LOGINShare
บทที่ 2177
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2188
องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นหน้าแดงก่ำฟู่จิ้นเชิน!เขาเป็นแค่ประชาชนธรรมดาคนนึงเท่านั้น ถึงแม้จะเป็นพ่อตาของอ๋องเจวี้ยนก็ตาม!เขากล้าได้อย่างไร? ทำไมจึงกล้าพูดหยามหมิ่นนางแบบไม่ไว้หน้ากันเช่นนี้?มีสิทธิ์อะไรบอกว่าอ๋องเจวี้ยนไม่มีทางรักนางอย่างจริงใจ?นางไม่ดีตรงไหนกันแน่?แต่นางก็ไม่สามารถโต้เถียงจุดนี้กับฟู่จิ้นเชินด้วยตัวเอง นางจะถามกลับไปได้หรือ ว่านางไม่ดีตรงไหนกัน ตรงไหนที่สู้ฟู่จาวหนิงไม่ได้?องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นรุ้สึกว่า ถ้านางถามคำนี้ออกไป ฟู่จิ้นเชินคงซัดกลับมาโหดร้ายยิ่งกว่า!นางโงนเงนเหมือนจะล้มอ๋องเจวี้ยนตอนนี้ดันพยักหน้าให้อย่างเห็นด้วย "ท่านพ่อตาพูดได้ถูกต้อง ข้าไม่มีทางรักใคร่คนประเภทนี้"ประเภทนี้ พูดให้ชัดเจนสิ ว่านางเป็นคนประเภทไหน!หยวนอี้เดิมทียังคิดจะดูอยู่ห่างๆ แต่พอนางเห็นองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเหมือนจะเ็นลม ก็รู้สึกเห็นใจขึ้นมาถึงอย่างไรก็เป็นหญิงสาวอ่อนแอคนนึง ทำไมถึงต้องถูกรังแกขนาดนี้?นางมุมปากกระตุก สายตากวาดไปทางฟู่จิ้นเชิน และก็มองไปทางอ๋องเจวี้ยน เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ทั้งสองท่าน ว่ากันว่าบุรุษควรมีใจกว้างขวาง เปิดเผยตรงไปตรงมา พวกท่านพูดแบบนี้เ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2187
เจ้าอารามโยวชิงหลังจากเห็นฟู่จิ้นเชิน จู่ๆ ก็ลังเลขึ้นมาแล้วเดิมทีเขาคิดจะให้อ๋องเจวี้ยนรับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเอาไว้ถึงอย่างไรเขากับองค์หญิงใหญ่ก็เคยสัมผัสกันในถ้ำภูเขาบนยอดเขาโยวชิงมาแล้ว เขาจึงรู้สึกติดค้างนาง รู้สึกต้องหาทางดูแลนางให้ ไม่เช่นนั้นในใจคงรู้สึกผิดอยู่ไม่น้อยแต่ว่า ฟู่จิ้นเชินมาจากที่ไหนกันแน่?ถ้าหากฟู่จิ้นเชินเป็นรุ่นหลังของตระกูลฟู่นั้น แบบนี้ฟู่จาวหนิงก็เท่ากับเป็นรุ่นหลังของตงฉิงเช่นนั้นความคิดเขาก็อาจจะเปลี่ยนไปนิดหน่อยแล้วถึงอย่างไร เขาเคยคิดว่าจะจะค้นหาคนของตงฉิงที่ยังมีชีวิตอยู่เหล่านั้นออกมาอยู่แล้วถ้าตงฉิงคิดจะฟื้นฟูแคว้น ก็จำเป็นต้องมีประชาชน ไม่มีประชาชน แล้วจะมีแคว้นได้อย่างไร?ส่วนประชาชนที่อยู่ในแคว้นอี้ แม้ภายหลังยังสามารถไปตงฉิงได้ แต่จะคู่ควรมาเป็นคนในเมืองหลวงตงฉิงได้อย่างไรกัน?"เจ้าอาราม..." องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเห็นเขานิ่งเงียบ ใจก็อดดำดิ่งไม่ได้ นางมองเขาอย่างอ้อนวอนไม่สนใจนางไม่ได้สิ"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นมีเรื่องอะไรถึงไม่พูดออกมาเองหรือ?" ฟู่จิ้นเชินเหลือบมองนางผาดหนึ่งเขามองออกแล้ว องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นคิดจะให้เจ้าอารามโยวชิงพูด
