Share

Chapter 41

last update Last Updated: 2025-08-19 01:41:39

Chapter 41

เชิดคนขับรถของไร่เมฆาที่เพิ่งเข้ามาทำงานในไร่ได้หกเดือนบอก และเชิดยังเป็นลูกน้องเก่าของเสือหาญ พอรู้ว่าเสือหาญจะออกปล้นและต้องการความช่วยเหลือเรื่องข่าวสาร เชิดจึงเข้าร่วมแผนการนี้ด้วย

“เออมึงเก่ง” เสือหาญชมจากใจ “เอ้า ส่วนแบ่งของพวกมึง แบ่งเท่าๆ กันกับกู เอาไปกันแค่นี้ก่อนจะได้มีกำลังใจปล้นต่อ”

เสือหาญวางปึกธนบัตรตรงหน้าลูกน้องทั้งสี่คนคนละสองปึกเท่ากัน

“ที่เหลือสองล้านเอาไว้จ่ายหนี้”

“เราต้องหาเพิ่มอีกห้าล้านนะพี่ จะหาที่ไหนดีล่ะพี่หาญ”

ม้วนถามลูกพี่ที่ทำท่าคิดหนัก สาเหตุที่เสือหาญออกมาปล้นครั้งนี้เป็นเพราะ เสือหาญกับพวกรับจ้างขนอาวุธเถื่อน ซึ่งไม่ใช่ครั้งแรกที่รับจ้างขน ทุกครั้งเสือหาญกับพวกไม่เคยพลาด มีครั้งล่าสุดที่พวกเขาทำพลาด เจอทหารพรานเข้าพอดีจึงเกิดการต่อสู้และต้องทิ้งสินค้าส่วนหนึ่งเพื่อสะดวกต่อการหลบหนี เสือหาญกับพวกจึงต้องชดใช้ค่าสินค้าจำนวนนั้นที่มีมูลค่าสูงถึงเจ็ดล้านบาท มีแล้วสองล้านยังขาดอีกห้าล้าน

“นั่นสิพี่ ยังขาดอยู่ตั้งเยอะ หาให้มันไม่ได้ มีหวังมันตามล่าเราน่าดู”

ดาวมีทีท่าหวาดกลัวเจ้าของอาวุธสงคราม เพราะอีกฝ่ายเป็นถึงทหารยศค่อนข้างสูงของประเทศเพื่อนบ้า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 47

    Chapter 47ภายในรถซุปเปอร์คาร์ช้องนางถูกเสือหาญทำร้ายด้วยการตบและจิกหัว และเหมือนจะเป็นสัญชาตญาณของคนถูกทำร้ายที่ต้องปัดป้องตัวเอง ปลายเล็บแหลมคมข่วนเข้าที่ใบหน้าของเสือหาญจนเกิดเลือดซิบ นำพาความเจ็บมาให้เขาพอสมควร และไม่เพียงแค่หน้าเท่านั้นที่ถูกเล็บขูด ลำคอเขาก็เช่นกัน“ร้ายนะนักมึง”เสือหาญกระชากศีรษะช้องนาง เงื้อมือหมายจะฟาดลงบนแก้ม ทว่าเสียงเหมือนคนนำของแข็งทุบกระจกรถข้างคนขับจนมันแตกละเอียด ทำให้คนในรถหันไปมอง“พี่เหนือ”ช้องนางทั้งดีใจและตกใจที่เห็นเขา ทว่าเสือหาญมีเพียงความรู้สึกเดียวคือ ตกใจ“ไอ้เหนือ” เสือหาญเรียกชื่อเจ้าของรถ และรับรู้ความเสียเปรียบของตน เพราะตอนนี้เขานั่งอยู่ในรถ ปืนก็ตกไปอยู่ด้านล่างพื้นรถ เขาจึงไม่มีอาวุธต่อสู้เหนือเมฆนอกจาก...วินาทีเสือหาญนึกถึงมีดพกของตน “เออกูเอง” เหนือเมฆพูดขึ้น กระชากคอเสื้อเสือหาญ ทว่าความเป็นโจรที่มีในตัว และรู้วิธีเอาตัวรอด เสือหาญจับข้อมือเหนือเมฆแล้วกดให้ต่ำลงทำให้เหนือเมฆเกิดความเจ็บเหมือนข้อมือจะหัก ทว่าเจ้าของไร่เมฆาอดทนกับความเจ็บไม่ปล่อยเสือหาญไปง่ายๆ เสือหาญจึงหยิบมีดพกออกจากกระเป๋ากางเกง กดปุ่มให้มีดแหลมคมเด้งออก

