Share

บทที่ 1358

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
“ฝ่าบาท ข้างกายฉู่อ๋องมีท่านหยวนผู้หนึ่ง ตอนนี้ก็ยังสืบไม่พบประวัติและภูมิหลังของคนผู้นี้พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อฟังเฉินจี๋เอ่ยจบ เซียวอวี้หาได้ตำหนิสายลับเหล่านั้นไม่

เพราะอย่างไรนี่ก็เพิ่งจะหนึ่งวันเท่านั้น

หากฝ่ายตรงข้ามมีเจตนาปกปิด ก็มิใช่เรื่องง่ายที่จะสืบพบได้

“ให้จับตาดูจวนฉู่อ๋องต่อไป”

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”

อย่างไรเซียวม่อก็เป็นคนในราชวงศ์ เมื่อจัดการเรื่องต่าง ๆ ก็ดูมีระเบียบแบบแผน

ด้วยการจัดการของเขา ราษฎรที่ส่งคืนบ้านเรือนก็มีเพิ่มขึ้น

ตามคำโบราณที่ว่า มังกรยิ่งใหญ่ไม่อาจข่มงูเจ้าถิ่นได้

แม้ว่าเซียวอวี้จะเป็นถึงจักรพรรดิ แต่เมื่อมาถึงเมืองฝานหลูเป็นครั้งแรก ก็ย่อมไม่อาจแสดงอำนาจได้เต็มที่

ต่างจากเซียวม่อ ความสลับซับซ้อนต่าง ๆ ในเมือง เขาเข้าใจเป็นอย่างดี

ภายใต้แรงกดดันอย่างหนัก ราษฎรจำนวนมากจึงเป็นฝ่ายยอมมอบตัวกับทางการ

การที่พวกเขายึดครองบ้านเรือนของผู้อื่น ตามกฎหมายแล้วก็ควรได้รับโทษ

เหล่าเจ้าหน้าที่ทางการยังไม่ทราบท่าทีของผู้ที่อยู่เบื้องบนอย่างแน่ชัด จึงไม่กล้าตัดสินใจโดยพลการ

พวกเขาต้องการไปที่โรงพักแรมเพื่อขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้ จะได้ไม่ทำผิดพลาด

ยังมีเจ้าหน้าที่ทางการ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Comments (2)
goodnovel comment avatar
Nichaphat Suvapong
หลายๆคนก็อ่านปกติค่ะ แค่ไม่ได้คอมเม้นต์
goodnovel comment avatar
Wanrada Namkoksee
คนอ่านเทใช่มั้ย จากนิยายยอดนิยมที่คนอ่านรอให้อัฟวันละหลายๆๆตอนๆไม่มีคนสนใจอ่านล่ะ
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1366

    เซียวม่อไม่มีอาการมึนเมาแม้แต่น้อย และมองฉวีเต้ายางด้วยสายตาอึมครึม“ท่านฉวี ข้าตั้งใจจะให้ท่านมาเป็นที่ปรึกษา ท่านยินดีหรือไม่?”ฉวีเต้ายางรู้สึกว่า ตนเองในเวลานี้เหมือนกับเนื้อชิ้นหนึ่ง ที่อาจจะถูกเซียวม่อกลืนกินได้ทุกเมื่อทันทีที่เซียวม่อปาจอกสุรา เหล่าองครักษ์ก็ปรากฏตัวขึ้น และขวางทางฉวีเต้ายางไว้ฉวีเต้ายางเรียกได้ว่าเผชิญกับสถานการณ์ยากลำบากเขาแค่อยากกลับไปบ้านเกิด พร้อมกับพามารดาไปใช้ชีวิตในช่วงบั้นปลายอย่างสงบสุขยิ่งไปกว่านั้น ฉู่อ๋องผู้นี้ดูแล้วไม่เหมือนผู้นำที่เฉลียวฉลาดลำพังแค่ท่าทีบังคับขู่เข็ญ ก็มิใช่การกระทำของสุภาพชนแล้ว“ท่านอ๋อง ข้าน้อยมีคุณธรรมความสามารถอันใด ถึงได้ถูกท่านเลือก?” คำถามของฉวีเต้ายางนี้ เป็นการถามอย่างจริงจังเมื่อวานถูกฮ่องเต้ตำหนิไปยกใหญ่ ความภูมิใจในความเป็นคนมีความสามารถที่เคยมีในตอนแรกหมดสิ้นไปแล้ว เหลือเพียงแต่ความสงสัยในตัวเองหากฉู่อ๋องต้องการที่ปรึกษา คงมีคนนับหมื่นนับพันมายืนรอต่อแถว เหตุใดจะต้องมายึดติดกับเขา?เซียวม่อเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา“ท่านฉวี ข้าปรารถนาผู้ที่มีความสามารถ“ความสามารถของท่าน ตลอดสองปีที่ผ่านมา ทุกคนในเมืองล

