Chapter 07

Pag-uwi nila ni Trisha bandang hapon, mabigat pa rin ang isip ni Tiffany. Binibilang niya ang kita ng araw na iyon habang nakasakay ng jeep pauwi ng kanilang bahay.

“Mom, gusto ko po ‘yung bulaklak kanina, ‘yung may white petals. Ang ganda po!” wika ng kanyang anak at nang maalala kung ano ang bulaklak na ito ay ngumiti siya.

“Lilies ‘yun, anak. Symbol of purity.”

“Pure? Purity? Ano pong ibig sabihin mommy?”

Hinaplos niya ang kamay ng kanyang anak at tiningnan niya ito sa kanyang mga mata. “Malinis... ‘yung walang kasinungalingan, anak.”

Naalala man niya ang kahapon sa dating asawa pero ngayon ay hindi na umasa si Tiffany na mauulit muli ang nakaraan.

“Mommy, bakit po kayo malungkot?” tanong ni Trisha na makita ang kanyang ina na mukhang malungkot.

Ngumiti si Tiffany kahit namumuo na ang luha sa mata. “Wala, anak. Napagod lang si Mama sa mag-hapon n trabaho, don't worry I'm okay naman basta magkasama tayong dalawa anak, .”

Tumango naman ang kanyang anak kahit hindi masyadong naiintindihan ang sinasabi ng kanyang ina.

Pagdating nila sa bahay, inayos ni Tiffany ang mga bulaklak na naiuwi niya. Gusto niyang kahit papaano ay may kulay ang kanilang bahay. Ngunit bago pa siya makapagpahinga, biglang nag-ring ang cellphone niya.

Nang silipin niya ito ay number ni Martin ang nakita niya sa screen.

Napakapit siya sa mesa.

Hindi na niya ito tinatawagan o kinakausap simula nang maghiwalay sila. Pero ngayon, may parte sa kanya na gustong marinig kung bakit siya tumatawag.

Instead na sagutin, mas pinili niya ang katahimikan kaya pinatayan niya ito ng tawag.

Hanggang sa ilang araw at umabot ng buwan na wala na siyang balita sa dati niyang asawa na si Martin.

Maagang dumating sa shop si Tiffany at natuwa siya na maagang dumating rin ang kanyang kaibigan na may dalang kape.

Iniwan niya muna ang kanyang anak sa kanyang ina dahil may lagnat ito, naglalaro kasi ito kahapon kasama ang anak ng kanilang kapitbahay, natutulog ito bago niya ito iniwan pagkatapos mabigyan ng gamot at mabihisan. Panatag naman si Tiffany na iwan muna saglit ang kanyang anak dahil ayos lang din sa kanyang ina.

“Tiff, may nagpadala ng flowers para sa ‘yo.”

Napakunot ang noo ni Tiffany. “Ha? Sino?”

Inabot ni Ler ang isang malaking bouquet ng pink tulips, nakabalot sa satin na kulay ginto. May maliit na card sa gitna.

Kinuha niya ito at binasa niya ang nakalagay na mensahe.

“To the woman who deserves a new beginning.”

— G.S.

Napatigil siya. G.S.? Sino iyon?

Napalingon siya sa labas, parang may presensyang nakamasid sa kanya. Pero wala naman.

“Uy, baka secret admirer!” tuksong sabi ng kaibigan

.

“Wala ‘yon. Baka customer lang na nagpapasalamat.” Pilit niyang pinawi ang kaba.

Pero sa totoo lang, ramdam niya, hindi iyon basta customer.

Habang abala siya sa paggawa ng bagong arrangement buong araw, biglang bumigat ang ulo niya. Kanina pa siya hindi kumakain. Sumakit ang tiyan hanggang sa nagdilim ang paningin niya.

“Tiff! Okay ka lang?!” sigaw ni Lerianna.

Hindi na siya nakasagot. Ang huling narinig niya ay ang tunog ng mga basag na paso at ang pagtakbo ng kaibigan palabas.

Pagmulat ng mata ni Tiffany, amoy disinfectant ang una niyang naamoy. Nilibot niya ang tingin pagmulat ng mata niya, puti ang paligid. Nakasuot siya ng hospital gown.

“Miss, gising na po siya!” sabi ng nurse.

Bumukas ang pinto at akala niya babae ngunit ang pumasok ay ang lalaking nakita niya kahapon sa flower shop.

Ang lalaki sa suit.

Ang lalaking may titig na hindi mo malilimutan.

“Good morning, Miss Gonzalez,” sabi nito, mababa at kalmado ang boses.

“Bakit... bakit ako nandito?”

“You fainted. I happened to pass by. Dinala kita rito.”

Napakurap si Tiffany, halos hindi makapaniwala. “Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat.”

Ngumiti ang lalaki. “I don't need a thank you."

Nagtataka man ay nagtanong si Tiffany.

“T-then ano po ang gusto ninyo?”

Sandaling natahimik ang lalaki, tumingin sa kanya nang diretso na para bang isang salita niya lang ay dapat oo ang sagot ni Tiffany.

“Let’s make a deal.”

Napakuyom ng palad ni Tiffany, kinakabahan.

“Anong klaseng deal ang sinasabi niyo po? Hindi ko kayo maintindihan. What is it?”

Ngumiti ito, isang ngiting hindi mo alam kung nakakatakot o nakakaengganyo. Titig na titig ito kay Tiffany na akala mo sa pamamagitan ng pagtitig ay mahuhulaan na agad ang pakay nito sa kanya.

“Let's get married."