ถ่านไฟเก่า

คริก! แชะ! แสงสว่างจากกล้องที่ส่องเข้ามาแยงตา ทว่านางแบบสาวตรงหน้ากลับไม่มีท่าทีแม้แต่จะกระพริบตา เมื่อเธอทำงานนี้มาจนประสบความสำเร็จ ขึ้นแท่นมาเป็นถึงตัวแม่แห่งวงการนางแบบโด่งดังไปทั่วเมืองฝรั่งเศส แต่น่าเสียดายที่เวลานี้แม้จะมีบริษัทท็อปหลายต่อหลายที่เข้ามาแย่งตัว แต่ก็ถูกเธอปฏิเสธออกไปจนหมด “เรียบร้อยครับ เยี่ยมมากเลยนะครับ ภาพออกมาดีทุกรูป สมกับเป็นคุณพิชชาจริงๆ ผมชื่นชมคุณมากเลยนะครับ ยิ่งคุณออกตัวมาเป็นนางแบบแบรนด์ตัวเองแบบนี้ ทำให้ตอนนี้นํ้าหอมคุณเป็นที่นิยมสุดๆเลยล่ะครับ ภรรยาผมเป็นแฟนคลับตัวยงคุณเลยนะครับ ซื้อนํ้าหอมแบรนด์คุณพิชชาไปสะสมจนผมจะไม่เหลือเงินในบัญชีแล้ว“ ตากล้องเปล่งคำชมออกมาไม่หยุดหย่อน ตามด้วยประโยคติดตลกชวนขำตามหลัง ”แหม คุณชมเกินไปแล้วค่ะฮะๆ ฝากทักทายภรรยาคุณด้วยนะคะ ไว้มีโอกาสพิชจะส่งนํ้าหอมกลิ่นโปรดของพิชไปให้เป็นของขวัญ“ ทุกครั้งที่มีการถ่ายแบบให้เธอเกิดขึ้น ตากล้องจะปริปากชื่นชมเธอในความเป็นมืออาชิพของพิชชาเสมอมา สาวน้อยที่เริ่มเข้าวงการนางแบบตัวคนเดียว เธอใช้เวลาไม่ถึงปีที่จะสร้างชื่อเสียงด้วยความสง่าของเธอ จนตอนนี้ผ่านไปสองปีผู้คนก็เริ่มแต่งตั

บริษัทยักษ์ใหญ่.. “ทางนั้นมาถึงรึยัง” เดนนิสกล่าวถามคนด้านหลังขณะที่กำลังเดินไปทางห้องคุยงาน “คาดว่าอีกห้านาทีคงถึงค่ะ” เลขาสาวที่กำลังเดินตามหลังผู้เป็นนายได้กล่าวตอบ ทั้งสองได้ย่างเข้ามาในห้องคุยงานท่ามกลางบริษัทใหญ่ ก่อนคนร่างใหญ่จะนั่งลงบนเก้าอี้ราคาแพง มือหนายื่นออกไปหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาอ่าน “นํ้าหอมแบรนด์ดัง..เจ้าของแบรนด์เป็นพรีเซนเตอร์เองทั้งหมด แถมยังขึ้นชื่อว่าเป็นนางแบบชื่อดังในฝรั่งเศส“ ”ใช่ค่ะ ได้ยินมาว่าเธอไม่รับงานอื่น นอกจากพรีเซ็นแบรนด์ตัวเอง“ “อืม..” เดนนิสเผยสีหน้าเข้าใจ ก่อนจะปิดแฟ้มวางไว้ที่เดิม แกร๊ก! ไม่นาน เสียงประตูที่ถูกเปิดออกก็ดังขึ้น นำพาสองคนในห้องหันหน้าไปมอง เมื่อเห็นร่างที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า สีหน้าเดนนิสเปลี่ยนทันที ”ขอโทษที่ให้รอนะคะ..“ หญิงสาวร่างบางเดินเข้ามาพร้อมกล่าวเสียงหวาน ด้วยรอยยิ้มประกบอยู่บนสีหน้า พร้อมกับชายในสูทสีดำที่เดินตามเธอเข้ามา เมื่ออีกคนเห็นว่าเป็นผู้หญิงคนนี้ เขาก็นิ่งเงียบไปทันที ก่อนจะเปล่งราศีเย็นยะเยือกออกมา ”เอ่อ..ไม่เป็นไรเลยค่ะ เชิญคุณพิชชานั่งก่อนค่ะ“ เลขาสาวเห็นว่าบรรยากาศมันไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่ จึ

“หื้ยย เดนนะเดน! ต้องสนใจยัยผู้หญิงคนนั้นแน่ๆ ฉันต้องคอยขัดขวาง!” ร่างอวบส่งเสียงดังแว๊ดๆอยู่กลางห้างไม่สนใจสายตาที่ต่างจับจ้องมาที่ตน เมื่ออารมณ์ความโกรธกำลังครอบงำ ฟางฟางยืนกัดเล็บตัวเองดั่งคนบ้า ในหัวเต็มไปด้วยความกังวล นึกคิดแผนการที่จะคอยขัดขวางไม่ให้สิ่งที่ตนคาดคิดเกิดขึ้น ภายในคฤหาสน์… แกร๊ก.. ร่างใหญ่เปิดประตูเข้ามาภายในห้องตน พรางสาวเท้ายาวก้าวเข้าไปนั่งบนเตียงขนาดกว้าง สายตาทอดมองไปตรงลิ้นชักหัวเตียง ก่อนจะเปิดมันออกพร้อมหยิบกรอบรูปขนาดกลางขึ้นมา สายตาอันเย็นชาจ้องมองรูปภาพในมือ ที่ถูกใส่กรอบเอาไว้เป็นอย่างดี “พิชชา…เธอกลับมาทำไม” กล่าวเสียงเบาพร้อมสายตาที่กำลังติดอยู่กับภาพตรงหน้าไม่ผละ ดั่งกับว่ากำลังใช้ความคิดกับบางสิ่ง “เปลี่ยนไปเยอะเลยนี่.. หึ! คงฉลาดใช่ย่อย เอาเงินที่แม่ฉันให้ไปลงทุนธุระกิจ เธอมันก็ไม่ต่างจากผู้หญิงพวกนั้นหรอก“ มือหนากำรูปภาพหญิงสาวคนรักเก่าแน่น ก่อนจะโยนมันทิ้งลงในถังขยะอย่างไม่ไยดี จากนั้นชายร่างใหญ่ก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงพร้อมเดินตรงไปทางระเบียงพร้อมกับบุหรี่แท่งยาวที่จับหยิบติดออกไปด้วย “บอสครับ…”เสียงชายอันคุ้นหูดังขึ้นมาจากด้านหลังใ

