LOGINShare
บทที่ 2158
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2164
พระสนมอวี้เฟยยิ้มละไมมองฟู่จาวหนิงนางอยากรู้ ว่าใช้สถานการณ์ของแคว้นเจามากดไว้บนตัวฟู่จาวหนิงแบบนี้ นางจะปฏิเสธได้อีกไหมองค์จักรพรรดิแค่พูดในท้องพระโรงสักสองสามคำ เหล่าขุนนางก็น่าจะรู้แล้ว ว่าอ๋องเจวี้ยนรับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้ามามีแต่ข้อดีไม่มีข้อเสียเลยยิ่งไปกว่านั้น ยังเป็นประโยชน์กับแคว้นเจามหาศาลอีกด้วยเหล่าประชาชนถ้ารู้ ว่าลูกขององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นจะเกิดมาพร้อมโชคชะตาอันยิ่งใหญ่ สามารถนำความรุ่งเรืองมาได้อย่างน้อยยี่สิบปี พวกเขาจะอย่างไรก็ต้องหวั่นไหวถึงตอนนั้นทั่วทั้งราชสำนัก ประชาชนทั่วทั้งเมือง ก็จะบีบให้อ๋องเจวี้ยนต้องรับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้ามา แล้วนางจะปฏิเสธได้ไหม?ถ้าหากนางยังคิดจะปฏิเสธอองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น ความผิดนี้ก็จะตกไปอยู่กับฟู่จาวหนิงคนเดียวฟู่จาวหนิงจะรับไหวหรือ?แต่ว่าแค่ตำแหน่งพระชายารองเท่านัน พระสนมอวี้เฟยไม่เข้าใจว่ฟู่จาวหนิงทำไมต้องปฏิเสธอเอาเป็นเอาตายแบบนี้ชายหนุ่ม โดยเฉพาะชายที่มีตัวตนฐานะแบบอ๋องเจวี้ยน ชั่วชีวิตจะรักและดูแลผู้หญิงเพียงคนเดียว เป็นไปได้หรือ?นางไม่กลัวว่าฟู่จาวหนิงหมดหวังเพราะเรื่องนี้ จนยอมรับข้อเสนอของหยวนอี้ แล้วกลับ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2163
ฟู่จาวหนิงไม่ค่อยชอบถูกคนดึงไปพัวพันกับเจ้าอารามเจ้าอารามโยวชิงคนนั้นนางยังมองไม่ออกเลย แต่จากเรื่องที่เขาพยายามกีดกันนางกับเซียวหลันยวนมาตลอด ตลอดทางนี้ยังอยู่กับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นด้วย นางจึงต้องระมัดระวังเจ้าอารามโยวชิงไว้ต่อให้เขาจะมีเหตุผลจำเป็นหรือพูดออกมาไม่ได้จริงๆ ก็ตามต่อให้เขาจะทำตามภาพมายาเพื่อความผาสุกของมวลประชาก็ตามถุด เอาความรับผิดชอบกับตรวนที่หนักอึ้งมาครอบหัวนางไว้ แล้วนางต้องแบกรับมันอย่างไม่มีข้อโต้แย้งหรือ?ฟู่จาวหนิงรู้สึคกว่าตนเองไม่ได้มีจิตใจยิ่งใหญ่ขนาดนั้นถ้าหากพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา บางทีนางยังอาจจะช่วยคิดหาทางออกด้วยกันก็ได้"พระชายารู้ว่าตัวข้าไม่ได้หมายความเช่นนี้" พระสนมอวี้เฟยชะงักไป อธิบายขึ้นมาอีกว่า "ก่อนหน้านี้ที่อ๋องเจวี้ยนพักฟื้นที่ยอดเขาโยวชิง ก็เป็นเพราะไท่ซ่างหวงเห็นด้วย เขาต้องรู้ถึงความผูกพันที่อ๋องเจวี้ยนกับเจ้าอารามมีให้กันมาหลายปีแน่ ไม่ใช้อำนาจราชวงศ์มาข่มเจ้าอารามหรอก พระชายาคิดมาเกินไป""พระสนมอวี้เฟยถ้าอยากรู้เกี่ยวกับเจ้าอาราม ก็เชิญเจ้าอารามเข้าวังมาก็จบแล้ว ไม่จำเป็นต้องมาสืบผ่านตัวข้า" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้นนี่คือไม่เล่น
