Share

ตอนที่75

last update Last Updated: 2025-06-13 16:56:20

อันเฟยเทียนลอบเข้าไปในตำหนักของไซ่หย่า โยนรากไม้พิษรมควันให้คนในตำหนักหลับสนิท ก่อนที่เขาจะย่องเข้าไปในห้องนอนของนาง แล้วล้วงเอาสิ่งหนึ่งออกมาป้ายไปที่หน้าของไซ่หย่าจนทั่ว เขามองดูผลงานแล้วยิ้มอย่างภูมิใจก่อนจะเดินออกไป

หวังเหลียนเดินไปเดินมาชะเง้อมองทางก็ไม่เห็นอันเฟยเทียนกลับมา เขาว่าก่อนไปมีเรื่องต้องทำให้รอเขากลับมาก่อนแล้วค่อยไปรับอันชิงเหมยหนีไปด้วยกัน นี่ก็ผ่านไปพักใหญ่แล้วเหตุใดเขายังไม่มาอีก

" เมื่อไหร่สหายของท่านจะมา"

" ใจเย็นสิ เขาไปยังถึงชั่วยามเลยนะ"

" แต่ข้าอยากพบคุณหนูเร็วๆ รออีกสักพักหากเขายังไม่มาอีก ข้าจะบุกไปหาคุณหนูเองไม่รอเขาแล้ว"

" ได้ๆ รออีกสักพักถ้าเขายังไม่มาข้าจะไปกับเจ้าเอง"

มองดูหน้าของหวังเหลียนที่บูดบึ้ง หม่าอี้หยวนก็หัวเราะหึหึ

" นี่เป็นของที่เจ้าให้ข้าหามา ว่าแต่เจ้าจะเอาไปทำอะไร"

อันเฟยเทียนไม่ตอบแต่เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาไปที่ตำหนักของซุนน่าทำแบบเดียวกันกับเมื่อกี้ โยนรากไม้พิษรมควันให้คนทั้งตำหนักหลับสนิท แม้แต่ทหารยืนยามก็ยังหลับทั้งยืน มองดูซุนน่าที่หลับสนิท อันเฟยเทียนเอาห่อผ้าที่จงห่าวหามาให้เปิดออก

อันชิงเหมยกำลังปิดหน้าต่างก็เห็นเงาตะคุ่มๆโฉบไปโฉ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่75

    อันเฟยเทียนลอบเข้าไปในตำหนักของไซ่หย่า โยนรากไม้พิษรมควันให้คนในตำหนักหลับสนิท ก่อนที่เขาจะย่องเข้าไปในห้องนอนของนาง แล้วล้วงเอาสิ่งหนึ่งออกมาป้ายไปที่หน้าของไซ่หย่าจนทั่ว เขามองดูผลงานแล้วยิ้มอย่างภูมิใจก่อนจะเดินออกไปหวังเหลียนเดินไปเดินมาชะเง้อมองทางก็ไม่เห็นอันเฟยเทียนกลับมา เขาว่าก่อนไปมีเรื่องต้องทำให้รอเขากลับมาก่อนแล้วค่อยไปรับอันชิงเหมยหนีไปด้วยกัน นี่ก็ผ่านไปพักใหญ่แล้วเหตุใดเขายังไม่มาอีก" เมื่อไหร่สหายของท่านจะมา"" ใจเย็นสิ เขาไปยังถึงชั่วยามเลยนะ"" แต่ข้าอยากพบคุณหนูเร็วๆ รออีกสักพักหากเขายังไม่มาอีก ข้าจะบุกไปหาคุณหนูเองไม่รอเขาแล้ว"" ได้ๆ รออีกสักพักถ้าเขายังไม่มาข้าจะไปกับเจ้าเอง"มองดูหน้าของหวังเหลียนที่บูดบึ้ง หม่าอี้หยวนก็หัวเราะหึหึ" นี่เป็นของที่เจ้าให้ข้าหามา ว่าแต่เจ้าจะเอาไปทำอะไร"อันเฟยเทียนไม่ตอบแต่เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาไปที่ตำหนักของซุนน่าทำแบบเดียวกันกับเมื่อกี้ โยนรากไม้พิษรมควันให้คนทั้งตำหนักหลับสนิท แม้แต่ทหารยืนยามก็ยังหลับทั้งยืน มองดูซุนน่าที่หลับสนิท อันเฟยเทียนเอาห่อผ้าที่จงห่าวหามาให้เปิดออก อันชิงเหมยกำลังปิดหน้าต่างก็เห็นเงาตะคุ่มๆโฉบไปโฉ

