Share

บทที่ 1646

Author: อี้ซัวเยียนอวี่
เสียวอู่ตื่นเต้นเป็นพิเศษ: “ขึ้นมาแล้ว! พวกเราขึ้นมาแล้ว!”

ถานไถเหยี่ยนกลับมีสีหน้าคร่ำเคร่ง คล้ายกับว่าไม่อาจยอมรับผลลัพธ์เช่นนี้ได้

“ไม่ควรเป็นเช่นนี้...”

บริเวณใกล้กับหลุมบริวาร ควรจะเป็นที่ตั้งของหลุมฝังศพ

พวกเขาผ่านด่านต่าง ๆ มาแล้ว ก็ควรจะถึงทางเข้าหลุมฝังศพ และพบจุดศูนย์กลางของค่ายกลแล้ว

ดังนั้น เพราะเหตุใด

เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้...

ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกเย็นวาบที่ต้นคอ

กระบี่ของเฟิ่งจิ่วเหยียนพาดเข้ามาในแนวขวาง แค่ชั่วพริบตาก็สามารถฟันคอเขาให้ขาดได้

ทว่าทันใดนั้น คมกระบี่กลับถูกถานไถเหยี่ยนใช้มือเปล่ารับไว้—เขาใช้สองนิ้วหนีบคมกระบี่ไว้ พลังภายในอันลึกล้ำปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน ทำให้เฟิ่งจิ่วเหยียนถึงกับสั่นสะท้าน

“เจ้าแอบซ่อนพลังภายในมาตลอด?”

ถานไถเหยี่ยนที่ดูเหม่อลอย พึมพำกับตัวเอง: “ไม่ควรเป็นเช่นนี้... มันมีปัญหาที่ใดกันแน่”

เฟิ่งจิ่วเหยียนโจมตีอีกครั้ง แต่ถานไถเหยี่ยนกลับหลบหลีกได้

นางจึงเพิ่งตระหนักได้ว่า เมื่ออยู่ต่อหน้านางถานไถเหยี่ยนซ่อนความสามารถได้ลึกมาก

พลังภายในของเขา ย่อมต้องเหนือกว่านางอย่างแน่นอน

นางมิได้ยึดติดกับการต่อสู้

โดยเฉพาะในทางเดินคับแคบ ที่มี
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Orawin
อย่าทิ้งคนอ่านนะคะ กำลังไคลแม็กซ์เลย
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1653

    เพื่อความไม่ประมาท ตงฟางซื่อจึงตรวจสอบแมงมุมยักษ์ตัวนั้นอย่างละเอียดเดิมทีเขาแค่พูดเล่นเท่านั้น นึกไม่ถึงว่าภายในจุดศูนย์กลางค่ายกล กลับมีเจ้าสิ่งนี้อยู่จริง ๆเมื่อครู่คนอื่นถือคบไฟอยู่ เขายืนดูอยู่ข้าง ๆ จึงไม่ได้สังเกตอย่างละเอียดตอนนี้เข้ามาใกล้แล้ว ถึงเห็นชัดว่า แมงมุมยักษ์ตัวนี้มีเปลือกนอกทำจากโลหะ ส่วน “อวัยวะภายใน” ที่อยู่ด้านในทำจากไม้ส่วน “ปาก” ที่ซ่อนสมุดบันทึกไว้นั้น ตอนนี้ยังมองไม่เห็นกลไกหลังจากตงฟางซื่อหยิบสมุดบันทึกออกมา ก็ส่งให้เฟิ่งจิ่วเหยียน แล้วหันไปตรวจดูแมงมุมยักษ์ตัวนั้นด้วยตัวเองต่อโดยไม่สนใจสิ่งอื่นใดหน้าแรกของสมุดบันทึก มีอักษรสามตัวเขียนไว้ว่า “ถานไถหมิ่น”คิดว่า นี่คงเป็นชื่อของเจ้าของสมุดบันทึก และก็คือหญิงสาวในภาพวาดฝาผนังนั่นด้วยผ่านทางสมุดบันทึกเล่มนี้ เฟิ่งจิ่วเหยียนถึงได้เข้าใจที่มาที่ไปทั้งหมดเมื่อห้าร้อยกว่าปีก่อน ในยุคสงครามและความวุ่นวายตระกูลถานไถในเวลานั้น ยังอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่สงบเงียบแห่งหนึ่ง ทว่ากลับถูกสังหารกวาดล้าง เหลือเพียงเด็กไม่กี่คนที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบของตระกูลถานไถหมิ่นก็คือหนึ่งในนั้นนางได้รู้จักกับฮ่อง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1652