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2186
"ไม่ใช่แบบนั้น ไม่ใช่เพื่อนกัน แล้วก็เข้ากันไม่ค่อยได้ด้วย"คำพูดไม่ไว้หน้าของฟู่จาวหนิง ทำให้สีหน้าองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นขาวซีดไป เล็บจิกลงไปกลางฝ่ามือนางเงยหน้าขึ้นมองฟู่จาวหนิงอย่างน่าสงสารคิดไม่ออกจริงๆ ทำไมฟู่จาวหนิงที่เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ใจกลับแข็งได้ขนาดนี้ตอนหลังนางก็ไม่ได้พูดแล้วว่าจะแย่งอ๋องเจวี้ยนกับฟู่จาวหนิง ฟู่จาวหนิงก็ยังไม่ไว้หน้านาง นี่มันขี้งกเจ้าคิดเจ้าแค้นเกินไปแล้ว"ท่านพี่!" ฟู่จาวเฟยพอเห็นฟู่จาวหนิงก็ดีใจมาก"พวกท่านมากันอย่างไร?" ฟู่จาวหนิงถาม"อยากคุยกับเจ้าน่ะ คิดไม่ถึงว่าจะมีแขกเยอะขนาดนี้" สายตาฟู่จิ้นเชินตกไปอยู่บนหน้าเจ้าอารามโยวชิง สายตาดูลึกซึ้งขึ้นเล็กน้อย "คนนี้คือเจ้าอารามยอดเขาโยวชิงหรือ?""ใช่แล้ว" ฟู่จาวหนิงตอบเจ้าอารามโยวชิงเองก็จ้องฟู่จิ้นเชินนิ่ง"คุณชายใหญ่ตระกูลฟู่ที่เลื่องชื่อในแคว้นเจาครั้งอดีตหรือ?" สายตาเจ้าอารามเองก็แปลกไปหน่อยๆ "ข้าทำไมถึงรู้สึก คุ้นหน้าตาเหลือเกิน?"ฟู่จิ้นเชินเองก็พูดว่า "สกุลฟู่อย่างข้าก็รู้สึกคุ้นหน้าเจ้าอาราม"ฟู่จาวหนิงกับเซียวหลันยวนสบตากันผาดหนึ่งทั้งสองคนรู้สึกแปลกประหลาด แม้ฟู่จิ้นเชินจะหนีตายอยู่
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2185
ฟู่จาวหนิงเม้มปาก มองเขา"อื๋อ?"เซียวหลันยวนสบตานางกลับด้วยท่าทีไต่ถาม"นั่น" ฟู่จาวหนิงกดเสียงต่ำ "ถ้าหากข้าตั้งท้องล่ะ?"เซียวหลันยวนตาเป็นประกาย สะกดความดีใจไว้ไม่อยู่ สายตาเลื่อนลงไปมองท้องของนางให้ตาย พอเห็นปฏิกิริยาเขา ฟู่จาวหนิงก็เข้าใจความหมายแล้วอ๋องเจวี้ยนคงอยากเป็นพ่อแล้วแต่ว่าพอพูดขึ้นมา ชายหนุ่อายุขนาดนี้ในแคว้นเจา พอแต่งงานแล้วส่วนใหญ่ก็เป็นพ่อคนกันหมดกระทั่งหลายคนไม่ใช่แค่มีลูกคนเดียวด้วย"ถ้าหากในท้องหนิงหนิงมีลูกของข้าแล้วจริงๆ เช่นนั้นก็คลอดออกมาเถอะ"เซียวหลันยวนไม่ได้กระตือรือร้นอยากจะเป็นพ่อขนาดนั้น แต่ถ้าหากมีจริงๆ เขาก็รู้สึกว่าน่ายินดีมากเขามีความลับหนึ่งที่ยังไม่ได้เผยออกไปช่วงนี้เขารู้สึกมาตลอดว่าบนตัวฟู่จาวหนิงมีความลับที่เขาไม่กล้าจะจินตนาการอยู่ เหมือนว่าบางครั้งทั้งที่นางอยู่ไม่ไกลแท้ๆ แต่กลับไม่ได้ยินลมหายใจของนางเลยเซียวหลันยวนไม่อยากไล่ถาม แต่อันที่จริงในจิตใต้สำนึกก็ยังกังวลอยู่ถ้าเผื่อวันไหน นางหายตัวไปจริงๆ ล่ะ?แต่ถ้าหากในท้องนางมีสายเลือดของเขาอยู่ เขายังรู้สึกว่า นี่ยังเป็นสายใยเชื่อมโยงพวกเขาที่แน่นแฟ้น พอมีลูก ฟู่จาวหนิงอ
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2184
