TRUE to his words, wala ngang araw na hindi nito sinasabi at ipinapararamdam sa kanya kung gaano siya nito kamahal. They are married for more than seven months now at masasabi niyang ang mga araw na kasama ito sa loob ng pitong buwan na iyon ang pinakamasayang araw ng buhay niya."Patapos na itong meeting ko kay Mr. Sakamura sweetheart so wait for me there para sabay na tayong pupunta sa-- ""Just take your time Clark.." Putol niya habang sinesenyasan si Mildred sa labas ng opisina. Pagkatapos ay Inipit niya ang cellphone niya sa kanyang taynga at ipinagpatuloy ang pinipirmahang papeles. "Maaga pa naman at saka pagkatapos kong pag-aralan itong mga papeles maglilibot pa naman ako sa Sofia. Magkita nalang tayo sa baba..""Sweetheart just leave that to those personnel o kaya sa managers. Hindi na kailangan na personal mo pang libutin ang Sofia's. Masama sayong mapagod, you know that.."Natawa siya sa kabilang linya. "Walking is an exercise Clark at dito lang naman sa main And beside hindi
"Miss Santana, you can go now." sabi sa kanya ng chief investigator ng presintong iyon. Agad siyang tumayo pagkarinig sa sinabi nito saka walang lingon-lingon na naglakad papunta sa pintuan at agad na lumabas mula sa opisina nito. Sa labas kita niya si attorney Labrador, their family lawyer, busy talking to the owner of the stall. Ang maliit na kariton ng fishball na kanyang nabangga kani-kanina lang. Somehow she's a bit dissapointed dahil wala doon ang tanging tao na gusto sana niyang naroroon sa mga sandaling iyon. Her father. Lumingon ito ng maramdaman siguro ang presensiya niya. She walk immediately towards him."Is everything settled now Attorney?" Tanong niya. Ang mga mata ay naroroon sa medyo may edad ng lalakeng kaharap nila. The cart owner."Yes Ella, but I'm still talking to Mang Tonyo. Gusto ng Papa mo na bigyan siya ng dagdag pa na kabuhayan bukod sa pinalitan yung kariton niyang nabangga mo." Binigyan diin nito ang huling sinabi. He is insinuating that it was really he
She was dumbfounded! Hanggang sa nakarating na siya sa mall ay hindi na naging normal ang takbo ng sandali niya. She was out of herself kaya ang plano niyang pag-iikot sa buong mall ay hindi na niya nagawa. Instead, she stay at her father office feeling so exhausted, and mind drained.Sandali nga niya lang ito nakasama sa loob ng sasakyan pero pakiramdam niya nawala ang lahat ng enerhiya niya sa katawan, o mas tamang sabihin na bigla nalang siyang nanghina. She never thought or expect that they will meet each other again after that bittersweet moment they had four years ago, not in her lifetime and not like that."B...Bakit ikaw ang nandiyan?" she asked dumbfounded. "Anong ginagawa mo rito?" Sunod-sunod niyang tanong."Hindi pa ba obvious." Nagtaas ito ng kilay at nagkibit ng balikat. "Ako lang naman ang driver mo señorita.""What?" halos panawan siya ng malay sa sinabi nito. 'Is he joking?' but he look so serious though. "Don't be too shocked. Hindi ko rin gusto ito."Bumangon ang
She tried to forget her painful past with Simon. She tried to move on with her life, at paunti-unti ay nagagawa na niya ang bagay na iyon not until she saw him again this morning. And after seeing him, everything turns back to where it was four years ago. Muling bumalik ang sakit na para bang kahapon lang nangyari. Magkagayon ma'y tumayo siya at inayos ang sarili. She can't just sit here and reminiscing the past. Walang silbing alalahanin niya pa iyon. May trabaho siyang dapat asikasuhin. Dinampot niya ang telepono at tinawagan ang secretarya ng Papa niya na may sariling cubicle sa labas ng opisina."Yes, ma'am Ella.." Sinagot naman iyon ng kabilang linya sa unang ring pa lamang."Mildred, I will have my tour around Sofia Grand today. So I want you to be ready in a minute." sabi niya na ibinaba rin agad ang telepono. Muli niyang sinipat ang sarili sa naroroong full length mirror. She took her face foundation and her lipstick and have her retouch. Pagkatapos ay taas noong lumabas n