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่74

    ไซ่หย่ากับซุนน่าค่อยๆหันหน้ากลับมา" ข้ามีนิสัยหวงของ ของที่เป็นของข้า ไม่ชอบให้ใครมาแตะต้อง เรื่องนี้องค์หญิงซุนน่าคงยังไม่รู้ แต่ท่านคงจะรู้ดีใช่ไหม ว่าใครที่มันกล้าแตะต้องของของข้า ข้าไม่เคยปล่อยให้มันรอดไปสักคนเดียว"อวิ๋นชางยิ้มให้ไซ่หย่าไซ่หย่ารีบหลบสายตา รอยยิ้มน่าขนลุกแบบนี้นางไม่อยากจะมองมันเลย เขายิ้มแบบนี้ทีไรต้องมีเรื่องทุกที นางรู้ดีว่าอวิ๋นชางเป็นคนเด็ดขาดและโหดเหี้ยมขนาดไหน เรื่องครั้งก่อนในอุทยาน ทหารและนางกำนัลช่วยกันจับอันชิงเหมยต่างถูกส่งไปทรมานแล้วนำตัวไปขังในคุก แม้คนพวกนัันจะเป็นคนของตำหนักฮองเฮาเขาก็ไม่ปราณี แม่นมหยงก็ไม่พ้นถูกทรมาน จนตอนนี้ยังหยอดน้ำข้าวต้มอยู่เลย น่าหรานหลบอยู่หลังซุนน่าตัวสั่นเทา เรื่องครั้งก่อนที่นางมีส่วนร่วมด้วย แม้อวิ๋นชางจะไม่ลงโทษนางเพราะเห็นแก่ท่านข่าน แต่นางหาได้อยู่เป็นสุขไม่ เขาข่มขู่นางว่าถ้ามีครั้งหน้าอีกเขาจะไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้น คืนนั้นนางนอนหลับสนิทพอตื่นมาตอนเช้าก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นใบหน้าของนางมีรอยกรีดเป็นทางยาว นางเสียโฉมแล้ว " ว่ายังไงใครจะเป็นเป้าก่อนดี"" ข้า ข้าเอง"" ไม่ได้นะเพคะองค์หญิง"น่าหรานรีบร้องห้ามแล้วคุกเข่า

