บทที่ 2163

ฟู่จาวหนิงไม่ค่อยชอบถูกคนดึงไปพัวพันกับเจ้าอาราม

เจ้าอารามโยวชิงคนนั้นนางยังมองไม่ออกเลย แต่จากเรื่องที่เขาพยายามกีดกันนางกับเซียวหลันยวนมาตลอด ตลอดทางนี้ยังอยู่กับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นด้วย นางจึงต้องระมัดระวังเจ้าอารามโยวชิงไว้

ต่อให้เขาจะมีเหตุผลจำเป็นหรือพูดออกมาไม่ได้จริงๆ ก็ตาม

ต่อให้เขาจะทำตามภาพมายาเพื่อความผาสุกของมวลประชาก็ตาม

ถุด เอาความรับผิดชอบกับตรวนที่หนักอึ้งมาครอบหัวนางไว้ แล้วนางต้องแบกรับมันอย่างไม่มีข้อโต้แย้งหรือ?

ฟู่จาวหนิงรู้สึคกว่าตนเองไม่ได้มีจิตใจยิ่งใหญ่ขนาดนั้น

ถ้าหากพูดออกมาอย่างตรงไปตรงมา บางทีนางยังอาจจะช่วยคิดหาทางออกด้วยกันก็ได้

"พระชายารู้ว่าตัวข้าไม่ได้หมายความเช่นนี้" พระสนมอวี้เฟยชะงักไป อธิบายขึ้นมาอีกว่า "ก่อนหน้านี้ที่อ๋องเจวี้ยนพักฟื้นที่ยอดเขาโยวชิง ก็เป็นเพราะไท่ซ่างหวงเห็นด้วย เขาต้องรู้ถึงความผูกพันที่อ๋องเจวี้ยนกับเจ้าอารามมีให้กันมาหลายปีแน่ ไม่ใช้อำนาจราชวงศ์มาข่มเจ้าอารามหรอก พระชายาคิดมาเกินไป"

"พระสนมอวี้เฟยถ้าอยากรู้เกี่ยวกับเจ้าอาราม ก็เชิญเจ้าอารามเข้าวังมาก็จบแล้ว ไม่จำเป็นต้องมาสืบผ่านตัวข้า" ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น

นี่คือไม่เล่น