Home / แฟนตาซี / วันสิ้นโลกของผม / 78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [1/5]

Share

78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [1/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-05-21 09:37:42

ทันทีที่ได้ยินว่ามังคุดพบใครที่เส้นทางด้านนอก อาการวิงเวียนที่เป็นอยู่ของคุณหัวหน้าหนุ่มก็พลันหายไปทันที ร่างสูงใหญ่ของโจเซฟพุ่งตัวออกไปหน้าประตูก่อนเป็นคนแรก

“หัวหน้า” แม้แต่หงส์ก็ยังเรียกรั้งไว้ไม่ทัน

“พวกเราก็ตามไปกันเถอะ” นิโคลัสดันหลังคนรักให้ตามไป เป็นจังหวะเดียวกับที่มังคุดออกวิ่งกลับไปถึงหน้าประตูแล้ว ชาวบ้านที่อยู่ในเหตุการณ์มองหน้ากันแวบหนึ่งก่อนจะออกวิ่งไปที่บ้านหลังหนึ่ง ไม่นานพวกเขาก็กลับมาพร้อมอาวุธอย่างจอบหรือเสียม

มีอาวุธติดตัวไว้อุ่นใจกว่า… แม้จะไม่รู้ว่ามีเรื่องรีบร้อนอะไรกันก็ตาม

เพราะไม่รู้ว่ามังคุดเจอวิทย์ด้วยเรื่องอะไร คุณหมอหมีไม่ได้อธิบายเพิ่มเติมว่าคนที่ออกไปพบนั้นเป็นคนคุ้นเคย รู้ว่าชาวบ้านหวังดีอยากจะให้ความช่วยเหลือหากพวกเขาเจอเรื่องเดือดร้อน และไม่แน่ว่าวิทย์อาจจะเจอเรื่องลำบากอยู่ก็เป็นได้ หยิบจอบติดมือไปสักอันสองอันก็อุ่นใจกว่า

“ถ้าเห็นอะไรผิดปกติให้ปิดประตูก่อนเลยนะครับ” ตุ่นหันมาเตือนชาวบ้าน ตอนแรกก็วิ่งตามมาไม่กี่คน แต่พอหันไปอีกทีก็มาสมทบกันเป็นจำนวนมาก ขนาดคุณเจนหัวหน้าสาวประจำหมู่บ้านก็ยังตามมาด้วย

“รับทราบค่ะ” หญิงสาวพยักหน้ารับ หันไปกำชับชาวบ้านท
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   79 สมาพันธ์ผู้รอดชีวิต [5/5]

    “ก็ถ้าใครไม่ดี… พวกเขาคงมีวิธีจัดการนั่นแหละครับ หรือถ้าไม่มีก็ค่อยแนะนำวันนี้ก็ยังไม่สาย…” เฉินเฟิงจงใจพูดให้เสียงดังขึ้นมาหนึ่งระดับ ให้ใครก็ตามที่อยู่ในละแวกนี้ได้ยินสิ่งที่เขาพูด ไม่รู้ว่าจะได้ผลไหม แต่หากเกิดเรื่องขึ้นจริงก็ขอให้รับรู้ไว้ว่าเขาไม่ดีแค่พูดขู่เฉินเฟิงเก็บสัมภาระในบ้านเรียบร้อยก็ไปรวมตัวกับคนอื่นที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า เวลานี้ทุกคนคงกำลังนั่งรอเขากับคนรักอยู่เป็นแน่เมนูในวันนี้คือไข่พะโล้เต้าหู้ น่าเสียดายที่ไม่มีหมูสามชั้น แต่ก็ถูกทดแทนด้วยลูกชิ้นแป้งที่มีส่วนผสมของผงด้วงสาคู นับว่าเป็นอีกเมนูที่มีคุณค่าทางโภชนาการสูงเมนูหนึ่งสิ่งที่หมู่บ้านครูเมตตาใช้แลกเปลี่ยนกับหมู่บ้านอื่นก็คือไฟฟ้า โดยจะแจกแบตเตอรี่ให้หมู่บ้านละ 5 เครื่อง หากไฟฟ้าหมดสามารถวิทยุมาบอกให้พวกเขานำแบตเตอรี่ลูกใหม่ไปเปลี่ยนได้ทุกเมื่อหญิงชราขอแลกเปลี่ยนไฟฟ้ากับผงด้วงสาคูจากหมู่บ้านด้วงสาคูและแลกเปลี่ยนข้าว รวมถึงธัญพืชต่าง ๆ จากหมู่บ้านริมธาร แม้จะมีการเพาะปลูกเองก็ยังไม่เพียงพอต่อจำนวนประชากรที่มีเพิ่มมากขึ้น บางเดือนมีคนมาขออยู่ด้วยเกือบ 10 คนวิทย์พยายามคัดกรองคนอย่างสุดความสามารถ เขาต้องก

