ดวงใจ คิมหันต์

ดวงใจ คิมหันต์

last updateLast Updated : 2025-06-17
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
37Chapters
2.7Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

...เพราะความสัมพันธ์ชั่วคืน ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปตลอดกาล...

View More

Chapter 1

1 - สมัครงาน

幼馴染は、大学を卒業したら結婚しようと、そう約束してくれていた。

けれど結婚式当日、彼は姿を現さなかった。ようやく彼を見つけ出した時、彼は私の義妹である橘莉奈(たちばな りな)と、ホテルの大きなベッドの上で肌を重ねていた。

衆人環視の中、進み出てくれたのは大富豪の跡継ぎである鷹司彰(たかし あきら)だった。彼は、私が長年想い続けてきた相手なのだと、高らかに宣言した。

結婚して五年。私が口にしたどんな些細な言葉も、彰は心に留めてくれていた。私は、自分が彼にとって一番大切な人間なのだと、そう信じていた。

そんな日々が続いていたある日、家事をしている時、私は偶然、彰の書斎にある机の引き出しの奥から、一つの機密ファイルを見つけてしまった。

最初のページは、莉奈の経歴書だった。そこには彼の直筆で——【最重要監視対象。全てに優先する】と書き込まれていた。

続いて現れたのは、私が見たこともない一枚の病院の指示書。日付は、まさしく私が交通事故に遭った、あの夜のものだった。

あの時、私は鷹司グループ傘下の病院に搬送されたが、なかなか手術は始まらなかった。次に目を覚ました時、お腹の子は大量出血が原因で、もう助からなかった。

彼の腕の中で声も出なくなるまで泣きじゃくったけれど、お腹に子供がいたことは、ついに伝えなかった。彼をこれ以上心配させたくなかったから。

けれど、今になって知ってしまった。あの夜、莉奈も怪我を負っていたこと。そして、彰が病院に下した指示が、これだったのだ。「全ての医者を招集し、莉奈の治療を最優先とせよ」と。

私の涙が紙に染み込み、インクの文字を滲ませていく。

もし私があなたの最優先事項でないのなら、私はあなたの世界から、消えてあげる。

--

離れる手筈を整え、機密ファイルを元の場所へと戻した。

ドアの外から、慣れ親しんだ煙草の香りがふわりと漂ってきた。

顔を上げる——彼だった。

彰がドアを開けて入ってくる。そのスーツには、まだ深夜の冷気が残っていた。

彼は後ろから私を抱きしめ、温かい吐息が首筋をくすぐる。その声は、いつものように低く柔らかかった。

「どうしてまだ起きてるんだ?」

「なんでもないわ。ただ、今度の新作ジュエリーオークションのことを考えていただけ」

私は笑みを浮かべ、努めていつも通りの明るい声色を装った。

彼は私の肩に顎を乗せ、指先が髪を滑り落ちる。「なぁ、君は最近、このオークションのために夜更かしが過ぎる。世界トップクラスの栄養士を新しく手配したから、明日には来てもらうことになってる」

