Huwebes Santo. Alas singko na ng umaga nang makalarga kami.
Planado ang lakad na ito dahil bakasyon ang mga estudyante at wala rin namang pasok sa trabaho kaming mga empleyado na. Marami lamang naging aberya. Tatlong araw bago ang usapang ito, nagkatrangkaso si Max. Muntik namang hindi payagan si Ira ng kanyang mister na makasama sa pag-aakalang hindi aabot ang kanyang byenan sa pagluwas mula sa probinsya. Ang ibang pamilya naman ay pinagbabawalan sumama ang ilan sa kanila dahil sa Mahal na Araw nga iyon at dapat raw ay nagmumuni-muni kami. Pero pinalad naman na matuloy kahit na ibang sasakyan ang aming gamit.
Urvan 15 seater ang aming pinangbyahe kaya't may espasyo para sa aming mga bagahe.
Anaki'y napagod si Jing-Jing sa aming "naughty-good deed" kanina kaya hiniling niyang sa likod kami pumwesto upang maayos makaidlip. Sa tabing bintana sya naupo (mula sa likod) habang sa kabila ko'y si Pete at si Eloisa naman sa kabilang bintana. Nasa harap namin si Chyna, Ira at si Brix sa tapat ni Eloisa. Sa sumunod na hilera naman ay si Max, Chadie, at Emong habang si Ian ang nasa front seat dahil siya ang nagsisilbing gabay ng aming driver.
Sandali pa lamang ang byahe ay nakaidlip na si Jing-Jing. Nakadantay siya sa dala naming throw pillow na nakapatong sa aking mga hita.
Noong una'y nawiwili pa ang karamihan sa pagkanta habang sumasabay sa Himig ng Kabataan ng Rivermaya at iba't ibang mga bagong tugtugin. Maingay at masaya. Sinigurado ng aking mga pinsan na hindi maiilang ang mga kaklase ni Jing-Jing kaya nililibang rin nila ito sa kanilang mga kwento. Sa haba ng byahe, humupa rin ang kanilang enerhiya at di naglaon ay kasama na nilang naglalakbay sa panaginip si Jing-Jing.
Maya maya, naramdaman kong humimpil pansamantala ang aming sasakyan. Nasipat ko na bumaba si Kuya Bobby at sumunod naman si Ian. Naglakad sila sa magkabilang direksyon at sumilid panumandali upang umihi. Mula sa bintanang katabi ng aking sinta, kita ko ang nakatalikod na si Kuya Bobby. Mapuno ang paligid at maliwanag na ng mga oras na iyon. Matalahahib ang lugar. Dama ko na malayo na kami sa syudad.
Umihip ang hangin at sipat ko nang biglang lumingon ang aming driver sa kanyang kaliwa....wari'y may naaninag siya sa di kalayuan at pilit na tinititigan. Dahan-dahan siyang lumapit sa tinitignan. Nagimbal na lamang ako nang tila may aninong kamay na humawak sa bintana. Para bang hamog na biglang nawala rin sa isang kisap-mata. Muli akong nagulat nang bumukas ang makina ng van. Nakabalik na pala si Kuya Bobby ay Ian at muli kaming umarangkada.
Naintriga akong alamin sa driver ang kanyang sinisipat noon.
"Kuya, ano po yung nakita ninyo sa talahiban?," usisa ko.
"Ah yun ba?," pauna niya. "Aso...nasagasaan yata yung paa kasi nakita ko dinidilaan niya yung sugat niya doon...kaya lang nang lalapit na ako, bigla nakatakbo, natakot yata sa akin...," paliwanag ni Kuya Bobby.
"Hindi ko na lang din sinundan kasi masama rin makatingin, akala yata ako nakasagasa sa kanya....hahahaha,"dugtong niya sabay tawa.
"Mabuti na lang, kuya lumayo sa'yo...mas delikado kung lumapit 'yun at baka makagat ka pa...," pag-aalala ni Ian sa driver.
"Baka natakot sa akin, akala niya kakainin ko siya...hahaha..," pagbibiro ni Kuya Bobby.
Nilingon ko ang aming hinimpilan at naruon nga ang asong sinabi ng aming driver. Malumbay ang mga mata na tila may pagluha. Kulay itim na brown na batik sa bandang ulo patungo sa kanang tainga. Pumikit muli ako at nang magdilat ay nawala na ang imahe na parang isang bula.