  • วันสิ้นโลกของผม   79 สมาพันธ์ผู้รอดชีวิต [4/5]

    แถมยังส่งหมอตำแยมาช่วยดูแลหญิงสาวทั้ง 3 คนที่กำลังตั้งครรภ์ด้วย“ทางนี้เองก็ขอบคุณมากครับที่ต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี” ทั้งอาหารการกินและที่พักแสนสบายเฉินเฟิงฟังตัวแทนหมู่บ้านกล่าวขอบคุณกันไปมา ไม่คิดแทรกบทสนทนา ส่วนคุณหมอหมีนั้นกำลังแลกเปลี่ยนความรู้เกี่ยวกับการคลอดบุตรด้วยวิธีธรรมชาติ เป็นความโชคดีของหมู่บ้านชายขอบที่ยังคงสืบสานความรู้ในการทำคลอดลักษณะนี้อยู่ ไม่อย่างนั้นการจะคลอดเด็กสักคนคงต้องขับรถฝ่าซอมบี้เพื่อไปยังค่ายใหญ่สักแห่งหาโรงพยาบาลทำคลอดหากต้องทำถึงขนาดนั้นจะมีใครอยากแต่งงานมีลูกกันล่ะ?นิโคลัสก็เป็นกังวลในเหมือนกัน หลังปรึกษากับคุณป้าหมอตำแย ท่านก็เสนอว่าจะเปิดคอร์สสอนให้ความรู้ในเรื่องนี้โดยมีเคสตัวอย่างเป็นหญิงสาวทั้งสามที่กำลังจะคลอดบุตร ซึ่งคุณหมอหมีและคุณป้าหมอตำแยได้ทำการขออนุญาตพวกเขาแล้วเรียบร้อยคุณป้าหมอตำแยฝากให้คุณหมอหมีประชาสัมพันธ์ข่าวนี้ไปที่หมู่บ้านครูเมตตา หากใครต้องการเรียนสามารถเดินทางมาที่หมู่บ้านด้วงสาคูก่อนที่หญิงสาวเหล่านี้จะคลอดได้ พอส่งข่าวเรื่องคอร์สเรียนผ่านการสื่อสารทางวิทยุ ผลตอบรับก็เป็นไปในทิศทางที่ดี มีหลายคนสนใจและพร้อมออกเดินทางมาเรีย

  • วันสิ้นโลกของผม   79 สมาพันธ์ผู้รอดชีวิต [3/5]

