5ถ้ำทางแยก

หลังจากการฟื้นฟูร่างกายอย่างสมบูรณ์ ฮารุกะและคิชิโระก็กลับมาอยู่ในสภาพที่ดีที่สุด ทั้งคู่ยืนอยู่เบื้องหน้า แผนที่หนังเก่า ที่ส่องสว่างด้วยแสงอ่อน ๆ จากนาฬิกาอาคม เป้าหมายของพวกเขาชัดเจน: ผ้ายันต์ผืนแรก

ตามแผนที่ พวกเขาเดินทางมาถึงส่วนที่เรียกว่า "ห้าทางแยกแห่งเงามืด" ที่ซึ่งอุโมงค์ขนาดใหญ่แตกแขนงออกเป็น ห้าถ้ำทางแยก ที่มืดมิดและดูเหมือนกันทุกประการ มีเพียงเส้นทางเดียวเท่านั้นที่จะนำไปสู่ผ้ายันต์

“ดูแผนที่นี่สิฮารุกะ” คิชิโระชี้ไปที่สัญลักษณ์ผ้ายันต์ “มันถูกทำเครื่องหมายให้เป็น ทางที่ห้า แต่ไม่มีอะไรรับประกันว่ามันจะไม่ถูกซ่อนไว้ในทางใดทางหนึ่งที่อยู่ก่อนหน้า”

เบื้องหน้าพวกเขา มีทางเข้าถ้ำห้าแห่งเรียงรายกันอย่างน่าขนลุก แต่ละทางถูกสลักตัวเลขโรมันกำกับไว้เหนือปากทาง: I, II, III, IV, V

ฮารุกะกอดตำราอาคมของเธอแน่น “เราจะทำยังไงดีคิชิโระ? แยกกันไปเลยไหม? อาจจะเร็วกว่านะ”

คิชิโระส่ายหน้าทันที “ไม่ได้เด็ดขาด! เราไม่รู้ว่าอะไรซุ่มซ่อนอยู่ในถ้ำพวกนี้ และตอนนี้เรามีอาวุธสำคัญถึงสองอย่างคือ มีดอาคม ของฉัน และ คาถาฟื้นฟู ของเธอ ถ้าเราแยกกันไป คนใดคนหนึ่งต้องตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตแน่ ๆ เราจะไปด้วยกัน”

ฮารุกะมองสบตากับเขา แววตาที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นและห่วงใยของคิชิโระทำให้ความกังวลของเธอหายไป

“โอเค” ฮารุกะพยักหน้าอย่างหนักแน่น “ไปด้วยกัน! งั้นเราเริ่มจาก ถ้ำหมายเลข I ก่อน”

คิชิโระเรียกมีดอาคมออกมาในมือขวา มีดสั้นสีฟ้าเปล่งแสงสว่างนวล คิชิโระส่งยิ้มบาง ๆ ให้ฮารุกะ ก่อนที่ทั้งคู่จะจับมือกันแน่น แล้วก้าวเท้าเข้าไปใน ถ้ำหมายเลข I อย่างระมัดระวัง

1. ถ้ำหมายเลข I: การต่อสู้กับใยพิษ (The Venomous Web)

ภายในถ้ำหมายเลข I ความมืดมิด กลืนกินทุกสิ่งจนสนิท อากาศในถ้ำแห้งและเย็นจัด พวกเขาเดินเข้าไปลึกขึ้นเรื่อย ๆ โดยมีเพียงแสงจากมีดอาคมของคิชิโระและนาฬิกาอาคมของฮารุกะส่องนำทาง แต่ทว่าความเงียบที่น่าขนลุกนั้นกลับถูกทำลายด้วย เสียงกุกกัก ที่ดังมาจากด้านบนและด้านข้างของอุโมงค์

“ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่างนะคิชิโระ” ฮารุกะกระซิบ นาฬิกาอาคมของเธอเริ่มกะพริบถี่รัว "อันตราย! เคลื่อนไหวหลายจุด!"

ยังไม่ทันที่คิชิโระจะตอบอะไร เงาดำขนาดมหึมา ก็กระโจนลงมาจากเพดานถ้ำ!

