บทที่ 2188

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นหน้าแดงก่ำ

ฟู่จิ้นเชิน!

เขาเป็นแค่ประชาชนธรรมดาคนนึงเท่านั้น ถึงแม้จะเป็นพ่อตาของอ๋องเจวี้ยนก็ตาม!

เขากล้าได้อย่างไร? ทำไมจึงกล้าพูดหยามหมิ่นนางแบบไม่ไว้หน้ากันเช่นนี้?

มีสิทธิ์อะไรบอกว่าอ๋องเจวี้ยนไม่มีทางรักนางอย่างจริงใจ?

นางไม่ดีตรงไหนกันแน่?

แต่นางก็ไม่สามารถโต้เถียงจุดนี้กับฟู่จิ้นเชินด้วยตัวเอง นางจะถามกลับไปได้หรือ ว่านางไม่ดีตรงไหนกัน ตรงไหนที่สู้ฟู่จาวหนิงไม่ได้?

องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นรุ้สึกว่า ถ้านางถามคำนี้ออกไป ฟู่จิ้นเชินคงซัดกลับมาโหดร้ายยิ่งกว่า!

นางโงนเงนเหมือนจะล้ม

อ๋องเจวี้ยนตอนนี้ดันพยักหน้าให้อย่างเห็นด้วย "ท่านพ่อตาพูดได้ถูกต้อง ข้าไม่มีทางรักใคร่คนประเภทนี้"

ประเภทนี้ พูดให้ชัดเจนสิ ว่านางเป็นคนประเภทไหน!

หยวนอี้เดิมทียังคิดจะดูอยู่ห่างๆ แต่พอนางเห็นองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเหมือนจะเ็นลม ก็รู้สึกเห็นใจขึ้นมา

ถึงอย่างไรก็เป็นหญิงสาวอ่อนแอคนนึง ทำไมถึงต้องถูกรังแกขนาดนี้?

นางมุมปากกระตุก สายตากวาดไปทางฟู่จิ้นเชิน และก็มองไปทางอ๋องเจวี้ยน เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ทั้งสองท่าน ว่ากันว่าบุรุษควรมีใจกว้างขวาง เปิดเผยตรงไปตรงมา พวกท่านพูดแบบนี้เ