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่73

    สวี่หานกับเฉาซื่อที่ตอนนี้ปลอมตัวเป็นทหารซีฉิน ยืนอยู่ไม่ไกลจากหน้ากระโจมพวกเขาหันไปมองหน้ากัน ต่างได้ยินบทสนทนาชัดเจน แม้จะยืนห่างจากกระโจมมากพอสมควร แต่สำหรับคนมีวรยุทธ์สูงอย่างเขากับเฉาซื่อแล้ว หูก็ยังดีอีกด้วยระยะแค่นี้พวกเขาได้ยินชัดทุกถ้อยคำ เรื่องนี้เป็นเรื่องเร่งด่วน เห็นทีว่าพวกเขาต้องรีบกลับซู่โจวแล้ว" องค์หญิงเพคะ คนขององค์หญิงไซ่หย่ามาเชิญองค์หญิงให้ไปที่อุทยานเพคะ"ซุนน่าที่นอนให้นางกำนัลบีบนวดก็โบกมือให้พวกนางพอ แล้วไปที่อุทยานตามคำเชิญของไซ่หย่า เมื่อนางไปถึงก็เห็นว่าไซ่หย่ารออยู่แล้ว" องค์หญิง"" ซุนน่า ข้ารู้มาว่าเจ้าเก่งเรื่องยิงธนู เลยอยากชวนเจ้ามายิงธนูเล่น ข้าเองก็พอได้แต่ไม่เก่งมากเจ้าช่วยชี้แนะด้วย"" ได้เพคะองค์หญิง" " ว่าแต่วันก่อนไปเดินเล่นกับอวิ๋นชางมาเป็นยังไงสนุกไหม เขาค่อนข้างเย็นชาพูดน้อยไม่ค่อยยิ้ม แต่เขาก็เป็นอย่างนั้นแต่ไหนแต่ไรมา เจ้าอย่าถือสาเลยนะ"ซุนน่าได้แต่ยิ้มแหยๆ สนุกกะผีอะไร เขาพานางเดินวกไปวนมา เดินตั้งไกลแถมเดินไม่รอนางอีก เขาก็เห็นว่านางเหนื่อยแต่ไม่ยอมให้นางหยุดพัก หากนางไม่ล้มลงไปเขาก็คงไม่คิดจะหยุด นางถามคำเขาก็ตอบคำสายตาและการกระทำใ

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่72

    " พวกเจ้ายืนทำอะไรกันอยู่ตรงนั้น ยังไม่รีบตามมาอีก"เสียงหัวหน้าทหารมองโกลดังขึ้น เรียกสติให้ทั้งสามคนรีบเดินตามไป เสียงนั้นดังพอให้อันชิงเหมยได้ยินหันไปมอง แล้วก็ต้องเบิกตากว้าง พี่ใหญ่ หวังเหลียน พี่หม่าทั้งสามมองสบตานางระหว่างเดินผ่าน มีคำพูดมากมายแต่พูดไม่ได้ อยากเข้าไปกอดแต่ก็กอดไม่ได้ ทำได้เพียงแค่มองตากัน อวิ๋นชางมองตามสายตาของอันชิงเหมยรับรู้ได้ว่าทหารมองโกลสามคนนั้นที่มองนางมีอะไรแปลกๆซ่อนอยู่" มีอะไรเหรอ หรือว่ารู้จักพวกเขา"อันชิงเหมยส่ายหน้า นางจะบอกเขาได้อย่างไรว่านั่นคือพี่ชายของนาง หากเขารู้ว่านั่นคืออันเฟยเทียนแม่ทัพแดนตะวันตก กับกุนซือหม่าอี้หยวน ต้องเกิดเรื่องแน่ พวกเขาคงมาสืบข่าวเรื่องการศึก ส่วนหวังเหลียนก็คงติดตามมาด้วย ไม่คิดว่าหวังเหลียนจะไปหาพี่ชายของนางจริงๆ ดีแล้วนางจะได้หมดห่วง " ชิงเหมยไปเปลี่ยนผ้าดีไหม เลอะหมดแล้วข้าพาไป จะได้ทายาที่หน้าของเจ้าด้วยตอนนี้เริ่มบวมแดงแล้ว"ซิ่วอิงเข้าไปพาอันชิงเหมยเดินออกไป อวิ๋นชางหันไปมองทหารมองโกลสามคนนั้น แม้จะเดินไปไกลแล้วแต่ก็ยังหันมามองอันชิงเหมยอยู่ พอทั้งสามคนเห็นเขาก็รีบหันกลับไป ต้องมีอะไรแน่ๆ" ซ่งหลง ไปสืบมา ท