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 46

    Chapter 46กลางดึกจังหวัดราชบุรี ตามแผนการของเสือหาญ เมื่อได้รถยนต์และทรัพย์สินที่ตั้งใจไว้ เสือหาญ ม้วน ดาวและโด่งจะขับรถแยกกันไปคนละทาง ไปเจอกันยังจุดนัดหมาย แม้ว่าจะไม่เป็นไปตามแผนทั้งหมด ทว่าพวกเขาทำตามแผนที่ว่า ขับรถแยกไปคนละทิศทาง แล้วไปเจอกันที่โกดังแห่งหนึ่งในอำเภอโพธาราม เพราะโกดังแห่งนั้นมีรถบรรทุกคันใหญ่พร้อมตู้คอนเทนเนอร์ของคนที่จะรับซื้อรถหรูทั้งสี่คันรออยู่ รถคันหรูที่เสือหาญขับทะยานอยู่บนถนน มีตัวประกันสาวนั่งหายใจหายคอไม่สะดวกอยู่เบาะด้านข้าง ช้องนางนั่งตัวตรงแน่วมองถนนเบื้องหน้า สลับกับมองหน้าเสือหาญที่เวลานี้ถอดหมวกไอ้โม่งออก เผยให้เห็นใบหน้าชัดเจน ก่อนหล่อนจะหลุบตามองปืนที่วางอยู่ช่องใกล้กับเกียร์รถยนต์ ช้องนางไม่ได้นั่งนิ่งเฉย หล่อนพยายามคิดหาทางเอาตัวรอด ใจโจรยากแท้หยั่งถึง ถึงที่หมายแล้วเสือหาญอาจยิงตนทิ้งก็ได้ เนื่องจากหล่อนเห็นใบหน้าของเขา หล่อนกำลังนึกถึงคำนี้ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน แต่จะด้วยวิธีใด ช้องนางคิดไม่ตก ในขณะเดียวกันเดชดวงที่ขับรถตามมาไม่ห่าง เหยียบคันเร่งให้เร็วขึ้นเพื่อจะไล่ตามรถซุปเปอร์คาร์ที่มีพลังแรง