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2162
นางระบำสองคนนั้นคุกเข่าลงข้างๆ แต่กลับเงยหน้ามองมาทางฟู่จาวหนิงอยู่ตลอดเสี่ยวเยว่กับหงจั๋วมองข้ามพวกนางไม่ได้เลยนางสองคนรู้สึกแปลกประหลาดมาก พระสนมอวี้เฟยจงใจจัดฉากนี้หรือ? ให้นางระบำคุกเข่าอยู่ที่นี่ แล้วพวกนางก็ยังดูคล้ายคลึงกับพระชายาด้วย มองผ่านๆ ก็เหมือนให้พระชายามานั่งคุกเข่าอยู่ในตำหนักตลอดแบบนั้นยิ่งไปกว่านั้นพวกนางยังสวมเสื้อบางเบาเห็นเนื้อหนัง ที่บ่าแขนและเอวมีเพียงผ้าบางๆ ชั้นเดียว ปกปิดอะไรแทบไม่ได้เลยนี่คือกำลังแอบลบหลู่พระชายาของพวกนางอยู่หรือ?เสี่ยวเยว่กับหงจั๋วล้วนโมโหเป็นฟืนไฟ อดถลึงตาใส่พระสนมอวี้เฟยไม่ได้สายตาของพระสนมอวี้เฟยก็กวาดผ่านหน้าพวกนาง เลิกคิ้วขึ้น "พระชายาอ๋องเจวี้ยน หญิงรับใช้สองคนนี้ของท่านเหมือนจะไม่ค่อยพอใจข้าหรือ? ทำไมพวกนางถลึงตามองตัวข้าแบบนี้?"ขึ้นตำแหน่งสนมเร็วเกินไป เดิมทีเป็นแค่สาวงามที่แคว้นหมิ่นส่งเข้ามาเท่านั้น ตอนี้กลับกล้าใช้คำว่า "ตัวข้า" เรียกตัวเองเสียแล้วฟู่จาวหนิงตอนนี้ก็อดคิดถึงพระชายาเยว่ขึ้นมาอีกไม่ได้ครึ่งปีก่อนพระชายาเยว่ก็กำเริบเสิบสานมาก กระทั่งทำให้ตระกุลเยว่กำเริบเสิบสานตามไปด้วย ตอนนั้นพวกเขาล้วนรู้สึกว่าพระ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2161
พระสนมอวี้เฟยนี่ชอบเสวยสุขอยู่เหมือนกันนะ?หรือจะบอกว่า นี่เตรียมมาให้นางดูกัน?ฟุ่จาวหนิงยืนอยู่ในตำหนัก นางระบำสองคนนั้นหมุนตัวมา ระบำมาตรงหน้านาง ผ้าบางในมือสะบัดอย่างรวดเร็ว ลูบมาทางใบหน้านาง"คุณหนูระวังด้วย"พอเสียงเสี่ยวเยว่ดังขึ้น ฟู่จาวหนิงก็ถอยออกมาก้าวหนึ่งพระสนมอวี้เฟยหัวเราะขึ้นเบาๆ"พวกเจ้าทำไมถึงไร้มารยาทเช่นนี้? เอาท่าร่ายรำยั่วบุรุษ มาใช้กับพระชายาอ๋องเจวี้ยนหรือ? หรือพอเห็นว่าพระชายาอ๋องเจวี้ยนงดงามหาใครเปรียบแล้ว มันทนไม่ไหวกัน?""พระชายาอ๋องเจวี้ยนระงับโกรธด้วย"นางระบำสองคนนั้นหยุดลงทันที ย่อตัวลงคุกเข่าต่อหน้าฟู่จาวหนิง จากนั้นจึงเงยหน้าขึ้นหงจั๋วกับเสี่ยวเยว่พอเห็นใบหน้าพวกนาง ก็สีหน้าเปลี่ยนไปพร้อมกันเพราะหน้าตาของสองนางระบำนี้ คล้ายคลึงกับฟู่จาวหนิงถึงสามส่วน!