ฉันไม่ง้อหรอกนะ!

หลังจากที่แอลเจกลับบ้านของตัวเองไปซันก็ยังคงอยู่ที่บ้านกับฉันซึ่งฉันก็ถามไปนะว่าทำไมเขาไม่กลับบ้านตัวเองไปบ้างเจ้าตัวก็ตอบกลับมาว่าเขาไม่อยากให้ฉันอยู่บ้านคนเดียวมันอันตรายมันจะอันตรายยังไงก่อนทั้งซ้ายทั้งขวาก็เป็นบ้านพวกนางทั้งนั้น

แต่ในเมื่ออีกฝ่ายตั้งใจจะอยู่ฉันก็ไม่สามารถห้ามได้เลยให้ซันขึ้นมาบนห้องคือไม่ใช่ว่าฉันอ่อยหรืออะไรหรอกนะแต่ทั้งซันและแอลเจต่างก็เคยขึ้นมาบนห้องฉันบ่อยแล้ว

ขนาดพ่อแม่ฉันยังเห็นจนชินตาไปแล้วเลยฉันให้ซันนั่งเล่นไปก่อนส่วนฉันก็ไปอาบน้ำพร้อมกับเอาเสื้อยืดของซันไปปั่นเพื่อที่จะเอามาคืนให้กับเจ้าตัว

พอออกมาฉันก็เห็นซันนั่งเล่นคอมอยู่สองคนนี้มาห้องฉันทีไรนะก็จะชอบโหลดเกมอะไรไม่รู้มาใส่คอมฉันไว้ตลอดพอมาถึงก็พากันเล่นเกมในคอมกันแย่งกันเล่นนั่นแหละเพราะมันมีอยู่เครื่องเดียวส่วนเจ้าของคอมอ่ะเหรอนู่นจ้านอนแหมะติดเตียงตลอด

“ทำไร”นานกว่าเกือบครึ่งชั่วโมงที่ซันจมอยู่กับเกมของเขาก่อนจะหันมาถามฉันที่นอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียง

“อ่านนิยาย”ฉันตอบออกไปฉันเป็นพวกไม่ชอบอ่านหนังสือเรียนแต่ถ้าเป็นหนังสือนิยายนี่อ่านได้ทุกวันทุกเวลาจริงๆเพราะมันสนุกมากตอนแรกฉันก็อ่านแต่ชายหญิงแหละ

แต่เดี๋ยวนี้โลกเปิดกว้างก็มีนิยายใหม่ๆเข้ามาให้อ่านตลอดตอนนี้ฉันก็กำลังอ่านนิยายวายอยู่ส่วนนิยายจีนฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะตัวละครเยอะแถมชื่อก็ยังเรียกยากจำยากอีก

แซะ!

“ทำไรอ่ะ!”ฉันถามขึ้นเมื่อได้ยินเสียงกดถ่ายรูป

“ถ่ายรูป”เจ้าตัวตอบหน้านิ่งก็รู้ไหมว่าถ่ายแล้วจะถ่ายเพื่อ!

“สวยป่าวถ่ายด้านข้างก็เห็นเหนียงฉันหมดสิ”ฉันเอ่ยบ่นปกติฉันก็ชอบถ่ายรูปอยู่แล้วยิ่งเป็นคนถูกถ่ายยิ่งชอบแต่จะถ่ายก็บอกกันดีๆสิจะได้จัดท่าทางถูก

“สวยที่สุด”จู่ๆใบหน้าของฉันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาแม้คำพูดของเขาจะไม่ได้มีทำนองลื่นหวานหูแต่ก็ทำเอาฉันแอบเขินนะเนี่ย

“ยิ้มอะไร”ฉันถามซันเพราะนางเอาแต่ยิ้มให้กับมือถือ

“อ่านคอมเม้นอยู่..สนุกดี”ซันตอบกลับมาด้วยความสงสัยฉันเลยวางหนังสือนิยายและเปิดมือถือขึ้นพบการแจ้งเตือนที่ซันเป็นคนแท็กฉันมาฉันจึงรีบกดเข้าไปดูและพบว่าซันลงรูปฉันในไอจีของตัวเอง

