Share

บทที่ 351

Author: จิ้งซิง
“เหตุใดไม่นอนพักผ่อนดีๆ? ลุกขึ้นมาเร็วขนาดนี้เชียวหรือ?”

เป่ยเฉินหยวนรีบก้าวเข้าไปข้างหน้า เมื่อจะเอื้อมมือไปประคองนาง จึงสังเกตเห็นว่าจู๋เยวี่ยที่อยู่ด้านหลังนางกำลังประคองนางอยู่ เพียงแต่ถูกประตูบังไว้ คนข้างนอกจึงมองไม่เห็นเท่านั้น

เวินซื่อปัดมือของเขาออก แล้วยิ้มออกมา “ไม่ต้องหรอก นอนอยู่บนรถม้ามาหลายวันขนาดนั้น ร่างกายแทบจะแข็งทื่อไปหมดแล้ว ตอนนี้ได้ลุกขึ้นมายืดเส้นยืดสายบ้างก็ดี อีกอย่าง ข้าก็ไม่ได้เป็นอะไรมาก หลังจากดื่มยาก็ดีขึ้นมากแล้ว”

โกหก

หากไม่ได้เป็นอะไรมากจริงๆ แล้วจะให้จู๋เยวี่ยมาแอบประคองท่านทำไมกัน

เป่ยเฉินหยวนรู้ว่านางทำเช่นนี้ ก็เพื่อให้ขุนนางที่อยู่ด้านนอกเห็น มือที่ยื่นออกไปก็กำแน่นกลางอากาศด้วยความเจ็บปวดใจ สุดท้ายก็ต้องชักมือกลับมา

“สถานการณ์ที่ร้ายแรงที่สุดในลู่โจวตอนนี้คือที่อำเภอหนิงอัน แต่ที่นั่นมีหนิงหย่วนโหวประจำการอยู่แล้ว แม้ว่าคนที่ข้าพามาจะมีไม่มาก มีเพียงกองทัพธงดำสามพันนาย แต่ก็เพียงพอที่จะควบคุมสถานการณ์ในที่ต่างๆ ของลู่โจว นอกจากอำเภอหนิงอันได้”

จำนวนคนเท่านี้ แท้จริงแล้วเป็นจำนวนที่เป่ยเฉินหยวนจงใจควบคุมไว้

ในฐานะผู้กุมอำนาจทางทหารสูงสุดขอ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (1)
goodnovel comment avatar
สุมาลี เงยวิจิตร
ผู้ดูแลเว็บจะสามารถปรับตัวอักษรให้มีขนาดใหญ่กว่านี้อีกได้ไหม ขนาดปรับจนถึงขีดสุดแล้วก็ยังเล็กมาก อ่านจากคอมฯก็เสียสายตามากแล้ว ยังตัวเล็กอีก ทำร้ายสายตามาก เว็บอื่นๆสามารถปรับได้ถึง font ขนาด 70 แต่เว็บนี้ได้แค่ขนาด 16 เท่านั้น อ่านยากมาก
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 794