แน่นอน ถ้ามองอย่างละเอียด หางตาของพวกนางถูกวาดออกมา คิ้วก็ถูกเขียนขึ้นอย่างประณีต ชัดเจนมาก ว่าพวกนางแต่งหน้าแบบนี้เป็นปกตินี่คือจงใจ หรือว่าวาดออกมาจนคล้ายฟู่จาวหนิงโดยบังเอิญ?ความสงสัยนี้อยู่ในหัวพวกนางแค่แวบเดียว แล้วก็ได้คำตอบมาแทบจะในทันทีมีเรื่องบังเอิญแบบนี้เสียที่ไหน?นี่มันจง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2160
หงจั๋วทำไมถึงรู้จักหอลมวสันต์ล่ะ?"อันที่จริงข้าน้อยก็ได้ยินมาจากคุณชายฟู่"ฟู่จาวหนิงงงงัน นางไม่คิดว่าข้อมูลแบบนี้ หงจั๋วจะได้ยินมาจากพ่อของตนเอง"คุณชายฟู่กับฮูหยินก่อนหน้านี้เรียกข้าน้อยเข้าไปรับพวกดอกไม้ใบหญ้า พวกที่ปลูกไว้ในเรือนโยวหนิงนั่นเจ้าค่ะ"หงจั๋วพอพูดขึ้นมา ฟู่จาวหนิงก็มองไปยังดอกไม้ที่กำลังบานอยู่ในลานบ้านเหล่านั้น พันธุ์ดอกไม้พวกนั้นไม่เลวเลย ตอนนี้กำลังบานสะพรั่งหลากสีสันดูเหมือนนี่จะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่พวกเขาเดินทางไปยอดเขาโยวชิง หงจั๋วคงยังไม่ทันได้บอกกับนาง"คุณชายฟู่บอกว่าดอกไม้เหล่านี้เขาให้คนไปหามา ให้ปลูกไว้ที่จวนอ๋อง พระชายาจะได้ชมดอกไม้ได้ด้วย ตอนนั้นคุณชายฟู่ก็พูดถึงเรื่องหอลมวสันต์ขึ้นมา บอกว่าคณะทูตของแคว้นหมิ่น ตอนนี้ไปที่หอลมวสันต์บ่อยๆ รออ๋องเจวี้ยนพระชายากลับมาก็ให้บอกไว้เสียหน่อย"หงจั๋วรู้สึกเชิงขอโทษ "ข้าน้อยก็ลืมไป เพราะตอนนั้นฮูหยินฟู่ถามคุณชายฟู่ว่าจะไปหอลมวสันต์ไหม คุณชายฟู่จึงอธิบายว่าหอลมวสันต์เป็นสถานที่แบบไหน บอกว่าสถานที่แบบนั้นเขาไม่ไปหรอก แล้วยังบอกว่า ท่านอ๋องเองทางที่ดีก็อย่าไป เพราะพระชายารู้เข้าจะคิดมาก"ฟู่จิ้นเชินตอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2159
ราชโองการในวัง ถูกส่งไปยังจวนอ๋องเจวี้ยนอย่างรวดเร็วฟู่จาวหนิงฟังจบก็พูดไม่ออก"จักรพรรดิให้ข้าเข้าวัง เพื่อให้พระสนมอวี้เฟยตรวจร่างกายข้าหรือ?"หงจั๋วกัวเฝิ่นซิงรู้สึกอยากขำ"จักรพรรดิไม่รู้หรือไร ว่าวิชาแพทย์ของพระชายายอดเยี่ยมมาก? พระนางหมอหญิงในวังสองคนนั้นเทียบพระชายาไม่ได้อยู่แล้วนี่"พระชายาเข้าร่วมสมาคมหมอใหญ่แล้วด้วยนะ ถูกยอมรับว่าเป็นหมอเทวดาแล้วแล้วหมอหญิงสองคนนั้นมีความสามารถนี้หรือ?ไม่ใช่ดูถูกพวกนางนะ แต่ถ้าหากวิชาแพทย์ของพวกนางดีจริงล่ะก็ ตำแหน่งก็คงต่างกันออกไปแล้ว ไม่มีทางถูกส่งมาเป็นเครื่องบรรณาการองค์จักรพรรดิแคว้นเจาที่ห่างไกลนับพันลี้แบบนี้หรอกร่างกายของพระชายานางจะไม่รู้เลยหรือไรกัน? ยังต้องให้หมอหญิงสองคนนั้นมาดูอาการนางด้วยหรือ?"