    “แต่ถ้าหนูดาไม่สะดวกแม่ก็ไม่ว่าจ้ะ เรียกคุณครูเหมือนเดิมก็ได้” เมตตายิ้มอ่อนใจ “ถือเสียว่าเมื่อครู่แม่ใจร้อนไปเอง” ที่คิดจะรวบหัวรวบหางหญิงสาวแทนอดีตเด็กในปกครองที่ชักช้ายืดยาด“ไม่ใช่ไม่สะดวกค่ะ คือ... ดาแค่ยังไม่ชิน” ให้เปลี่ยนปุบปับก็ออกจะเขินมากไปหน่อย“แม่เข้าใจจ้ะ ขอโทษนะที่เร่งรัด”“...” ระ เร่งรัด“แม่เห็นว่าพวกเราโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ก็อยากจะให้เป็นฝั่งเป็นฝากันเร็ว ๆ” เกิดเจอเรื่องไม่คาดฝัน กว่าจะได้เป็นแฟนกันก็อาจจะเป็น… ชาติหน้าฟังดูรุนแรงไปหน่อย แต่ใครล่ะจะสามารถรับประกันได้ว่าจะสามารถมีชีวิตอยู่จนถึงวันพรุ่งนี้… ก็ไม่มีเธอจึงอยากให้ทั้งสองคนตกลงปลงใจกันเร็ว ๆ ต่อให้เส้นทางในอนาคตอาจไม่ราบรื่นหรือปรับความเข้าใจกันไม่ได้ ก็ยังดีกว่าวันหนึ่งมารู้ว่าสายเกินไปที่จะขยับความสัมพันธ์เธอเองก็เคยเสียใจเช่นนั้นมาก่อน กว่าจะรู้ตัวว่าได้สูญเสียคนที่รักอย่างไม่มีวันหวนกลับก็เป็นวันที่เธอตัดสินใจจะตอบรับคำสารภาพรักของเขาตั้งแต่นั้นมาทั้งชีวิตของเธอจึงมีแต่เด็ก ๆ ในสถานรับเลี้ยงของตนเองเท่านั้น ไม่คิดจะมีรักใหม่หรือเปิดใจให้ใครอีก“พวกเราเพิ่งจะคุยกันได้ไม่กี่เดือนเองครับ” โจเซฟรีบพูดข

  • วันสิ้นโลกของผม   79 สมาพันธ์ผู้รอดชีวิต [2/5]

    “มีชื่อเรียกก็ดี ถ้าวันหนึ่งได้แลกเปลี่ยนกับค่ายอื่นจะได้ไม่น้อยหน้าเขา” ขนาดค่ายในเมืองหลวงยังเรียกว่าค่ายพันธมิตรเลย“เป็นชื่อที่ดีเลยค่ะ ฟังดูเท่มาก ๆ”“คุณเจน” วิทย์โดนชมก็เขินจนหน้าแดง เขาแค่ชอบดูภาพยนตร์แล้วจำคำศัพท์มาแค่นั้นเองไม่ได้ทำอะไรยิ่งใหญ่สักหน่อย… อย่าชมเยอะ เขิน!“ต่อจากนี้ไปพวกเราคือสมาพันธ์ผู้รอดชีวิต” คุณยายหยิบกระดาษออกมาอีกหนึ่งแผ่น เขียนหัวบนสุดด้วยตัวบรรจงว่า ‘สมาพันธ์ผู้รอดชีวิต’ จากนั้นก็ไล่รายชื่อหมู่บ้านที่อยู่ในสมาพันธ์ พร้อมทั้งมีลายเซ็นกำกับตรงท้ายชื่อ ยืนยันว่ามีหมู่บ้านเหล่านี้อยู่จริง[หมู่บ้านครูเมตตา][หมู่บ้านด้วงสาคู][หมู่บ้านริมธาร][กลุ่มทหารรับจ้างโจเซฟ]“ผมว่าในอนาคตเราอาจมีมากกว่า 4 รายชื่อบนกระดาษแผ่นนั้น” เฉินเฟิงมองพื้นที่ว่างเปล่าในหน้ากระดาษ ราวกับเห็นว่าอีกหลายสิบปีข้างหน้าจะมีชื่ออีกหลายหมู่บ้านจนต้องเพิ่มกระดาษ“มีความเป็นไปได้สูงเลยล่ะ” โจเซฟเองก็ผ่านภารกิจมาพอควร เขาเคยเห็นหมู่บ้านอื่นมาบ้างประปราย บ้างก็สามารถเอาตัวรอดได้ และบางหมู่บ้านก็โชคไม่ดีนักที่ตั้งอยู่ในทำเลไม่เหมาะสม ทำให้ยากต่อการประคับประคองคนในหมู่บ้านให้อยู่รอดปลอดภั

