Share

บทที่ 0239

Author: อี้เสี่ยวเหวิน
ได้ยินดังนั้น หลินจืออี้ก็ตัดบททันที

“แม่ อย่าเด็ดขาดเลยนะ ตอนนี้คนตระกูลเฉินเป็นยังไงแม่ก็รู้อยู่ แม่ไม่เชื่ออาเล็ก ไม่เชื่อคุณอาเหรอ?”

“ก็ใช่ แต่ครั้งนี้ตระกูลเฉินดึงคนมาลงทุนในโครงการไม่น้อย ถ้ายังไม่มั่นใจมาก พวกเขาก็ใจกล้าเกินไปแล้ว”

หลิ่วเหอพูดไปพูดมาเริ่มหาวอีกครั้ง

หลังจากหลินจืออี้เตือนเธอให้เลิกกังวลแล้ว ก็เร่งให้เธอรีบไปนอน

หลังจากวางสายโทรศัพท์ ความไม่สบายใจของเธอก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

……

แม้ว่าหลินจืออี้จะไม่ชอบสายตาที่เฉินหงเหว่ยมองเธอ แต่งานก็คืองาน เธอยังคงตั้งใจออกแบบเข็มกลัดผู้ชาย

ด้วยปลาคาร์พเป็นต้นแบบ ภาพของครีบและหางปลาที่ยืดออกอย่างชาญฉลาดในคลื่นน้ำเมื่อมันหันไป

หัวปลาใช้แซฟไฟร์ของเฉินหงเหว่ยเอง

ส่วนที่เหลือใช้เพชรสีขาวและแซฟไฟร์ที่มีความลึกต่างกันเพื่อเข้าใกล้ตําแหน่งหัวปลาในรูปแบบรัศมี

เซวียมั่นพอใจมาก สําหรับผู้ชายแล้วมันไม่อ่อนโยนเกินไป แต่ก็สามารถเอาชนะความร้ายกาจของคนตัวเล็กๆ ในร่างกายของเฉินหงเหว่ยได้

เฉินหงเหว่ยก็พอใจมาก ตอบกลับแทบจะทันที และบอกหลินจืออี้และเซวียมั่นว่าพรุ่งนี้จะให้คนส่งแซฟไฟร์ในมือมา

เรื่องนี้ทําให้หลินจืออี้และเซวียมั่นประหลาดใจอย่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0383

    "อะไรนะ"“ฉันได้ยินมาว่าคุณท่านกงเข้มงวดกับเธอมากขึ้นเรื่อยๆ เธอยังยอมไปกับฉันไหม?” กงเยี่ยนมองเธออย่างลึกซึ้งหลินจืออี้วางแก้วชาลง ดูจากท่าทางของเขาแล้วคงถามอะไรไม่ออกแล้วล่ะ จึงพูดอย่างเกรงอกเกรงใจ “คุณชายใหญ่ ฉันดื่มหมดแล้ว ไปกันเถอะค่ะ”เธอลุกขึ้นเตรียมจะจากไป แต่ข้อมือกลับถูกกงเยี่ยนกําแน่นอย่างกระทันหันเธอจ้องมองเขาด้วยความเจ็บปวด สัมผัสได้ถึงอารมณ์แปลกๆ ที่พลุ่งพล่านในดวงตาของเขา แต่ก็หายวับไปกงเยี่ยนลุกขึ้นถอนหายใจ มองคอเสื้อที่พลิกด้านในเธอ แล้วยิ้มพลางพูดว่า “ฉันแค่อยากเตือนเธอว่าคอเสื้อไม่ได้พลิกเรียบร้อยน่ะ”“อืม”หลินจืออี้มองคอเสื้อที่ถูกเขาจัดให้เรียบร้อย แล้วหันหลังเดินออกไปนอกประตูทันทีอีกด้านหนึ่งประธานอวี๋เท้าคางเล็กน้อย อาหารอร่อยๆ ที่อยู่ตรงหน้ากลายเป็นไม่อยากอาหารเพราะผู้ชายที่ทําลายทิวทัศน์ที่อยู่ตรงข้าม“คุณชายสาม จะไม่ตามไปดูหน่อยเหรอคะ? หลานสาวตัวน้อยของคุณกล้าหาญมากจริงๆ ยังกล้าติดต่อกับกงเยี่ยนอีก”“ฉันได้ยินมาว่าเขาขายเทคโนโลยีช่วยชีวิตของตระกูลเฉินไปแล้ว และขายหุ้นของตระกูลเฉินเป็นการส่วนตัว ดูเหมือนว่าเขาจะวางแผนจะขุดหลุมให้คุณก่อนที่จะหนี