彰と結婚して五年。彼は私をこれでもかというほど甘やかした。

私が寒がりだと知っているから、彼のポケットにはいつもカイロが入っていた。

私が暗闇を怖がるから、彼は毎晩私が眠りにつくまで明かりを消さなかった。

誰もが私を羨んだ。鷹司家の跡継ぎは冷酷無比なのに、私のためにだけは全てのプライドを捨ててくれるのだと。

彼らはあまりに何度も言ったものだから、私自身さえもそれを信じてしまっていた。

今夜、ようやく理解した。この甘やかしは、彼が本当に守りたい女を世間の目から隠すための、ただの煙幕だったのだと。

「そうだ」

彰は私のうなじにいくつも軽いキスを落としながら、何気ない口調で切り出した。

「君の実家から食事会に誘われてな。莉奈が妊娠したお祝いだそうだ」

彼は少し間を置いて、淡々と付け加えた。

「ついでに、君のジュエリーオークションは彼女に任せることにした。君は行かなくていい。代わりに祝いの品を届けて、すぐに戻って君のそばにいるから」

まるで氷の穴に突き落とされたかのようだった。

このチャリティーオークションは、私がデザイナーとして丸三年、心血を注いで準備してきたものだ。

ジュエリー一つ一つのデザイン、企画の一つ一つの段階、ゲスト一人一人の招待まで、全て私が手掛けた。

表向きは世間の注目を集めるチャリティーオークション。その実態は、私が鷹司家の事業のために築き上げた、何物にも代えがたい人脈への道筋。

成功させるために、私は心身をすり減らしてきた。

それなのに……彼はそれを、いとも容易く他人に譲り渡してしまった。

声が震えるのを必死で堪えながら問いかける。「どうして?これは私のオークションよ。準備は全部整っているし、取締役会も私が担当することに同意してくれたはず……」

彼は私の言葉を遮り、優しい声で言った。

「取締役会には俺から話を通しておいた。後のことは莉奈に任せよう。彼女、最近つわりが酷くて気分が塞いでいるんだ。オークションを担当すれば、いい気晴らしになるだろう。君もちょうどいい機会だ、家でゆっくり休んで体を休めるといい」

私はうつむき、砕け散った心を隠した。

——彼は、私の努力を、彼女の玩具にしてしまった。

けれど彼は私の苦しみに気づくそぶりも見せず、自分勝手に話を続けた。

「明後日は君の誕生日だろう。サプライズを用意してあるんだ。そうだ、最近ずっと一人で家に籠もりきりだったから、新しい仲間を連れてきた。下の客間にいるよ」彼の声には、手柄を自慢するような軽やかさが混じっていた。「とてもおとなしい猫だ。君は小動物が好きだろう?」

猫。

ええ、確かに私は小動物が好きだ……猫さえいなければ。

私は酷い猫アレルギーで、それを彰が知らないはずはなかった。

結婚後、一度だけ商談の席で、クライアントがペットの猫を連れてきたことがあった。

ほんの少し手の甲を擦られただけで、皮膚には一面に発疹が浮かび、胸が苦しくなった。

いつも冷静沈着な彰が、あの時ばかりは完全にうろたえていた。

彼は震える声で私の名前を呼び、焦りのあまりクライアントそっちのけで私を抱きかかえた。

診察室の前で、彼は医者に何度も問い詰めた。「彼女に危険は?すぐに治療できませんか?輸血が必要なら俺の血を!」

その剣幕に、医者が何度も大丈夫だと請け合うほどだった。

アレルギー症状が落ち着いた後も、彼は一睡もせずに一晩中私に付き添ってくれた。

なのに今、彼は私に猫を贈るというの?

先ほど目にした機密ファイルを思い出す。

莉奈が一番好きなもの、それは猫。

このプレゼントで、彼が本当に喜ばせたかった相手は、私ではなかった。

私は、かろうじて笑みを絞り出した。

「ありがとう。でも、遠慮させてもらうわ。私じゃ、ちゃんとお世話できないかもしれないから。それより、誕生日は一日、予定を空けておいてくれる?二人で過ごしたいイベントを考えてあるの」