    “หุบปาก!”ฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกจี้จุดใจดำสีหน้าโมโหขึ้นมาทันที ถลึงตาอย่างเอาเรื่องใส่ฟ่านจุ้ยแวบหนึ่ง “ที่ข้าต้องเข้ามาอยู่ที่นี่ นั่นเพราะเหตุสุดวิสัยเล็กน้อยเท่านั้น มีเวลาห่วงใยคนอื่นอยู่ที่นี่ สู้กลับไปเป็นห่วงตัวเองเถอะ”ขณะที่ฟ่านซิ่วซิ่วพูดเหลือบมองเหรินจื้อหลังฟ่านจุ้ยแวบหนึ่ง แล้วแค่นหัวเราะ “เพราะอย่างไรบิดาของข้าไม่เหมือนพ่อที่ไร้ประโยชน์ของเจ้าหรอก”นางเชื่อว่าอีกไม่นาน บิดาต้องมารับนางอย่างแน่นอนสายตาเยือกเย็นของฟ่านจุ้ยจ้องมองนาง “หากเจ้ากล้าพูดสิ่งใดที่เชื่อมโยงข้ากับเดรัจฉานนี่แม้แต่คำเดียว เชื่อหรือไม่ ไม่ต้องรอให้บิดาเจ้ามา ข้าจะส่งเจ้าไปลงนรกที่นี่เลย”“เจ้ากล้าหรือ!”สายตาของฟ่านซิ่วซิ่วไม่กลัวเขาแม้แต่น้อย“หากคุณหนูอย่างข้าเป็นอะไรไปแม้แต่นิดเดียว ท่านย่ากับท่านพ่อของข้าไม่ปล่อยเจ้าแน่ อีกอย่างต่อให้ข้าต้องตายก็ลากเจ้าไปลงนรกด้วย ไม่เชื่อเจ้าก็ลองดูได้เลย”ฟ่านจุ้ยโหดเหี้ยม แต่คนสกุลฟ่านใครบ้างไม่โหดเหี้ยม?หากนางกลัวฟ่านจุ้ยจริง เช่นนั้นนางคงไม่ได้เป็นคุณหนูรองสกุลฟ่านเพราะอย่างไรในสกุลฟ่าน พวกที่ขี้ขลาดตาขาวหลายคนนั้นได้ตายไปนานแล้วฟ่านจุ้ยที่ถูกขังอ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 793

    แต่หญิงสาวที่งดงามคนหนึ่ง เหตุใดบนตัวจึงมีกลิ่นศพเน่า?หรือนางเคยไปสถานที่ใดแล้วติดมาหรือ?หรือว่า...นางทำสิ่งใด?เวินซื่อรู้สึกว่าอย่างหลังมีความเป็นไปได้มากกว่าดังนั้นจึงทำให้ความคิดที่น่ากลัวอย่างหนึ่งค่อยๆ ลุกลามในใจนางเวินซื่อมองเป่ยเฉินหยวน “ท่านจับตัวฟ่านซิ่วซิ่วไว้เช่นนี้ ฟ่านจงนั่น หากไม่ใช่คืนนี้ หรือวันพรุ่งนี้ ต้องมีความเคลื่อนไหวแน่นอน”“ถ้าอย่างนั้นทางที่ดีเขาต้องรีบหน่อย หากเขาไม่มา ท่านดูสิพรุ่งนี้ข้าจะแขวนลูกสาวสุดที่รักของเขาไว้บนกำแพงเมืองจงซินหรือไม่”เป่ยเฉินหยวนยิ้มจาง บนใบหน้าเย็นชายิ่งนักในขณะที่เวินซื่อกับเป่ยเฉินหยวนเตรียมรับมือ ยามนี้ด้านหลังค่าย ฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกจับตัวเข้ามาจริงๆ กำลังถูกทหารกองทัพธงดำขังไว้ในกรงภายใต้กระโจมหลังใหญ่ฟ่านซิ่วซิ่วที่ไม่เคยถูกปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน ขณะนี้สีหน้าบึ้งตึง สายตาเหี้ยมเกรียมจนน่าตกใจแต่นางก็ยังรักษาท่าทีของคุณหนูตระกูลใหญ่ ต่อให้จะถูกจับตัวเข้ามาที่นี่ แต่ก็ไม่ได้เอะอะโวยวายเสียงดังเพราะอย่างไรนางคือบุตรสาวท่านเจ้าเมือง อีกทั้งที่นี่คือพื้นที่ของบิดานางต่อให้เป็นท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนแล้วอย่างไร