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 45

    Chapter 45ณ โรงพยาบาลจังหวัดภูเก็ต ภายในห้องพักฟื้นวีไอพี ร่างคนถูกรถชนนอนหลับอยู่บนเตียงคนไข้ ตรงหลังฝ่ามือมีเข็มน้ำเกลือปักอยู่ ตามร่างกายเขามีรอยฟกช้ำจากการถูกรถยนต์กระแทก และผลจากการปะทะทำให้ตัวเขาไถลไปบนถนน ส่งผลให้ตรงหัวไหล่เกิดรอยถลอก ใบหน้ามีรอยช้ำ นานโอสั่งให้แพทย์เอ็กซเรย์สมองว่ากระทบกระเทือนหรือไม่ ผลที่ออกมาทำให้นานโอกับเพชรหอมโล่งอกส่วนเรื่องคดี นานโอเคลียร์กับเจ้าของรถคันนั้น และตกลงกันได้ด้วยดี เนื่องจากเจ้าของรถไม่มีความผิด เขาขับรถมาตามปกติ คนที่ผิดคือราซิเอลโล่ นานโอชดใช้ค่าซ่อมรถให้นายแพทย์เจ้าของรถ และออกค่าใช้จ่ายในการรักษาตัวหลานชายเองทั้งหมด ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่เลยสักนิดเดียว นานโอกลับอยากเขกหัวหลานชายที่ทำอะไรโดยไม่คิด แต่ก็รู้เหตุผลของการกระทำนั้น แม้ว่าราซิเอลโล่จะไม่เป็นอะไรมากนอกจากรอยฟกช้ำดำเขียว ทว่าเขากลับยังไม่ฟื้น ยังคงนอนหมดสติตั้งแต่ถูกรถชนจนถึงตอนนี้ก็นานร่วมสี่ชั่วโมงเพชรหอมที่เฝ้าราซิเอลโล่ไม่ห่างยังมีความกังวลไม่หาย หล่อนจะสบายใจก็ต่อเมื่อเขาฟื้น เหตุการณ์ที่ราซิเอลโล่วิ่งให้รถชนแลกกับที่เพชรหอมให้อภัย หล่อนไ

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 44

    Chapter 44ทว่าเท้าเล็กชะงักเมื่อเดินลงมาถึงที่พักบันไดที่อีกไม่กี่ขั้นก็จะถึงชั้นล่าง ดวงตาช้องนางขยายกว้าง ความตกใจระบายเต็มดวงหน้า เมื่อเห็นชายสามคนสวมหมวกไหมพรมอยู่ในห้องรับแขก พวกเขาถือปืนอยู่ในมือทุกคน หนึ่งในสามหันมามองหล่อนพอดี“กรี๊ด!” ช้องนางกรีดร้องลั่นบ้าน เสียงของหล่อนดังไปถึงข้างบน คนหูเบาที่นอนอยู่ในห้องดีดตัวลุกขึ้นนั่งหันมาตรงลิ้นชักหัวเตียง หยิบปืนที่วางอยู่ออกมาแล้วรีบลุกเดินออกไปจากห้อง“เฮ้ย จับมันไว้”เสือหาญสั่งม้วนที่อยู่ใกล้กับบันได ม้วนรีบทำตามก้าวเท้าวิ่งไปตามบันได ช้องนางที่อยู่ในอารามตกใจ ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก เห็นม้วนก้าวยาวๆ มาหาตนแต่ขาก็ก้าววิ่งหนีไม่ได้ ได้แต่กรีดร้อง“ปิดปากมันด้วยสิวะ แหกปากซะดัง” เสือหาญสั่งม้วนที่ใช้อีกมือปิดปาก แขนก็ยกร่างเล็กที่สะบัดเท้าไปในอากาศขัดขืนเต็มที่“เฮ้ย! พวกมึงเป็นใคร ปล่อยผู้หญิงเดี๋ยวนี้นะ”เสียงเหนือเมฆดังขึ้น เขามองกลุ่มคนที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าโจร...โจรที่กล้าล้วงคองูเห่า มันไม่ตายดีแน่ ยิ่งคิดทำร้ายช้องนาง โทษมีเพียงอย่างเดียวคือ ตาย“อือ...อือ” ช้องนางมองหน้าเหนือเมฆที่ยกปืนเล็งมายังกลุ่มโจร โดยมีเดชดวงถือปืนวิ่ง