“เดี๋ยวคนอื่นก็สงสัย”ฉันพูดอย่างเป็นกังวลไม่ใช่ว่าไม่อยากให้คนรู้ถึงความสัมพันธ์ของพวกเราหรอกนะแต่ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะบอกใครจู่ๆจะมาเปิดตัวคบกับเพื่อนสนิทตัวเองแถมยังไม่ได้คบแค่1คนแต่คบถึง2คนแบบนี้อีก

“เหอะ”ใบหน้าหล่อเค้นหัวเราะออกมาพร้อมกับสีหน้าเรียบตึงสายตาคมมองฉันนิ่งเหมือนกับผิดหวังในคำพูดของฉัน

“ซัน”ฉันเรียกเขาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาแต่ดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะงอนฉันไปแล้วเลย

Rrrrr

“ไร..กูรู้แล้ว..แค่ขึ้นมาเล่นเกม…ไม่ได้ทำ..เออๆ”

“ใครโทรมาเหรอ”ฉันเอ่ยถามเอาจริงๆฟังจากบทพูดก็น่าจะรู้แล้วแต่ฉันแค่อยากคุยกับซันแค่นั้นไม่อยากให้นางงอนฉันอ่ะมันง้อยาก

“ไอแอลเจ ไปก่อนนะ”จู่ๆร่างสูงก็ลุกขึ้นจากโต๊ะคอมและเดินออกจากห้องฉันไปด้วยท่าทีเย็นชาไหนบอกไม่อยากให้ฉันอยู่คนเดียวกลัวเป็นอันตรายไงแล้วจู่ๆก็มาทิ้งฉันแบบนี้เนี่ยนะ!

“ฉันไม่ง้อนายหรอกนะซัน!”ฉันพูดขึ้นหลังเจ้าตัวปิดประตูห้องแล้วไม่รู้ว่าเขาจะได้ยินรึเปล่าแต่ก็ช่างมันเถอะ

23.00น.

“โทร ไม่โทร โทร ไม่โทร”ฉันได้แต่หยุมหัวตัวเองอย่างคิดไม่ตกเพราะตั้งแต่ที่ซันออกไปเจ้าตัวก็เงียบหายไปเลยซึ่งมันผิดปกติมากเพราะปกติซันจะชอบส่งข้อความมาบอกว่าตัวเองอยู่ไหนทำอะไรอยู่บางครั้งก็ส่งข้อความมาชวนฉันไปกินข้าวที่บ้านของเขาแต่ครั้งนี้เงียบหายไปเลยแหะ

“โทรก็โทร!”เมื่อตัดสินใจได้แบบนั้นฉันก็กดโทรออกทันทีซึ่งกดโทรแบบวิดีโอคอลจะได้รู้ว่าสีหน้าตอนนี้ของซันเป็นยังไงและยังงอนฉันอยู่ไหมไม่นานเจ้าตัวก็กดรับพร้อมกับความมืดที่เห็นเพียงแค่ใบหน้าหล่อๆของเขาเท่านั้น

(มีไร)น้ำเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นสั้นๆห้วนๆแบบนี้ยังงอนอยู่แน่ๆเลยงะ

“ขอโทษ..นายงอนที่ฉันพูดแบบนั้นออกไปจริงๆเหรอ”ฉันทำสีหน้าสลด

(อืม)

“หายงอนนะฉันขอโทษจริงๆ”ฉันพูดขึ้นอย่างร้องขอ

(ฉันไม่ได้งอน)ซันตอบกลับมาแต่ใบหน้าเขานี่แสดงออกอย่างชัดเจนว่ากำลังงอนฉันอยู่แท้ๆ

“งั้นก็ยิ้มให้ดูหน่อย”ฉันพูดขึ้น

(ไม่เอา)

“นะๆยิ้มเร็วไหนนายบอกว่าไม่ได้งอนฉันไง”ฉันตื้อเจ้าตัวรัวๆมองซันที่ถอนหายใจออกมา

“ยิ้มเร็วยิ้มแบบนี้อ่ะยิ้มมม”ฉันยิ้มใส่กล้องให้นางดูเท่านั้นแหละซันก็หัวเราะออกมาทันทีอะไรอ่ะฉันอุส่าห์ยิ้มสวยๆให้ดูนะจะมาหัวเราะได้ยังไงกัน!

