุ์ของเขาทุกวันนี้คนในหมู่บ้านยังไม่มีใครรู้เลยว่าเฉินเฟิงมีพลังพิเศษสายพฤกษา ได้แต่ระแคะระคายเรื่องเป็นมนุษย์กลายพันธุ์เพราะชอบสวมฮู้ดคลุมศีรษะอยู่ตลอดเวลา และสีตาที่เปลี่ยนจากดำสนิทเป็นสีแดงทับทิม“ยังมีบ้านบนภูเขาอีกเหรอครับ” เลวี่กลืนน้ำลายอึกใหญ่ นึกภาพการอาศัยอยู่ในป่าไม่ออกเลย“เรื่องมันยาวน่ะ ไว้จะเล่าให้ฟังวันหลัง” ทีโอเห็นเลวี่มีสีหน้าลังเลก็รีบออกตัวว่าจะเล่าที่มาที่ไปให้ฟัง ให้ความรู้สึกอยากเผือกมาเบี่ยงความสนใจเรื่องการกินนอนในป่าใหญ่ ควรให้หมอนี่ไปเห็นด้วยตัวเองว่าป่าที่พวกเขาพูดถึงนั้นน่าอยู่มากกว่าคอนโดมิเนียมแสนแพงในค่ายพันธมิตรเสียอีก “แล้วหัวหน้าจะขึ้นเขาวันไหนครับ” ไหน ๆ หมอนี่ก็ฟื้นแล้ว รีบพาไปเก็บเลยดีกว่า“เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะขึ้นภูเขาแล้วล่ะ” โจเซฟ“ตรวจห

  • วันสิ้นโลกของผม   73 ยินดีต้อนรับ [4/5]

    กลับไปหาเฉินเฟิงดีกว่าป่านนี้คงจะเรียนทำชารางจืดกับคุณตาเสร็จแล้ว หน้าที่ดูแลคนป่วยปล่อยให้ทีโอทำไป ส่วนเขาจะไปรับแฟน“ครับพี่” ทีโอที่สีหน้าไม่ค่อยสู้ดีรับปากพยักหน้าหงึกหงัก อยากรีบนำชามไปวางบนโต๊ะ แต่คุณหมอกำลังพูดถึงเรื่องการดูแลคนป่วย ผู้ใช้พลังโลหะจึงไม่สามารถวางชามได้ชั่วขณะเพราะมัวแต่ตั้งใจฟังกลัวว่าจะมีจุดตกหล่นในตอนที่เขาไม่ได้สนใจเต็มที่ ท่าทางเซ่อซ่าของทีโอพลอยทำให้คนป่วยมีรอยยิ้มที่มุมปากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนเลย…“พี่ไปรับอาเฟิงก่อน พวกนายก็ค่อย ๆ คุยกันไป” หมายถึงสถานการณ์ปัจจุบันของแต่ละคน“คุยกันเบื้องต้นแล้วครับ หมอนี่กลัวว่าพวกเราจะคิดมากเรื่องที่เคยอยู่รังโจร” ทีโอได้โอกาสชิงพูดขอความเห็นใจ รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนร่วมทีมคงไม่ว่าอะไรหากเขาอยากจะให้เลวี่มาเป็นสมาชิกคนหนึ่ง“ทีโอ!” เลวี่มองเพื่อนสนิทตาเขียวพูดอย่างนั้นได้ยังไง! เกิดพวกพี่ ๆ เข้าใจผิดคิดว่าเขาเสี้ยมทีโอให้พูดขึ้นมาได้มองเจ้าบื้อนี่ไม่ดีไปด้วยแน่“อ๋อ เรื่องนั้นไว้ลองถามอาเฟิงกับหัวหน้าสิ” นิโคลัสไม่รับปากแต่ก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าอีกฝ่ายคงได้เป็นสมาชิกใหม่ในเร็ววันในเมื่อคนที่มีลางสังหรณ์สุดยอดอย่างหงส์เป็

  • วันสิ้นโลกของผม   73 ยินดีต้อนรับ [3/5]