彼は頷き、私の耳元で優しく囁いた。「もちろん。奥様の仰せのままに」

その夜、私は眠れなかった。

彰が私を強く抱きしめている。私はそっとその腕から抜け出し、ベランダで少し風にあたろうとした。

その時、彼のナイトウェアの内ポケットから、何かが滑り落ちた。

身を屈めて拾い上げると、それは小さな香水瓶だった。

キャップを捻ると、独特の香りが鼻腔をくすぐった。

この香りは、莉奈から香ってきたものと同じだ。

大勢の人が羨ましげにその香水はどこのものかと莉奈に尋ねていたが、彼女はいつもミステリアスに微笑んで、それは『甘い秘密』なの、と答えるだけだった。

なるほど。これは彰が彼女のためだけに調合させた、世界でたった一つの香りだったのだ。

この瞬間、私の心は完全に冷え切った。

二日後、私も彰に彼が望むであろうプレゼントを贈るつもりだ——

彼の世界から、永遠に消え去ること。
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
37 Chapters
1 - สมัครงาน
สมัครงาน"พาย...จบ ม.6 เราจะไปเรียนที่ไหนต่อล่ะลูก" พรพรรณ ป้าของพระพาย ญาติเพียงคนเดียวของเธอ เอ่ยถามหลานสาวขึ้นพระพาย บุญพิทักษ์ วัย 18 ปี อาศัยอยู่กับป้าในจังหวัดหนึ่งของภาคกลาง ป้าพรพรรณมีอาชีพทำสวน ปลูกผักสวนครัวขาย ซึ่งพรพรรณเป็นญาติทางพ่อเพียงคนเดียวของเธอ ทั้งสองอาศัยอยู่ในบ้านเช่าหลังหนึ่งไม่ใหญ่มาก เพราะพวกเธอไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเลย พรพรรณ เป็นหญิงวัยกลางคน ที่ไม่มีครอบครัวหรือสามี เพราะเธอมีโรคประจำตัว...เธอจึงไม่คิดมีสามี และเมื่อพี่ชาย พ่อของพระพายเสีย ตนจึงรับมาเลี้ยงตั้งแต่อายุ 10 ขวบ ส่งเสียต่อจนหญิงสาวจบระดับมัธยมศึกษา"พายว่าจะเข้าไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯจ่ะป้า...เรียนมหาลัยเปิดเอา...แล้วพายจะได้หางานพิเศษทำด้วยค่ะ" พระพายเอ่ยตอบเมื่อคนเป็นป้าถามขึ้น"จ่ะ...ดีเหมือนกันลูก...กรุงเทพก็ถือว่าไม่ไกลจากบ้านเรามาก...ไป-มาก็สะดวกอยู่" พรพรรณเอ่ยตอบ"แต่พายห่วงที่ป้าต้องอยู่คนเดียวนี้ค่ะ" พระพายเอ่ยขึ้นมาน้ำเสียงเปลี่ยนทันที เเล้วมาสวมกอดพรพรรณเอาไว้"ป้าไม่เป็นไรหรอกลูก...พายไม่ต้องห่วงป้าน่ะ" พรพรรณเอ่ยพร้อมมือลูบศีรษะของพระพายเบาๆ"ป้าไปอยู่กรุงเทพกับพายได้ไหมค่ะ...เราเช่า
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
2 - พนักงานใหม่
พนักงานใหม่ผับหรู(คิมหันต์)ปาลินเดินกลับมาทางด้านหลังร้านของผับที่มีหญิงสาวมาสมัครงานนั่งรออยู่ ที่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาของผับเปิด"เฮ้อ!!!...พี่ล่ะจำใจจริงๆน่ะ" ปาลินถอนหายใจ อย่างลำบากใจ พร้อมมองหน้าของหญิงสาวอย่างพิจราณา"พี่รับหนูเข้าทำงานที่นี่...เถอะนะค่ะ...หนูอยากทำงานที่นี่จริงๆนะค่ะ" พระพายเอ่ยขอร้อง พร้อมกับยกมือไหว้อย่างน้อบน้อม"ก็ได้!...แต่ต้องทำตามอย่างเคร่งครัดน่ะ...ห้ามเข้าไปวุ่นวายที่ที่ไม่ควรไป และชั้นบนของห้องทำงานคุณคิมเด็ดขาด!!!...นอกจากคุณคิมจะเรียก แล้วก็อยู่แต่หลังร้านด้วย ห้ามออกไปเพ่นพ่านที่ไหนล่ะ...ว่าแต่ชื่ออะไร อายุเท่าไหร่แล้วละเราอ่ะ..." ปาลินเอ่ยบอกยาวเหยียด พร้อมเอ่ยถามชื่อ และอายุเธอ"หนูชื่อ พระพายค่ะ อายุ 18 ย่าง 19 ปี ค่ะ" พระพายเอ่ยบอกไป"อะไรน่ะ!...18 ปี แล้วไม่ได้เรียนเหรอ" ปาลินอุทานออกมาอย่างตกใจ เพราะปกติทางร้านจะไม่รับอายุ 20 ปี เข้ามาทำงานเด็ด"ค่ะ!...หนูเรียนมหาลัยเปิดเอาค่ะ...เพราะครอบครัวค่อนข้างลำบาก""แล้วพ่อเเม่ ญาติพี่น้องเธอล่ะ""พ่อแม่เสียหมดแล้วค่ะ...ตอนนี้มีแค่ป้าคนเดียว อยู่ต่างจังหวัด ป้าแกมีโรคประจำตัวนะค่ะ...ทำงานลำบาก หนูเลย