ถ้าเสี่ยวเซ่อส่งเสียง ก็ห้ามเปิดประตูพบนางด้วยสืออีพอได้ยินเสียงเสี่ยวเซ่อก็เดินเข้ามาสำหรับหญิงสาวที่ถูกท่านอ๋องพากลับม เหล่องครักษ์ก็ล้วนไม่ชอบกันทั้งนั้นจากที่พวกเขาเห็น ความเป็นไปได้ที่จะส่งผบกระทบต่อความรักของท่านอ๋องกับพระชายา ล้วนไม่ใช่คนดี ล้วนป้องกันเอาไว้ก่อน"พี่ชายองครักษ์ ข้า ข้าอยากทำธุระส่วนตัว เปิดประตูให้ข้าไปห้องส้วมหน่อยได้ไหม"เสี่ยวเซ่อเดิมทีรู้สึกว่าการพูดแบบนี้ค่อนข้างน่ากระอักกระอ่วน แต่ตอนนี้นางก็ไม่มีทางเลือกแล้วถูส่งมาขังที่นี่กี่ชั่วยามแล้ว ถ้านางยังไม่ออกไป แล้วจะทำอะไรได้กันจะรอให้อ๋องเจวี้ยนกับพระชายาคลายความเข้าใจผิดกัน แล้วค่อยมาหารือเรื่องจัดแจงที่พักให้นางหรือ? เป็นไปไม่ได้เสี่ยวเซ่อคิดว่าตนเองพูดแบบนี้ องครักษ์จะต้องเปิดประตูพานางออกไปแน่ขอแค่เปิดประตู ขอให้ให้นางมองเขา นางก็จะควบคุมเขาได้ ต่อให้เป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ ให้เขาพานางไปที่เรือนอ๋องเจวี้ยนก็พอตอนที่นางพูดก็อุ้มพิณของตนเองขึ้นมาแล้วใครจะคิด ว่าพอสิ้นเสียงนาง ก็ได้ยินสือซานพูดจากด้านนอกด้วยน้ำเสียงขึงขัง "ท่านอ๋องบอกว่าไม่ได้บอกให้เจ้าออกมาจากห้องเก็บฟืน เช่นนั้นเจ้าก็จะออก
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2183
ฟู่จาวหนิงเดิมทีคิดว่าเซียวหลันยวนให้นางมาที่ห้องหนังสือ น่าจะพูดเรื่องที่จริงจังหน่อย ไม่เช่นนั้นเขาคงจะกลับไปที่เรือนโยวหนิงแล้วแต่นางคิดไม่ถึงว่า เขาที่ทำท่าทางจริงจังมากตอนเรียกนางมาห้องหนังสือ แต่สุดท้ายกลับมาเล่นซุกซนพลิกตัวนางไปมาอยู่บนเตียงเล็กนั่นเสียได้กิจกรรมนี้ยาวนานไปถึงสองชั่วยามถ้าไม่ใช่ว่าระหว่างกิจกรรมการพูดจาท่าทางเขาไม่มีอะไรผิดปกติ ดูตื่นตัวเป็นปกติอยู่ตลอด นางคงจะสงสัยแล้วว่าเขาไปโดนยาอะไรในหอลมวสันต์มาหรือเปล่าตอนรอบสุดท้าย นางถีบเซียวหลันยวนออกไปข้างๆเจ้าผู้ชายน่ารังเกียจปล่อยให้เริ่มกินเนื้อไม่ได้เลย พอเริ่มแล้ว ก็เหมือนกินม้นได้ทุกวันไม่มีอิ่มเสียที"นี่ท่านกินยาอะไรผิดมาหรือไรกัน!"ฟู่จาวหนิงหมดแรงนอนอยู่บนเตียง รู้สึกแข้งขาก็อ่อนแรงด้วยเซียวหลันยวนกลับดูกระปรี้กระเปร่าเป็นร้อยเท่าเขายื่นมามานวดขานาง "วันนี้ข้าทำเกินไปหน่อย ข้าจะนวดให้เจ้านะ""เอามือท่านออกไปเลย!"ฟู่จาวหนิงตบมือของเขาออกไปอย่างเคืองๆ เมื่อครู่เขาก็พูดว่าจะนวดให้นาง พอนวดไปนวดมาก็พลิกนางแล้วเริ่มอีกรอบเสียอย่างนั้นในดวงตาเซียวหลันยวนมีรอยยิ้มช่วงนี้เขารู้สึกเสพติดจริงๆ
You may also like
ยอดหญิงในเงามาร
ฉินอันอัน96.5K viewsอุบายรักแม่ทัพหน้านิ่ง / รักเร้นใจใต้เงาองครักษ์
Priyada7.2K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น12.3K viewsมนตรารักท่านอ๋องขี้หึง (หึงโหด คลั่งรัก)
ชาไทยเย็น11.9K viewsรวยแล้วจ้า บ้านข้าขายหมูกระทะ
คุณหนูหยางเอิน1.1K viewsข้านี่แหละหลาน(ไม่แท้)ของท่านอ๋องจอมโหด
ชาไทยเย็น1.3K viewsหลินชิงชิงนางร้ายพลิกชะตา(รัก)ยุค70
BBNanz2.0K viewsวัตถุโบราณตระกูลหลี่
พี่สาวตระกูลหลี่5.2K views