  • วันสิ้นโลกของผม   79 สมาพันธ์ผู้รอดชีวิต [1/5]

    เมื่อตัวแทนแจกแจงสิ่งที่หมู่บ้านของตนสามารถมาแลกเปลี่ยนได้เรียบร้อย ทุกคนก็ต้องประหลาดใจว่าหมู่บ้านของพวกเขาล้วนมีสิ่งที่ต้องการจากฝ่ายทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร โปรตีนจากด้วงสาคูซึ่งเป็นสารอาหารที่จำเป็นอย่างมากในการซ่อมแซมกล้ามเนื้อในร่างกาย สมุนไพรสำหรับรักษาโรค ของใช้จำเป็นในชีวิตประจำวัน และที่ขาดไม่ได้… ไฟฟ้านับว่าข้อเสนอของวิทย์นั้นน่าสนใจเป็นอย่างมากคุณยายร้านขายของชำ วิทย์ และเจนต่างก็เริ่มพูดคุยปรึกษากันเองโดยที่ไม่ต้องมีโจเซฟคอยแนะนำอีกต่อไป พวกเขารู้ว่าหมู่บ้านของตนต้องการสิ่งใด และยินดีที่จะแลกเปลี่ยนสิ่งที่สมน้ำสมเนื้อตอบกลับไปหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างยกยิ้มมุมปากพึงพอใจกับทิศทางในการประชุมครั้งนี้เป็นอย่างมาก เขาคาดว่าการไปมาหาสู่ในระยะหลังจะต้องคึกคักขึ้นแน่นอนเมื่อต่างฝ่ายต่างมีสิ่งที่ต้องการ ไม่ต้องเสาะหาเดินทางไปเสี่ยงอันตรายข้างนอก ขอแค่พวกเขาทำงานให้หนักขึ้นอีกนิด เพิ่มผลผลิตได้มากอีกหน่อย ก็สามารถนำสิ่งที่เหลือกินเหล่านั้นไปแลกเปลี่ยนกับหมู่บ้านอื่นได้…วิทย์ไม่ได้มาตัวเปล่า ชายหนุ่มนำแบตเตอรี่สำรองไฟฟ้ามาด้วย ตั้งใจว่าจะสาธิตการใช้งานให้อีก 2 ห

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [5/5]

    …และอีกสองวันถัดมาเฉินเฟิงกับนิโคลัสก็ได้รับข้อความเสียงจากโจเซฟ[ฮัลโหล เทสต์ ๆ ได้ยินไหม จากบ้านครูเมตตา]“หมู่บ้านคุณเจนได้ยินแล้ว” นิโคลัสกดเครื่องส่งสัญญาณวิทยุตอบกลับไป เช็กกันอีกร่วมครึ่งชั่วโมงก็หาช่องสัญญาณที่เสถียรที่สุดได้“ดูเหมือนว่าพวกเราคงต้องเร่งสร้างทางเชื่อมให้ไวที่สุดแล้วล่ะ” นิโคลัสหันมายิ้มให้กับคนรัก ความคิดสร้างเส้นทางเชื่อมเป็นไอเดียของเขาก็จริง แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะกลายเป็นโปรเจ็กต์ใหญ่ที่มีผู้เข้าร่วมถึง 3 หมู่บ้าน“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ” หญิงสาวหัวหน้าหมู่บ้านรีบเอ่ย “เจนได้เกณฑ์ชาวบ้านที่มีความรู้และอยากอาสาเข้าร่วมการก่อสร้างมาไว้จำนวนหนึ่งแล้ว” เธอกระตือรือร้นที่จะติดต่อกับหมู่บ้านข้างเคียงเป็นอย่างมาก ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่างในหมู่บ้านที่ยังไม่เข้าที่เข้าทางนัก คงจะดีหากสามารถนำผลิตภัณฑ์ที่มีไปแลกเปลี่ยนเป็นสิ่งของจำเป็นได้“ถ้าอย่างนั้นเชิญคุณเจนลองติดต่อพูดคุยกับทีมของคุณวิทย์เลยครับ” คู่หมีกระต่ายหลบให้หญิงสาวได้ใช้งานเครื่องรับส่งวิทยุสื่อสาร เธอเป็นคนหนึ่งที่ต้องใช้งานเจ้าเครื่องนี้ให้ชำนาญ“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวยิ้มกว้าง รับเครื่องส่งสัญญาณมาถือไว้ด้