(ยิ้มแล้วๆ)ฉันฉีกยิ้มกว้างทันทีเมื่อใบหน้าหล่อระบายยิ้มออกมาซันอ่ะหน้าตาดูนิ่งๆโหดๆนะแต่พอยิ้มทีดันมีเสน่ห์มากแต่ติดตรงที่นางไม่ค่อยชอบยิ้มเนี่ยแหละ

(พอใจยังถ้าพอใจแล้วฉันจะไปนอนแล้ว)ซันเอ่ยขึ้น

“เดี๋ยวๆอีก10นาทีค่อยนอนได้ป่ะ”ฉันพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มใบหน้าหล่อก็ขมวดคิ้วมองฉันด้วยความสงสัยทันที

(มีไร)

“เอาหน่าอีก10นาทีนายจะยิ้มกว้างกว่านี้แน่ๆ^^”ฉันพูดขึ้นอย่างมีเล่ห์นัยก่อนจะตัดสายไปเมื่อกี้ตอนซันยิ้มฉันแอบแคปรูปนางไว้ด้วยถือว่าเป็นการขอโทษที่ฉันพูดจาทำร้ายจิตใจนางฉันจะง้อด้วยวิธีนี้ก็แล้วกัน

MONANA หายงอนได้แล้ว @ SUN.NN

2,689 LIKES

D.O เอาเว้ยคู่นี้ยังไงๆ @boy99

Gena กูว่าเขาเปิดตัวกันกรี๊ดดดด @pimme145

boy99 คู่นี้มึงคบกันใช่ไหมว่ะ สงสารเชี่ยแอลเลย @ LJ.JJ

why777 อิสัสไม่น่าล่ะน้ำถึงท่วมบ้านกูเพราะไอ้เหี้ยซันยิ้มนี่เอง

SUN.NN :)

boy99 มันมาว่ะ @D.o

LJ.JJ :(

why777 เหี้ยรักสามเศร้าสัสๆ ฮ่าๆ @[e-mail]

“แย่แล้ว”ฉันพูดขึ้นหลังจากที่นั่งอ่านคอมเม้นแล้วดันไปเจอคอมเม้นของแอลเจขนาดไม่ได้เขียนเป็นคำพูดฉันยังรู้สึกได้เลยว่านางคงรู้สึกไม่ดีอยู่แน่ๆที่ฉันทำแบบนี้โอ้ยตายแล้วฉันลืมคิดถึงความรู้สึกแอลเจไปได้ยังไงเนี่ย

8.00น.

ฉันเดินมาขึ้นรถที่จอดอยู่หน้าบ้านของซันเมื่อเช้าซันโทรมาปลุกฉันแต่เอาจริงๆเมื่อคืนฉันนอนแทบไม่หลับเลยเพราะทักไปหาแอลเจเขาก็ไม่ตอบจะโทรไปก็กลัวจะรบกวนเพราะเห็นบอกว่ากำลังเคลียร์งานอยู่ฉันเลยกะว่าจะมาคุยกับเขาตอนเช้าแทน

“แล้วแอลเจล่ะ?”ฉันถามขึ้นเมื่อยังไม่เห็นแอลเจ

“มันบอกจะไปเอง”คำตอบของซันทำฉันหงอยทันทีน่านไงแอลเจงอนฉันจริงๆด้วย

“ฉันขอโทรหาแอลเจแปป”ฉันบอกกับซันก่อนจะเดินมาโทรหาแอลเจโชคดีที่เขายังใจดีรับสายจากฉันอยู่