มันคือ เงาปีศาจแมงมุมยักษ์ ขนาดใหญ่เท่ารถยนต์ ร่างกายที่บิดเบี้ยวของมันมีขาอันยาวเฟื้อยถึงแปดขา ดวงตาสีแดงก่ำหลายดวงจ้องมองพวกเขาอย่างกระหายเลือด

ฟุ่บ! ฟุ่บ!

ทันทีที่มันลงสู่พื้น เงาปีศาจแมงมุมยักษ์ก็ปล่อย ใยแมงมุมสีดำทมิฬ ออกมาจากปากของมันอย่างรวดเร็ว! ใยแมงมุมเหนียวหนึบพุ่งเข้าหาคิชิโระและฮารุกะอย่างไม่คาดคิด

“แย่แล้ว! ใยของมัน!” คิชิโระตะโกน เขาพยายามใช้มีดอาคมฟันใยแมงมุมที่พุ่งมา แต่ใยนั้นแข็งแกร่งและยืดหยุ่นเกินกว่าที่จะถูกตัดขาดได้ง่าย ๆ

วืด!

ใยแมงมุมเส้นหนึ่งพันเข้าที่ขาซ้ายของคิชิโระ ทำให้เขาล้มลงกับพื้น มีดอาคมหลุดจากมือเขาไปเพียงเล็กน้อย ฮารุกะเห็นดังนั้น เธอพุ่งเข้าไปช่วยคิชิโระทันที เธอใช้มือเปล่าดึงใยแมงมุมนั้นออก แต่ใยนั้นเหนียวแน่นจนมือของเธอเริ่มเป็นรอยถลอก

เงาปีศาจแมงมุมยักษ์ไม่รอช้า มันยกขาหน้าขนาดใหญ่ของมันขึ้น เตรียมจะแทงเข้าใส่คิชิโระ

“คาถาป้องกัน!” ฮารุกะตะโกน เธอทิ้งตัวลงกับพื้นแล้วร่ายคาถาป้องกันแบบรวดเร็ว

“โอม... เกราะแห่งแสง จงบังเกิด!”

แสงสีฟ้าอ่อน ๆ พวยพุ่งออกมาจากร่างของฮารุกะ ห่อหุ้มคิชิโระไว้ได้ทันท่วงที ขาของเงาปีศาจแมงมุมยักษ์แทงเข้าใส่เกราะป้องกันอย่างรุนแรงจนเกิดเสียง แคร้ง!

“ฮารุกะ! โยนมีดมาให้ฉัน!” คิชิโระสั่ง เขาพยายามดึงขาของตัวเองออกจากใยแมงมุม ฮารุกะรีบคว้ามีดอาคมแล้วโยนไปให้เขา คิชิโระรับมีดอาคมไว้ได้ทัน ก่อนจะใช้มัน กรีดใยแมงมุม ที่ขาของเขาจนขาด

เขาลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว การต่อสู้อย่างดุเดือดเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง คิชิโระพุ่งเข้าใส่เงาปีศาจแมงมุมอย่างกล้าหาญ เขาฟันมีดอาคมเข้าใส่ขาของมันอย่างต่อเนื่องเพื่อตัดการเคลื่อนไหว แต่เงาปีศาจแมงมุมยักษ์ก็ยังคงพ่นใยแมงมุมออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน ใยของมันเริ่มปกคลุมผนังถ้ำ ทำให้พื้นที่การเคลื่อนไหวของคิชิโระแคบลงเรื่อย ๆ

ความเสียเปรียบ ของพวกเขาคือ ใยแมงมุม ที่จำกัดการเคลื่อนที่ คิชิโระต้องระวังไม่ให้ถูกพันธนาการอีกครั้ง ฮารุกะตัดสินใจใช้ คาถาไฟ ระดับพื้นฐานที่เธอเคยฝึกมาอย่างรวดเร็วที่สุด

“มหา อัคคี! จงลุกไหม้!”