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0382

    หลินจืออี้มองคนที่เดินมาอย่างช้าๆ แล้วถอยหลังไปสองก้าวอย่างระแวดระวังเป็นกงเยี่ยนไม่ได้เจอกันนาน เขาผอมลงนิดหน่อยได้ยินหลิ่วเหอบอกว่า เขาถูกตระกูลกงปลดออกจากตําแหน่งในบริษัท แม้แต่หุ้นที่พ่อของเขาทิ้งไว้ให้ก็ถูกคุณท่านกงเก็บกลับไปเขาทําได้เพียงพาเฉินซู่หลานกลับไปที่ตระกูลเฉิน ไม่สิ ตอนนี้ตระกูลเฉินก็ถูกกงเฉินซื้อไปแล้วตอนนี้อย่างมากสุด เขาก็ถือได้แค่ว่าเป็นหนึ่งในผู้ถือหุ้นเท่านั้นที่จริงหลินจืออี้ก็ไม่เข้าใจว่าทําไมคุณท่านกงถึงใจร้ายกับเขาขนาดนี้หลังจากดึงสติกลับมา เธอก็ยังคงพยักหน้าอย่างสุภาพ “คุณชายใหญ่”กงเยี่ยนยิ้มอย่างขมขื่น “เธอยังโกรธอยู่เหรอ?”หลินจืออี้ไม่ได้พูดอะไรจะไม่โกรธได้ยังไง?เธอเชื่อใจเขามาสองชาติ แต่สุดท้ายเขากลับโกหกเธอมาตลอดกงเยี่ยนมองเธอ พูดอย่างจนใจ “ฉันมาเพื่อขอโทษเธอ ไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะ วันหลังเกรงว่าจะไม่มีโอกาสแล้ว”หลินจืออี้เงยหน้าขึ้นอย่างสงสัย “คุณ......”“แม่ของฉันได้รับความกระทบกระเทือน อาการป่วยหนักขึ้น ข้าวางแผนที่จะพาท่านไปรักษาที่ต่างประเทศ ต่อไป...... ไม่น่าจะกลับมาแล้ว”“จะไปเมื่อไหร่”“วันคริสต์มาส” กงเยี่ยนยกมุมปาก