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 792

    “อู๋โยว แมลงสุดที่รักของท่าน”ตอนกลับไปในกระโจม เป่ยเฉินหยวนมองเห็นเวินซื่อที่ผสมยาเสร็จแล้วทันทีนางต้มยาหม้อแรกเสร็จแล้ว คิดว่าอีกเดี๋ยวจะลองดูสรรพคุณด้วยตัวเองตอนเป่ยเฉินหยวนกลับมา นางกำมือป้องริมฝีปากกระแอมเสียงค่อย ไม่กล้าบอกว่าเมื่อครู่ตัวเองแอบฟังหลังจากรับแมลงน้อยจากมือเป่ยเฉินหยวน นางอดไม่ได้จึงเอ่ยถาม “ท่านจับตัวหญิงสกุลฟ่านทั้งอย่างนี้เลยหรือ?”“นางมาถึงประตูบ้านด้วยตัวเอง ไม่จับก็เสียเปล่า”เป่ยเฉินหยวนพูดอย่างไม่เคอะเขินเวินซื่อได้ยินดังนั้นหันมองเขาแวบหนึ่งเมื่อสังเกตเห็นการกระทำของนางเป่ยเฉินหยวนนิ่งไปครู่หนึ่ง “ทำไมข้าเช่นนี้? หรือท่านรู้จักหญิงสกุลฟ่าน อยากขอร้องแทนนางหรือ?”เวินซื่อรีบส่ายหน้า “ไม่รู้จัก และยิ่งไม่ขอร้องแทน”“ถ้าอย่างนั้นท่าน...?”“แค่ก เพียงแต่คิดไม่ถึง ต่อหน้าสาวงาม ท่านอ๋องของพวกเรา ไม่ไหวติงเลยแม้แต่น้อย”เวินซื่อยิ้มตาหยี แล้วหยอกล้อเขากลับนึกไม่ถึงว่าเป่ยเฉินหยวนที่ได้ยินคำพูดนี้กลับทำหน้าแปลกใจ เขาเอ่ยถาม “สาวงามที่เจ้าว่าคือหญิงสกุลฟ่านหรือ?”“ย่อมเป็นนางแน่นอน นอกจากนางยังมีคนอื่นอีกหรือ?”เวินซื่อย้อนถามเช่นนี้นางไม่ได้

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 791

    ใครจะไปรู้ฟ่านซิ่วซิ่วไม่สนใจคำพูดของเขาสักนิด เอาแต่มองเป่ยเฉินหยวนที่อยู่ห่างออกไป เผยความอัดอั้นออกมาเล็กน้อย “ท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทน ท่านจะไล่หม่อมฉันไปหรือเพคะ? แต่หม่อมฉันมีธุระจริงๆ ถึงได้มาหาท่าน ให้หม่อมฉันเข้าไปพูดคุยกับท่านสักสองสามคำไม่ได้หรือเพคะ?”คำพูดเช่นนี้ น้ำเสียงเช่นนี้ อีกทั้งสายตาเยี่ยงนี้ รูปโฉมนี้ ฝีมือดูสูงส่งกว่าเวินเยวี่ยในตอนนั้นที่คิดจะให้ท่าเป่ยเฉินหยวนไม่รู้ตั้งเท่าใดเพราะยามนั้นมองเห็นอย่างชัดเจนถึงการเล่นละครที่อ่อนหัดและจงใจของเวินเยวี่ยทว่าในเรื่องเดียวกัน เมื่อฟ่านซิ่วซิ่วเป็นผู้ทำกลับดูเป็นธรรมชาติกว่ามากเพราะอย่างไรนางมั่นใจในรูปโฉมของตัวเองเป็นอย่างมากนางไม่เชื่อว่าท่านอ๋องได้เห็นรูปโฉมของนางด้วยตัวเองแล้ว ยังปฏิเสธนางได้อีกเป็นไปตามคาด วินาทีต่อมาฟ่านซิ่วซิ่วเห็นเป่ยเฉินหยวนออกจากกระโจมนั้น แล้วก้าวเท้าเดินไปหานางการกระทำเช่นนี้ พลันทำให้ใบหน้าครึ่งล่างของฟ่านซิ่วซิ่วที่ถูกพัดกลมปดปิดเอาไว้เผยรอยยิ้มได้ใจถูกต้อง อย่างนั้นละใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามาอีกมาเถอะ จงมามองดูข้าดีๆเมื่อดูเสร็จก็จงลุ่มหลงข้าเถอะเพราะอย่างไรบนโลกนี้เจ