“คุณมาก็ดี พาเธอกลับไปเถอะครับ คราวหลังก็ดูแลเธอดีๆหน่อยนะครับ อย่าให้ไปเที่ยวนั่งตักใครแบบนี้“ เดนนิสกล่าวเสียงเรียบพรางมองหน้าชายลูกน้อง ”ครับ…“ทิวก้มหน้าเข้าใจก่อนจะเดินเข้าไปอุ้มเอาคนตัวเล็กออกมา ดูเหมือนเธอจะหลับไปด้วยฤทธิ์เหล้าเสียแล้ว “ฮึกกกฮือออ เดน…ขอโทษ…” พิชชาหลับตาละเมอเสียงอู้อี้ ใบหน้าเล็กแนบเข้าหน้าท้องแกร่งของชายลูกน้อง ในขณะที่เดนนิสนั่งมองตามแผ่นหลังของคนที่อุ้มเธอออกไปด้วยสายตาอันไม่สามารถคาดเดาได้ ไม่นานก็หันกลับมาหยิบแก้วเหล้าบนโต๊ะขึ้นมากระดกลงคอเป็นนํ้าเปล่า “สงสารน้องพิชว่ะ” แดนเทพกล่าวสายตาทอดมองหน้าเพื่อนรักตรงหน้า เกร๊ก! ชายหนุ่มวางแก้วเหล้าลงบนโต๊ะด้วยความแรงก่อนจะลุกขึ้นยืนพรางกระตุกคอเสื้อ “กูกลับบ้านละ” “อ้าวเฮ้ย…เออจะกลับก็รีบกลับ กูจะไปต่อกับสาวๆสะหน่อย” แดนเทพแสดงสีหน้าตกใจแรกๆทำเหมือนจะห้าม แต่กลับเผยยิ้มชอบใจออกมาสะดื้อๆ พรางหันหน้าไปหอมแก้มสาวคนข้างซ้ายทีขวาที ส่วนอีกฝ่ายก็ไม่มีการตอบสนองไดๆ หันหลังก้าวออกไปอย่างไม่ไยดี “ไอ้นี่ ทำเป็นหยิ่ง!” แดนเทพกระตุกมุมปากอย่างหมั่นไส้ ก่อนจะหันกลับมาหาสาวสวยข้างๆ “เราไปกันเถอะครับน้อ

“ อ้าวบังเอิญจัง ฉันกับเดนกำลังจะไปทานข้าวกันพอดีเลยค่ะ คุณพิชชาสนใจไปด้วยกันมั้ยคะ” ฟางฟางกล่าวแทรกเข้ามา เชิญชวนพิชชาน้ำเสียงนุ่มนวล พร้อมแนบหน้าลงไปบนแขนหนาสีหน้าโอ้อวดว่าชายผู้นี้เป็นของเธอ แต่หารู้ไม่ว่าตนกำลังเปิดทางให้กับพิชชา ”พอดีเลยค่ะงั้นรบกวนด้วยนะคะ…คุณเดน“ หญิงสาวสวนกลับเสียงหวาน ยิ้มบางให้กับฟางฟางก่อนจะละสายตาไปมองหน้าเดนนิส ทำให้ดวงตาทั้งคู่สบเข้ากัน เมื่ออีกคนจ้องหน้าเธอไว้อยู่แล้ว ”ครับ “ สายตาประกบอยู่บนใบหน้าสง่า กล่าวตอบหญิงสาวเสียงเรียบ ” งั้นเราไปกันเถอะค่ะ “ เมื่อฟางฟางเห็นท่าไม่ค่อยจะดีเท่าใดนัก ก็รีบแทรกบทสนทนาเข้ามา กระชับกอดแขนหนาเอาไว้แน่น ” งั้นพีชขอติดรถไปด้วยคนนะคะ เดี๋ยวจะให้ทิว เอารถไปทำธุระสักหน่อย“ ”เชิญครับ “ ฟางฟางรีบหันหน้ามองชายผู้ที่เธอหมายปองเมื่อเขาเอ่ยปากอนุญาตหญิงสาวไปอย่างง่ายดาย แทนที่จะกล่าวปฏิเสธไป ร่างอวบเผยสีหน้าไม่ค่อยจะพอใจ มองหน้าดูไร้พิษภัยคงคิดจะอ่อยผู้ชายของเธอดั่งที่คิดไว้ไม่มีผิด ช่างตอแหลเสียจริง ”ไปกันเถอะค่ะเดน“ฟางฟางกัดฟันแน่น รีบควงแขนหนาเดินผ่านพิชชาออกไปในทันที ในขณะที่หญิงสาวผู้ถูกลืมยืนมองตามหล