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1365

    บุตรตัวปลอมทั้งสองตัวนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนมีแผนของนาง“ตอนนี้ฝ่าบาทเสด็จออกตรวจตราเมืองชายแดน มิใช่ความลับอีกแล้ว“ลูก ๆ ไม่ได้อยู่ข้างกาย หม่อมฉันรู้สึกกังวลไม่มากก็น้อย“ดังนั้น หม่อมฉันคิดว่าจะนำตัวปลอมมาแทนตัวจริง ให้องครักษ์พาบุตรตัวปลอมทั้งสองตัวนี้กลับไปยังวังหลวง เพื่อมิให้สายลับตามหาตำแหน่งที่อยู่ของพวกอาหลิ่นไปทั่วทุกที่ แล้วเอาชีวิตของพวกเขามาข่มขู่ท่านกับหม่อมฉัน”เซียวอวี้เห็นด้วยอย่างยิ่ง“ทำตามที่เจ้าพูด แต่ว่า...”เขาหยุดอยู่ครู่หนึ่ง “เรามีข้อเสนอ”เฟิ่งจิ่วเหยียนมองเขาด้วยสีหน้าจริงจัง: “ท่านพูดมา”“พรุ่งนี้ค่อยส่งพวกมันไปเถอะ”เขายังอยากอุ้มพวกมันอีกสักหน่อยเฟิ่งจิ่วเหยียนริมฝีปากยกยิ้ม “ได้เพคะ”เซียวอวี้ยังคิดถึงลูก ๆ แล้วนางจะไม่คิดถึงได้อย่างไรแต่นางรู้ดีว่า ตัวปลอมก็คือตัวปลอม ก็มีแต่เซียวอวี้เท่านั้นที่ใช้พวกมันมาปลอบโยนเซียวอวี้ไม่รอจนถึงตอนดึก ตอนนี้ก็อุ้มตัวหนึ่งไว้ในอ้อมแขนเขายังแกล้งทำเป็นว่าดูกลไกภายในของหุ่นจำลองเท่านั้น“ของสิ่งนี้ ตงฟางซื่อทำขึ้นมาได้อย่างไร?”เฟิ่งจิ่วเหยียนมองออกแค่ไม่เอ่ยออกมา......วันรุ่งขึ้น ฉวีเต้ายางลาออกจา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1364