    กลุ่มคณะเดินผ่านทางเดินยาว ด้านหน้าก็ปรากฏประตูอีกบานหนึ่งประตูนี้ไม่ได้สูงใหญ่เท่าประตูสำริดด้านนอก แค่มีขนาดเท่ากับประตูทั่วไป บนประตูมีสลักกลไกอยู่สามอัน ซึ่งถูกเปิดไว้หมดแล้วเห็นชัดว่า เป็นถานไถเหยี่ยนที่เคยมาก่อนหน้านี้และเปิดไว้เขาเดินอยู่ข้างหน้า และผลักประตูบานนั้นเปิดออกไปทันทีเฟิ่งจิ่วเหยียนยังคาดเดาอยู่ว่า หลังประตูคงจะเป็นหลุมบริวารอีกหลุมหนึ่ง แต่กลับพบว่า หลังประตูคือโลกอีกใบหนึ่งโลกที่สว่างเจิดจ้าราวกับกลางวัน...นอกจากถานไถเหยี่ยนแล้ว คนอื่น ๆ ก็เผยให้เห็นสีหน้าตกตะลึงไม่มากก็น้อยเมื่อก้าวเข้าประตูบานนี้ ราวกับเข้าสู่อีกห้วงมิติหนึ่งท้องฟ้าสีครามก้อนเมฆสีขาวมองดูสุดลูกหูลูกตา เบื้องล่างเป็นทุ่งหญ้ากว้าง ไม่ไกลนัก ก็เป็นบ้านไม้หลังหนึ่งทุกสิ่งที่ตามองเห็น ล้วนดูเหมือนจริงอย่างมากทว่าหากดูอย่างละเอียดจะพบว่า ส่วนใหญ่เป็นภาพลวงตาท้องฟ้าคือหลังคาโค้งที่สร้างขึ้นภายในห้อง ซึ่งถูกวาดขึ้นด้วยปลายพู่กันอันประณีตของจิตรกรส่วนที่ไกลออกไปดูเหมือนมองดูสุดลูกหูลูกตา แท้จริงแล้วก็คือภาพวาดบนผนังทั้งสี่ด้านบางทีอาจจะใช้ผงสีที่เรืองแสง ทำให้ทั่วทั้งสถานที่สว่าง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1651