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 790

    “ขับไล่ผู้คนทางฝั่งนั้นออกไป ห้ามเข้าใกล้บริเวณที่ตั้งค่ายในระยะร้อยเมตร”หลังจากเป่ยเฉินหยวนจัดการเรื่องที่เหลือกับผู้ช่วยของการเดินทางครั้งนี้เรียบร้อยแล้ว เดิมทีวางแผนที่จะกลับค่ายเพื่อร่วมเดินทางกับเวินซื่อต่อไปในเวลานี้เองก็ได้ยินเสียงดังเอะอะมาจากทางเข้าของบริเวณที่ตั้งค่ายเป่ยเฉินหยวนมองแวบหนึ่ง แล้วขมวดคิ้วออกคำสั่งอย่างไม่พอใจผู้ช่วยเหลือบมองแวบหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้า “พ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”แม้จะไม่รู้ว่าหญิงที่ส่งเสียงดังเอะอะคนนั้นเป็นใคร แต่ก็ชัดเจนว่าได้ยั่วยุให้ท่านอ๋องของพวกเขาไม่พอใจแล้วดังนั้นไม่ว่าหน้าตาจะสะสวยหรือไม่ ไล่ได้ก็ต้องไล่ออกไปผู้ช่วยหันหลังมุ่งหน้าไปยังทางเข้าของที่ตั้งค่ายเป่ยเฉินหยวนขี้เกียจแม้แต่จะมองไปทางด้านนั้นได้หมุนตัวตรงกลับไปที่กระโจมทันทีใครจะรู้ว่าเมื่อฟ่านซิ่วซิ่วที่อยู่ตรงทางเข้าเห็นฉากนี้เข้า ก็พูดเสียงดังขึ้นมาทันใด “ท่านอ๋องโปรดยั้งเท้าก่อน หม่อมฉันคือฟ่านซิ่วซิ่วบุตรีของเจ้าเมืองชางโจว ได้รับคำสั่งจากท่านพ่อให้มาหาท่านอ๋องเพคะ”ทำไมตอนนี้จะกลับไปที่กระโจมเสียแล้วล่ะ?หรือว่าเมื่อครู่ไม่เห็นนางหรือ?ให้ตายส

  • หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก   บทที่ 789

    และในขณะนี้ แมลงพิษหลายตัวที่อยู่ห่างออกไปหลายลี้ได้ส่งข้อความกลับมาเวินซื่อนิ่งไปชั่วครู่ หันไปมองเป่ยเฉินหยวนแล้วพูดว่า “มีรถม้าคันหนึ่งที่มาพร้อมรถม้าหลายคันกำลังเข้าใกล้เมืองจงซิน เมื่อดูจากป้ายบนรถม้าแล้ว ดูเหมือนว่าจะเป็นคนของสกุลฟ่าน”ในขณะนี้ห่างออกไปหลายลี้...รถม้าที่ฟ่านซิ่วซิ่วนั่งกำลังโยกเยกเข้าใกล้เมืองจงซินขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว ยังเหลือระยะทางอีกสามหรือสี่ลี้ คนขับรถม้าก็มองเห็นกองทัพใหญ่ที่อยู่หน้าประตูเมืองได้จากระยะไกล“หยุด!”รถม้าหยุดลงทันทีฟ่านซิ่วซิ่วที่กำลังหลับตาพักผ่อนอยู่ในรถลืมตาขึ้นด้วยความหงุดหงิด “ทำไมถึงจอดอีกแล้วล่ะ? ใกล้ถึงเมืองจงซินแล้วมิใช่หรือ?”คนขับรถม้าเอ่ยว่า “คุณหนู พวกเรามีทัพใหญ่มาเพิ่มอยู่ด้านนอกเมืองจงซิน“ทัพใหญ่หรือ?”ทันใดนั้นฟ่านซิ่วซิ่วก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรง “หรือว่าจะเป็นกองทัพธงดำ?”“เห็นธงก็น่าจะใช่”ฟ่านซิ่วซิ่วแย้มมุมปากขึ้นทันที “ท่านอ๋องมาถึงเมืองจงซินของพวกเราตามคาด รีบเข้าไปสอบถามกันเถอะ ท่านอ๋องเข้าเมืองแล้วหรือ?”“ขอรับ”รถม้าเข้าใกล้กองทัพธงดำอย่างรวดเร็ว แน่นอนว่า จอดอยู่ห่างออกไปหลายสิบเมตรขณะที่องครักษ์กำลังจะก้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status