Muli akong napasandal sa aking kinauupuan, napatingala, at napaantanda. Sa munti kong kilos ay naalimpungatan si Jing-Jing.
"Malayo pa tayo, Bhy?," garalgal na pagtatanong ni Jing-Jing habang nakatingin sa akin. Sabuy-saboy ang buhok niya kaya nangiti ako.
Hinaplos ko ang magkabila niyang pisngi at humalik sa kanya:
"Malayo pa, Bhy....matulog ka pa..."
"ayLabyu, Bhy...," paglalambing niya.
"ayLabyumor, Bhy...," agaran kong winika.
Natuwa siya sa aking sinabi. Tumugon ng halik at muling yumuko sa unan na nasa aking mga hita. Hinagap niya ang aking kanang kamay at inistilong payapos sa kanya.
Tinopak ng kakulitan, kinuha niya ang aking kamay at ipinasok sa ilalim ng kanyang tshirt papunta sa kanyang bra.
Napalingon ako agad sa katabi kong si Pete. Mabuti at mahimbing rin sa pagkakatulog kadantay ang kanyang syota.
Tumingala ng tingin sa akin ang aking babae na kagat ang kanyang labi. Nakangiting nanunukso. Maya maya ay pasimple niyang tinanggal ang hook ng bra niya mula sa harapan, dahilan upang malaya kong mahawakan ang kanyang suso. Nagustuhan niya iyon. Mapanuksong tumingin muli siya sa akin at nagtanong: "Gusto mo?"
Nilakihan ko lamang siya ng mata at inilingan ng pagtanggi. Sa sandaling ito, hindi ko nais na makaraos sa loob ng aking suot na short at underwear.
Ngumuso siya sabay alis ng aking kamay sa kanyang dibdib. Umangat siya at bumulong sa akin:
"Tama na rin yung paglamas, baka mabitin lang tayo..."
Simpleng ngitian at tinginan lang ang nangusap sa amin. Sumandal lang muli siya sa akin at nilibang ang sarili sa pagtingin sa mga makikita sa labas ng bintana nang biglang....
"Ahhhhhh!!!!," nahintakutan ang lahat sa tiling iyon ni Jing-Jing.
Napabalikwas ang lahat at luminga sa aming direksyon.
Lahat ay agarang napatanong habang ako'y gulat na gulat rin sa kanyang reaksyon.
"Bakit? Anong nangyari? Bakit, Jing-Jing?"...
"It's a prank! Hahahaha," ang pagti-trip na naman ng loka-loka na hawak ang kanyang cellphone na nakatutok sa pagmumukha ng aking mga kasama.
May inis at may natawa rin. Nabulabog ang lahat sa kalokohan ng irog ko.
"Lakas Tama ka talaga...," nasambit ko na lamang sa kanya na patawa-tawa.
Isang malaking ngiti lamang na pang-aasar ang ibinalik niya sa aming lahat.