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [4/5]

    “ฮัดชิ่ว!”“อี๋ มึงจามไม่ปิดจมูกอะทีโอ ไอ้ซกมก” เลวี่ยกแขนเสื้อปิดจมูกหลบเลี่ยงละอองน้ำลายเพื่อนสนิท“เว่อร์มากมึง” ทีโอมองคนเล่นใหญ่อย่างเหนื่อยใจ หันมาขันนอตตัวสุดท้ายอย่างตั้งใจ เมื่อครู่เขาไม่ได้คันจมูกสักนิด ทำไมถึงจามได้นะ… หรือว่ามีคนนินทา?“ก่อนจะมีซอมบี้ก็มีโรคระบาดไง หรือว่ามึงจำไม่ได้ พวกเราต้องใส่หน้ากากอนามัยกันตั้งหลายปี” พอเห็นคนไอหรือจามก็จะหวาดระแวงเสมอ“ตอนนี้มีซอมบี้ที่ระบาดผ่านทางน้ำลายของพวกมันเองแล้ว มึงจะยังกลัวน้ำลายกูอีกเหรอ” เดี๋ยวก็จูบแม่ง… จากนั้นก็คงถูกมันต่อยคว่ำแล้วตัดขาดความเป็นเพื่อนเชี่ยเอ๊ย แค่จินตนาการก็จุกอกฉิบหาย…“กูไม่ได้กลัวแต่รังเกียจ ออกมาเป็นฝอยเลยไอ้เหี้ย ไม่สกปรกเลยเนอะ” ต่อให้เป็นคนรักกันเป็นใครก็รังเกียจทั้งนั้นแหละ!“ก็กูปิดไม่ทันนี่หว่า” ทีโอบุ้ยปาก ในที่สุดก็ขันนอตตัวสุดท้ายเสร็จเสียที“...” ชาวบ้านที่ยืนรออยู่รอบ ๆ‘เชิญทำเหมือนพวกเขาเป็นอากาศธาตุได้เลยนะหนุ่ม ๆ ไม่ต้องเกรงใจ’ซ่า ๆ ๆหนุ่มนักศึกษาหมุนหาคลื่นสัญญาณอยู่ครู่ใหญ่ จนในที่สุดก็สามารถจับคลื่นสัญญาณหนึ่งได้[ฮัลโหล เทสต์ ๆ ได้ยินไหม]“เสียงคุณโจเซฟ” เลวี่ตาเป็นประกาย กรกับ

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [3/5]