    “ฝ่า ฝ่าบาท กระหม่อม...กระหม่อมไม่ได้คิดให้ถี่ถ้วน”“กระหม่อมรู้เพียงว่า ผู้ลี้ภัยเหล่านี้หิวโหยอย่างมาก“กระหม่อมเพียงแต่คิดจะช่วยเหลือพวกเขา...”ฉวีเต้ายางไม่คิดว่าการตั้งใจดีจะกลับกลายเป็นผลเสียเช่นนี้ หากมิใช่ฮ่องเต้ทรงตักเตือน เขาคงไม่รู้ว่า ตนเองทำผิดใหญ่หลวงครั้งแรกที่เขาพามารดามาที่เมืองลี่หย่วน ก็เห็นผู้คนล้มตายเพราะความหิวโหยอยู่เกลื่อนกลาด ผู้ลี้ภัยน่าเวทนายิ่งนัก พวกเขาคุกเข่าตรงหน้าเขา และขออาหารจากเขาเขายังได้เห็นกับตา เด็กหิวตายตรงหน้าเขาดังนั้น เขาจึงไม่สนใจคำคัดค้านของเจ้าหน้าที่คนอื่น ๆ ดึงดันที่จะเปิดยุ้งฉางแจกจ่ายข้าวเขายังบังคับให้คนรวยในเมืองช่วยเหลือด้วย เมื่อคนรวยเหล่านั้นมาร้องทุกข์กับเขา เขาก็ไม่สนใจ ในสายตาของเขา คนรวยต้องช่วยเหลือคนจน นั่นถึงจะเป็นคนดี มิเช่นนั้นจะถือเป็นคนรวยที่ไร้ความเมตตาคนรวยเหล่านี้ จึงควรนำเสบียงอาหารของตนออกมาช่วยเหลือผู้ลี้ภัยทว่าคำพูดของฮ่องเต้ในตอนนี้ กลับตำหนิเขาจนได้สติเขาเลี้ยงดูผู้ลี้ภัยเหล่านั้นมากเกินไป ภายในเมืองลี่หย่วน มีผู้ลี้ภัยที่เกียจคร้านจำนวนมาก จริงอยู่ที่พวกเขาไม่ลักขโมย ก็เพราะอาหารแ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1363

    ผู้ลี้ภัยในเมืองลี่หย่วนคุกเข่าลงบนพื้น ต่างเตรียมพร้อมที่จะปลิดชีพตนเองเซียวอวี้สั่งการอย่างเด็ดขาด ให้เจ้าหน้าที่ทหารจับกุมพวกเขาทันใดนั้นเสียงโอดครวญก็ดังระงมไปทั่ว“ไปเรียกฉวีเต้ายางมาพบเราเดี๋ยวนี้!”ไม่นานนัก ฉวีเต้ายางก็มาถึงโรงพักแรมเขาคุกเข่าต่อหน้าฮ่องเต้ ใบหน้าดูเหลืองซูบซีด“กระหม่อมถวายบังคมฝ่าบาท”เซียวอวี้ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา“เราส่งเจ้ามาเป็นนายอำเภอที่เมืองลี่หย่วน แล้วเจ้าจัดการกับผู้ลี้ภัยเหล่านี้อย่างไร?”ฉวีเต้ายางตอบด้วยอาการตัวสั่นงันงก“กระหม่อมจัดการเปิดยุ้งฉางแจกจ่ายข้าวสาร โดยเฉพาะที่จวนของคนรวย เพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาทุกคนจะมีอาหารกิน“ฝ่าบาท ผู้ลี้ภัยในเมืองลี่หย่วนมิใช่โจรผู้ร้าย พวกเขาแค่ต้องการหนทางอยู่รอด“กระหม่อมขอร้องฝ่าบาท โปรดให้พวกเขาอยู่ต่อเถิด!”สายตาของเซียวอวี้ดูเย็นชา“ทางการต้องนำข้าวมาช่วยทุกวันรึ”ฉวีเต้ายางพยักหน้า: “พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”ในดวงตาของเซียวอวี้ฉายแววเหยียดหยัน“ไม่ใช่ข้าวของเจ้า แต่เจ้ากลับใจดีเอื้อเฟื้อ”ทุกวันต้องแจกจ่ายข้าว ไม่แปลกใจเลยที่ภาษีของเมืองลี่หย่วนก็เก็บไม่ได้ ซ้ำยังเป็นหนี้คลังหลวงอยู่ตลอดเวล