    “กูห่วงมึงที่ไหน กลัวมึงจะพากูไปตายต่างหาก” เลวี่เมินหน้าไปทางอื่น รู้สึกหน้าร้อนตั้งแต่แก้มลามไปถึงใบหู“มึงนี่น้าา…” ปากเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน “เอาเป็นว่าไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น พักผ่อนให้เพียงพอ ถ้ารู้สึกดีขึ้นแล้วค่อยว่ากันอีกที มึงหลับไปตั้งหลายวันต้องบำรุงมากหน่อย” ทีโอดันไหล่อดีตรูมเมตให้นอนบนเตียงพร้อมห่มผ้าจนถึงหน้าอกให้“บำรุงเชี่ยอะไร อาหารหายากจะตาย” ถึงที่นี่จะอุดมสมบูรณ์แต่เขาไม่ได้ทำงาน จะให้กินง่าย ๆ ได้อย่างไร“กูมีให้กินก็กินไปเถอะน่า” โรคเกรงใจกำเริบไม่ดูเวล่ำเวลาเลย “ไม่ต้องพูดอะไรอีก นอนไปได้แล้ว” ทีโอยกนิ้วชี้หน้าเพื่อนเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำท่าจะเปิดปากแย้ง“...” เลวี่“ไม่ต้องเสือกเถียงกูในใจด้วย แค่อ้าปากกูก็เห็นลิ้นไก่มึงแล้ว” พออ้าปากหนที่สองก็รีบพูดดักคอเช่นเดิม ไม่ได้กินกูร้อกกก~“อ้าปากแล้วไม่เห็นลิ้นไก่จะให้เห็นอะไร เห็นปอดหรือไง? มึงบ้าเปล่า” ใครสั่งให้เลวี่หุปปากก็ได้ทั้งนั้นยกเว้นทีโอ“...” ทีโอโอเคมึงชนะ กูไม่เถียงด้วยแล้ว!เชื่อแล้วว่าต่อให้โลกแตกเขาก็ไม่มีวันเถียงชนะมัน!!…“เพื่อนฟื้นแล้วเหรอ” โจเซฟได้นอนหลับไปงีบหนึ่งลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาและเริ่มกิน

  • วันสิ้นโลกของผม   73 ยินดีต้อนรับ [2/5]

    เป็นวินาทีที่บีบคั้นจนหัวใจแทบแตกสลาย ไหนจะพ่อแม่ที่กลายเป็นซอมบี้หลังจากออกตามหา หากไม่ได้โจเซฟช่วยพามาอยู่ในทีมนี้ เขาคงทำงานให้กองทัพแล้วออกตะลุยทำภารกิจจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่งแต่แล้วส่ิงที่เขาเคยทำหลุดหายไปก็กลับมาอยู่ตรงหน้าอีกครั้ง นับจากนี้ไปเขาจะไม่มีวันปล่อยมือคู่นี้ให้หลุดจากมือของเขาอีก… ไม่มีวัน!“กูก็คิดว่ากูจะตายไปแล้วเหมือนกัน” เลวี่เข้าใจความรู้สึกนั้นดี ในตอนที่มือหลุดออกจากกัน เขาได้เห็นสีหน้าเจ็บปวดของคนตรงหน้า ได้เห็นว่าอีกฝ่ายพยายามจะตามลงมา แต่ผู้รอดชีวิตบนเฮลิคอปเตอร์ก็ทั้งผลักทั้งดันให้หมอนี่เข้าไปด้านในไม่ให้ทำอะไรบุ่มบ่าม ซึ่งเขารู้สึกขอบคุณมาก ๆเขาถูกซอมบี้กัดแล้วรอดมาได้ก็จริง แต่ใครจะรู้ล่ะว่าหากทีโอตามลงมาแล้วถูกกัดจะไม่กลายเป็นซอมบี้ไปแทน“แล้วมีตรงไหนที่ยังเจ็บอยู่อีกไหม มึงนอนหลับไปนานมาก” ทีโอเห็นสีหน้าหม่นของอีกคนก็คิดไปว่าอาจจะกำลังนึกถึงความทรงจำแย่ ๆ“กูนอนหลับไปนานเท่าไร?” ในความรู้สึกของเขาเป็นเหมือนฝันตื่นหนึ่งเท่านั้น“เกือบ 2 สัปดาห์”“นานขนาดนั้นเลยเหรอวะ” คนเพิ่งฟื้นคืนสติตกใจตาโต“ตอนได้รู้ข่าวจากพี่ ๆ ว่าเจอผู้ชายผมสีทองตาสีฟ้า กูนี่ว