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 43

    Chapter 43“พี่ว่าคืนนี้กุ้งนอนค้างที่นี่ดีกว่านะ ฝนคงไม่หยุดตกง่ายๆ ด้วย ลมก็แรง พรุ่งนี้พี่จะพากลับกรุงเทพ” เหนือเมฆบอกช้องนางที่ทำหน้าคิด “กุ้งพักห้องคุณวานะ ห้องคุณวามีกลอนประตูด้วย กุ้งจะได้สบายใจ ไม่ต้องกังวลว่าตกดึกพี่จะไขกุญแจเข้าไปปล้ำ” ช้องนางเชื่อใจเหนือเมฆ หล่อนมั่นใจว่า เขาไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่นอน แม้ว่าจะรู้จักกันไม่นานนัก ทว่าในความรู้สึก ช้องนางมีความรู้สึกว่า รู้จักเขามาทั้งชีวิต “ได้ค่ะ กุ้งขอโทรบอกพ่อกับแม่ก่อนนะคะ ท่านจะได้ไม่เป็นห่วง” ช้องนางหยิบมือถือออกมาโทรหาบิดา บอกเรื่องที่ตนค้างคืนที่ไร่เมฆา เมื่อพูดกับบิดาเสร็จหล่อนก็ตัดสาย “เรียบร้อยค่ะ” “นี่ก็เกือบหกโมงเย็นแล้ว พี่ทำข้าวต้มกระดูกหมูให้กินดีกว่านะ” “เกรงใจพี่เหนือค่ะ” “อย่าพูดคำนี้ เพราะพี่เต็มใจทำให้กุ้งกิน กุ้งนั่งดูทีวีนะ เสร็จแล้วพี่จะตาม” “ค่ะพี่เหนือ” ช้องนางไม่อยากขัดใจเหนือเมฆ เพราะตอนนี้ท้องหล่อนก็เริ่มประท้วงหิว ราวครึ่งชั่วโมงต่อมา ข้ามต้มกระดูกหมูทรงเครื่องก็แล้วเสร็จ เหนือเมฆเดินมาตามว่าที่แม่ของลูกไปทานอาหารฝีมือตนที่ตั้ง

  • โซ่รักใยพิศวาส   Chapter 42

    Chapter 42“พี่เหนือพูดแบบนี้อีกแล้วนะ” ช้องนางดุเสียงเบา ไม่จริงจัง“พี่หมายถึงกุ้งเผาต่างหากล่ะ พี่ยังพูดไม่จบ” เหนือเมฆไหลลื่น “ไป พี่จะพากุ้งไปกินข้าว พี่จะทำให้กินนะ กุ้งอยากกินอะไรบอกพี่มาได้เลย” เหนือเมฆพูด มือเขาเอื้อมมากุมมือช้องนางที่เงยหน้าขึ้นมองสบตามีเสน่ห์ของเหนือเมฆ แล้วต้องรีบหลบพัลวัน และไม่ขัดขืนที่เขาจะจับมือตนเดินไปยังบ้านหลังใหญ่ ในขณะที่ทั้งคู่กำลังพากันเดินไปยังบ้านพักของเหนือเมฆ เชิดขับรถกลับมาถึงไร่พอดี และได้เห็นภาพหวานของเจ้านายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาไม่ใส่ใจเพราะคิดว่า หญิงสาวคนนั้นจะสำคัญอะไร เพราะเรื่องที่สำคัญกว่าคือ การหาข้อมูลให้เสือหาญ เมนูอาหารง่ายๆ ที่เหนือเมฆทำให้ช้องนางทานคือ ผัดซีอิ้วกุ้ง และยังมีน้ำส้มคั้นที่เขาทำให้หล่อนดื่มอีกหนึ่งแก้ว อาหารมื้อนี้ไม่เพียงแค่รสชาติอร่อย ยังมีกลิ่นความรักคละคลุ้ง ที่มาพร้อมกับคำพูดหวานๆ ชวนเลี่ยนของเหนือเมฆ ช้องนางทานอาหารไปเขินไป อยากลุกเดินหนีก็หลายครั้ง ทว่าก้นหล่อนรู้สึกหนักมาก ขยับลุกไม่ได้ “เอ๊ะ! ทำไมอยู่ๆ ฝนทำท่าเหมือนจะตก”เหนือเมฆพูดเมื่อเห็นแสงแดดถูกบ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status