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0381

    กงเฉินกําลังนั่งอ่านเอกสารอยู่บนโซฟา เงยหน้าขึ้นมองเธอ"ตื่นแล้วเหรอ? พอดีตัวดีนี้”“อืม”เธอพยักหน้าและรู้สึกว่าคําพูดนี้มีบางอย่างผิดปกติในเวลานี้ เฉินจิ่นก็ออกมาจากห้องครัว“คุณชายสาม คุณหลิน ทานอาหารเช้าได้แล้วครับ”กงเฉินปิดเอกสาร ลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าหลินจืออี้ ดึงเธอมานั่งที่โต๊ะอาหาร“เดี๋ยวให้คนขับรถไปส่งเธอที่สตูดิโอ”หลินจืออี้มองเวลาแล้วก็ไม่ปฏิเสธ “ค่ะ”ตอนที่ใกล้จะกินเสร็จ เธอแอบมองเขาแวบหนึ่ง ถามด้วยความหวังดี “อาเล็ก เมื่อวานอาทานยาแล้ว วันนี้รู้สึกเป็นยังไงบ้างคะ?”สีหน้าของกงเฉินขรึมลงเล็กน้อย “ไม่เป็นไรแล้ว”หลินจืออี้เตือนว่า “อย่าลืมทานยาอีกครั้งหลังกินอาหารเช้าเสร็จนะคะ”“อืม”กงเฉินวางชามและตะเกียบลง จ้องมองคนที่อยู่ตรงข้ามหลินจืออี้รู้สึกถึงสายตาเขา รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย “อาเล็กมองฉันทําไมคะ?”ชายคนนั้นเช็ดมือแล้วกระซิบว่า “หายากนะที่เธอจะเป็นห่วงฉัน”หลินจืออี้กําลังจะเถียงกลับ ก็มีบอดี้การ์ดคนหนึ่งเคาะประตูแล้วเดินเข้ามา“คุณชายสาม ตามหาคุณซ่งเจอแล้วครับ เขาไม่เป็นไร ตอนนี้......”“แค่ก!” เฉินจิ่นรีบไออย่างหนักและจ้องมองบอดี้การ์ดด้วยความโกรธ

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0380

    ณ โรงแรมเล็กๆ นอกเมืองซ่งหว่านชิวมองผ้าปูที่นอนที่มีสีเหลืองและมีรูบุหรี่ รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมา"ที่เน่าๆ แบบนี้ให้คนอยู่จริงๆ เหรอเนี่ย?"หลี่เฮ่อกอดเธอไว้ ไม่ได้โกรธกลับหัวเราะ “หว่านชิว ในที่สุดคุณก็เป็นเพียงของผมคนเดียวแล้ว”ซ่งหว่านชิวกลับไม่มีความสุขเลยสักนิด เธอผลักเขาออกอย่างแรง “หุบปาก! ฉันถามนายหน่อย! ทําไมต้องพาฉันมาที่เส็งเคร็งแบบนี้ด้วย!”“ในเมืองมีแต่คนของตระกูลกงที่มาตามตัวคุณ คุณรอหน่อยนะ รอผมซื้อตั๋วเครื่องบินแล้ว ผมจะพาคุณไปต่างประเทศ”หลี่เฮ่อพิงโต๊ะที่ขรุขระ จุดบุหรี่มวนหนึ่ง และมองไปที่ซ่งหว่านชิวอย่างใจจดใจจ่อแม้ว่าตอนนี้ซ่งหวั่นชิวจะค่อนข้างสะบักสะบอม แต่รูปลักษณ์แกในชุดแต่งงานยังคงสวยงามในสายตาของเขาเขาเอื้อมมือไปเช็ดฝุ่นบนใบหน้าแก บีบคอเธอและดึงเธอมาข้างหน้าและจูบเธออย่างแรงซ่งหว่านชิวจ้องมองเขาด้วยความโกรธ ยกมือขึ้นตบหน้าเขา"พอแล้ว! ฉันไม่มีอารมณ์”หลี่เฮ่อใช้ปลายลิ้นกระพุ้งแก้ม ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์หลังจากนั้นไม่นาน ซ่งหว่านชิวก็สงบลงและเอื้อมมือไปทางหลี่เฮ่อ “เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน ฉันต้องถามแม่ฉันถึงสถานการณ์ที่บ้านหน่อย”หลี่เฮ่อโยนโทรศัพท์