  • วันสิ้นโลกของผม   73 ยินดีต้อนรับ [1/5]

    ท่ามกลางกลิ่นหอมอ่อน ๆ ในห้องนอน ผ้าม่านสีอ่อนถูกมัดรวบไว้ด้านข้าง บานหน้าต่างถูกเปิดออกกว้างให้อากาศได้ระบายผ่านเข้าไปในห้องนอนที่ปัจจุบันได้เแปรสภาพเปลี่ยนเป็นห้องพักฟื้นผู้ป่วยชั่วคราว จากที่เคยมีแค่โต๊ะ เตียง ตู้ ก็มีเสาน้ำเกลือและชุดปฐมพยาบาลฉุกเฉินวางไว้ด้วยสายลมพัดพากระดิ่งข้างหน้าต่างส่งเสียงดังกรุ๊งกริ๊ง ทั้งยังนำพากลิ่นหอมของท้องทุ่งในชนบทเข้ามาคลอเคลียจมูกให้คนที่นอนหลับมาอย่างยาวนานได้ขยับจมูกฟุดฟิดตามกลิ่นข้าว… หรือเปล่านะ?นานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้รับรู้กลิ่นหอมอย่างนี้ในตอนที่เริ่มมีสติ เขาเหมือนคนจมน้ำมาตลอด และยิ่งนานวันก็ยิ่งจมลึกลงไปเรื่อย ๆ แม้กระทั่งผิวน้ำที่มีแสงสว่างก็เริ่มมองไม่เห็นค่อย ๆ ดำดิ่งลึกมากขึ้นทุกขณะที่หายใจ…แต่มาวันนี้เมื่อเขาลืมตาขึ้นกลับพบว่าผืนน้ำที่เคยห่างไกลได้ขยับเข้ามาใกล้จนเห็นแสงสว่างรำไรหากเอื้อมมือออกไปจะคว้าจับแสงกระทบน้ำเหล่านั้นจะสัมผัสถึงแสงได้หรือเปล่าหรือจะถูกฉุดกระชากให้ดำดิ่งลึกลงไปมากกว่าเดิมหรือนี่จะเป็นเพียงฝันในฝันของตัวเขาเองความลังเลไม่แน่ใจปรากฏอยู่บนคิ้วเรียวที่ขมวดมุ่น ริมฝีปากสีซีดเม้มแน่นก่อนจะเปลี่ยนเป็นเส้นตรง

  • วันสิ้นโลกของผม   72 ไม่ใช่ความฝัน [5/5]

    “รางจืด[1]น่ะ เคยได้ยินไหม” คุณตาหันหลังเดินกลับขึ้นบ้าน“เคยได้ยินครับ แต่ไม่เคยเห็นต้น” เฉินเฟิงตอบขณะเดินตาม ส่วนนิโคลัสก็ตามมาด้านหลังอีกที แม้จะไม่เคยได้ยินพืชชนิดนี้มาก่อนเพราะเป็นพืชพื้นถิ่น คุณหมอหมีก็พยายามตั้งใจฟังเต็มที่ หลายวันที่ผ่านมานับว่าเขาได้เปิดหูเปิดตามากเลยทีเดียว“ใบมันก็จะยาว ๆ มน ๆ หน่อย ต้นมันจะเป็นเถาเลื้อยไปตามพื้น ตาเองก็มีอยู่ต้นหนึ่ง เดี๋ยวจะพาไปดู” เดินทะลุตัวบ้านไม่นานก็ไปโผล่ยังแปลงสมุนไพรของชายชรา เฉินเฟิงเอ่ยปากจะทำโรงเรือนให้ ท่านก็โบกมือปฏิเสธ บอกว่าพืชพวกนี้ให้อยู่กับลมกับฝนไปนั่นแหละ อย่าไปฝืนธรรมชาติมันเลย คนเสนอความคิดก็เลยได้แต่พยักหน้าหงึกหงักไม่พูดเซ้าซี้อีกเดินไม่นานก็เห็นพุ่มรางจืดที่คุณตานำเสาคอนกรีตมาปักไว้และให้ต้นรางจืดเลื้อยพันจนกลายเป็นพุ่มใหญ่“จำหน้าตามันไว้ดี ๆ นะ เดี๋ยวไปเจอพืชอย่างอื่นที่หน้าตาเหมือนกันแล้วเอาไปใช้แทนกันล่ะยุ่งเลย” ได้ยินอย่างนั้นทั้งหมีและกระต่ายก็ขอคุณตาเด็ดมาหนึ่งใบ เริ่มสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวของมันบันทึกเข้าไปในสมองทันที“รางจืดน่ะ ถือเป็นพืชล้างพิษติดอันดับขวัญใจมหาชนเลยล่ะ” คุณตาเอามือไพล่หลังอธิบาย “ฉีดยาฆ่า