    ขณะที่เฟิ่งจิ่วเหยียนกำลังจะเอ่ยบางอย่าง เซียวอวี้จับมือนางไว้ทันที เพื่อห้ามไว้อย่างเงียบ ๆเซียวอวี้ก้าวมาข้างหน้าหนึ่งก้าว มองตรงไปยังถานไถเหยี่ยน“ถานไถเหยี่ยน เจ้าไม่จำเป็นต้องยุยงให้เรากับฮองเฮาผิดใจกัน“ตอนนี้เราไม่ฆ่าเจ้า ไม่ใช่เพื่อมาฟังคำพูดเหลวไหลไร้ประโยชน์ที่เจ้าพูดเหล่านี้“จุดศูนย์กลางค่ายกลของ ‘ใยแมงมุม’ หาเจอแล้วหรือไม่”“ใยแมงมุม” นี้เป็นทั้งโชคและหายนะเซียวอวี้ไม่ต้องการให้มันกลายเป็นอาวุธตอบโต้ของแคว้นอื่นดังนั้น เขาจำเป็นต้องทำความเข้าใจกับมัน หากสามารถควบคุม และใช้มันได้เพียงคนเดียว ก็จะเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แต่หากทำไม่ได้ เช่นนั้นเขายอมทำลายมันทิ้งดีกว่า!ส่วนเรื่องการหา “จุดศูนย์กลางค่ายกล” บางทีก็ยังต้องการตัวถานไถเหยี่ยนเพราะถึงอย่างไร “ใยแมงมุม” ก็เป็นสิ่งที่บรรพบุรุษของตระกูลถานไถสร้างขึ้นมาถานไถเหยี่ยนเป็นคนที่คุ้นเคยกับ “ใยแมงมุม” มากที่สุดในใต้หล้านี้เสียวอู่กระจ่างในทันทีไม่แปลกใจที่ศิษย์พี่นำกองกำลังนับหมื่นเข้ามา รวมถึงเรื่องการยิงธนูเมื่อครู่ ก็ไม่ได้สังหารถานไถเหยี่ยนในทันทีถานไถเหยี่ยนพลันยกยิ้มมุมปากเขามองมายังเซียวอวี้กับเฟิ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1650

    ด้านหลังของเซียวอวี้คือกองกำลังนับหมื่นเฟิ่งจิ่วเหยียนชะงักไปชั่วครู่นี่จะยกทัพกลับราชสำนักแล้วหรือ?ถานไถเหยี่ยนมองมาที่เซียวอวี้ ทันใดนั้นก็หัวเราะออกมาเบา ๆ พร้อมกับเย้ยหยัน“ฮ่องเต้ฉี หรือว่าในใจของท่าน ทั้งใต้หล้านี้ ยังไม่สำคัญเท่าสตรีผู้หนึ่งหรือ?“ท่านไม่ควรมาปรากฏตัวที่นี่“ช่างน่าเสียดายจริง ๆ...”เซียวอวี้ยิงธนูออกไปดอกหนึ่งด้วยความแน่วแน่ถานไถเหยี่ยนไม่ได้หลบ ธนูดอกนั้นปักลงข้างหน้าเท้าของเขา ห่างจากเขาเพียงไม่กี่ชุ่นเขามองเซียวอวี้อย่างเย็นชา และชี้กระบี่ไปที่เฟิ่งจิ่วเหยียน“ฮ่องเต้ฉี ท่านเทียบฮ่องเต้ซวี่หยางไม่ได้จริง ๆ“ข้าควรจะตัดสินใจเรื่องนี้ให้ท่านแต่แรก”เฟิ่งจิ่วเหยียนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “เจ้าอยากฆ่าข้า ก็เพื่อฝ่าบาทงั้นหรือ?”สายตาของถานไถเหยี่ยนเปลี่ยนเป็นมืดมน“ยังต้องถามอีกหรือ?“เมื่อเห็นฮ่องเต้ฉีปรากฏตัวอยู่ที่นี่ เจ้ายังไม่เข้าใจหรือว่า สำหรับเขาแล้ว เจ้าคืออุปสรรคที่ใหญ่หลวงเพียงใด!”เสียวอู่ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นมาขวางด้านหน้าเฟิ่งจิ่วเหยียน“ศิษย์พี่สะใภ้ ท่านถอยไปยืนข้างหลัง ระวังคนบ้าผู้นี้!”ตงฟางซื่อก็ลืมตาขึ้นจากตาที่เคยหรี่ “วา