เธอร่ายคาถาแล้วปล่อย ลูกไฟขนาดเล็ก ออกไป ลูกไฟพุ่งเข้าใส่ใยแมงมุมที่เกาะอยู่บนผนังถ้ำทันที ใยแมงมุมสีดำทมิฬ ส่งเสียง ซู่ และเริ่ม ลุกไหม้ อย่างรวดเร็ว

“ฮารุกะ! เยี่ยมมาก! มันกลัวไฟ!” คิชิโระตะโกนด้วยความดีใจ เขาเห็นช่องว่างแล้ว

ในขณะที่เงาปีศาจแมงมุมยักษ์พยายามถอยหนีจากเปลวไฟ คิชิโระก็พุ่งเข้าใส่ มันใช้ขาหน้าหกขาปกป้องหัวของมัน แต่คิชิโระเคลื่อนไหวเร็วกว่า เขาใช้พลังอาคมทั้งหมด ฟันมีดอาคม เข้าใส่บริเวณหัวของมันอย่างแรง

ฉัวะ!

เงาปีศาจแมงมุมยักษ์ส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างของมันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนจะ แตกสลาย ออกเป็น วิญญาณสีน้ำตาล ที่มีลักษณะคล้ายแมงมุมตัวเล็ก ๆ หลายตัว ฮารุกะไม่รอช้า เธอรีบกักเก็บวิญญาณทั้งหมดลงในขวด

การต่อสู้จบลงด้วยชัยชนะ แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความเหนื่อยล้าอีกครั้ง

“นั่นแหละ! เราจัดการมันได้แล้ว” คิชิโระหอบหายใจ เขาเดินไปหาฮารุกะ

“ไปสุดทางกันเถอะ” ฮารุกะกล่าว พลางชี้ไปที่อุโมงค์

เมื่อพวกเขาเดินไปจนสุดทางถ้ำหมายเลข I พวกเขาก็พบเพียง ผนังหินตัน

“อืม... ผิดทางจริง ๆ ด้วย” คิชิโระถอนหายใจ “ถอยกลับไปหมายเลข II กันเถอะ”

2. ถ้ำหมายเลข II: การต่อสู้กับกบกระโดดพรางตา (The Leaping Amphibian)

ทั้งคู่เดินย้อนกลับมาที่ทางแยกอีกครั้ง และตรงเข้าไปใน ถ้ำหมายเลข II

ถ้ำหมายเลข II มี ความชื้น สูง อากาศเต็มไปด้วยไอน้ำและกลิ่นดินโคลน เสียงน้ำตก ดังขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อพวกเขาเดินลึกเข้าไป

“นั่นไง! น้ำตก!” คิชิโระชี้ไปข้างหน้า แสงไฟจากมีดอาคมส่องกระทบกับ ผิวน้ำ ที่กำลังไหลลงสู่แอ่งน้ำขนาดใหญ่เบื้องล่าง

ทันใดนั้น เสียงสะเทือน ดังขึ้นจากผิวน้ำ พร้อมกับ เงาดำขนาดมหึมา พุ่งกระโจนขึ้นมาจากแอ่งน้ำ!

มันคือ เงาปีศาจกบยักษ์ ที่มีขนาดใหญ่โตเท่ามนุษย์ มันมีผิวหนังสีดำเมือก และดวงตาสีเขียวเรืองแสงขนาดใหญ่ ลิ้นยาว ของมันสะบัดออกมาอย่างรวดเร็วราวกับแส้

“กบยักษ์! ระวังลิ้นมัน!” คิชิโระตะโกนเตือน เขาและฮารุกะ จับมือกันแน่น แล้ววิ่งเข้าใส่เงาปีศาจกบยักษ์!

ความสามารถหลัก ของเงาปีศาจกบยักษ์คือ การกระโดดหลบหลีก และ การโจมตีด้วยความเร็วสูงจากทิศทางที่คาดไม่ถึง

คิชิโระพุ่งมีดอาคมเข้าใส่ แต่เงาปีศาจกบยักษ์ก็ กระโดดหลบ ด้วยความเร็วสูง! มันกระโดดไปมาตามผนังถ้ำอย่างคล่องแคล่วราวกับเป็นลูกบอลพลังงานมืด

“มันเร็วเกินไป! ฉันมองหาหัวมันไม่ทัน!” คิชิโระสบถ

ฮารุกะต้องเข้าแทรกแซงอีกครั้ง “ฉันจะใช้ คาถาหน่วง อีกครั้ง! คิชิโระ! เตรียมตัวให้พร้อมตอนที่มันหยุด!”