Mahigit walong oras din ang aming paglalakbay. Sa wakas, narating rin namin ang aming destinasyon: Bagac, Bataan.Lampas katanghalian na nang matunton namin ang bahay na aming tutuluyan kaya ubod sa gutom na ang mga sikmura namin."Welcome to Bataan po!," magiliw na salubong ng isang balingkinitang babae sa amin habang diretso sa direksyon ni Ian upang yumapos."Guys, si Marissa nga pala...girlfriend ko..," pabunyag ni Ian sa babaeng nakapulupot na sa kanya.Habang isa-isa kaming pinapakilala ni Ian sa kanyang dilag, pasimpleng nagkatinginan at nagkakangitian kaming magpipinsan.Kabisado naming babaero si Ian. May babae kahit saang teritoryo siya madako. Di naman siya sa kagwapuhan, yung tipong papunta na sa pagka-Richard Gomez sana kaya lang hindi nakarating. Ganun pa man, maappeal at maporma siya. Di rin mawawala ang pagkamahangin pero kaya ka ipaglaban ng patayan.Sa lahat ng ipinakilala sa amin ni Ian, ito ang masasabi naming malay
Tumatak sa kukote ko ang titig ni Mang Hamin kay Ira nang mga sandaling iyon. Bilang protective boyfriend, hindi ko nanaising tignan rin ng ganoon ang aking kasintahan. Bunga ng takot na iyon, agaran kong tinext si Jing-Jing at nag-imbento na lang ng alibi:["Wag rw kau magshorts ha, mlmig sa ppuntahan ntn ska bka mangati kau sa mga talahib na madaanan paglakad natin...sabihan mo rin yun iba. iloveyou!"]Wala pang isang minuto, sumagot agad si Jing-Jing:["Mrming boys cguro dun kya ayw mo ko mgshorts no! but dnt worry Bhy, mgpants po ako, anlamig na eh. iloveyoumore muah!"]Nakaramdam ako ng sign of relief.Makailang saglit pa, ready na ang lahat at sabay sabay na lumabas kami mula sa bahay ni Marissa habang naihanda na rin ni Kuya Bobby ang sasakyan.Punado ko ang panlalaki ng mata ni Mang Hamin. Para bang ngayon lang siya nakakita ng mga babaeng alta de syudad. Yung tipo niya kasi ay parang si Romy Diaz na handang gumahasa sa tingin pa lang. Tug
Itinago ko ang pakiramdam na iyon ngunit nabigla ako sa pagtabig sa akin ni Pete sabay bulong:"Huwag ka magpahalata...naramdaman mo rin, ano?," napatingin na lamang ako sa kanya. "Huwag mo damdamin at baka tumira 'yan sa'yo....hindi ko lang naramdaman, nakita ko pa...,"dugtong niya.Dalawa pang tapik sa balikat ang iniwan sa akin ni Pete bago siya ulit lumapit kay Eloisa."Bhy, tara na...akyat daw tayo sa taas ng krus...," pagtawag muli sa akin ni Jing-Jing.Tumalima ako sa bilin ni Pete at sa imbitasyon sa akin ni Jing-Jing. Pinilit kong limutan ang lungkot na pumaloob sa akin.Ang atraksyong Krus ay may taas na 302 feet. Ito ay gawa sa pinagsamang bakal at konkreto. Sa pagkakataong iyon ay naabot lamang namin ang ika-36 na palapag nito kung saan maaari naming masilip sa mga bintana ng pahalang na bahagi ng krus ang kabuuang likas yaman ng Bataan at sa kung hanggang saan pa man ang kayang abutin ng aming mga mata. Nakakalula ngunit nakakabilib an
"Doon ka na maligo sa cr ng mga babae tutal tulog na tulog na sila at di man lang nila namalayan nung lumabas kami....," bilin ni Marissa sabay abot ng susi sa akin.Hindi ako tumutol dahil alam ko namang mas maayos ang paliguan roon kaysa sa palikuran sa labas na pasukin ng hangin kaya mas posibleng lamigin ako.Madahan kong sinusian ang door knob at muling inilock nang makapasok. Malumanay na humakbang ako patungo sa cr hanggang sa tagumpay akong makapasok rito at maisara ang pinto ng walang anumang ingay.Malamig ang tubig ngunit kailangan kong maligo kaysa magkasakit na nabasa na nga ng ulan ay nahayaan pa matuyuan ng damit.Nasa kalagitnaan na ako ng pagligo nang may kumatok sa pinto."Sino 'yan?," kwestyun ko habang nagmamadali ng magbanlaw."Bhy, ikaw ba 'yan? Papasok, naiihi na ako eh...," pabulong na pagmamadali ni Jing-Jing."Wait lang, Bhy...patapos na ko...,"muli kong tugon at mas binilisan ko pa ang kilos sabay hablot sa kumot n