    “ไม่เป็นไรค่ะ พวกเราเองก็ได้ประโยชน์จากคุณเหมือนกัน ถือว่ายื่นหมูยื่นแมว” หงส์ยิ้มกว้าง เธอคิดไม่ผิดจริง ๆ ที่เลือกให้ความช่วยเหลือชาวบ้านกลุ่มนี้ในวันนั้น แม้จะไม่ได้คาดหวังให้พวกเขาตอบแทนบุญคุณหรือต้องผลิตสิ่งใดมาแลกเปลี่ยนเลยก็ตามเจนยืดตัวตรงยกมือวันทยหัตถ์แสดงความเคารพต่ออีกฝ่ายด้วยมือเปล่า หงส์เองก็เก็บสีหน้ายิ้มแย้มทำวันทยหัตถ์ตอบกลับไป แสดงความเคารพในรูปแบบของวิชาชีพอันทรงเกียรติของตน[ฮัลโหล เทสต์ ๆ หนึ่ง สอง สาม สี่ ซ่า ๆ เทสต์ ๆ]“เยส!” ทันทีที่มีเสียงออกมาจากเครื่องรับสัญญาณวิทยุ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มของโจเซฟเองหรือชาวบ้านที่รายล้อมอยู่รอบนอกต่างก็ร้องออกมาด้วยความยินดี“สุดยอด! / จริงเหรอเนี่ย! / กูฝันอยู่หรือเปล่าวะ / ไอ้เชี่ย มึงอย่าหยิกขากู” หลังจากถูกตัดขาดการสื่อสารสาธารณะมามากกว่าครึ่งปี ในที่สุดวันนี้พวกเขาก็มีหนทางในการแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารกันแล้ว!อย่าคิดว่าการสื่อสารเป็นเรื่องไม่สำคัญ นอกจากอาหาร ที่พักอาศัย และเครื่องนุ่งห่ม ปัจจัยสำคัญอีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้มนุษย์ถูกเรียกว่าเป็นสัตว์สังคม นั่นเป็นเพราะเรามีการติดต่อสื่อสารกันเสมอ ยิ่งในเวลาที่อันตรายล้อมรอบด้าน ม

  • วันสิ้นโลกของผม   78 เส้นทางสายไหมในวันสิ้นโลก (2) [2/5]

    “อ้อ พอดีก่อนหน้านี้ทีมหนึ่งของพวกเราออกไปสำรวจที่เมืองข้างเคียงครับ แล้วไปเจอร้านที่จำหน่ายอุปกรณ์วิทยุสื่อสารแบบติดรถยนต์ คิดว่าอาจจะพอมีประโยชน์สำหรับการติดต่อระหว่างหมู่บ้านในอนาคต เลยอยากลองปั่นจักรยานมาตามเส้นทางที่ทำไว้สักหน่อยว่ากว่าจะไปถึงหมู่บ้านของคุณเฉินต้องใช้เวลากี่วัน” แม้จุดที่พวกเขาก่อสร้างจะไปไม่ถึงหมู่บ้านของเฉินเฟิง แต่ถ้าเดินไปอีกหน่อยอาจจะเจอก็เป็นได้ วันนี้เขาเลยพกทั้งเพื่อนร่วมทีมที่มีพลังพิเศษและมนุษย์กลายพันธุ์มาด้วยเผื่อเจอกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันอ้อ มีถุงนอนและอาหารแห้งเตรียมตั้งแคมป์พร้อมเลย“เฮ้อ” โจเซฟถอนหายใจโล่งอก ยังดีที่ไม่ใช่เรื่องร้ายแรง “คุณเจน ขอพวกเราใช้โรงอาหารพูดคุยกันได้ไหมครับ” พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว มายืนคุยกันในป่า เดี๋ยวได้กลายเป็นไข้เลือดออกก่อนโดนซอมบี้กัดตายพอดี“ได้ค่ะ ๆ เชิญทางนี้เลย” หญิงสาวหันไปเชื้อเชิญชายหนุ่มทั้งสามที่มีความสนิทสนมกับหัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างชาวบ้านด้านหลังเห็นไม่มีเรื่องปะทะกันก็โล่งอก พากันแยกย้ายไปทำธุระส่วนตัว เตรียมพักผ่อนหลังจากทำงานหนักมาทั้งวันเสียทีพอคนทั้งหมดเข้ามาในหมู่บ้าน โจเซฟจึงได้แนะนำวิทย์กับเจ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status