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
3 - ทำงาน
ทำงานเมื่อธันวากลับออกจากผับไปแล้ว คิมหันต์จึงเดินกลับมาที่ห้องทำงานส่วนของตน แล้วนั่งเคลียร์งานอยู่สักพักใหญ่จนผับใกล้จะปิด จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาผู้จัดการร้านทันที"คุณปาลิน...เรียกแม่บ้านคนใหม่เข้ามาทำความสะอาดห้องทำงานของผมหน่อย เดี๋ยวนี้เลยน่ะ...ผมขอแบบด่วนด้วย"[ค่ะ...คุณคิม อ๋อ...น้องเขาชื่อพระพายค่ะคุณคิม]ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ดด้านหลังของผับ พระพายที่ตอนนี้เตรียมตัวกำลังจะกลับที่พัก เพราะใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว"พาย...พระพาย" ปาลินเดินเข้ามาเรียก"ค่ะพี่ลิน...มีอะไรหรือเปล่าค่ะ" พระพายเอ่ยตอบ เมื่อเห็นว่าปลาลินเอ่ยเรียกตน"คือ...คุณคิทเรียกเราขึ้นไปทำความสะอาดน่ะ...เดี๋ยวนี้เลย" ปาลินเอ่ยบอกหญิงสาว"แต่นี้...มันใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้วนะครับ...พี่ลิน" ภาคภูมิ พนักงานชายในร้านคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นว่าใกล้ถึงเวลาเลิกงานแล้ว เต้านายยังเรียกหญิงสาวขึ้นไปทำความสะอาดอีก"แกอยู่เฉยๆไปเลยไอ้ภูมิ...ไม่ใช่หน้าที่อะไรของแก ทำงานที่นี่ก็หัดหุบปากไว้สะบ้างนะ" ปาลินต่อว่าทันที"แต่นี่มัน...""ค่ะ...พายจะรีบไปเดี๋ยวนี้ค่ะ" พระพายตอบตกลง แล้วหันไปพูดกับภาคภูมิ "พี่ภูมิกลับก่อนเลยน่ะค่ะ ไ
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
4 - ทำหน้าที่
ทำหน้าที่"พักอยู่ที่ไหนล่ะ?" เสียงเข้มเอ่ยถาม เมื่ออยู่กันบนรถหรูของคิมหันต์พระพายบอกทางให้แก่คิมหันต์ ไม่นานก็ถึงที่พักของพระพาย ซึ่งเป็นอพาร์ทเม้นท์เก่าๆตึกหนึ่ง ซึ่งไม่มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคอยดูแลเอาเสียเลย คิมหันต์เห็นถึงความไม่ปลอดภัย จึงเอ่ยขึ้นถามทันที"ที่นี่เนี่ยน่ะ...!!""ค่ะ""อยู่ไปได้ยังไง?..." พูดออกมาเบาพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ"ก็หนู...ไม่มีงะ...." พระพายกำลังจะเอ่ยบอก แต่ไม่ทันจะได้เอ่ยอะไรต่อ"พาฉันขึ้นไป...อยู่ห้องไหน?" เสียงเข้มเอ่ยสั่งทันทีพระพายจึงต้องพาคิมหันต์เดินขึ้นไปยังห้องพักของเธอด้วย ซึ่งไม่มีลิฟท์ มีแต่บันได ซึ่งก็ไม่มีไฟส่องสว่าง โชคดี ที่เธออยู่แค่ชั้นสอง ไม่ต้องเดินขึ้นบันไดหลายขั้น"เก็บของ!" เมื่อเข้ามาภายในห้อง เสียงเข้มจากคนตัวสูงเอ่ยสั่งทันที"คะ ค่ะ" พระพายเลิกคิ้วถามอย่างไม่เข้าใจ"ฉันบอกให้เก็บของ...แล้วก็คืนห้องซะ!" เสียงเจ้มสั่งอีกครั้ง"แต่นี้มันตีสองแล้วนะค่ะ""ฉันบอกให้เก็บของก็ไปเก็บซะ ไม่ได้ยินหรือยังไง?"พระพายเดินเข้าไปเก็บของใช้ส่วนตัว ซึ่งไม่มีอะไรมากมาย มีเพียงกระเป๋าใบเดียวที่มีเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชุดเท่านั้นจากนั้นคิมหันต์
