Share

อยากเป็นคนนั้นของเธอ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-04-04 21:35:32

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นปลุกให้คนที่กำลังหลับไหลให้ตื่นขึ้น มือเล็กพยายามควานหามือถือ แต่ก็ไม่เจอจึงต้องลุกขึ้นมาหาเสียงต้นเหตุ ทันทีที่ลุกขึ้นซอลลาก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนไหบประดังประเดเข้ามา มือน้อยขยี้ผมจนยุ่งเยิงไปหมด

"โอ้ย ปวดหัวฉมัดเลย" เมื่อหันไปดูเวลาที่หัวเตียงก็พบว่าสายแล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปแต่งตัวไม่ทันได้ดูว่าใครโทรมาด้วยซ้ำ

กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง

"ฮัลโลยายโซ"

"แกอยู่ไหน"

"ฉันติดไฟแดงอยู่ ใกล้จะถึงแล้ว"

"วันนี้อาจารย์ ยกคลาสนะ"

"ห้ะ ยกคลาสเหรอ โอ้ยฉันอุตส่าห์รีบ"

"แต่วันนี้มีเฉลยพี่รหัสนะ"

"โอเคร ฉันกำลังจะถึง"ซอลลาโยนโทรศัพท์ไว้เบาะข้างคนขับและรีบขับรถออกเพราะไฟเขียวพอดี

มหาวิทยาลัยKUB

มินิคูเปอร์สีขาวเข้ามาจอดในลานจอดรถซอลลาเช็กความเรียบร้อยของตัวเองและลงจากรถไปหาโซเฟียที่นั่งรออยู่หน้าคณะ

" ยายโซ อาจารย์ยกคลาสทำไมไม่โทรบอกฉัน ฉันจะไม่รีบขนาดนี้"

" ฉันโทรบอกแกรแล้วนะ ไม่รับสายเอง"

"แกโทร"เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเสียงโทรเข้าจริงๆซอลลาเลยไม่ได้พูดต่อ คนตัวเล็กทรุดนั่งตรงข้ามกับโซเฟียด้วยใบหน้าหงอยเหงา

"เป็นอะไรหล่ะ ทำหน้าเหมือนหมาหงอยเลย"

"ยายโซ แกว่าพี่คิรินเขาชอบผู้หญิงแบบไหนว่ะ"

"ทำไม"

"ฉันอยากเป็นผู้หญิงคนนั้นจริงๆน่ะโซเฟีย ฉันชอบพี่คิรินจริงๆ"โซเฟียมองหน้าซอลลาอย่างเหลือเชื่อไม่คิดว่าเพื่อนของเธอจะชอบคิรินมากขนาดนี้ขนาดที่โดนด่าแรงขนาดนั้นยังไม่คิดโกธรชายหนุ่มด้วยซ่้ำ

"แกไม่โกธรเขาเหรอ เรื่องเมื่อคืน"

"ไม่เลย ฉันก็ผิดจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองไม่เคยดื่มแต่ก็ยังอยากลอง"

"ฉันไม่รู้หรอกว่าพี่เขาชอบผู้หญิงแบบไหน อาจจะแบบแกก็ได้มั้ง"

"แบบฉันอ้ะเหรอ"

"ฮ่าๆ ฉันล้อเล่น จะไปรู้ได้ยังไงหล่ะ"โซเฟียได้ยิ้มกลบเกลื่อนไม่กล้าเล่าทุกอย่างให้ซอลลาฟังกลัวไม่ใช่แบบที่คิดคนที่เสียใจที่สุดก็คือเพื่อนของเธอ

"ยายโซ ฉันว่าจะลองตามจีบพี่คิรินดู แกรว่าดีไหม"โซเฟียเพียงมองซอลลาเงียบๆไม่ได้พูดอะไรทำให้ซอลลารู้สึกถึงความผิดปกติจากเพื่อนของเธอ