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1649

    เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“ไม่ว่าจะเป็นความจริงที่ยิ่งใหญ่หรือความลวงที่ยิ่งใหญ่ ล้วนทำเพื่อกษัตริย์ที่ตนภักดีทั้งสิ้น“ที่ถานไถเหยี่ยนกำหนดตนเองว่าเป็น ‘ความลวงที่ยิ่งใหญ่’ คือการแสดงความจงรักภักดีต่อฝ่าบาท ไม่ต่างจากการบอกฝ่าบาทว่า ‘ข้าคือขุนนางของท่าน จะวางแผนครองใต้หล้าเพื่อท่าน”เสียวอู่รู้สึกเหมือนกระจ่างขึ้นมาในทันทีไม่คิดเลยว่า คำกล่าวง่าย ๆ และสั้น ๆ เพียงไม่กี่ตัวอักษร กลับซ่อนความหมายลึกซึ้งไว้มากมายเพียงนี้!“ทว่า... คำพูดนั้นมาจากใจจริงหรือไม่?“ถานไถเหยี่ยนจะทำเพื่อศิษย์พี่ได้อย่างไร?”“นี่ต้องเป็นแผนล่อศัตรูของเขาเป็นแน่!”เฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวอย่างใจเย็น“ดังนั้นข้าถึงบอกว่า ฝ่าบาททรงกำลังเดิมพัน”ตงฟางซื่อบอกความคิดเห็นของเขา“ข้าเชื่อคำพูดนั้น”เสียวอู่เบิกตากว้าง คล้ายกับจะบอกว่าเขาบ้าไปแล้ว ถึงเชื่อคำพูดหลอกลวงของถานไถเหยี่ยนตงฟางซื่อเอ่ยอย่างช้า ๆ“เมื่อหลายร้อยหลายพันปีก่อน เคยมีคนผู้หนึ่งนามว่าจางจื่อที่ทำงานรับใช้แคว้นฉิน ช่วยแคว้นฉินเตรียมพร้อมกำลังพล ก่อนจะพิชิตแคว้นอื่นทีละแคว้น“เรื่องที่ถานไถเหยี่ยนทำ โดยพื้นฐานแล้ว ก็ไม่แตกต่างจากเขา“หากปฏิ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 1648

    เฟิ่งจิ่วเหยียนอธิบาย: “ในวลี ‘อยู่เหนือกว่าคน’ ตัวอักษร ‘ซ่าง’ หมายถึง ด้านบน หรือตำแหน่งข้างหน้า หากนำขีดแรกของตัวอักษรสามตัวคือ ‘ไจ้[1]’ ‘เหริน[2]’ และ ‘จือ[3]’ มารวมกัน ก็จะได้ตัวอักษรหนึ่งตัว” เสียวอู่ได้ยินดังนั้น จึงรีบใช้กิ่งไม้ เขียนลงบนพื้นทันทีขีดขวาง ขีดลากซ้าย และจุด...แต่เขายังไม่ค่อยเข้าใจว่า จะได้เป็นตัวอักษรใดในเวลานั้น ตงฟางซื่อก็ใช้กระบี่ ลากออกมาเป็นตัวอักษรหนึ่ง“คือตัว ‘ต้า[4]’”เสียวอู่มองดูแล้ว พลันกระจ่างในทันทีใช่จริงด้วย!“ศิษย์พี่สะใภ้ แล้ววลีที่ว่า ‘มองคนเป็นคน’ล่ะ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนมีสีหน้าเรียบเฉยยังไม่ทันรอให้นางเอ่ย ตงฟางซื่อก็เดาได้แล้วเขาถาม: “คือตัว ‘เหว่ย[5]’ ใช่หรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“ข้าก็เดาว่าเป็นเช่นนั้นเหมือนกัน”“ตัว ‘เหริน’ กับ ‘เหวย[6]’ รวมกัน ก็จะกลายเป็นตัวอักษร ‘เหว่ย’”เสียวอู่ถึงกับนิ่งงัน“ศิษย์พี่สะใภ้ ตัว ‘ต้า’ ข้าพอเข้าใจ แต่ตัว ‘เหว่ย’ ได้มาจากที่ใดกัน? มันดูไม่สมเหตุสมผลไปหน่อยหรือ?”ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร ก็ไม่อาจโน้มน้าวตัวเองให้เชื่อได้เฟิ่งจิ่วเหยียนเพิ่งจะขับเข็มพิษออกมา ร่างกายยังคงพักฟื้น

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status