ฮารุกะร่าย คาถาหน่วงเวลา อย่างรวดเร็ว พลังงานสีม่วงอ่อน ๆ พุ่งเข้าใส่เงาปีศาจกบยักษ์ที่กำลังกระโดดอยู่บนเพดาน

พลังงานหน่วงเวลา ทำให้เงาปีศาจกบยักษ์ หยุดชะงัก กลางอากาศเพียงเสี้ยววินาที

คิชิโระอาศัย ประสาทสัมผัสที่เฉียบคม ของเขา เขาพุ่งมีดอาคมไปในทิศทางที่มันจะตกลงมาพอดี!

ฉัวะ!

เงาปีศาจกบยักษ์ส่งเสียงกรีดร้องอย่างรุนแรง มีดอาคมของคิชิโระปักเข้าที่ กลางลำตัว ของมันอย่างแม่นยำ แม้จะไม่ใช่หัว แต่การโจมตีก็หนักหน่วงมากพอที่จะทำให้มัน บาดเจ็บสาหัส

“หัวมัน! คิชิโระ!” ฮารุกะตะโกน

คิชิโระไม่ลังเล เขาใช้ คลื่นพลังงาน จากมือซ้าย ผลัก เงาปีศาจกบยักษ์ให้ เซถลา เข้าไปในน้ำตก จากนั้นเขาก็กระโดดตามเข้าไป ฟันมีดอาคม เข้าใส่ หัว ของมันซ้ำอีกครั้งในจังหวะที่มันเสียหลัก

โฮก!

เงาปีศาจกบยักษ์สลายกลายเป็น วิญญาณสีเขียวเข้ม หลายดวงลอยอยู่เหนือผิวน้ำ ฮารุกะรีบกักเก็บวิญญาณเหล่านั้นทันที

พวกเขาเดินไปจนสุดทางถ้ำหมายเลข II แต่ก็พบกับ ผาหินสูงชัน ที่ไม่สามารถปีนป่ายขึ้นไปได้

“ผิดทางอีกแล้ว” ฮารุกะถอนหายใจด้วยความเหนื่อยล้า พวกเขากลับออกมาที่ทางแยก

3. ถ้ำหมายเลข III: การต่อสู้กับกองทัพนักรบโบราณ (The Phantoms' Phalanx)

พวกเขาเข้าสู่ ถ้ำหมายเลข III ทันที

ถ้ำนี้แตกต่างจากถ้ำอื่น ๆ เพราะมี แสงสว่างสีเหลืองสลัว ๆ สาดส่องลงมาจาก ปล่องด้านบน ของเหมือง

“แสงสว่าง! เยี่ยมเลยคิชิโระ! เราอาจจะมาถูกทางแล้วก็ได้!” ฮารุกะกล่าวอย่างตื่นเต้น

แต่ความดีใจของพวกเขาอยู่ได้ไม่นาน เสียงหัวเราะ ที่แหบโหยและน่าขนลุกก็ดังขึ้นก้องไปทั่วโถงถ้ำ เสียงนั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและดุดัน

“หึ หึ หึ... ยินดีต้อนรับสู่แดนนักรบ”

ทันใดนั้น กลุ่มเงาปีศาจรูปร่างนักรบโบราณ หลายสิบตนก็ พุ่งทะลุ ออกมาจากผนังถ้ำที่เต็มไปด้วยหิน พวกเขามีรูปร่างคล้ายมนุษย์โบราณ สวมชุดเกราะเก่า ๆ ถือดาบและโล่ที่ทำจากพลังงานมืด

ความสามารถหลัก ของเงาปีศาจนักรบโบราณคือ การเพิ่มจำนวน และ การโจมตีแบบรุม

“พวกมันเยอะมาก!” คิชิโระอุทานด้วยความตกใจ เขาเรียกมีดอาคมออกมาในมือทั้งสองข้างเตรียมพร้อม

เงาปีศาจนักรบโบราณโจมตีพวกเขาพร้อมกันจากทุกทิศทาง คิชิโระใช้มีดอาคม ฟัน และ แทง เงาปีศาจนักรบโบราณที่พุ่งเข้ามา แต่ทุกครั้งที่เขาทำลายเงาตัวหนึ่งได้ เงาปีศาจอีกสองตัวก็จะปรากฏขึ้นมาแทนที่!