"ทำไมยายโซ มีอะไรที่แกรู้มารึป่าว"

"ฉันอยากให้แกเปลี่ยนใจนะยายซอล พี่รินเขาเคยมีคนรักชื่อพี่เซลิน เป็นนักศึกษาแพทย์ พี่เขาได้ทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ทุกวันนี้ที่พี่คิรินไม่เคยคบใคร เพราะเขายังรอพี่เซลินอยู่ทุกวัน อยากไม่อยากให้แกเสียใจนะซอลลา แกเปลี่ยนใจเถอะนะ" โซเฟียมองเพื่อนสาวที่สายตาวูบไหว มือสวยเอื้อมไปจับมือของซอลลาเพื่อปลอบประโลม ในตาสวยของซอลลาเริ่มมีน้ำตาเอ่อคลอ ไม่คิดว่าซอลลาจะชอบคิรินขนาดนี้

"ขอบใจนะแก แต่ฉันชอบพี่คิรินจริงๆ ฉันเชื่อว่าฉันจะทำให้เขาชอบฉันให้ได้ แต่ถ้าไม่ได้ฉันจะตัดใจเอง"ซอลลาที่บัดนี้ดูแน่วแน่กว่าที่ผ่านมาโซเซียเลยไม่พูดอะไรต่อทำเพียงยิ้มให้เพื่อนสาวอย่างให้กำลังใจ ถ้านี้เป็นการตัดสินใจของซอลลาเธอจะไม่ขัดเธอจะค่อยปลอบและกำลังใจเพื่อนยามทุกข์ใจแน่นอน

"เอ่อ ยายโซวันนี้ยกคลาสทั้งวัน กว่าจะถึงเวลาไปลานเชียร์เราไปคาเฟ่กันป่ะ"

"อือ ป้ะสิ ไปรถฉันนะ "

"โอเคร ฉันยังง่วงอยู่เลย จะขอนอนซักหน่อย"

"จ่ะ คุณนายซอล" ทั้งสองสาวพากันเดินออกเพื่อไปลานจอดรถทันทีที่ทั้งสองสาวเดินไปจนพ้นสายตาเซนต์ที่หลบอยู่ก็เดินออกมา เขามองตามหลังทั้งสองสาวด้วยสายตาระห้อย

"ทำไมหล่ะซอลลา คนที่เธอชอบทำไมไม่เป็นฉัน" เซนต์ได้แต่พรึมพร่ำออกมาเพียงๆเบา เขาชอบซอลลามาตั้งแต่แรกทำไมต้องคิรินที่เธอชอบ ชายหนุ่มได้แค่เก็บความเกียจชังที่มีต่อคิรินไว้ในใจและออกไปในที่สุด

คาเฟ่STORY Loveme

"ยายโซ ถ่ายรูปให้หน่อย"ซอลลายื่นโทรศัพท์ให้เพื่อนสาว ก่อนจะไปยื่นรอเพื่อโพสภาพถ่าย

แชะ แชะ แชะ

"ไหน ขอดูหน่อย โห้ย สวยมากเลยอ้ะ แกถ่ายไหมยายโซ"

"ไม่อ้ะ ฉันไม่ได้บ้ากล้องแบบแก"ซอลลายู่หน้างิบใส่โซเฟียและกลับไปนั่งที่โต๊ะประจวบเหมาะ เครื่องดื่มและของหวานที่เธอสั่งมาพอดี

"ของคุณลูกค้า มีชาไต้หวัน1และอเมริกาโน่1 แล้วก็ ชีสเค้กบูลเบอร์รี่ 1นะคะ"

"ใช่คะ ขอบคุณนะคะ"

"โห้ย น่ากินมากเลยอ้ะยายโซ" โซเฟียที่พึ่งจะกลับมานั่งที่โต๊ะมองเพื่อนสาวที่กำลังกินเค้กด้วยตาประกาย