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0379

    เธอผลักผู้ชายบนร่างกายของเธอ แต่เธอไม่ได้สังเกตว่าชุดนอนขนาดใหญ่ของเธอได้กระจายหลุดออกไปแล้วคอเสื้อเผยให้เห็นเสื้อชั้นในสีอ่อนวันนี้เธอสวมชุดเจ้าสาว เพื่อไม่เปิดเผยชุดชั้นใน เธอจึงซื้อชุดชั้นในไร้สายแบบครึ่งถ้วยราคาถูกใครจะรู้ว่าของราคาถูกมักไม่ใช่ดี ขนาดไม่ได้มาตรฐานเลย เล็กไปหน่อยเธอคิดว่าใส่แค่ครั้งเดียว จึงขี้เกียจคืนกลับไปผลสุดท้าย ตอนนี้กลับเพิ่มความปรารถนาให้เขากว่าหลินจืออี้จะรู้ตัวว่าเสื้อหลุดออกไปหมดแล้ว มันก็สายไปแล้วชายหนุ่มหรี่ตา หยาดเหงื่อเย็นๆ กลิ้งไปตามหางตา ย้อมด้วยความร้อนที่ร้อนระอุเขาลดเสียงลง “หลินจืออี้”กงเฉินไม่เคยเรียกชื่อเธอติดต่อกันหลายครั้ง เธออึ้งไปครู่หนึ่ง ตอบเบาๆ ว่า “อืม อาเล็ก อา......”ไม่รอให้หลินจืออี้พูดจบ หยาดเหงื่อก็หยดลงมา เขาจูบลงบนริมฝีปากสีแดงของหลินจืออี้สัมผัสที่นุ่มนวลทําให้เธอรู้สึกว่าเขาดูเหมือนความจริงมากขึ้นแม้แต่ตอนที่เธอพยายามดิ้นรน เขาก็ยังปล่อยให้เธอดิ้น แม้กระทั่งลูบเอวของเธอเบาๆ เพื่อปลอบโยนเธอโชคดีที่สิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงความฝันหลังจากนั้นไม่นาน หลินจืออี้ก็เริ่มดิ้นรนอย่างอ่อนแรง ร่างกายดูเหมือนจมอยู่

  • เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ   บทที่ 0378

    หลินจืออี้ผู้ชายบน้ำเสร็จ ก็ใส่ชุดนอนของห้องพักแขกมองดูชุดนอนของผู้ชายที่ถูไปตามพื้น เธอรู้สึกแปลกใจอย่างอธิบายไม่ถูกครั้งที่แล้วที่มาเธอก็ไม่ได้มองภายในบ้านอย่างละเอียดตอนนี้เพิ่งค้นพบว่าที่นี่ไม่มีร่องรอยของการใช้ชีวิตของซ่งหว่านชิวเลยไม่มีแม้แต่ร่องรอยการพักค้างคืนของผู้หญิงซ่งหว่านชิวไม่เคยอยู่ค้างที่นี่เหรอ?เธอขึ้นไปบนเตียงพร้อมกับความสงสัยและความคิดของเธอก็ถูกแทนที่ด้วยผ้าห่มนุ่มๆ ในทันทีสบายจังเลยเธอกลิ้งไปรอบๆ และหลับตาลงแต่เธอเป็นพวกติดเตียง พลิกไปพลิกมาก็นอนไม่หลับสักที ได้แต่หลับตานับแกะไม่รู้ว่าเมื่อนับแกะถึงตัวที่เท่าไร ก็มีเสียงแก้วตกลงมาจากห้องข้างๆ มาไม้นี้อีกแล้ว!หลินจืออี้ทําเสียงหึในลําคอ แล้วพลิกตัวใช้ผ้าห่มคลุมหัว ไม่สนใจเขาเธอไม่เชื่อว่าผู้ชายตัวเบ้อเริ่มคนหนึ่งจะเกิดเรื่องอะไรในบ้านของตัวเองได้แต่สักพัก ห้องข้างๆ ก็พลันเงียบกริบหลินจืออี้ยื่นหัวออกจากผ้าห่ม จ้องเพดานฟังเงียบๆ ไม่มีการเคลื่อนไหวจริงๆ คงไม่ใช่...... เป็นลมไปแล้วมั้ง?เมื่อนึกถึงคําเตือนของหลี่ฮวน หลินจืออี้ก็ลุกขึ้นและวิ่งไปเคาะประตูห้องข้างๆ “อาเล็ก? อาเล็ก? อาไม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status