เจ้าไม่อยากไปก็ปฏิเสธไป อย่าไปให้หน้าเขา" เซียวหลันยวนไม่อยากให้ฟู่จาวหนิงเข้าวัง หมอหญิงแคว้นหมิ่นสองคนนั้นขึ้นมาเป็นพระสนม ก็คิดว่าพวกนางมาตัดสินอะไรในแคว้นเจาได้อย่างนั้นหรือ?ฟู่จาวหนิงกลับรู้สึกแปลกๆ นางคิดไปถึงอีกคนหนึ่ง"พระชายาเยว่ล่ะ? ก่อนหน้าที่หมอหญิงสองคนนี้จะได้รับความโปรดหราน ตัวตนของพระชายาเยว่ก็สูงกว่าฮองเฮ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2158
พระสนมอวี้เฟยทุกวันจะลงมือตุ๋นน้ำแกงเอง สาวใช้วังแค่คอยดูแรงไฟให้น้ำแกงบำรุงนี้รสชาติหอมประหลาดอย่างที่สุด ตัวน้ำแกงเข้มข้น รสชาติซับซ้อน แม้ฝ่าบาทจะเคยกินอาหารเลิศรสมานับไม่ถ้วน ก็ยังแยกแยะวัตถุดิบในนั้นออกมาได้ไม่กี่ชนิด ส่วนที่เหลือก็ยังนึกไม่ออกแต่หมอหลวงก็ตรวจสอบน้ำแกงนี้แล้ว ดังนั้นองค์จักรพรรดิจึงดื่มได้อย่างวางใจแม้เขาจะชอบดื่มน้ำแกงนี้ แต่ดื่มไปนานๆ ก็เลี่ยนเอาการเหมือนกับครั้งนี้ พอดื่มน้ำแกงลงไป เขาก็รู้สึกแสบร้อนขึ้นที่อก จนต้องหันมาตบหน้าอกตนเองเบาๆ กระทั่งเกือบจะขย้อนออกมาอีกด้วยดวงตาพระสนมอวี้เฟยเปล่งประกายวาบ แล้วจึงให้สาวใช้หยิบยาขวดเล็กใบหนึ่งมา พอเปิดออกก็หยิบผลไม้เปรี้ยวชิ้นเล็กจากในนั้น ป้อนเข้าไปถึงริมฝีปากฝ่าบาท"ฝ่าบาท ลดเลี่ยนหน่อย น้ำแกงนี้ ใช้วัตถุดิบค่อนข้างมาก รสชาติจึงเข้มข้นจัด พรุ่งนี้จะเปลี่ยนให้ใหม่นะเพคะ"องค์จักรพรรดิได้ยินคำพูดเอาใจใส่ของนางก็รุ้สึกพอใจ อ้าปากรับผลไม้ที่ป้อนเข้ามา จากนั้นจึงยื่นมือไปโอบเอวพระสนมอวี้เฟย"พระสนมช่างใส่ใจข้าถึงขนาดนี้ ข้าคงต้องมอบรางวัลให้เจ้าแล้ว เจ้าอยากได้อะไรหรือ?""หม่อมฉันมีฝ่าบาทก็เพียงพอแล้ว แล้วก
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2157
ฟู่จาวหนิงถูกกระทำไปอีกหนึ่งชั่วยามตอนที่นางประคองเอวพยุงลุกขึ้น ท้องฟ้าด้านนอกก็มืดแล้ว"ท่านก็ควบคุมมันหน่อยเถอะ!"นางทุบไปที่เซียวหลันยวนทีหนึ่ง"ข้าผิดเอง"เซียวหลันยวนยอมรับผิดไวมาก แต่ก็ไม่แน่ว่าจะแก้ไขตอนนี้เป็นช่วงลุ่มหลง ผ่านไปสักสองสามปี แรงด้านนี้ก็น่าจะลดลงไปบ้างแต่ว่า เขาเองก็มองออกแล้ว ว่าร่างกายของพระชายานี่ดีมากจริงๆ แม้เขาจะไม่ค่อยได้ควบคุมนัก แต่นางก็ฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วดังนั้น พวกเขาจึงเหมาะกันที่สุด"เรื่องตระกุลอัน อันเหนียนจะวางแผนไว้เอง รอเขาคิดดีแล้ว ก็จะเข้ามาบอกเองนั่นล่ะ ถึงตอนนั้นพวกเราช่วยได้ก็ช่วย