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
5 - เรียกใช้งาน
เรียกใช้งานเมื่อทั้งคู่รับประทานอาหารกันเสร็จแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของพระพาย ที่ต้องเก็บถ้วยชามไปล้าง และก็ทำความสะอาดต่อ"เก็บกวาดที่ครัวเสร็จแล้ว...ก็เข้าไปทำความสะอาดที่ห้องนอนฉันด้วย" เสียงเข้มเอ่ยบอก พร้อมลุกออกจากเก้าอี้"ค่ะ"ร่างสูงลุกขึ้นยืน แล้วหมุนตัวเดินออกไปทันที ปล่อยให้พระพายทำความสะอาดตรงนั้นต่อพระพายทำความสะอาดจนเกือบถึงเย็น จนคิมหันต์ต้องเดินออกมาบอก"พอได้แล้ว...รีบไปอาบน้ำแต่งตัว ฉันจะพาออกไปข้างนอก" เสียงเข้มของคิมหันต์เอ่ยบอก"ไปข้างนอก!...จะไปไหนค่ะ" พระพายถามขึ้น อย่างสงสัย เมื่อคิมหันต์บอกจะพาเธอไปข้างนอก เพราะนี้ก็เริ่มเย็นแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงเธอก็ต้องเตรียมตัวไปทำงานที่ผับต่อ"รีบไปอาบน้ำเถอะ ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหล่ะ ฉันไม่พาเธอไปขายหรอกน่า" เสียงเข้มเอ่ยสั่งพระพายรีบสาวท้าวเข้าไปในห้องทันที โดยที่ใช้เวลาไม่นานนักก็ออกมาจากห้องด้วยชุดใหม่"เป็นผู้หญิงประสาอะไร อาบน้ำแต่งตัวไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ"@ห้างสรรพสินค้า"คุณพาหนูมาที่นี่ทำไมค่ะ" พระพายถามขึ้นเมื่อรถเข้ามาจอดภายใต้ห้างสรรพสินค้า"แล้วมาห้างเขามาทำอะไรกันล่ะ...ฉันไม่ได้พาเธอมาปล้นจี้หรอก" เสียงเข้มยังค
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
6 - ทำความรู้จัก
ทำความรู้จัก"คุณจะซื้ออะไรเยอะแยะค่ะ...หนูก็อยู่คนเดียวนะค่ะ ตัวก็เล็กแค่เนี่ย...ทานเป็นเดือน ก็ไม่หมดหรอกค่ะ" พระพายเอ่ยถาม เมื่อเห็นคิมหันต์หยิบจับนั่นตับนี้ใส่รถเข็นไม่หยุด จนเกือบล้น"ใครบอกว่าทานคนเดียว!" เสียงเข้มเอ่ยตอบ พร้อมกับเข็นรถไปเรื่อยๆโดยไม่สนใจพระพาย"ก็...นี่คุณหมายความว่ายังไง?" พระพายยืนนึกตามที่คิมหันต์พูด เเล้วก็รีบสาวท้าวตามทันที"หึ...ตามที่ได้ยินนั้นแหล่ะ""อะไรค่ะ...ตามที่ได้ยินหมายความว่า...คุณ ไหนบอกว่าคุณจะ..." พระพายคิ้วขมวดขึ้นทันที"ที่นั้นมันคอนโดฉันน่ะ และฉันจะเข้าออกตอนไหนก็ได้ ลืมแล้วเหรอ" คิมหันต์เอ่ยขึ้นอีกครั้ง"..." พระพายหุบปากเงียบทันที แล้วก้มหน้าลง เดินตามคิมหันต์ไปอย่างเงียบๆ ไม่เอ่ยอะไรขึ้นมาอีกเลยคอนโดหรู (คิมหันต์)"เป็นไร?...เห็นเงียบมาตั้งแต่อยู่ห้างแล้ว" คิมหันต์เอ่ยถามพระพาย เมื่อเข้ามาภายในคอนโด"เปล่าค่ะ" เสียงเล็กเอ่ยตอบ พร้อมสาวท้าวเข้าไปในห้องนอนทันที"..." คิมหันต์ชายตามอง โดยไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ อย่างเอ็นดูในความเป็นงอนเป็นเด็กของเธอสักพักคิมหันต์ เดินไปเคาะประตูห้องของพระพาย เพราะเห็นว่าหญิงสาว เจ้าไปในห้อง