  • วันสิ้นโลกของผม   72 ไม่ใช่ความฝัน [4/5]

    งุนงงไปพักใหญ่ว่าเพดานห้องนอนมันมีก้อนเมฆด้วยเหรอ? กว่าจะตั้งสติได้ก็มีคุณลุงคนหนึ่งจูงวัวออกมาเล็มหญ้าแถวนั้นแล้วก็ออกปากแซวเพื่อนร่วมวงคนอื่นที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น“ของขึ้นชื่อประจำตำบลเลยนะครับ ถือว่าได้กินของดีแล้ว” เฉินเฟิงกลั้นยิ้มให้กับสภาพของหัวหน้า“เล่นเอาเบลอไปเลย”“ไปนอนพักที่บ้านก่อนดีกว่าครับ” เจ้ากระต่ายแนะ “ผมทำข้าวเช้าเผื่อไว้ให้แล้ว”“อืม ว่าจะนอนอีกสักงีบ พอกินเสร็จก็จะขึ้นเขาแล้วล่ะ” หมู่บ้านไม่มีอะไรต้องห่วงแล้ว ทุกคนสามารถนำสิ่งที่เขาสอนมาใช้ปกป้องตนเองและครอบครัวได้เป็นอย่างดี แถมยังมีสีหน้าสดใสไม่อมทุกข์เหมือนวันแรก ๆ ที่เขาเข้ามาช่วยสอนวิชาการต่อสู้ถือว่าปรับตัวได้ดีทั้งทางร่างกายและจิตใจหมดห่วงแล้วล่ะหมีกระต่ายมองส่งหัวหน้าทีมสุดเท่ที่ขนาดเมายังมีสภาพดูดีเหมือนสวรรค์รัก เดินเซยังเท่ทำได้ยังไง ยกเว้นตอนอาเจียนนะ ต่อให้เป็นพระเอกระดับโลกก็หมดสภาพไม่เหลือหล่อพอไม่มีคนทักระหว่างทางสองคู่รักก็เดินทางไปถึงจุดหมาย“สวัสดีครับคุณตา” เฉินเฟิงยกมือไหว้ชายชราที่ออกมาต้อนรับ ในมือถือขันเงินใส่น้ำลอยดอกมะลิ“วันนี้ก็ยังมาเช้าเหมือนเดิม” คุณตายิ้มพลางยื่นขันเงินให้

  • วันสิ้นโลกของผม   72 ไม่ใช่ความฝัน [3/5]