Four years ago..."Are you sure you're not coming with us?" Maang at puno ng pagtatakang tanong sa kanya ni Maggie. "Ikaw ba talaga yan Ella? Ngayon ka lang yatang tumanggi na magnight-out tayo?" Nagtaas siya ng kanyang kilay at nagkibit ng balikat."Alam ninyo naman na hanggang ngayon grounded pa rin ako." sadya niyang pinalungkot ang kanyang boses.Nag-makeface si Jessa. "Asus, as if naman tatalab sayo yang mga grounded-grounded na iyan." ngumisi ito. "Ikaw pa! Isang lambing mo lang kay tito Armand, bibigay na iyon. Ang sabihin mo, hindi naman talaga iyon ang dahilan di ba?" taas kilay pa nitong dugtong."Not this time guys, he's really into it. Alam ninyo naman malala ang nangyari last month kaya hindi ko na madala si Papa sa powerful kong lambing.""So hanggang kailan yang taning mo?" Si Joselle."I don't know." Nagkibit siya ulit ng balikat."Randall will be disappointed," curious siyang tiningnan ni Maggie. "Nag-usap na ba kayo?""The hell I care! I broke up with him!" Kita ni
"Mang Renato si Clark po?" She asked, trying to hide the excitement in her voice.Natigilan ang matanda ng lumingon. The surprised in his face was so obvious as he look at her. Hindi siguro nito inaasahan ang pagpunta niya doon sa garahe ng kanilang mga sasakyan. Not in his five years of being their driver. And she can't blame him for being dumbfounded.Kailan ba ang huling beses na napadpad siya doon? Ah, hindi niya alam.Wala siyang matandaan. Kahit pa nasa loob lang iyon ng kanilang bakuran ay ni minsan hindi siya nag aaksaya ng oras para magawi man lang sa bahaging iyon ng kanilang mansyon. Bakit pa? Kung pwede naman niyang iutos sa mga katulong na tawagin si mang Renato kapag kailangan niya o kung may pupuntahan siya. She don't need to put an effort to go there, isang utos lang sa mga kasambahay nila nagkukumahog na ang mga iyon na sundin siya. "Si Clark po?" Ulit niya ng hindi ito sumagot at nanatili lang ang nagtatakang mga mata sa kanya."Huh? ah.. nasa hardin señorita." S
Gaya ng inaasahan na niya, mas lalong naging malamig ang pakikitungo ni Simon sa kanya. He didn't even muttered any word when he drive her off to her school that monday morning. Kung suplado na ito dati mas lalo na ngayon. Lalo iyon nadagdagan sa nangyari kahapon. Mula sa backseat ng kanilang SUV ay kitang kita niya ang ilang beses nitong pag tiim ng mga bagang. But she don't mind at all. Kung galit ito sa di sinasadyang insulto niya, ganoon din siya.. He started it first. Kaya patas lang sila.Naghalukipkip siya at itinuon ang paningin sa labas ng bintana. Hindi na niya hinintay na pagbuksan siya nito ng pinto ng makarating sila sa eskwelahan. She immediately open her side door at agad na lumabas. She's really not in the mood too, mula pa kahapon, she didn't have a proper sleep last night.. buong gabi yatang inokupa ni Simon ang kanyang isip. And the very question that occupy her mind was.. Why does he hate her so much? Hindi man nito iyon harapang sabihin sa kanya, hayagan naman
Pinilit niyang humarap kay Simon kahit na ipinirmi siya nito sa kanyang kinatatayuan. Sunod-sunod siyang huminga. It was the first time she's been this close to him. And feeling the heat of his body behind her back is making her breathless. Hindi na niya alintana ang talim sa boses nito o ang dilim sa mga mata nito. The only thing she has in her mind is the nearness of him and.. Tama ba ang narinig niya? Kinausap siya nito!Unti-unting sumilay ang ngiti sa kanyang mga labi. Marahan siyang humarap at sa mapupungay na mata ay minasdan niya ito. "Umuwi na tayo!" Matigas nitong ulit. "You're talking to me now.. hindi ka na ba galit?" Instead she asked.Walang ekspresyon ang mga mata nitong tumitig sa kanya, but she saw how his jaw clenched at her remarks. At nang tangkain siya nitong bitawan ay agad niyang hinawakan ang braso nito. Marahas itong bumaling pagkunwa'y itinuon ang paningin sa kamay niyang nakahawak rito."Let's dance.." She gently whisper. She tilted her head so she could