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
7 - ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป
ความรู้สึกที่เปลี่ยนไปนานสองนานที่ทั้งคู่มองสบตากัน โดยที่ไร้เสียงพูดคุย มีเพียงเสียงลมหายใจเเละเสียงหัวใจที่เต้นแรงแทบจะทะลุออกมาของทั้งสองมือหนาจับมือบาง มาสัมผัสที่อกข้างซ้ายของตน ที่ตอนนี้เต้นแรงแทบไม่เป็นจังหวะ"คุณ...ป่วยเหรอค่ะ" พระพายเลิกคิ้วถาม เมื่อสัมผัสเข้าที่อกแกร่งของคิมหันต์ที่เต้นแรงผิดจังหวะ"นี่ยัยบื้อเอ้ย!...ถ้าฉันป่วยเธอก็ป่วยเหมือนกันนั้นแหล่ะ" คิมหันต์ตอกกลับเธอทันที เพราะใจของเธอก็เต้นแรงไม่แพ้กัน"คุณ...ลุกออกก่อนได้ไหมค่ะ...หนูหนัก" พระพายเอ่ยพร้อมกับดันอกออกคิมหันต์จึงทิ้งตัวลงนอนข้างๆหญิงสาว ใช้แขนข้างหนึ่งหนุนที่ศีรษะของตัวเอง และสอดอีกข้างไปให้พระพายหนุน"คือหนูจะรีบไปแต่งตัวค่ะ...ใกล้จะถึงเวลาที่หนูต้องไปทำงานแล้ว""คุยกันก่อน...วันนี้ฉันอนุญาตให้เธอเข้างานสายได้ อย่าลืมสิว่าฉันเป็นเจ้าของน่ะ""แต่พี่ลินเป็นคนรับหนูเข้าทำงานน่ะค่ะ ขืนหนูเข้างานสาย พี่ลินไล่หนูออกแน่ค่ะ""เดี๋ยว...ฉันจัดการเอง""..." พระพายนิ่งเงียบทันที"เธอไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนเหรอ?...ทำไมเธอถึงต้องหางานทำตั้งแต่อายุยังน้อยขนาดนี้" จนคิมหันต์ต้องถามขึ้น"หนูไม่มีญาติที่ไหนหรอกค่ะ...พ
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
8 - ล่อหนูมาติดกับ (NCนิดหน่อย)
ล่อหนูมาติดกับ (NCนิดหน่อย)"ตรงไหนค่ะ?...ที่จะให้หนูทำความสะอาด" พระพายถามขึ้นทันที เมื่อเข้ามาภายในห้องทำงานของคิมหันต์"..." คิมหันต์นั่งเงียบ โดยไม่สนใจในคำถามของพระพาย"คุณ!" พระพายเริ่มอารมณ์เสียจึ้นมาเมื่อคิมหันต์ทำหน้าตาเฉย ไม่สนใจเธอเลยแม้แต่น้อย"เดินมาตรงนี้สิ" คิมหันต์เอ่ยบอกพร้อมกับกระดิกนิ้วให้พระพายเดินเข้ามาหาพระพายท่าทางลังเลเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาคิมหันต์ โดยไม่ได้เอะใจอะไร"ว้าย...คุณ!" พระพายร้องขึ้นทันทีเมื่อมือหนากระชากเธอลอยไปนั่งบนตักแกร่งของเขามือหนาโอบกอดเอวคอดไว้แน่น พร้อมกับมองสบตาพระพายนิ่งแกร๊ก..."เชี่ยยย....ไอ้คิม!" ธันวาที่พึ่งจะมาถึง เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา"ไร้มารยาทเหมือนเดิมนะมึง""ก็...ใครจะไปรู้ล่ะว่ะ...ว่ามึงจะมีเด็ก..." ธันวาเอ่ยอย่างสำนึกผิด"มีอะไร!...มาเอาสะร้านใกล้ปิด""เปล่า...แค่เหงานิดหน่อย"กูไม่ใช่ที่พึ่งของมึงน่ะ เหงาเมื่อไหร่แวะมาหากูไม่ดูเวลา...กลับไปได้แล้ว""แหม่!...ไล่กูเชียวน่ะ...ว่าแต่น้องคนนี้ใครเหรอ? หรือว่าเด็กในร้าน" ธันวาเอ่ยถามขึ้น"ไม่เสือกสิครับเพื่อน!" คิมหันต์เอ่ยตอบ พร้อมกลับจับศีรษะของพระพายกดลงไว้แนบ