    “อย่างนั้นก็ต้องส่งไปให้คุณสิงหาที่ค่ายพันธมิตร แต่น่าจะไม่ต่างจากที่ฉันดูแล” เพราะเลวี่ไม่ได้ป่วยไข้แต่ป่วยใจ การที่นอนหลับหมดสติเป็นเวลานาน สิ่งแรกที่ต้องทำคือการบำรุงร่างกายไม่ให้ขาดสารอาหารและหมั่นขยับร่างกายอย่างสม่ำเสมอไม่ให้กล้ามเนื้อลีบแบน“งั้นอยู่ที่นี่ดีกว่า” ถ้าการรักษาไม่ต่างกันมาก เขาก็ไม่อยากเคลื่อนย้ายเลวี่หากไม่จำเป็น“เดี๋ยวลองให้อาเฟิงต้มยาสมุนไพรผสมกับอาหารเหลวดู ช่วงนี้พลังของอาเฟิงค่อนข้างเสถียรแล้ว” หมายถึงพลังใหม่ที่ได้รับมาเพิ่มก่อนหน้านี้เจ้ากระต่ายไม่สามารถใช้พลังที่สองได้อย่างชำนาญ เวลาใช้ออกมาทีไรมักทำให้พืชชนิดนั้นกลายเป็นพืชมีพิษร้ายแรงทุกที แต่พอผ่านการใช้งานนาน ๆ เข้าก็สามารถจำกัดปริมาณสารที่ต้องการให้พืชมีได้อย่างไม่ยากเย็นมากนัก“มันจะโอเคใช่ไหมพี่” เขายังจำได้เลยว่าตุ่นถึงกับล้มทั้งยืนตอนที่สูดดมพิษในอากาศเมื่อครั้งอยู่โรงพยาบาลหลังจากคุณเชฟใช้พลังออกไปแบบไม่รู้ตัว“เมื่อวานวิ่งมาเหนื่อย ๆ วันนี้ร่างกายเป็นยังไงบ้างล่ะ” ทีโอขมวดคิ้วเมื่อถูกเปลี่ยนเรื่องคุย แต่ก็ยอมทบทวนสภาพร่างกายของตนเองในปัจจุบันพร้อมทั้งรายงานไปตามตรง“ไม่ปวดกล้ามเนื้อ ไม่มีอากา

  • วันสิ้นโลกของผม   72 ไม่ใช่ความฝัน [2/5]

    “กูมีพุดดิ้งใบบัวบกที่โคตรอร่อยด้วยนะ ไม่ตื่นมากินจริง ๆ เหรอ ฝีมือเชฟภัตตาคารอาหารระดับสองดาวเลยนะเว้ย” สรรพนามที่คุ้นเคยถูกนำมาใช้กับรูมเมตควบตำแหน่งเพื่อนสนิททีโอหยิบจานขนมไปไว้เหนือจมูกเลวี่ยั่วให้คนหลับน้ำลายสอ แต่ใบหน้าขาวซีดก็ไม่ตอบสนอง สุดท้ายก็ต้องยกขนมมากินเอง รสสัมผัสเนียนนุ่มเหมือนพุดดิ้งคัสตาร์ด แต่รสชาติและกลิ่นกลับเหมือนขนมเปียกปูน ถ้ามีมะพร้าวขูดสักหน่อยก็ใช่เลย… แปลกใหม่แต่ก็อร่อย“มึงตื่นเถอะ ที่นี่ไม่มีใครทำอันตรายมึงหรอก” ทีโอกินขนมเสร็จก็หันไปพูดกับเลวี่ต่อ “นอกจากขนมแล้วพี่เฟิงยังทำอาหารอร่อยมาก ทั้งอาหารประเทศ C หรืออาหารพื้นบ้านก็ทำได้หมดเลย” ไม่รู้ว่าใช้ของกินมาล่อจะได้ผลไหม เขารู้ว่าคนที่หลับอยู่นั้นรักการกินยิ่งกว่าอะไรถ้าเป็นอาหารอร่อยก็จะดั้นด้นออกไปตามหาในโซเชียลของหมอนี่เลยมีแต่เช็กอินร้านนั้นร้านนี้เป็นประจำ เวลาใครต้องการข้อมูลร้านอาหารอร่อยก็จะอินบ็อกซ์ทักมาหาประจำ หลายครั้งที่เขาต้องสวดมนต์ในใจกดความหึงหวงไว้ให้มิดชิด ท่องไว้ว่าคนที่ทักมาเป็นเพื่อนร่วมชั้นทั้งนั้น ไม่ได้ทักมาจีบเลย ไม่ได้ทักมาจีบ! พอทนไม่ไหวก็ไประบายออกด้วยการดื่มกินกับเพื่อนสนิทกล

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status