CHAPTER 03

CHAPTER 03

“Anong plano mo ngayon anak?" Hindi maiwasan na itanong ng ina ni Tiffany. Pumasok na sila sa loob ng bahay at pagkatapos nilang kumain ng hapunan ay lumabas si Tiffany papunta ng kusina para kumuha ng tubig sa ref at nakita niya ang kanyang ina na naglilista ng mga paninda sa bilog na lamesa.

Bukod sa paninilbihan ng kanyang ina sa isang pamilya bilang mayordoma. Mayroon silang sari-saring store para pagkakakitaan at bubuksan lang kapag walang pasok sa paaralan ang kanyang kapatid na si Gabriello.

Pagkatapos mawala ang kanilang haligi ng tahanan ay tanging ang pagiging kasambahay at pagtitinda ng sari-sari store ang bumubuhay sa kanyang ina at kapatid at kong may sahod man si Tiffany ay binibigyan niya rin ang pamilya niya.

Inurong ni Tiffany ang upuan at umupo siya bago nagsalita. “Maghahanap po ako ng ibang trabaho mama, kailangan ko pong makakuha sa lalong madaling panahon dahil natatakot ako na baka malaman ni Martin na wala pa akong nahanap na trabaho ay kukunin nila ang anak ko. Natatakot ako mama.” nag-alala na kwento niya sa kanyang ina.

Tinigil ng kanyang ina ang paglilista ng mga bilihin at hinarap ang kanyang anak.

“Hindi mapupunta sa kanya ang anak mo, anak. Hindi niya kayang panindigan ang maging ama tapos kukunin niya pa ang anak niya para ano? Para ibang tao ang nag-aalaga sa kanya?”

"May pera s'ya mama, ma impluwensya na tao, alam niyo naman na kayang-kaya niyang gawin ang lahat sa pamamagitan ng pera.” Aniya at nasasaktan siya kapag naiisip niya ang mga posibilidad na mangyayari.

Hinaplos ng kanyang ina ang balikat ni Tiffany at ngumiti. "May awa rin ang Diyos anak, magtiwala ka lang na hindi niya kayo hahayaan na maghiwalay, hmmm, huwag ka muna mag-overthink ng malala. Sundin mo ang mga ilang hakbang kung ano man ang pina-plano mo para sa sarili at anak mo.” Maiiyak na tumango si Tiffany sa kanyang ina, hindi niya alam kung ano ang gagawin kung wala ang kanyang ina.

Kinabukasan, pagkatapos niyang magpaalam sa kanyang anak para makahanap siya ng trabaho at ngayon araw lang ay tatlong kompanya o building ang napuntahan niya para mag-apply siya ng trabaho ngunit lahat iyon ay hindi siya qualified na maging secretary man or executive assistant ay pawang hindi siya tanggap.

Wala sa sarili na naglalakad si Tiffany sa gilid ng kalsada para maghanap ulit ng trabaho.

“Paano kaya ako nito makakahanap ng trabaho kung ganito o ganyan ang hinahanap nila na requirements?" wala sa sariling naisip ni Tiffany ang mga bagay na gumugulo sa isip niya.

Hindi kaya hinaharangan siya ng kanyang asawa? Agad naman itong iwinaglit sa isipan ni Tiffany dahil imposible na makialam pa ang kanyang asawa, hindi naman lahat ng mga businessman ay kilala si Martin.

Dahil may natitira pa siya na oras bago sumapit ang ala-singko ng hapon kaya nagpatuloy siya sa paghahanap ng trabaho.

Binalingan niya ulit ang building na huling pinuntahan niya ngayong umaga. Mataas ang building kaso nahihinayang siya na hindi na sila naghahanap ng bagong staff dahil may nahanap na sila, nakalimutan lang nila i-delete ang nakapost sa social media at ang nakapaskil sa labas ng building.