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่71

    อิงเย่วได้แต่อ้าปากค้าง เหตุใดทาสชั้นต่ำนางนี้ถึงได้มีแรงมากถึงเพียงนี้ นางเดินเข้าไปชี้หน้าอันชิงเหมย" เจ้า"" ฮองเฮาอยากลงไปเล่นน้ำกับพวกนางหรือไม่เพคะ"" เจ้า เจ้ากล้าหรือ"" ฮองเฮาลองเข้ามาใกล้หม่อมฉันอีกสิเพคะจะได้รู้ว่าหม่อมฉันกล้าหรือเปล่า"อิวเย่วหยุดชะงัก รีบร้องเรียกขันที" พวกเจ้ารีบไปช่วยทุกคนขึ้นมา ช่วยแม่นมหยงก่อนนางแก่แล้ว อุณหภูมิในน้ำหนาวเย็นนักเดี๋ยวนางจะทนไม่ไหว เร็วๆเข้า"ขันทีหลายคนพากันกระโดดลงน้ำ" พวกเจ้าไปจับนางมาให้ข้า ถ้าจับไม่ได้ข้าจะปลดพวกเจ้า ไม่ต้องเป็นมันแล้วทหารองครักษ์"องครักษ์นับสิบกรูเข้าไปหาอันชิงเหมย โจวเค่อฉีที่ยืนดูเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้น กำลังจะเดินเข้าไปช่วยแต่ก็ต้องหยุดชะงัก มองภาพตรงหน้า อันชิงเหมยกระโดดลอยตัวขึ้นไปบนกิ่งไม้ ไต่ตามกิ่งก้านที่ยื่นยาวออกไป ก่อนจะกระโดดข้ามไปอีกฝั่งที่เป็นสะพาน โจวเค่อฉีรีบเหาะขึ้นไปรับนาง จังหวะที่หมุนตัวกำลังจะลงพื้น สายตาก็สบเข้ากับดวงตากลมโตที่จ้องมองเขา ตาใสแป๊วปากจิ้มลิ้มจมูกโด่งรับกับหน้ากลมๆแก้มป่องๆไหนจะกลิ่นหอมอ่อนๆนั่นอีก น่ารักจัง จนนางผลักเขาออกจึงได้สติ ทหารองครักษ์แห่เข้ามาทั้งยังชักดาบใส่ เขารีบ

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่70

    อันชิงเหมยหันมามองหน้าอิงเย่ว นางก็อยู่ของนางดีๆ เป็นอวิ๋นชางที่เข้าหานางเอง เป็นเขาที่เข้ามาพัวพันกับนางเอง นางผิดตรงไหน" ต๊าย ดูสายตาของนางสิเพคะฮองเฮา"แม่นมหยงเดินเข้าไปตบหน้านางอีกที" บังอาจนัก กล้าจ้องพระพักตร์ฮองเฮา แล้วสายตานั่นอีก กล้าดียังไงฮึนางทาสชั้นต่ำ"แม่นมหยงจิกหัวนางจนหน้าเชิดขึ้น" หน้าตางดงามแบบนี้ หากต้องเสียโฉมจะเป็นยังไงนะ"น่าหรานพูดขึ้นมา อิงเย่วก็คิดได้ ว่าที่อวิ๋นชางลุ่มหลงนางทาสผู้นี้ก็เพราะใบหน้าที่งดงามนี่แหละ ถ้าหากนางทำลายมันซะเขาก็ต้องเลิกสนใจนาง จึงสบตากับแม่นมหยงแม่นมหยงเข้าใจทันที" พวกเจ้าสองคนมาจับนางเอาไว้"แม่นมหยงปล่อยมือจากอันชิงเหมย เรียกให้นางกำนัลสองคนมาช่วยกันจับนางเอาไว้ก่อนจะเดินไปอยู่ตรงหน้า หยิบเอาปิ่นปักผมออกมาแนบไปที่แก้มของนาง ยิ้มด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์" ข้าอยากจะเห็นนักว่าถ้าองค์ชายเห็นหน้าที่อัปลักษณ์ของเจ้าแล้วจะทำยังไง"อิงเย่วรินชายกขึ้นมาจิบอย่างอารมณ์ดี น่าหรานมองดูอันชิงเหมยที่พยายามดิ้นรนขัดขืนอย่างสะใจ เรื่องของอันชิงเหมยกับอวิ๋นชางนางได้สืบถามจนรู้และรีบมารายงานองค์หญิงของนาง เห็นองค์หญิงของนางเศร้าเสียใจนางก็ยิ่งเกลียดน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status