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1362

    ตามเสียงรับสั่งของฮ่องเต้ เหล่าองครักษ์ก็ขับไล่ผู้ลี้ภัยเหล่านั้นออกไปในขณะนั้นเอง ชายผู้หนึ่งในชุดเจ้าหน้าที่ทางการก็วิ่งเข้ามา และคุกเข่าลงหน้ารถม้าเสียงดัง “ตึง”“กระหม่อมถวายบังคมฝ่าบาท!“ฝ่าบาท ขอท่านได้โปรดปล่อยผู้ลี้ภัยเหล่านี้เถิด!“พวกเขาล้วนเป็นคนที่ขยันหมั่นเพียร!“กระหม่อมยินดีเอาศีรษะบนคอเป็นประกันว่า ตั้งแต่ที่พวกเขาเข้ามาในเมืองลี่หย่วน ก็ไม่เคยทำ...”คำพูดยังเอ่ยไม่ทันจบ ผ้าม่านรถม้าก็ถูกเปิดขึ้นภายใต้สายตาอันน่าเกรงขามของจักรพรรดิ ผู้คนภายนอกต่างก็คุกเข่าลงเซียวอวี้มองดูเจ้าหน้าที่ที่อยู่บนพื้นคนผู้นี้ เขาจำได้คือนายอำเภอที่เขาเลือกเอง---ฉวีเต้ายางไม่รู้ว่าเป็นจอหงวนของปีใด และยังเป็นลูกที่กตัญญูด้วยตอนที่เขาจะส่งคนมายังเมืองชายแดน บรรดาขุนนางต่างหวาดกลัวที่จะถูกเลือก มีเพียงฉวีเต้ายางเด็กหนุ่มคนนี้ที่เป็นฝ่ายก้าวออกมาฉวีเต้ายางริมฝีปากสั่นเทา ดูออกว่าสุขภาพของเขาไม่ดีนัก ใบหน้าซีดไร้เลือดฝาด“ฝ่าบาท กระหม่อมขอให้ท่านทรงผ่อนผันด้วยเถิด”เซียวอวี้ทำราวกับไม่ได้ยิน ปล่อยผ้าม่านลงมา ปิดกั้นคำวิงวอนของฉวีเต้ายางที่อยู่ด้านนอก“เดินทางต่อ ไปโรงพักแรม

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1361

    สำหรับเซียวอวี้แล้ว การเก็บภาษีของเมืองฝานหลูคล้ายกับเพิ่มดอกไม้บนผ้าทอลวดลาย ทำให้สิ่งที่ดีอยู่แล้วดียิ่งขึ้นเท่านั้นทว่าสำหรับเซียวม่อ กลับเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างยิ่งนี่เกี่ยวข้องกับเขาว่าจะได้รับจากในนั้นมากน้อยเพียงใดเพราะในภายภาคหน้า เงินเหล่านี้จะเป็นค่าเบี้ยหวัดทหารในการก่อกบฏของเขา!นี่เซียวอวี้กำลังตัดเส้นทางการเงินของเขา!เซียวม่อไม่อาจทนได้แม้แต่น้อย จึงลุกขึ้นทันที โดยไม่สนใจแผลเก่าบนตัวที่ยังไม่หายดี“ข้าต้องไปพบฝ่าบาท! ท่านหยวน ท่านไปกับข้า!”หยวนตั๋วตอบรับไปตามสถานการณ์ ดวงตาที่หลุบต่ำลง ซ่อนความมืดมัวเอาไว้หากข่มกลั้นไม่ได้เพียงนี้ จะทำการใหญ่ได้อย่างไรทว่า ในฐานะเป็นหมากของแคว้นตงซาน เซียวม่อเป็นเช่นนี้ ก็เพียงพอแล้วทั้งสองมาถึงโรงพักแรมทหารที่เฝ้าคุ้มกันอยู่ที่โรงพักแรมบอกพวกเขาว่า“ฝ่าบาทมิได้ประทับอยู่ในโรงพักแรม”เซียวม่อกัดฟันกรอดนี่เซียวอวี้ตั้งใจจะไม่พบเขากระมัง!ตกลง เช่นนั้นก็ไปที่ว่าการเซียวอวี้ทำเช่นนี้ เจ้าหน้าที่เหล่านั้นจะไม่มีความเห็นได้อย่างไร?ผลงานของเจ้าหน้าที่ท้องถิ่น ล้วนต้องพึ่งพาราษฎร!ณ ที่ว่าการที่นี่กลับไม่มีใครกล้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status