(ว่า)

“มาขึ้นรถฉันกับซันรออยู่”

(บอกมันแล้วไงว่าจะไปเอง)

“ทำไมล่ะทำไมถึงไปเองทั้งๆที่เราสามคนก็ไปด้วยกันตลอด”ฉันบอกอย่างตัดพ้อก็รู้นะว่าเมื่อวานฉันอาจจะลำเอียงมากไปหน่อยแต่นี่ฉันก็มาเพื่อจะง้อเขาไงแต่ก็ดันมาพูดจาไม่ใยดีแบบนี้ใส่กันอยู่ได้คนฟังมันก็น้อยใจเป็นนะ

(งั้นรอแปปเดี๋ยวเดินไป)พอได้ยินแบบนั้นฉันก็ยิ้มกว้างออกมาทันทีอาการน้อยใจเมื่อกี้หายหวับไปกับตาพอตัดสายจากแอลเจฉันก็มาบอกซันว่าไอรอแอลเจก่อนไม่นานแอลเจก็มาแต่เขาไม่พูดอะไรเลยอ่ะนั่งเงียบตลอดทางเลย

“แอลเจนายงอนฉันเหรอ”ฉันสะกิดไหล่แอลเจที่นั่งอยู่ข้างๆคนขับปกติในรถไม่เคยเงียบแบบนี้มาก่อนเลยนะ

“ฉันมีสิทธิ์งอนเธอด้วยเหรอโมนา”แอลเจพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาแต่ก็ยังไม่ยอมหันหน้ามาคุยกับฉัน

“มีสิก็เราเป็นแฟนกันไง”ฉันพูดขึ้นเต็มเสียงใบหน้าหล่อของแอจเจค่อยๆหันมามองฉันแต่สีหน้าเขาดูไม่ดีสุดๆเลยฮื่ออ

“เหรอทำไมฉันไม่รู้สึกแบบนั้นเลยนะ”จุก! บอกเลยว่าประโยคเมื่อกี้ของแอลเจทำฉันจุกอกมากแบบพูดไม่ออกเลยT^T

“ฉันขอโทษถ้าฉันทำอะไรผิดไปต่อไปนี้จะไม่ทำแบบนั้นแล้ว”ฉันพูดขึ้นด้วยสีหน้าเศร้าๆรู้สึกผิดมากที่ไม่ได้นึกถึงจิตใจของแอลเจที่ก็ซึ่งเป็นแฟนอีกคนของฉันเลยสักนิดแต่แอลเจก็ยังไม่ตอบอะไรกลับมาฉันเลยทำได้แค่ถอยกลับไปนั่งที่เดิม

ในจังหวะที่ฉันกำลังจะหยิบเข็มขัดนิรภัยมาพาดจู่ๆเสียงของแอลเจก็ดังลั่นรถ

“ไอซันระวัง!”หลังสิ้นสุดเสียงรถของเราก็พากันหมุนเป็นวงกลมพร้อมกับแรงกระแทกอย่างแรงฉันที่ไม่ได้คาดเข็มขัดก็กระเด็นไปชนประตูรถอย่างจังก่อนจะเด้งตกลงมา

“โมนา!/โมนา!”เสียงเรียกชื่อของฉันดังก้องหูแต่ฉันไม่สามารถตอบรับได้เพราะตอนนี้ฉันเจ็บและจุกไปทั้งตัวร่างกายของฉันกระแทกเข้ากับประตูรถก่อนจะเด้งกลับมาตกลงไปที่พักเท้าด้านล่างเสียงเปิดประตูรถดังขึ้นพร้อมกับซันและแอลเจที่รีบเข้ามาดูอาการฉันแต่เพราะฉันมึนมากสุดท้ายก็หมดสติไปทั้งแบบนั้น

เฟื่อนสองคนนี้เขางอนกันเก่งมากเลยนะคะ

อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าฮื่อๆๆ