Bagaman sementado ang kalsada sa harap ng bahay nila Marissa, hindi ito gaanong daanin ng malalaking mga sasakyan maliban sa ilang traysikel at habal-habal. Dahilan ito upang hindi mag-alangan si Kuya Bobby na igarahe ang van sa mismong bungad ng tahanan ng aming tinutuluyan.Pumwesto si Kuya Bobby gitna at si Brix sa bandang dulo ng van upang maayos silang makahiga. Sarado ang mga pinto nito maliban sa bintana nito sa pagitan ng dalawang natutulog na nakaharap tumbok sa bahay nila Marissa. Pumapasok naman ang malamig na hangin kaya hindi na pinili ng dalawa na mag-aircon at panatilihing patay ang makina ng sasakyan. Ang tanging ilaw nila ay ang poste malapit sa bahay at ang mga maningning na bituin sa tahimik na gabi.Binasag ang payapang gabi na iyon ng paulit-ulit na umaalingawngaw na tahol ng isang aso. Nabulabog sa pagkakahimbing si Brix at pakamot ulong naupo mula sa pagkakahiga. Nang malinawan ang kanyang paningin sa pagmulat, tumambad sa kanya ang nakaupo na si
"Ate...Ate...," pangungulit na kalabit ni Carey sa kanyang kabaligtaran katabi."Ano 'yun?," pikit pa rin ngunit ubod simangot na mukha ni Kat."Nadudumi ako...samahan mo ako sa cr...," may takot na pakiusap ni Carey."Ano ba 'yan, Carey? Ang lapit lang ng cr papasama ka pa...inistorbo mo pa tulog ko...," reklamo ni Kat sabay balik sa mas kumportableng paghiga.Masakit na ang tiyan ni Carey kaya natatakot man ay bumangon siya at dumirekta sa banyo. Agad niyang itinaas ang takip ng bowl at naupo roon upang ilikas ang tawag ng kalikasan.Labis ang kanyang pagtataka nang ibaba niya ang kanyang pyjama. Nasaan ang kanyang underwear?Pilit niyang iniisip kung nakapagsuot ba siya nito o hindi ngunit hindi niya lubos na mapagtanto ang posibilidad na nakaligtaan niya iyong isuot.Habang siya'y nasa trono, makailang beses siyang nakarinig ng langitngit ng kama at kung anong mumunting ingay ng gamit sa kanilang kwarto. Wari niya, may gising na s
Katawa-tawa ang imaheng mayroon sa pagmumukha ng lahat nang magtagpo sa hapag para mag-almusal. Pawang tahimik.Mga halatang puyat. May tila lihim na iringan. Mayroong may duda. Mayroong antok pa at may gutom na gutom tulad ni Emong at Kuya Bobby."Pagkatapos ng almusal, magready na kayo para maaga tayo makarating sa resort...," pagsusubok ni Marissa na buhayin ang mga dugo ng mga bisita.Walang sumagot. Umikot ang mata ni Ian sa lahat na waring nagpapakiramdaman..."Hoy!! Gising!!! Bilisan n'yo kumain nang makabyahe na tayo!," panggulat ni Ian sa lahat."Oo nga...sige..sige..bilisan natin...," napilitan kong suporta kay Ian kasabay ang palakpak na itinapat ko sa bawat nilang mukha.Tinapik pa ni Ian sa balikat ng ibang lalaki para ipaalala ang usapan. Para ngang natauhan at muling nagkaroon ng kaunting ingay sa hapag.Malamlam pa rin ang aura kahit pa nasa van na ang lahat. Wala na gaano nag-ayos tutal ay ligo naman ang pupuntahan at
Sa pag-aakala ko'y mananatili na lamang ako photographer ng aking mga pinsan. Mabuti natakot sila na basta magpicture lang ako ng pangit at nakaw na anggulo lang sa aking kuha.Sumaglit lamang at nagkaroon na rin ako ng pagkakataon na makalublob at kaunting makalangoy sa tubig.Pabilog ang korte ng pool at wala gaano sa kanila ang lumalapit sa bandang 6 feet dahil sa pagkakaalam ko, si Chyna at Ian lamang ang marunong lumangoy sa amin. Ako hanggang pagsisid lang, pahirapan pa makaahon.Masaya na sana. Ngunit nang malingat ako pataas kung saan nag-iihaw sila Ian at Marissa, nagulat ako na nagtatagayan ng gin ang tatlong matatanda na pinapangunahan ni Mang Salde. At base sa mga sulyap nila, sa mga babae naming kasama sila nakatunghay.Mahigpit na bilin ng caretaker na bawal ang ibang kulay na damit maliban sa puti at itim. Sa di ko alam na dahilan ay hindi ako gaano ineentertain ni Jing-Jing kaya di ko nasabihan na 'wag magputi ng damit. At dahil basa na ang ka