“ฮารุกะ! เราต้องรีบจัดการ! พวกมันเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ!” คิชิโระตะโกน เขาเริ่มหอบหายใจอย่างหนัก ความเหนื่อยล้า จากการต่อสู้สองครั้งเริ่มส่งผล

ฮารุกะเห็นสถานการณ์ที่เสียเปรียบอย่างรวดเร็ว เธอหยิบ ขวดกักเก็บวิญญาณ ออกมา แล้วร่าย คาถากักเก็บแบบวงกว้าง ที่เธอไม่เคยใช้มาก่อน

“อาตมันแห่งรัตติกาล... ผนึกด้วยอำนาจแห่งแสง! โอม!”

เธอพยายามรวบรวม กลุ่มเงา ทั้งหมดที่รายล้อมคิชิโระไว้ใน รัศมี ของคาถา พลังงานสีม่วงเข้ม แผ่ขยายออกไป!

แรงดูดมหาศาล จากขวดวิญญาณเริ่มดึง เงาร่างเล็ก ๆ ที่ประกอบกันเป็นนักรบโบราณแต่ละตนเข้ามาหา!

เสียงกรีดร้อง นับร้อยดังขึ้นพร้อมกัน เงาปีศาจนักรบโบราณเริ่ม แตกสลาย และถูกดูดเข้าไปในขวดอย่างรวดเร็วราวกับเป็นพายุ!

คิชิโระใช้จังหวะนั้น แทงมีดอาคม เข้าใส่ เงาแก่นกลาง ของกลุ่มนักรบ ซึ่งเป็นตัวที่หัวเราะอยู่

ฉัวะ!

เงาแก่นกลางสลายหายไป และวิญญาณของนักรบโบราณทั้งหมดก็ถูกกักเก็บจนหมดสิ้น ความเหนื่อยล้า แผ่ซ่านเข้าสู่ร่างของฮารุกะอย่างรวดเร็ว เธอทรุดตัวลงนั่งกับพื้นอย่างหมดแรง

พวกเขาเดินไปจนสุดทางถ้ำหมายเลข III และพบเพียง หลุมลึก ขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็นก้น

“กลับเถอะ...” คิชิโระกล่าว พลางพยุงฮารุกะให้ลุกขึ้น “เราเกือบไม่รอดแล้วนะ”

4. ถ้ำหมายเลข IV: การต่อสู้กับฝูงค้างคาวแห่งความเร็ว (The Swarm of Speed)

ทั้งคู่เดินเข้าไปใน ถ้ำหมายเลข IV ด้วยความระมัดระวังอย่างที่สุด

ถ้ำนี้มีแต่ ความมืดมิด และ ความเงียบงัน จนผิดปกติ แต่กลางโถงถ้ำกลับมี อัญมณีสีแดงเข้ม ขนาดใหญ่เปล่งแสงสลัว ๆ อยู่

“อัญมณี?” ฮารุกะสงสัย “มันต้องเป็นกับดักแน่ ๆ”

แต่ด้วยความเหนื่อยล้าและความอยากรู้อยากเห็น พวกเขาเดินเข้าไปใกล้ขึ้น และทันใดนั้น...

วืด!

เชือกอาคม ที่มองไม่เห็นก็ พุ่งรัดขา ของทั้งคู่! พวกเขารู้สึกเหมือนเท้าถูกดึงขึ้นอย่างรวดเร็ว ร่างของพวกเขาถูกห้อยหัว เหนือโถงถ้ำ!