ไม่ต้องกังวลแทนเขามากนัก"เซียวหลันยวนก็ยังพูดกับนางอย่างชัดเจนฟู่จาวหนิงคิดๆ แล้วก็ใช่ ในเมื่อเลือกแล้ว สำหรับอันชิง อันเหนียนต้องมีแผนการอยู่แน่ๆ"ตอนนี้ที่ต้องสนใจคือเจ้าอารามทางนั้น"เซียวหลันยวนสายตาลึกลงมา "หลายวันนี้ เจ้าอารามไม่เคลื่อนไหวเลย"ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยสงสัยตัวเจ้าอาราม แต่ครั้งนี้ที่ไปยอดเขาโยวชิง บวกกับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น และก็ไปกับฟู่จาวหนิง เจ้าอารามก็เหมือนจะแตกต่างกับแต่ก่อนไปบ้างแล้วแต่ต่อหน้าฟู่จาวหนิง เซียวหลันยวน
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2156
อันเหนียนนิ่งงันไปนานเซียวหลันยวนกลับไม่ได้เร่งให้เขาตัดสินใจ"วางใจเถอะ ตระกูลอันถ้าอยากอยู่ในเมืองหลวง ถึงตอนนั้นเจ้ากับข้าก็เล่นละครกันสักฉากก็จบแล้ว ด้วยความสามารถเจ้ากับข้า ทำให้คนเชื่อได้ไม่ยากหรอก"เซียวหลันยวนไม่ได้ทำให้อันเหนียนลำบากใจถึงอย่างไร อันเหนียนก็เป็นหนึ่งในเพื่อนที่น้อยมากของเขา ไม่ว่าอันเหนียนจะเลือกอย่างไรเขาก็ยอมรับได้อันเหนียนยิ้มๆ"ไม่ใช่เพราะเจ้าเสียหน่อย หลักๆ คือ ได้รู้จักหมอเทวดาคนหนึ่งทั้งที มันหายากน่ะนะ"เขาลุกขึ้นยืน จัดเสื้อผ้าด้วยสีหน้าเรียบสงบ"ข้ารู้ว่าท่านอ๋องไม่มีทางให้พระชายาได้เจอวันคืนที่ลำบาก ดังนั้นต่อให้ไปตงฉิง ก็น่าจะมีชีวิตที่ดีแน่ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ตระกูลอันของเราจะตามไปเสวยสุขด้วยไม่ได้ตรงไหน?"จนตอนเขาออกไป เซียวหลันยวนจึงเพิ่งหัวเราะขึ้นมาเบาๆอดพูดไม่ได้เลย อันเหนียนเป็นเพื่อนรักที่สุดของเขาจริงๆฟู่จาวหนิงพอรู้ว่าอันเหนียนต้องออกไปตั้งโจวเพียงคนเดียว ก็ปิดห้องวุ่นวายอยู่ครึ่งค่อนวัน เตรียมยาให้เขาสิบกว่าขวดยาสิบกว่าขวดนี้บรรจุอยู่ในกล่องผ้าไหมสวยงาม ห่อทับถ้วยผ้าบุสำลีอีกชั้น ห่อใหญ๋มากตอนที่เซียวหลันยวนเห็น จะมาก
You may also like
โทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด67.4K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์18.2K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.0K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ19.8K viewsพ่ายรักบุปผาพิษ
แซมมี่ซี1.5K viewsสามีของข้าคือคุณชายผี....บรื้อ
Lovedee452 viewsหญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ
บ้านเขมปัณณ์912 viewsนางร้ายผู้นี้ มิขอหลงรักพระเอก
Midzilee011.7K views