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
9 - หลับคาอก NC+
หลับคาอก NC+"พี่คิม!" เสียงหวานเอ่ยเรียกเบาๆมือบางกำผ้าไว้แน่น จิกเล็บลงบนผ้าห่ม พร้อมส่ายหน้าบิดไปมาอย่างเสียวซ่าน"พิ พี่คิม...พะ พายไม่ไหวแล้ว พายเหมือนจะปวดฉี่" หญิงสาวเอ่ยบอกเสียงกระเส่าแทงไม่ได้ศัพท์"ปล่อยออกมา...""พาย...ไม่ไหว อ้ะ อ้ายยยย" เป็นความรู้สึกครั้งแรกที่เคยได้รับของพระพาย ร่างกายหอบหายใจเหนื่อย นอนอ่อนระทวย หมดแรง มีเพียงลมหายใจรวยริน"เสร็จแล้วสิน่ะ...อืม หวานจัง" เสียงเอ่ยชม พร้อมก้มลงฉกชิมน้ำหวานของหญิงสาวจนหมดสิ้นร่างหนาลุกขึ้น ถอดเสื้อผ้าของตนเองออก ที่พึ่งจะสวมใส่ชุดนอนได้ไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี้เอง ร่างกายอันเปลือยเปล่าของร่างสูง ก้มลงโน้มมาคร่อมหญิงสาวอีกครั้ง ที่ตอนนี้เริ่มปรับลมหายใจเป็นปกติแล้ว"คะ คุณจะ...อื้อ..." เสียงเอ่ยถูกดูดกลืนลงไปในลำคอทันที เมื่อปากหยักก้มลงชิงจูบคนใต้ร่างเสียก่อน"บอกว่า...ให้เรียกพี่ไงครับ...แล้วแทนตัวเองว่าพายเหมือนเมื่อกี้นี้น่ะ" เสียงนุ่มเอ่ยสั่งทันที เมื่อถอนจูบออก"..." พระพายไม่ตอบอะไรออกมา"เงียบทำไม...เขินเหรอ?" เสียงนุ่มเอ่ยถามอีกครั้ง แล้วมือหนาก็ลูบไปแก้มนวลของพระพายเบาๆ "พาย...ยินดีจะเป็นของพี่ และเป็นผู้หญิงของพี
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
10 - หมอจำเป็น NC
หมอจำเป็น NCรุ่งเช้าคิมหันต์ตื่นขึ้นมาเพราะไอร้อนจากร่างบาง แพร่มาสู่กายตน มือหนาเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากมนของหญิงสาวดู"นึกเเล้วเชียว...ว่าต้องป่วยแน่ๆ บวมสะขนาดนั้น..." มือหนารีบชักกลับมาคืน แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหาใครบางคน เเล้วเดินออกไปคุยที่นอกระเบียงห้อง[มีอะไรว่ะ...โทรมาหากูแต่เช้าเชียว รบกวนเวลานอนกอดเมียของกูชิป...] ปลายสายเอ่ยถามทันที"ไอ้หมอ! เอ่อ...กูมีเรื่องอยากถามมึง"[มีเรื่องอะไร...รีบไปพูดมา กูได้จะนอนต่อ]"คือ...เอ่อ" คิมหันต์อึกอักไม่รู้จะพูดบอกยังไง[นี่...มีจะพูดหรือไม่พูดกูจะได้วาง] ปลายสายทำท่าจะวางสายเมื่อต้นสายไม่นอมพูด"กูอยากถามว่า...คนป่วย เราควรจะทำยังไงว่ะ"[ใครป่วย?...แล้วป่วยได้ยังไง มีอาการแบบไหน?] ปลายสายถามขึ้นทันที"อื้ม...มีตัวร้อน"[มึงก็หายาลดไข้ให้ทาน...แล้วก็เช็ดตัวให้ไข้ลด แค่นี้ก็ไม่น่าจะโทรมาถามเลย]"ก็กูไม่เคยดูแลใครนี้หว่า"[สรุปเป็นใคร...แล้วทำไมถึงมีไข้ไอ้คิม มึงบอกกูมาน่ะ ขืนมึงรักษาไม่ถูกวิธี ไข้ไม่ลด อาจจะช็อคตายได้น่ะเว้ย] ปลายสายยังเซ็กซี่ถามหาคำตอบจากคิมหันต์"นี่มึงเเช่งเลยเหรอ?"[สรุปว่าอะไรยังไง]"เออ...บอกก็ได้ กูเปิ
last updateLast Updated : 2025-06-17
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status