“ให้ตายสิ! กับดัก!” คิชิโระสบถ

และในจังหวะนั้นเอง เสียงปีศาจค้างคาวนับร้อย ก็ดังขึ้น! ฝูงเงาปีศาจค้างคาว จำนวนมาก พุ่งตรง ออกมาจากซอกหินของถ้ำ!

ความสามารถหลัก ของเงาปีศาจค้างคาวคือ ความเร็ว และ จำนวน ที่ทำให้การโจมตียากยิ่งขึ้นไปอีก

“ฮารุกะ! มีดอาคม!” คิชิโระตะโกน เขายื่นมือไปหาฮารุกะ

ฮารุกะรีบคว้า มีดอาคม ที่เหน็บอยู่ที่เอวของคิชิโระ แล้วใช้มีดนั้น กรีดเชือกอาคม ที่ขาของเธออย่างรวดเร็ว

ฟุ่บ!

ร่างของฮารุกะร่วงลงสู่พื้นอย่างแรง เธอรีบลุกขึ้นยืน แล้ว ฟันมีดอาคม ใส่เชือกที่รัดขาของคิชิโระ

ในจังหวะนั้น ฝูงเงาปีศาจค้างคาว ก็ พุ่งเข้าใส่ ทั้งคู่ด้วยความเร็วที่เหนือกว่าเสียง!

คิชิโระและฮารุกะ จับมือกันแน่น แล้ววิ่งเข้าปะทะกับฝูงค้างคาว! คิชิโระใช้ มีดอาคม สองเล่ม ฟัน และ ปัดป้อง ฝูงค้างคาวอย่างดุเดือด ในขณะที่ฮารุกะใช้ คาถาป้องกัน และ คาถาไฟ เพื่อสกัดการโจมตีที่รวดเร็วของพวกมัน

การต่อสู้เต็มไปด้วยความเร็ว คิชิโระต้องเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วที่สุดในชีวิต เขาทั้งหมุนตัว หลบหลีก และฟันมีดอาคมเข้าใส่ แก่นกลาง ของฝูงค้างคาว

“แก่นกลาง! คิชิโระ! มันอยู่ตรงกลาง! โจมตีพร้อมกัน!” ฮารุกะตะโกน

คิชิโระพุ่งมีดอาคมเข้าใส่ แก่นกลาง ของฝูงค้างคาวอย่างแรง! มีดอาคม ปักเข้าที่ เงาแก่น ของพวกมัน!

เสียงกรีดร้อง ของฝูงค้างคาวดังสนั่น ร่างของพวกมัน แตกสลาย กลายเป็น วิญญาณสีน้ำเงินเข้ม หลายร้อยดวง ฮารุกะรีบกักเก็บวิญญาณเหล่านั้นทันที

พวกเขาเดินไปจนสุดทางถ้ำหมายเลข IV และพบเพียง กับดัก ที่ถูกกระตุ้นแล้วอีกมากมาย

คิชิโระหันไปหาฮารุกะที่กำลังหอบหายใจอย่างหนัก “มันต้องเป็น ถ้ำหมายเลข V แล้วแหละ”

ฮารุกะยิ้มทั้งที่ใบหน้าเปื้อนฝุ่น “ก็หวังว่าอย่างนั้นนะคิชิโระ ฉันไม่มีแรงเหลือพอที่จะไปถ้ำหมายเลข VI แล้วล่ะ!”

ทั้งคู่ หัวเราะเบา ๆ ท่ามกลางความเหนื่อยล้า ความผูกพัน ของพวกเขาแน่นแฟ้นยิ่งกว่าเดิม จากนั้นทั้งคู่ก็ จับมือกันแน่น แล้วหันหน้าไปยัง ถ้ำหมายเลข V ด้วยความมุ่งมั่นสุดท้ายที่เหลืออยู่

เป็นอย่างไรบ้างครับ/ค่ะ สำหรับการต่อสู้ที่ดุเดือดสี่ครั้งติด ๆ กัน! ตอนนี้เหลือเพียง ถ้ำหมายเลข V เท่านั้นที่จะเป็นบทสรุปของภารกิจนี้