"ทำตัวเป็นเด็กพึ่งได้กินขนมไปได้"ท่าทางของเพื่อนทำให้เธออดที่เหน็บแนมไม่ได้

"จ่ะ พี่โซเฟีย วันนี้เลี้ยงขนมน้องซอลลาด้วยนะคะ"โซเฟียนึกหมั่นไส้เพื่อนสาวไม่น้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเธอเลือกจะหยิบอเมริกาโน่มาดื่มตาสวยก็ชำเลืองมองเพื่อนสาวที่มัวแต่กินโดยไม่สนใจคนรอบข้างแม้แต่น้อย คงเพราะเวลาปกติซอลลาค่อนข้างดูแรงแต่ใครจะรู้ว่าถ้าได้รู้จักจริง ซอลลาคือเด็กน้อยคนหนึ่งที่ทั้งน่ารักน่าเอ็นดูเป็นที่สุด โซเฟียนั่งมองซอลลากินทุกอย่างจนหมด

"อร่อยมากเลยยายโซ ฉันอยากให้แกลองกินที่สุด"

"อยากให้ลอง แต่แกกินจนหมดอ่ะนะ"

"แฮะ โทษทีมันอร่อยนี้"

"ชั่งเถอะ ฉันไปจ่ายเงินก่อน"

"โอเค" ทันทีที่โซเฟียเดินออกไป ซอลลาก็เสมองออกไปออกทั่วแต่ตาดันไปสะดุดกับชายหญิงคู่หนึ่งที่กำลังเดินไปขึ้นรถที่จอดอยู่ข้างหน้า ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือว่าอะไร ในตาคมหันมาสบตาสวยพอดีแต่เพียงแวบเดียว คิรินรีบหลบสายตาและขึ้นไปขับไปในที่สุด ซอลลาได้แต่มองตามด้วยใจที่ห่อเหี่ยว

"แค่เริ่ม ก็รู้สึกถึงความพ่ายแพ้แล้วสินะ" ในตาสวยเริ่มเศร้าหมองลงอย่างเห็นได้ชัดโซเฟียที่พึ่งเดินกลับมาเห็นเพื่อนสาวดูซึมลงจึงถามด้วยความเป็นห่วง

"เป็นอะไรรึป่าว"

"ปล่าวหรอก ไปกันเถอะ" ซอลลายิ้มอ่อนส่งให้เพื่อนสาวโซเฟียจึงไม่ถามอะไรต่อ ทั้งสองจึงรีบไปขึ้นรถเพื่อนรีบกลับไปมหาลัยทันที

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด   เห็นแก่ตัว

    คิรินตวาดลั่นใช้เก้าอี้ในมือจ่อที่ใบหน้าของพร้อมที่ห่างเพียงคืบ ใบหน้าหล่อตอนนี้เคร่งขึมจนหน้าเกรงขามแต่กับไม่ได้ทำให้พร้อมตื่นกลัว เขากับมองไปที่คิรินอย่างท้าทาย ผู้คนในร้านต่างแตกตื่นพากันวิ่งออกจากร้านอย่างชุลมุน “หึ ใครเมียมึงกัน กูเห็นแต่ซอลลาที่นั่งอยู่ตรงหน้ากู” พร้อมหัวเราะในลำคออย่างเย้ยยันในคำพูดของชายหนุ่ม “มึงอยากลองใช่ไหม มึงคิดว่าไอ้พรีมพี่มึงจะช่วยมึงได้รึไง” “คนอย่างกูไม่ต้องพึ่งคนอื่นหรอก กูไม่ใช่คนกระจอกแบบมึง” “ไอ้เหี้ยพร้อมมึง” คิรินที่กำลังเดือดดาลยกเก้าอี้ขึ้นเตรียมจะฟาดใส่พร้อมอีกครั้ง “พี่คิริน อย่านะคะ” ซอลลาที่เห็นว่าเหตุการณ์เริ่มจะไปกันใหญ่เดินเข้ามาประจันหน้ากับคิรินอย่างไม่นึกกลัว ใบหน้าสวยแสดงสีหน้าจริงจัง ครั้งนี้คิรินกำลังทำเกินไป “หลบไปซอล รอเฮียจัดการชู้ของเธอก่อน” “ไม่ค่ะ คนที่ต้องหลบคือพี่” “เธอปกป้องชู้ต่อหน้าเฮียเหรอ” “ไหนคะชู้ พี่ลืมอะไรไปหรือป่าว เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะพี่คิริน” “ซอลลา” คิรินตวาดลั่นในต

  • หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด   อย่ายุ่งกับเมียกูถ้าไม่อยากนอนห้องพิเศษ

    “เห้อ อย่ามาเล่นกับใจกันได้ไหม” ร่างเล็กมองตามรถที่ขับไปออกด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใจหนึ่งก็อยากจะเอาชนะแต่อีกใจก็ไม่อยากเสี่ยง ร้านอาหารซอลลาเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะอย่างทุกครั้ง มือเล็กหยิบเมนูขึ้นมาเปิดดู วันนี้เธอไม่ได้อยากกินอะไรเป็นพิเศษ แค่อยากมาหาอะไรใส่ท้องแค่นั้น “มาทำไมไม่บอกพี่เลยหล่ะ” “พี่พร้อม” ฉันเงยหน้ามองผู้ชายตรงหน้าด้วยรอยยิ้ม “หายไปหลายวันเลยนะ” พี่พร้อมเอ่ยตัดพ้อพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามกับฉัน ฉันมองผู้ชายตรงนี้อย่างพิจารณา พี่พร้อมถือว่าเป็นผู้ชายที่หล่อมากคนหนึ่ง นิสัย หน้าที่การงานก็เพียบพร้อมทุกอย่าง ฉันนั้นรับรู้ว่าอีกฝ่ายมีความรู้สึกดีๆให้แต่ฉันกับไม่เคยรู้สึกกับเขามากกว่าพี่ชาย เลยซักครั้ง จะบอกปตรงๆก็กลัวว่าพี่เขาจะเสียใจฉันจึงเลือกที่ ทำเป็นไม่รู้และหลบหลีกตลอดมา “ซอล ซอล “พร้อมพยายามเรียกซอลลาที่กำลังเม่อลอย มือหนาโบกไปมาเพื่อเรียกสติ “เอ่อค่ะ พี่พร้อมทีอะไรรึป่าว”ซอลลาที่พึ่งได้สติเอ่ยถามขึ้น “พี่เห็

  • หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด   อยากเป็นคนนั้นของเธอ

    กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นปลุกให้คนที่กำลังหลับไหลให้ตื่นขึ้น มือเล็กพยายามควานหามือถือ แต่ก็ไม่เจอจึงต้องลุกขึ้นมาหาเสียงต้นเหตุ ทันทีที่ลุกขึ้นซอลลาก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนไหบประดังประเดเข้ามา มือน้อยขยี้ผมจนยุ่งเยิงไปหมด "โอ้ย ปวดหัวฉมัดเลย" เมื่อหันไปดูเวลาที่หัวเตียงก็พบว่าสายแล้ว เธอจึงรีบวิ่งไปแต่งตัวไม่ทันได้ดูว่าใครโทรมาด้วยซ้ำ กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง "ฮัลโลยายโซ" "แกอยู่ไหน" "ฉันติดไฟแดงอยู่ ใกล้จะถึงแล้ว" "วันนี้อาจารย์ ยกคลาสนะ" "ห้ะ ยกคลาสเหรอ โอ้ยฉันอุตส่าห์รีบ" "แต่วันนี้มีเฉลยพี่รหัสนะ" "โอเคร ฉันกำลังจะถึง"ซอลลาโยนโทรศัพท์ไว้เบาะข้างคนขับและรีบขับรถออกเพราะไฟเขียวพอดี มหาวิทยาลัยKUBมินิคูเปอร์สีขาวเข้ามาจอดในลานจอดรถซอลลาเช็กความเรียบร้อยของตัวเองและลงจากรถไปหาโซเฟียที่นั่งรออยู่หน้าคณะ " ยายโซ อาจารย์ยกคลาสทำไมไม่โทรบอกฉัน ฉันจะไม่รีบขนาดนี้" " ฉันโทรบอกแกรแล้วนะ ไม่รับสายเอง" "แกโทร"เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเสียงโทรเข้าจริงๆซอลลาเลยไม่ได้พูดต่อ คนตัวเล็กทรุดนั่ง

  • หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด   ไม่ได้หวงแค่หมั่นไส้

    "ยายโซ วันนี้อยากดื่มจัง ไปเที่ยวกัน" โซเฟียเงยหน้ามองซอลลาอย่างสงสัยเพราะปกติเพื่อนของเธอไม่ชอบเที่ยวกลางคืนสักเท่าไหร่"แกอย่ามองฉันแบบนั้นสิ ฉันแค่อยากดื่มเอง" ซอลลาส่งสายตาออดอ้อนจนโซเฟียจนตกลง"โอเคร เจอกันที่ผับKR สองทุ่มนะ""โอเคร เจอกันฉันกลับห้องก่อนนะ บายๆๆ"ซอลลาโบกมือให้โซเฟียและขึ้นรถขับออกไป เมื่อเห็นเพื่อนออกไปแล้วโซเฟียก็รีบขึ้นรถตามออกไปเช่นกันผับKRวันนี้ซอลลาเลือกที่จะใส่ชุดเดรสรัดรูปสีดำสายเดี่ยวรัดรูปเปิดแผ่นหลังโชว์ให้เห็นแผ่นหลังขาวเนียว ผมยาวสลวยถูกดัดจนเป็นลอนสวยสยายทั่วแผ่นหลัง ใบหน้าสวยแต่งเติมอย่างพอดีจนน่ามอง ผู้คนที่เดินผ่านต่างพากันเมียงมองร่างอรชรที่กำลังยื่นกดโทรศัพท์อย่างไม่ได้ใส่ใจผู้คนที่เดินขวักไขว่ไปมาแต่ที่จริง เธอกำลังหลบสายตาราวเสือกระหายเหยื่อของผู้ชายเหล่านั้นต่างหากรอไม่นานโซเฟียก็มาถึงซอลลาจึงเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้น"แกมายื่นอ่อยเหยื่อรึไงยายซอล ทำไมไม่รออยู่รถ". "ก็ฉันกลัวแกหาฉันไม่เจอไง""เห้อแกนะแกมายื่นไม่กลัวโดนฉุดไปรึไง"ทันทีที่โซเฟียพูดจบซอลลาจึงรีบกระโจนเกาะแขนเพื่อนสาวด้วยความกลัว โซเฟียได้แต่ถอนหายใจอย่างเอือมๆ และปล่อยให้ซอลลาเ

  • หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด   ตัวแทนของใคร

    "ยายซอล วันนี้มีประชุมและลานเชียร์นะ" "อีกแล้วเหรอ ฉันอยากกลับไปนอน"ซอลลาโอดควรญทันทีที่ได้ยินเธอรู้สึกง่วงมากเพราะเมื่อคืนดูซีรีย์ดึกไปหน่อย แค่นอนตี5 ตื่น7โมงเช้าเพื่อมาเรียนแค่นั้น "ฮ่า ฮ่า ยายซอลเหมือนหมีแพนด้าเลยอ่ะ"โซเฟียขำพรืดเมื่อมองหน้าเพื่อนสาวจังๆก็พบว่าขอบตาของซอลลาดูคล้ำจนเห็นได้ชัดเพราะวันนี้ซอลลาไม่ได้แต่งหน้าจัดเต็มเหมือนทุกวัน "หยุดขำนะ ยายโซ" ซอลลารีบหยิบกระจกขึ้นมาส่องก็ถึงกับตกใจกับรอยคล้ำใต้ตาที่เห็นได้ชัด "หยุดนะยายโซ"ซอลลายู่หน้างอลจนโซเฟียหยุดล้อแต่ก็ยังแอบขำอยู่ร่างเล็กรีบหยิบแว่นตำในกระเป๋ามาใส่แล้วขาเร่งรีบเร่งเดินออกไปจนโซเฟียเดินตามไม่ทัน "แกจะรีบไปไหนยายซอล"โซเฟียตะโกนไล่หลังเพื่อนสาวที่เดินแกมวิ่งออกไป "ฉันจะไปห้องน้ำ ฝากเช็กชื่อด้วย"โซเฟียได้แต่ขำในท่าทีเพื่อนสาวแต่สายตาเจ้ากรรมดันหันไปเจอรุ่นพี่หนุ่มที่ซอลลาปลื้มยืนมองตามหลังเพื่อนสาวเธอก็ได้แต่สงสัย ทันทีที่สายตาคมหันมาเจอเธอที่ยืนมองอยู่ก่อน คิรินก็รีบเดินออกไปทันที โซเฟียได้แต่มองอย่างสงสัยแต่ก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ ห้องเรียน "อ้าว โซเฟีย ซอลลาไม่มาเรียนเหรอ"โซเฟียที่กำลั

  • หวงนักรักรุ่นพี่วิศวะจอมโหด   ขอจีบได้ไหมรุ่นพี่สุดหล่อ

    ห้องพยาบาล ซอลลาที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ห้องพยาบาล ร่างเล็กยันตัวลุกขึ้นนั่งเมื่อนึกถึงใบหน้าคมคายของรุ่นพี่คนนั้นซอลลาก็ยิ้มร่าออกมาอย่างมีความสุข "แกเป็นบ้ารึไงยายซอล ตื่นมาก็ยิ้มเหมือนคนบ้า" โซเฟียลากเกาอี้มานั่งข้างๆเตียงที่มีซอลลานั่งห้อยขาอยู่ "ยายโซ ฉันหลับไปนานแค่ไหนอ่ะ" "ก็ตั้งแต่ที่สิบโมงอ่ะ" " ห้ะ ฉันก็อดเจอรุ่นพี่คนนั้นอ่ะสิ"ซอลลาโอดครวญออกมาทำเอาโซเฟียรู้สึกมั่นไว้เพื่อนสาวไม่น้อย "นี้แกรจะบ้าผู้ชายไปแล้วนะยายซอล" "ก็ฉันชอบของฉันนี้ คอยดูนะฉันจะต้องได้พี่เขามาเป็นแฟนให้ได้" "ก่อนจะได้เขามาเป็นแฟน แกรรู้รึยังว่าพี่เขาชื่ออะไร" "จริงด้วย ฉันลืมไปเลย" โป๊ก โซฟีเขกหน้าผากซอลลาด้วยความมั่นไส้เหลือทน "โอ๊ย ยายโซ เจ็บนะ" ซอลลายู่หน้าด้วยความเจ็บ "เจ็บก็ดี พี่เขาชื่อคิริน ขอเตือนนะ แกอย่าไปยุ่งกับเขาดีกว่า" ซอลลามองเพื่อนสาวด้วยความสงสัย "หยุดมองฉันแบบนั้นเดี๋ยวนี้ ฉันถามเพื่อนในคณะมา" ซอลลายิ้มร่ากระโจนเกาะแขนเพื่อนสาวใบหน้าสวยถูไถบนแขนเรียวของโซเฟียอย่างออดอ้อน "หยุดทำแบบนี้นะ ยายซอลฉันขนลุก" มือเรียวผลักหน้าผากสวยของเพื่อนอย่า

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status