ตอนที่ 52 ก่อนแสงจันทร์กลืนโลก (1/2)

ห้องประชุมเงียบไปอีกครั้ง

ความกล้าของฉันอาจดูบ้าบิ่นในสายตาใครหลายคน

แต่ไม่มีใครรู้...ว่าหัวใจฉันมันดื้อแค่ไหน

แล้วทันใดนั้นเอง—

“ดูเหมือนการประชุมจะเข้มข้นขึ้นนะ…”

เสียงทุ้มต่ำและเรียบนิ่งดังขึ้นจากประตูด้านใน

บานประตูน้ำแข็งที่ควรจะถูกผนึกไว้ด้วยเวทรุนแรง…กลับเปิดออกอย่างไร้เสียง ด้วยแรงเวทที่หนักแน่นแต่แผ่วเบา

เงาร่างสูงระหงในชุดคลุมดำล้วนก้าวเข้ามาอย่างสงบนิ่ง

ผ้าคลุมของเขาทอดยาวสะบัดเบา ๆ กับพื้นหินเย็นเยียบ ปักลายมังกรดำด้วยด้ายเงินวาววับ เงามันราวกับสะท้อนแสงจากห้วงอเวจี

ต่างหูข้างเดียวที่เขาสวมไว้สะท้อนแสงเทียนเป็นประกาย...และดวงตาสีแดงเข้มราวเถ้าถ่านจับจ้องมาที่ฉัน—เพียงคนเดียว

“เจ้าช่างกล้าจริง ๆ ...เจ้ามนุษย์น้อย”

ไคเซอร์ ดราโคนิส—องค์ชายดำแห่งแดนเหนือ

เขาก้าวผ่านเหล่าแม่ทัพอย่างไม่แม้แต่จะปรายตามองใคร ร่างสูงสง่าของเขาหยุดลงหน้าฉัน พร้อมแรงกดดันที่มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ทั่วห้อง

“อย่าได้หลงคิดว่า