Akmang tatawid siya sa kabilang kanto para maghanap muna ng fast food para makakain muna si Tiffany dahil ramdam niya na ang pagrereklamo ng kanyang tiyan ang gutom kaya bago maghanap na naman ng trabaho mamayang hapon na may biglang huminto sa mismong harapan niya ng mamahaling kotse na kulay black.

Bigla siyang tumagilid, gusto niyang magalit ngunit nang makita niya ang pagbukas ng pinto sa harapan at may lumabas na lalaking nakablack-suit at naglakad sa kabilang pinto para buksan.

Napatitig si Tiffany sa sasakyan at sa katagalan ay sabay-sabay ang pagkunot ng noo niya na napagtanto na parang familiar sa kanya kung saan niya nakita ang kotse.

At nang balingan niya ang lumabas sa backseat ay may tatlong lalaki ang naglakad papasok sa building at ang nasa gitna ay mas matangkad kaysa sa dalawa. Pagkarating sa loob ng lalaking matangkad ay naiwan ang dalawa na nakatayo sa entrance na parang bodyguard.

Saka palang umiwas ng tingin si Tiffany na hindi niya na makita kahit likod ng lalaki na pumasok sa loob ng building ay binalik niya ang tingin sa kotse at nagkibit-balikat na lamang ito. Baka may business meeting lamang ang tao ngunit napairap na lang si Tiffany dahil maraming lugar kung saan pwedeng iparada ang sasakyan ngunit ang ginawa niya nay nasa harapan mismo ng building.

Wala naman atraso si Tiffany sa may-ari ng sasakyan, naalala niya lang ito dahil bigla na lang itong binilisan ang pagtakbo ng sasakyan habang one second palang bago mag go signal ang traffic light, na ani mo pagmamay-ari n'ya ang kalsada.

Habang kumakain si Tiffany sa sikat na fast food ay nakausap naman niya ang kanyang anak sa video call at pinaalam sa kanyang ina ang nangyari na lakad niya ngayong umaga.

“Kasya pa naman siguro ang pera ko anak sa pagiging mayordoma sa pamilya na tinatrabahoan ko, pwede naman na rito ka sa bahay at may maliit naman tayo na tindahan dito . Pwede kang magtrabaho habang kasama mo ang anak mo.” Suggestions ng kanyang ina kay Tiffany.

Uminom muna siya ng tubig bago nagsalita.

“Kapag wala po akong mahanap na hiring hanggang mamaya mama at iyan ang isa sa option ko na gagawin po.” Mahinang sabi niya at pinagpatuloy ang kinakain.

“Sige, mag-iingat ka ha!"

“Opo naman mama, si Trisha po ma, pakibantay na po muna lalo at hanggang gabi na yata ako bago makauwi.”

"Ako na ang bahala sa apo ko, ito at kakatapos niya lang kumain ng tanghalian at Ang ulam niya ay ampalaya, alam mo ba na akala ko mahihirapan akong pakainin siya ng gulay pero naparami ang anak mo. Very good na bata hindi pihikan sa ulam.” Natuwa naman si Tiffany sa sinabi ng kanyang ina.

“Opo, mama. Gusto ng ama niya na laging meat ang ipapakain sa kanya pero sinabi ko na huwag sanayin dahil kailangan pa rin ng katawan lalo na ang mga bata na matuto sila na kumain ng gulay at ma-swerte lang ako mama na hindi pihikan si Trisha sa mga gulay.”

"Mabuti naman, na hala, ako na ang bahala sa apo ko at kung wala ka talagang ma applayan ngayong araw ay umuwi ka na bago sumapit ang gabi,” paalala ni mama sa kanya.

Pagkatapos ng ilang habilin ay pinatay niya na ang tawag at tinapos ang kanyang kinakain, magpahinga muna bago tumayo para maghanap ng trabaho.

Ngunit sa kasamang palad, wala na siyang makita na hiring sa mga nakikita na niya na possible na pwede nyang pasukan para may kita siya.

“Tiffany?”